V E U R N E

Veurne is een typische provinciestadje en, ondanks het in verhouding lage aantal inwoners, een regionaal centrum voor de Westkust en Westhoek. Maar men kwam niet voor het stadje, wel voor een zeer uitzonderlijk boeiend verhaal ...

Een ontbijt was voorzien in de brasserie EXCELSIOR op de makrt. We dachten de énige groep te zijn... Met onze groep van 63 er bij was dit inderdaad "Volzet" te noemen. Alles verliep zeer vlot.

Wandeling met bijzonder verhaal ...

Met een plaatselijke gids vernam men de levensloop van ene juffrouw Rachel Ryckewaert, 20 jaar, meer dan 4 maanden zwanger... Zij hoopte in oktober 1917 weldra te huwen met wachtmeester, sergeant,  Emiel Ferfaille. Hij is ondanks zijn belofte, al van 17 juni, minder enthousiast. Hij hield er immers een tweede verloofde op na, een zekere Augusta ... Aan haar had hij ook een huwelijk beloofd...

De tweede groep kreeg hetzelfde verhaal te horen. Telkens er een andere faze aan bod kwam wandelde men naar de plaats waar het toen echt gebeurde !

De laatste keer dat de doodstraf voor een gewoon misdrijf in België uitgevoerd werd, was in 1918, een veroordeling door de krijgsraad. Wachtmeester-foerier Emile Ferfaille uit Menen (geboren in 1891) werd terechtgesteld in Veurne. Ferfaille diende bij het 2e Zware Artillerie. De soldaat werd na vonnis van de krijgsraad 3DA op 27 maart 1918 onthoofd. De executie vond plaats terwijl de Duitsers de stad beschoten met artillerie. Bij gebrek aan een exemplaar moest een guillotine zelfs ingevoerd worden vanuit Frankrijk.

Wat zou de man als 'gewoon misdrijf' uitgespookt hebben ?

Bezoekers- & Innovatiecentrum

JULES DESTROOPER

In het centrum kreeg men eerst een korte uitleg over het ontstaan en het verloop van de rijke geschiedenis van de wereldberoemde koekjes uit West-Vlaanderen.
Opgestart in 1886 en nog steeds trouw aan de originele recepturen, worden de Jules Destrooper biscuits ondertussen tot ver buiten België gesmaakt. Meer dan 125 jaar betekent natuurlijk een hele evolutie, ook doorheen de oorlogsjaren.
Enkel de beste ingrediënten zorgen voor de jarenlange kwaliteit met heel wat nationale en internationale erkenningen tot gevolg.

Er moest na al die uitleg uiteraard eens geproefd worden ... Onze kranige oudste deelnemer Emiel (93) had een vraag ... Hij had een foldertje bij van Albert Heijn die een promotie voorstelde van hetzelfde pakje koekjes Jules Destrooper à 1,29 €... in het centrum kon men dat kopen à 1,75 € ... Men keek raar op !

In de loop der jaren werden er ook ijzeren dozen met statiegeld uitgegeven. Zelfs met een schilderij van Paul Delvaux. Daar is men van teruggekomen. De staat waarin zij werden teruggebracht ...?

Tijdens de ritten van Veurne naar Diksmuide en Alveringem, nabij de dorpjes Avekapelle, Pervijze, Lo-Reninge en Beauvoorde kon men genieten van de prachtige landschappen en wolken die goedgezind waren.

D I K S M U I D E

De stad Diksmuide heeft een overwegend agrarisch karakter en biedt op dat vlak veel werkgelegenheid, waarbij zij een centrumfunctie vervult in dienstverlening en nijverheid. Diksmuide staat ook bekend als de Boterstad, wat verwijst naar de bloeiende zuivelhandel, die eeuwenlang een van de belangrijkste welvaartspijlers van de stad was. Zij is echter het bekendst vanwege de Eerste Wereldoorlog, waarbij ze het hard te verduren had aan het IJzerfront.

Tijdens het uurtje 'vrije tijd' wandelden er velen tot bij het vernieuwde begijnhof.

't Hof van Commerce

Café-restaurant 't Hof van Commerce situeert zich naast de Stavelebrug en met zicht op de IJzer. Na 15 jaar is 't Hof van Commerce de gedroomde pleisterplaats geworden van vele wandelaars, fietsers, waterratten, motaars, bier- en piconproevers en alle andere levensgenieters want genieten kan je er! 's Zomers op het terras langs de IJzer en 's winters rond het gezellige haardvuur.

Dat het geen traditioneel eethuis is, staat vast. Daar zorgt de flamboyante dame des huizes, Iris wel voor. "Bediening aan tafel bestaat hier niet", verklapt Iris. "Men krijgt een bord en men bedient zichzelf aan het buffet in de beenhouwerij. Daar ligt een uitgebreid assortiment aan groenten, fruit, sausjes en uiteraard vlees: alles van het varken".

In alle plaatsen van deze herberg zijn vele rariteiten en attributen tentoongesteld. Tijdens het eetfestijn komt men ogen te kort. Zelfs een plakkaat van ANHYP werd ontdekt, destijds de Antwerpsche Hypotheekkas. Men gaf toen nog 3,60 € intrest en maakten reklame met 'Grondpandobligatiën' uit te geven.

Wie kan dat nog geweten hebben ?

Voorzitter André Van Dyck dankte de chauffeur Johan en gids Nadine voor de goede begeleiding en wenste iedereen een behouden thuiskomst.