Zal ik het je maar meteen verklappen.
Ik kom een pak beschaving te kort.
Ik hoorde en stelde het zopas nog proefondervindelijk vast.

Buurvrouw zat rustig de muren te bespelen. Met een of andere Mozart.
En toen gebeurde het. Plots. En onverwachts. Meestal is dat zo.
Ik plan het nooit.

Zoals ik al zei, was het daar onvoorzien. Het had iets van een oerknal. Big bang.
Enfin, ik overdrijf. Maar de briesgolf die erop volgde,
leek de kracht van een 8 Beaufort te bezitten.
Voldoende om enkele papieren bootjes op een plas de wind in de zeilen te geven.
Een niesbeving.

Dat niezen van mij is ongepermitteerd onbeleefd.
Maar nu nog een snelcursus 'beschaafd niezen' volgen,
het lijkt me water naar de zee dragen.
Ik voorzie me altijd van stijf wit gestreken zakdoeken.
Praktisch gezien geen goed idee.

Want het wordt steeds een wedloop tegen de tijd
om de plooien uit de vouwen te wapperen.
Slaag ik, dan kan ik minimaal enkele decibels dood knijpen.
En hou ik de schone schijn een beetje op z'n plaats.

Een witte zakdoek, gestreken in de juiste plooi,
het is immers niet iedereen gegeven.

Uvi