Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
s"Middags om half 2 vertrokken ,eerst de vriend van Sharon nog opgehaald en dan de snelweg op , om half 4 waren we Antwerpen maar daar een stond een file vanaf Antwerpen zuid tot de Kennedytunnel dus dat viel nog mee. Mijn ma nog gebeld maar die was niet thuis , even later belde mijn dochter of ik nog vis wilde halen vlak bij de grens want zij moest nog werken tor 17.00 uur. Vis gehaald en om half 5 waren we bij haar thuis,haar vriend was aan het werk op het dak samen met zijn vader en het waaide behoorlijk,maar het moest gebeuren. Alles uitgeladen en daarna alvast met het eten begonnen,de rest van de avond heb ik hun computer weer wat op orde gebracht want hun moesten nog naar een verjaardagsfeest. Morgenochtend vroeg vertrekken ze naar de Ardennen, en wij moeten naar het communiefeest s'middags, het is een BBQ maar dat zal wel binnen zijn denk ik,heb nog niet anders dan regen gezien hier.
Zaterdag hebben we Jan zijn verjaardag geviert,zijn dochter en zoon onder 1 dak dat is gevaarlijk,maar nee hoor het was gezellig,komt het verstand dan toch met de jaren ? Zondag nog met mijn vriendin in Frankrijk gebeld,die zit al af te tellen waneer we weer komen,ze zou voor Jan wel wat Lourdes willen brengen maar dat was iets te ver rijden ,hele leuke vrouw,heb haar 26 jaar geleden leren maar zijn elkaar 16 jaar uit het oog verloren door scheidingen enz... Een paar jaar geleden heb ik haar via internet weer terug gevonden , ik heb haar toen gebeld maar stond te trillen op mijn benen,het zweet in mijn handen,had in al die jaren geen woord Frans meer gesproken en hoe zou ze reageren,toen ik haar aan de lijn kreeg was het in eerste instantie alleen maar huilen en daarna heerlijk verhalen uitgewisseld en dat waren er heel veel. Vorig jaar zijn we voor het eerst weer de pyreneen ingetrokken,het was wel heftig het weerzien na zoveel jaren,en toch hadden we het gevoel of het was de dag van gisteren. Jan kwam daar voor het eerst en de 2 jongsten kende ze ook niet maar het klikte gelijk. Dit jaar gaan we 3 weken als allees goed is. Maandag kwam er nog onverwachts visite maar wij moesten nog weg,had mijn moeder beloofd om foto's van mijn broertje bij te laten maken,had ze al op cd gebrand , met een paar uur vertraging is het toch nog gelukt,op 10 min. waren ze klaar,heb het bij een drogisterij gedaan,cd erin,foto's selecteren en even later rollen ze eruit,gemak dient de mens. Dinsdag was inpak dag , moest ook nog achter de naaimachiene om wat te vermaken , we zijn nog even bij Angela en Alex geweest op de camping waar ze nu gaan wonen,omdat ze het zo druk hadden zijn ze bij ons komen eten. Angela vroeg of ze op onze hond mocht passen die 1,5 week ,ik weet dat ze heel erg van dieren houd ,dus Pluis gaat bij hun logeren. De salamanders die gaan naar een kennis,en de buurvrouw houd hier de boel en beetje in de gaten , dat is ook allemaal geregeld. En nu op bed,morgen is het weer vroeg dag.
Vrijdag 2 juni trouwd de oudste dochter maar kon er zelf niet bij zijn toen ze haar trouwjurk ging uitzoeken,wat ik wel hel jammer vond,maar gelukkig heb een een heel lieve schoondochter en ook nog de vriendin van Kelly die met haar mee gingen op jurken jacht. Ze kon het wel begrijpen dat ik er niet was en zei van mam we maken wel foto's en dan stuur ik ze wel door naar jou want als ze hier op de pc staan dan ziet Evert ze. Dus ik blij dat ik de foto's had en zij blij dat ze van haar pc waren,welke het is geworden kan ik niet vertellen want je weet maar nooit ? Als jullie het willen raden dat mag maar wel via e-mail, maar laat het pas weten na de bruiloft. Woensdag voor haar trouwen ga ik wel mee met haar om de jurk nog te passen,ze is vermagerd en nu is hij weer iets te groot en dan gaan ze hem vermaken en kunnen we hem diezelfde dag nog meenemen,dan zijn we eens heerlijk met ons tweetjes alleen ,de hele ochtend en middag waar ik erg naar uit zie,lekker ergens gaan eten en weer wat bijkletsen. Kelly ik ben trots op je,ondanks alle de moeilijke jaren die we hebben gehad , we nu toch allen het geluk hebben gevonden,jij met Evert,Joerie met Daisy,Jan en ik enz... We hebben gevochten ,maar maar het niet voor niets geweest we zijn gelukkig altijd samen gebleven,en goede en slechte tijden. Wens je eeen hele fijne trouwdag toe,ook namens Jan want die vind jou ook een toffe meid maar dat weet je,je vader samen met zijn vriendin,je broer en zussen,oma's en opa , familie,vrienden en vriendinnen,allen die je lief zijn. Nog een paar daagjes en we zijn weer bij jou,stresssen laat je maar aan mij over het komt allemaal wel goed.
