Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Zo de zaterdag is ook weer voorbij ,we konden geen kant op want s'middags moest Mariëlle repeteren voor de playbackshow.
Heb het gevoel gehad dat ik de hele dag niets heb uitgevoerd,Jan heeft de hele middag op de bank gelegen die was moe maar wist ook niet van wat.
Heb wel 3 wasmachienes de kast ingewerkt en dat is toch iets.
Om half 7 moest Mariëlle al op pad voor haar uitvoering die om 20.00 uur begon.
Annelisa ,Sharon en haar vriend zijn gaan kijken,wij niet omdat het daar te benauwd is en zeker met deze warmte.
We zijn dan thuis maar weer een beetje aan de gang gegaan,we hadden achter in de auto en boodschappenkrat staan met allemaal spullen die nog uit onze andere auto zijn gekomen,hebben die gesorteerd en we hebben nu nog een klein koffertje waar alles in zit.Jan die wilde weten hoe het reservewiel onder de auto vandaan moest,toen op zoek naar een krik,hebben we gevonden maar die is volgens mij nog nooit gebruikt , het kastje waar hij zat verstopt was nog niet open geweest.
De buren kwamen ook buiten en daar nog wat mee staan kletsen en toen kwamen Sharon en Theo er al aan.
Om 23.00 kwam Annelisa weer thuis en de kleinste kwam om half 12 nog eens naar huis ( wel samen met een vriendinnetje en haar moeder ),dus de oudste was eerst thuis,de jongste het laatst.
Ze had niets gewonnen op de playback,was allemaal vriendjes politiek zij ze.
Heb mijn vriendin in Frankrijk ook nog aan de telefoon gehad en die zei van nog 3 weekjes he ! en of ik dat weet,Jan moet nog 1 week werken en Mariëlle nog 1 week naar school,maandag moet Annelisa haar boeken inleveren en Sharon heeft al vakantie maar werkt nu bij een rozenkwekerij hier in de buurt en heeft woensdag diploma uitreiking waar we ook naar toe gaan.
Ze moet nu nog 3 jaar school volgen ( SPW) in de gehandicapten zorg,haar vriend heeft dezelfde opleiding en moet nog 1 jaar.
De laatste 3 weken hebben we het nog druk,er moet nog heel veel geregeld worden hoofdzakelijk het medicijngebruik van Jan, gelukkig kunnen we 3 dagen voor we vertrekken nog bij de cardioloog terecht voor een fietstest , hartfilmpje enz...en dat geeft dan toch weer een geruststellend gevoel.
Hij krijgt nu een andere cardioloog ,want die hij altijd heeft gehad is met pensioen gegaan en daar heeft hij toch zijn leven aan te danken,hoe raar het ook klinkt,dus hierbij DR.Liem bedankt voor alles wat je voor Jan ( ons ) hebt gedaan , je zie altijd tegen Jan , je bent mijn vriend en heb jou van de dood gered ,niets is minder waar,was je niet net terug van vakantie gekomen was Jan er niet meer geweest en dat weet iedereen ook in het ziekenhuis van Venlo.
O ja,na de vakantie gaan we op cursus , dit is via de trombose dienst , we krijgen dan les hoe we zelf kunnen controleren hoe het zit moet de dikte van Jan zijn bloed ( ter voorkoming van trombose dus ),is wel een fijn gevoel,zeker omdat het bij Jan heel vaak schommeld ,meestal door het gebruik van medicijnen voor de wondrood en nu de bloedvergiftiging er ook nog bij.
Jan wil daar niet alleen naar toe,als ik mee ga wel,ga me niet zelf in mijn vingers zitten prikken want daar komt niets van terecht zegt hij,maar we hebben in die 6 jaar al zoveel meegemaakt , zal ik wel in zijn vingertje prikken .
Zo genoeg voor vandaag ,ga een poging ondernemen om te slapen.
Bijna 11 jaar geleden word de jongste geboren,nog geen 12 uur later waren we weeral thuis,als alles goed gaat een heerlijk gevoel,7 dagen krijg je dan nog kraamhulp. Om snel weer in je eigen ritme te komen is thuis de ideale plaats ,Oost,West,Thuis,Best. Alles stond al klaar dus dat was geen probleem,tot de kraamhulp op een ochtend vroeg of ik een emmer had,natuurlijk wie niet. Ik de emmer gehaald en die was ze helemaal aan het schoonmaken ? toen ging er water in en even later zat Mariëlle erin,was wel even schrikken,je stopt toch geen kind van 2 dagen oud in een emmer ? terwijl er een babybadje klaar staat. Ze vertelde me dat ze dat veel doen bij kraamhulp omdat de baby het lekker zou vinden en even weer het gevoel zou hebben in de buik te kunnen rond zwemmen (gewichtloos). Mariëlle kent de foto's maar denk daar het hare van , weet ik toch niet meer he mama , was toen nog veel te klein , en of ze het heerlijk vond in die emmer,zo te zien wel want ze was in slaap gevallen. Het leuke van alles is dat het een emmer was waar hondebrokken hadden ingezeten. Een goede eerste zwemles is het ook nooit geweest,ze is nu bijna 11 jaar ze kan wel zwemmen maar haar eerste zwemdiploma heeft ze nog steeds niet,volgens jaar misschien.
