Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Zoals ik gisteren al zei,moest Jan gaan werken maandag,waar we al bang voor waren is dus toch waarheid geworden,2 uur later stond hij alweer thuis, hij zou anders sokken aantrekken op het werk en alles zag alweer rood en was dik,voor het eerst hebben zijn collega's het nu ook gezien en die schrokken toch wel erg,er was zelfs een buurman ( die daar ook werkt)geweest die op het werk had verteld van : komen werken kan hij niet maar thuis een een afdak zetten wel, het fijne weet hij er niet van want alles gebeurde op blote voeten. Jan is toen naar zijn baas gegaan en daar ook zijn been laten zien en gezecht dat hij naar huis ging,zijn baas zei daarop : dat ziet er niet best uit,waarop Jan had geantwoord dat hij dat vorige week woensdag al had gezecht dat het fout ging aflopen. Toen hij thuis was gelijk de huisarts gebeld en hij kon gelijk komen,weer een spuit en antibiotica voor 10 dagen , de huisarts zei als je woensdag op controle gaat ( ja hoor dat weten we al werd gelijk geregeld) en hij zecht van ga het maar weer proberen laat je hem maar naar mij bellen , dit is gewoon te gek om los te lopen. Ook staat Jan nog vol van kop tot teen onder uitslag maar dat komt omdat hij blijkbaar allergisch is voor stuifmeel ,en daar hebben we dit jaar meer dan genoeg van. Om 12 uur kwam Mariëlle thuis van school en vroeg van :mama waar is de auto,ik zei dat papa Jan naar de dokter was en ze vroeg gelijk waarom,ik heb gezecht dat hij weer wondroos had , nee toch weer niet he ! Voor het hele gezin is dat weer elke keer een klap die je krijgt,toen Jan naar de dokter was heb ik ook eens goed zitten janken want soms word het allemaal wel eens te veel. Als we nu weer weg moeten is het weer met krukken maar dat is te vermoeiend vanwege zijn hart en longen,hij is dan heel snel buiten adem. Jan is s'middags op de bank in slaap gevallen en ik ben aan de reparatie van die doorzichtige computer begonnen en ben er weer mee gestopt toen de kinderen thuis kwamen van school. Annelisa kwam weer met het briefje thuis dat ze moest afgeven op school voor woensdag een uurtje eerder naar huis te komen omdat ze naar de tandarts moet , de mentor had gezecht dan spreek je maar voor donderdag af dan ben je eerder uit school,maar die afspraak loopt al sinds een half jaar , en hier in Nederland worden de lesroosters om de haverklap gewijzigd daar kunnen we dus geen rekening me houden,nu moeten ze woensdag en dan word er gelijk een afspraak gemaakt voor oktober maar dan weten we toch ook niet welke uren ze op school moet zijn,stomme school. Jan was om te spetteren en belde gelijk school op maar de mentor was er niet meer , ze zouden het doorgeven en hem terug laten bellen, we hebben nog niets gehoord. s'Avonds ben ik nog naar een vriendin geweest hier in het dorp om er even uit te zijn,maar ook omdat zij in de problemen zit dat had ze me gisteren verteld,haar vriend was thuis dus we konden niet vrijuit praten maar ik zou haar morgen dan bellen. En dan nog even dit: Poke ,Sandra1968 , Zus53,Cooltje enz....allemaal hartelijk bedankt voor alle steun die ik telkens weer krijg van jullie dat doet me heel erg goed en geeft elke keer dat kleine beetje moed weer dat ik zo nodig heb terwijl er sommige van jullie het ook niet makkelijk hebben. Bedankt De foto's moet ik maken van de huisarts als bewijs omdat ze denken bij de wao dit allemaal is verzonnen , en ze altijd zien als het weer wat beter is.
"Lieve God", schreef het ventje van 8 jaar "Ik vind u best een beetje raar. U stuurt steeds nieuwe baby's en die worden dan weer groot, maar de mensen waar we al van hielden, díe gaan dood!
Lieve God, waarom mogen die niet langer bij ons zijn, dat maakt me aan het huilen.... Lieve God, ik begrijp echt niet, waarom u ze wilt ruilen!"
Toen ze bij Opa en Oma terugkwam van een verre vakantie vernam de kleindochter dat, tijdens haar verlof in het buitenland, haar grootvader overleden was. Als goede kleindochter ging ze dadelijk bij haar 95 jarige grootmoeder om te condoleren". Aangezien ze wist dat opa in blakende gezondheid verkeerde toen ze op reis vertrok, vroeg ze aan grootmoeder waaraan opa overleden was. "Mijn kindje" antwoordde die," Opa kreeg een hartaanval vorige zondagmorgen toen we de liefde bedreven...." Waarop de kleindochter reageerde met te zeggen dat sex voor mensen van hoge leeftijd toch af te raden was....... "Maar nee, mijn schatje" antwoordde Oma, "Reeds enkele jaren lang, én gelet op onze ouderdom, hadden we ons voorgenomen dat het beste ogenblik voor ons beiden om sex te hebben het ogenblik was dat op zondagmorgen de kerkklokken begonnen te luiden..... Dat was voor ons het juiste ritme, niet te snel, niet te traag, gewoon erin bij de Ding, eruit bij de Dong......" Plotseling moest oma een traantje wegpinken, waarop ze zei: "en als die verdomde ijscokar niet voorbijgereden was dan had opa nog steeds geleefd...
Waarom niet zeggen wat je denkt Is de waarheid iets wat je krenkt Waarom niet doen hoe je bent Of vertrouw jij op jou acteertalent
Ik kan zeggen wat je ziet is wat je krijgt Misschien is dat wat je bedreigt Met een woord, ik ben woopie De enige origineel geen koopie
Daarom zeg ik heb schijt aan alles, dat ik stront tekort kom Misschien zijn mijn antwoorden wat dom Hoe ik ben is dus geen geheim Ik hou niet van dat geslijm.
Maandagmiddag overleg gehad,wat zouden we met de zijkanten dan het afdak doen,er staat namelijk langs bijde zijden een muurtje van +/- 1,80 meter hoog , dus daarboven hebben we nog een opening schuinaflopend van een 80 centimeter. Wij voor de zoveelste keer naar de bouwmarkt en de keuze was gevallen op plastieke schroten , makkelijk te verwerken en rot nooit,en de buren hebben ook een afdak een paar geleden laten zetten en dat is ook wit dus was de beslissing was gauw genomen. Toen we thuis kwamen zijn we gelijk aan het werk gegaan , passen en meten maar het viel ons niet tegen , tegen etenstijd hadden we al 1 kant klaar , de andere hebben we na het eten gedaan. Na GTST ben ik aan het eten begonnen voor dinsdag (dan staat dat alvast klaar want morgen is er voor Jan weer een ziekenhuis bezoek,foto's nemen ,blaastesten en longarts,na de middag weer voor de hoorapparaatje bij te stellen en ik moet ook nog om mijn bril ). Jan en Sharon hebben het onkruid van tussen de tegels gehaald en daarna onkruidverdelger erover heen en dat kan er ook weer tegen. We hebben nog de hele avond buiten gezeten,de wind was gaan liggen en het was nog heerlijk nagenieten. Nu lees ik wel op veel blogjes dat er regen is gevallen,hier nog helemaal niets, dus een test of alles waterdicht is hebben we nog niet gehad,niet dat ik op regen zit te wachten hoor,ga nog liever elke avond met de tuinslang de plantjes langs.