Zo heb je een feestdag en de andere dag ? Vandaag een jaar geleden heeft mijn broertje een eind aan zijn leven gemaakt op 30 jarige leeftijd ,het hoe en waarom blijft voor ons een raadsel , hij liet een zoontje,een vriendin en heel zijn familie achter. Dit gedicht had ik voor hem geschreven. Groetjes Ingrid
Een rustdag wat is dat ? Vrijdag naar het UWV geweest in Venlo,het was een hoorzitting in verband met het werk van Jan. Jan werkt dus 20 uur per week en de andere 20 uur word betaald door het UWV omdat hij 60% is afgekeurt. Het bedrijft zegt nu de uren dat hij werk hij niet voor 100% funtioneert naar aanleiding van het medisch rapport,maar daar staat in dat hij geen 10 x achtereen en trap kan oplopen,geen zware emmers beton kan dragen,geen 20 gaten meer kan boren met een zware machiene enz.. Maar het werk dat hij zelf hoofdzakelijk uitvoert is geen traplopen enz..,hij doet het andere werk dat er is, samen met nog 3 collega's en dat gaat goed en kan hij voor 100%. Elk half jaar hebben ze een funcionerings gesprek en dat is altijd 100%,geen opmerkingen ,niets dus. Nu zegt het bedrijf,je functioneert maar voor 75% uitgaande van het medische rapport,dus het komp er in het kort op neer dat als hij 4 uur werk en maar 3 uur betaald zou krijgen lekkere stimulatie voor iemand die er niet om gevraagd heeft ziek te worden en stess moet vermijden en graag werkt. Voor 13 juli zouden we weten wat ze gaan gaan doen,toen we naar huis reden kregen we al telefoon van het UWV dat we er ons niet druk om hoefden te maken van die persoon die Jan heeft afgekeurt,hij zou ons verder helpen. Er zijn daar wel een heleboel dingen op tafel gekomen,het 2de jaar dat Jan ziek was hebben ze 30% van zijn loon ingehouden terwijl dat niet eens mocht en moeten ze nu met terugwerkende kracht terugbetalen,het is te gek om rond te lopen,en dan krijg je als antwoord dat ze dat niet wisten,je moet zo allert zijn,maar dat zouden ze regelen ??? Na al dat gedoe zijn we nog even Venlo ingegaan en daarna naar huis,maar het was alweer 5 uur toen we thuis kwamen. Geeten en een uurtje op de zetel gelegen,toe kwamne ze de computer halen die ik had gerepareert,nog even bijkletsen,zo is de dag gevuld en het lijkt of je niets hebt gedaan.
Jan een fijne verjaardag het is je gegunt we maken er wat van samen met de kinderen.
Vandaag verder gegaan met het afdak,dus weer een hele dag beulen en zeulen,de hele middag stenen schouwen,om 4 uur ben ik er mee gestopt en ben ik samen met Sharon om boodschappen geweest want dat moest ook weer eens gebeuren,Jan is verder gegaan en toen ik thuis kwam was het bijna klaar , het leggen van de stenen dan. Na het eten rustpause ,en hebben we lekker op de zetel gelegen om daarna toch weer verder te gaan , want ze voorspelden regen en dat konden we nog niet gebruiken. Jan is verder gegaan onder het afdak,zand tussen de stenen, het mos op de muren met de hoge druk er van tussen gehaald , en ik ben verder gegaan met de plantebakken,het was al donker toen we eindelijk klaar waren,vandaar dat de foto's ook in het donker zijn gemaakt. De hele avond hoorde je hier alleen maar oei, ai,er is nu niet een spier die niet meer zeer doet,maar het is klaar en dat ook al veel waard,morgen hebben we een rustdag en zaterdag is Jan jarig en hebben we het ook te druk,met visite dan. Nu zou ik heel graag op bed willen maar het is hier ook begonnen met regenen en onweer en onze opzichter (onze hond dus ) is bang voor onweer,normaal zie je ze niet maar als het onweert ligt ze op je voeten te rillen,dus maar even afwacten tot het weer wat over is,hoop dat het rap is want ik ben doodop.
