De eerste keer in mijn leven. En ik ben zesenzestig.
Moet ik nu beschaamd zijn?

Vanmorgen in één ruk.
Monsieur Ibrahim van Eric-Emmanuel Schmitt uitgelezen.
'Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran'.

Toegegeven het is slechts 94 pagina's dun. Of dik.
En op die laatste pagina is men het getal zelfs vergeten.
Net of de drukker ook zo onder de indruk was.
Of het gevoel gaf : en nu is het aan jou ...

Leven, beste lezers.
Want in het boek gaat een leven aan je voorbij.
Daarbuiten wacht het op jou.

Maar toch ... ik offer er graag wat écht leven voor op.
Schmitt had al mijn hart veroverd. Met 'Mijn leven met Mozart'.
Nu heeft Monsieur Ibrahim het zelfs gestolen.

Ik hoop dat ik het terug vind.
Al was het straks op straat ... waar het leven klopt ...




UVI