Van morgen waren de kakeltantes al vroeg aan de gang.Mariëlle was al naar school en Sharon naar stage en Jan naar het werk. Toen ze beneden kwamen waren ze nog aan het kwebbelen,over wat dat weet ik niet zal wel puberpraat zijn geweest want af en toe werd er gefluisterd. Even na 12 uur kwamen Jan,Mariëlle en Sharon thuis,na het eten verdween de kleinste naar boven,muziek luisteren en meezingen natuurlijk,en om 1.00 uur was ze alweer naar school en Sharon naar stage. Even daarna kwam Jan zijn dochter overgordijnen halen, had nog een grote doos staan en die kon zij wel gebruiken,die haar tetter staat ook geen 5 min. stil,heeft altijd wel iets te vertellen en om 3 uur was alles even stil,maar om kwart voor 4 waren ze allemaal weer thuis en dan gaan we weer mama dis ,mama dat. Na het eten s ávonds waren ze weer allemaal verdwenen.Annelisa en Mariélle waren weg met hun vriendinnen en Sharon haar vriend die kwam wat later,zijn moeder heeft longkanker ( allebij de longen )en dat gaat helemaal niet goed en moest nu tot zondag in het ziekenhuis blijven.zijn vader heeft een paar maanden geleden een aangezichtsverlamming ( verlamming van bell )gehad waar hij nog steeds voor in therapie is,dus ook niet zo positief allemaal. Om 20 over 8 moesten wij op de school van Mariëlle zijn voor een gesprek,het gaat wel iets beter met haar maar ze krijgt intensieve begeleiding,met veel hulpmiddelen en een lager niveau lukt het aardig,dit doet ze samen met nog 3 kinderen in haar klas,op school begrijpen ze ook niet hoe het mogelijk is( wij ook niet ) want ze heeft een woordenschat waar een volwassene nog moeite mee heeft,maar het voornaamste is dat ze graag naar school gaat en wil leren. Annelisa en Gwendolyn kwamen om half 10 ook nog thuis,dus alles was weer compleet. Vrijdag ochtend om 9.0 uur moet Gwendolyn weer thuis zijn want dan vertrekken ze naar haar nieuwe woonplaats geen dorp maar een stad en gaan ze wonen op een klein flatje 4 hoog. Wat ik er zelf over denk kan ik hier niet schrijven en zal er mijn mening ook niet over geven. Gwendolyn ik wens je het allerbeste van de wereld toe,je bent een lieve meid , hoop dat je veel nieuwe vriendinnen krijgt. Annelisa gaat morgen met haar klasgenootjes nog naar en bolingbaan en hoop dat ze zo haar zinnen even kan verzetten.
Het was vandaag wat frisser maar ik voelde me niet fitter,was nog maar een paar uurtjes uit bed en lag alweer op de bank,had weer keelpijn en een grieperig gevoel,maar niet lang ,toen die k*t telefoon ging was ik weer klaar wakker,Jan zijn baas belde om te zeggen dat hij niet meer om 6 uur mocht beginnen met werken maar weer net als anders om kwart voor 8,het was nu toch minder warm. Voelde me wel iets beter maar ja ,van slapen word je ook niet wijzer,we zijn dan onze vissen gaan wegbrengen naar een dierenwinkel en dan nog om een paar boodschappen die we gisteren waren vergeten,gelukkig hebben je daar kinderen voor die je het wel weten te herrinneren. Annelisa had haar laatste schooldag ,het was eigelijk een sportdag ter afsluiting van het schooljaar,nu alleen nog de boeken inleveren en dan is alles achter de rug voor haar. Haar vriendin blijft hier ook logeren tot vrijdag en die gaat dan verhuizen naar Nieuwegein waar ze het allebij heel moeilijk mee hebben,er zijn al heel wat traantjes gevloeid,ze trekken al sinds wij hier in Wanssum zijn komen wonen met elkaar op en dan is het niet zo makkelijk want 6 jaar cijfer je niet zo maar weg en nu zeker niet in die pubertijd waar ze allebij in zitten,ze hebben allebij ADHD en dat maakt het er niet makkelijker op,zal morgen wel eens een foto van hun samen maken,is ook leuk voor later. s'avonds toen de voetbal begon ben ik maar achter de pc gedoken,Jan heeft de eerste helft wel gekeken maar is toen de band van Annelisa haar fiets maar gaan maken,ze was doorgereden met een lekke band dus er moest ook een nieuwe buitenband op die we gelukkig altijd op reserve liggen hebben,toen hij klaar was ,was de wedstrijd al bijna afgelopen,het was toch 0-0 dus heb je toch niets gemist en het word toch nog honderd keer herhaald zo zie ik het dan.