Zoals ik gisteren al zei,moest Jan gaan werken maandag,waar we al bang voor waren is dus toch waarheid geworden,2 uur later stond hij alweer thuis, hij zou anders sokken aantrekken op het werk en alles zag alweer rood en was dik,voor het eerst hebben zijn collega's het nu ook gezien en die schrokken toch wel erg,er was zelfs een buurman ( die daar ook werkt)geweest die op het werk had verteld van : komen werken kan hij niet maar thuis een een afdak zetten wel, het fijne weet hij er niet van want alles gebeurde op blote voeten. Jan is toen naar zijn baas gegaan en daar ook zijn been laten zien en gezecht dat hij naar huis ging,zijn baas zei daarop : dat ziet er niet best uit,waarop Jan had geantwoord dat hij dat vorige week woensdag al had gezecht dat het fout ging aflopen. Toen hij thuis was gelijk de huisarts gebeld en hij kon gelijk komen,weer een spuit en antibiotica voor 10 dagen , de huisarts zei als je woensdag op controle gaat ( ja hoor dat weten we al werd gelijk geregeld) en hij zecht van ga het maar weer proberen laat je hem maar naar mij bellen , dit is gewoon te gek om los te lopen. Ook staat Jan nog vol van kop tot teen onder uitslag maar dat komt omdat hij blijkbaar allergisch is voor stuifmeel ,en daar hebben we dit jaar meer dan genoeg van. Om 12 uur kwam Mariëlle thuis van school en vroeg van :mama waar is de auto,ik zei dat papa Jan naar de dokter was en ze vroeg gelijk waarom,ik heb gezecht dat hij weer wondroos had , nee toch weer niet he ! Voor het hele gezin is dat weer elke keer een klap die je krijgt,toen Jan naar de dokter was heb ik ook eens goed zitten janken want soms word het allemaal wel eens te veel. Als we nu weer weg moeten is het weer met krukken maar dat is te vermoeiend vanwege zijn hart en longen,hij is dan heel snel buiten adem. Jan is s'middags op de bank in slaap gevallen en ik ben aan de reparatie van die doorzichtige computer begonnen en ben er weer mee gestopt toen de kinderen thuis kwamen van school. Annelisa kwam weer met het briefje thuis dat ze moest afgeven op school voor woensdag een uurtje eerder naar huis te komen omdat ze naar de tandarts moet , de mentor had gezecht dan spreek je maar voor donderdag af dan ben je eerder uit school,maar die afspraak loopt al sinds een half jaar , en hier in Nederland worden de lesroosters om de haverklap gewijzigd daar kunnen we dus geen rekening me houden,nu moeten ze woensdag en dan word er gelijk een afspraak gemaakt voor oktober maar dan weten we toch ook niet welke uren ze op school moet zijn,stomme school. Jan was om te spetteren en belde gelijk school op maar de mentor was er niet meer , ze zouden het doorgeven en hem terug laten bellen, we hebben nog niets gehoord. s'Avonds ben ik nog naar een vriendin geweest hier in het dorp om er even uit te zijn,maar ook omdat zij in de problemen zit dat had ze me gisteren verteld,haar vriend was thuis dus we konden niet vrijuit praten maar ik zou haar morgen dan bellen. En dan nog even dit: Poke ,Sandra1968 , Zus53,Cooltje enz....allemaal hartelijk bedankt voor alle steun die ik telkens weer krijg van jullie dat doet me heel erg goed en geeft elke keer dat kleine beetje moed weer dat ik zo nodig heb terwijl er sommige van jullie het ook niet makkelijk hebben. Bedankt De foto's moet ik maken van de huisarts als bewijs omdat ze denken bij de wao dit allemaal is verzonnen , en ze altijd zien als het weer wat beter is.
"Lieve God", schreef het ventje van 8 jaar "Ik vind u best een beetje raar. U stuurt steeds nieuwe baby's en die worden dan weer groot, maar de mensen waar we al van hielden, díe gaan dood!
Lieve God, waarom mogen die niet langer bij ons zijn, dat maakt me aan het huilen.... Lieve God, ik begrijp echt niet, waarom u ze wilt ruilen!"
Ik ben ingrid
Groetjes Ingrid
Ben jij de 500 ste bezoeker die wat achterlaat in mijn gastenboek,laat het even weten.
Een rustdag wat is dat ?
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
