de WESTHOEK

   Als eerste stop een koffie/thee met een croissant en chocoladekoek in Hotel VANDERVALK te Nazareth .

Naar Zillebeke, een boogscheut van Ieper voor het bezoek aan ComingWorldRememberME.

Indrukwekkend, 600.000 keramische beeldjes die het aantal gesneuvelde soldaten van de 1ste wereldoorlog gedenken. Op 11 november 2018 is er een laatste plechtigheid. Nadien worden de beeldjes verspreid naar musea en particulieren.

Langs heel wat wandelpaden komt men tot aan een rustpunt waar men via filmbeelden heel wat van de grote oorlog kan opsteken. Tienduizende mensen uit Vlaanderen en de rest van de wereld maakten de beeldjes. Bij elk beeldje hoort een DOG TAG, het universele identificatiesysteem voor frontsoldaten. De dog tags combineren telkens de naam van een WO 1-slachtoffer met de naam van de maker van het beeldje.

Rit langs rustige Vlaamse wegen naar

DE BOSHOEVE

Brouwerij St.Bernardus

In het uiterste puntje van West-Vlaanderen, te midden van ‘Le Plat Pays’, in het hart van de hoppestreek, wordt er bier gebrouwen dat tot de verbeelding spreekt van menig bierliefhebber. In het poëziedorp Watou worden sinds 1946 de edele St.Bernardusbieren gebrouwen: donkere en blonde abdijbieren van hoge gisting. De brouwerij kende de laatste jaren een enorme expansie en staat ondertussen wereldwijd bekend om haar authentieke en kwaliteitsvolle bieren. Wij kregen heel wat uitleg bij een rondgang.

Op de hoogste verdieping van het vernieuwde gebouw met een ontmoetingsruimte is er niet alleen een prachtige panorama te aanschouwen maar kreeg men ook twee proevertjes. 

Naar de SCHREVE

Als 'surplus' bij deze daguitstap bracht gids-verteller Miguel Bouttry ons tot aan een Franse grens. Wij hoorden heel wat grensverhalen. Alleen de straat waarin wij wandelden was al bijzonder. Langs de Franse zijde Franse autoplaten; langs de overkant Belgische. Bovengrondse bedradingen bij de Fransen, ondergrondse bij de Belgen. Bij de Belgen geen antennes meer op het dak ! Ook een verhaal over de smokkelaars (de blauwers) en hun tegenstanders, de douaniers (de commiezen) ontbrak niet.

Bijzonder bij deze minder bekende begraafplaats waren de staafjes langs de weg. Telkens als er een slachtoffer aan de hulppost aankwam en overleed werd dit op datum aangeduid met een streepje ... Op 17 augustus 1917 zagen wij bijna niet anders dan streepjes.

Na een lekker broodbuffet kon de terugweg worden aangevat. Het bestuur kon tevreden terugblikken bij deze prachtige dag als afsluiter van een gevuld seizoen. Voorzitter André dankte dan ook zijn medewerkers en alle deelnemers voor hun aanwezigheid.

Opmaak secretaris André Valaert