Dinsdag weer een warme dag,we zijn s'middags even om boodschappen geweest en verder thuis gezeten,heb nog plaatjes op mijn website gezet en ben eens gaan rondsnuffelen bij mijn webhorsting,schrok mij kapot hoeveel dataverkeer ik per maand had ,dus ik verder op zoek wie dan allemaal wel hotlink heeft. Kwam op de raarste site's terecht en gastenboeken, te gek om op te noemen. Er waren in totaal 1257 site's die wel iets van de mijne hadden gekopieert en ik maar betalen.voor een hobby die zo door een ander naar de knoppen word geholpen. Heb op mijn site overal een plaatje gezet van niet direckt te linken,netjes op je eigen computer opslaan en dan pas op je eigen site , blog of wat dan ook te zetten ,maar nee hoor dat is voor dovemans oren. Ga al de gastenboeken nu af om ze vriendelijk de vragen de hotlink te verwijderen en als er niets gebeurt ze allemaal kruisjes op hun site zien verschijnen,eigen schuld dikke bult. Ik moet ook elk jaar betalen voor mijn site draaiende te houden en het is een hobby en dat wil ik zo houden en niet dat het een ergernis gaat worden,dus ik heb nog veel te doen voor ik ze allemaal eens heb gehad. Heb ook nog een ander mogelijkheid en dat is, iedereen die hotlikt op mijn site zetten,misschien dat dat help,ben niet de enigste die dat probleem heeft er zijn al veel site's die ermee zijn moeten stoppen omdat de kosten de pan uit rezen. Zo dat ben ik kwijt,morgen weer met goede moed verder.
Maandag ochtend heeft Jan de auto naar de garage gebracht zijn dochter is ook meegegaan want 13 km lopend weer naar huis is iets te veel van het goede. Er moest op aandringen van mij een nieuwe distibutieriem op,onze auto heeft bijna 167.000km op de teller maar we weten niet of die riem wel eens is vernieuwd ,nog geen 2 maand geleden begaf de V- snaar het ook en neem ik liever het zekere voor het onzekere,als die riem het begeeft kost het je een nieuwe ( tweedehands ) motor en dan ben je verder van huis ,en met de vakantie in het verschiet en een rit van 3.000 ä 4.000 km heen en terug zie ik het niet zitten als er onderweg wat mee gebeurt,we zijn wel aangesloten bij de wegenwacht maar dan nog. Jan weet helemaal niets van auto's af ,olie controleren ,koelvloeistof dat lukt nog wel ,maar daar houd het ook me op,en meestal doe ik het nog zelf. Gelukkig waren we 3 weken geleden in Zeeuws-Vlaanderen en begon ik er met mijn zoon over,die is in een garage is groot gebracht en nu nog werkt,en die gaf me gelijk dat ik ook dat wilde laten vernieuwen,je weet maar nooit en die V-snaar is misschien wel een voorteken geweest. En zo gaat het bij Jan sinds zijn operatie altijd,hij heeft altijd een duwtje in de rug nodig voor het bij hem geloofwaardig overkomt soms heel erg moeilijk. Heb al zijn medicijnen die hij neemt eens zitten uitpluizen en daar staat ook bij meerdere bij geschreven als bijwerkingen stemmingswisselingen en dat heeft hij heel erg,de ene moment alles leuk en aardig en 5 min. later het tegenover gestelde,niet gemeen of zo maar gewoon negatief over alles en later weer positief , kan het ook wel begrijpen en er mee omgaan,want sinds zijn operatie 2 jaar geleden is er altijd wel wat geweest ,van een harde werker naar iemand die maar voor helft funtioneert en afhankelijk is geworden van degene die hij het liefst zelf wil koesteren en het werk uit handen neemt maar hij kan het niet meer en daar heeft hij moeite mee. Met zijn zussen heeft hij geen contact meer,zijn oudste zus daar heeft hij het moeilijkste mee,zelf heb ik ze maar een paar keer gezien dus ken ik zo ook niet echt,ik weet wel dat ze vooroordelen hadden toen ik Jan al vrij snel na de dood van zijn vrouw heb leren kennen en omdat ik 5 kinderen had en ik alleen Jan vanwege zijn geld in de boot heb genomen,geld was er niet alleen maar schulden en na 4,5 maand nadat ik hem leerde kennen kreeg hij zijn eerste hartinfarct maar heb hem niet laten barsten en we zijn gewoon verder gegaan,hij met beperkingen en ik met onverwerkte verleden. Door al die dingen gingen we elkaar steeds meer waarderen en zijn we in 2003 getrouwd en ondanks alle pieken en dalen nog steeds gelukkig met elkaar. Zo wat een verhaal wat niet de bedoeling was ,maar je het leven is niet altijd rozegeur en maneschijn.
Ik ben ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Groetjes Ingrid
Maandag ochtend heeft Jan de auto naar de garage gebracht zijn dochter is ook meegegaan want 13 km lopend weer naar huis is iets te veel van het goede.
