V E U R N E

Veurne is een typische provinciestadje en, ondanks het in verhouding lage aantal inwoners, een regionaal centrum voor de Westkust en Westhoek. Maar men kwam niet voor het stadje, wel voor een zeer uitzonderlijk boeiend verhaal ...

Een ontbijt was voorzien in de brasserie EXCELSIOR op de makrt. We dachten de énige groep te zijn... Met onze groep van 63 er bij was dit inderdaad "Volzet" te noemen. Alles verliep zeer vlot.

Wandeling met bijzonder verhaal ...

Met een plaatselijke gids vernam men de levensloop van ene juffrouw Rachel Ryckewaert, 20 jaar, meer dan 4 maanden zwanger... Zij hoopte in oktober 1917 weldra te huwen met wachtmeester, sergeant,  Emiel Ferfaille. Hij is ondanks zijn belofte, al van 17 juni, minder enthousiast. Hij hield er immers een tweede verloofde op na, een zekere Augusta ... Aan haar had hij ook een huwelijk beloofd...

De tweede groep kreeg hetzelfde verhaal te horen. Telkens er een andere faze aan bod kwam wandelde men naar de plaats waar het toen echt gebeurde !

De laatste keer dat de doodstraf voor een gewoon misdrijf in België uitgevoerd werd, was in 1918, een veroordeling door de krijgsraad. Wachtmeester-foerier Emile Ferfaille uit Menen (geboren in 1891) werd terechtgesteld in Veurne. Ferfaille diende bij het 2e Zware Artillerie. De soldaat werd na vonnis van de krijgsraad 3DA op 27 maart 1918 onthoofd. De executie vond plaats terwijl de Duitsers de stad beschoten met artillerie. Bij gebrek aan een exemplaar moest een guillotine zelfs ingevoerd worden vanuit Frankrijk.

Wat zou de man als 'gewoon misdrijf' uitgespookt hebben ?

Bezoekers- & Innovatiecentrum

JULES DESTROOPER

In het centrum kreeg men eerst een korte uitleg over het ontstaan en het verloop van de rijke geschiedenis van de wereldberoemde koekjes uit West-Vlaanderen.
Opgestart in 1886 en nog steeds trouw aan de originele recepturen, worden de Jules Destrooper biscuits ondertussen tot ver buiten België gesmaakt. Meer dan 125 jaar betekent natuurlijk een hele evolutie, ook doorheen de oorlogsjaren.
Enkel de beste ingrediënten zorgen voor de jarenlange kwaliteit met heel wat nationale en internationale erkenningen tot gevolg.

Er moest na al die uitleg uiteraard eens geproefd worden ... Onze kranige oudste deelnemer Emiel (93) had een vraag ... Hij had een foldertje bij van Albert Heijn die een promotie voorstelde van hetzelfde pakje koekjes Jules Destrooper à 1,29 €... in het centrum kon men dat kopen à 1,75 € ... Men keek raar op !

In de loop der jaren werden er ook ijzeren dozen met statiegeld uitgegeven. Zelfs met een schilderij van Paul Delvaux. Daar is men van teruggekomen. De staat waarin zij werden teruggebracht ...?

Tijdens de ritten van Veurne naar Diksmuide en Alveringem, nabij de dorpjes Avekapelle, Pervijze, Lo-Reninge en Beauvoorde kon men genieten van de prachtige landschappen en wolken die goedgezind waren.

D I K S M U I D E

De stad Diksmuide heeft een overwegend agrarisch karakter en biedt op dat vlak veel werkgelegenheid, waarbij zij een centrumfunctie vervult in dienstverlening en nijverheid. Diksmuide staat ook bekend als de Boterstad, wat verwijst naar de bloeiende zuivelhandel, die eeuwenlang een van de belangrijkste welvaartspijlers van de stad was. Zij is echter het bekendst vanwege de Eerste Wereldoorlog, waarbij ze het hard te verduren had aan het IJzerfront.

Tijdens het uurtje 'vrije tijd' wandelden er velen tot bij het vernieuwde begijnhof.

't Hof van Commerce

Café-restaurant 't Hof van Commerce situeert zich naast de Stavelebrug en met zicht op de IJzer. Na 15 jaar is 't Hof van Commerce de gedroomde pleisterplaats geworden van vele wandelaars, fietsers, waterratten, motaars, bier- en piconproevers en alle andere levensgenieters want genieten kan je er! 's Zomers op het terras langs de IJzer en 's winters rond het gezellige haardvuur.

Dat het geen traditioneel eethuis is, staat vast. Daar zorgt de flamboyante dame des huizes, Iris wel voor. "Bediening aan tafel bestaat hier niet", verklapt Iris. "Men krijgt een bord en men bedient zichzelf aan het buffet in de beenhouwerij. Daar ligt een uitgebreid assortiment aan groenten, fruit, sausjes en uiteraard vlees: alles van het varken".

In alle plaatsen van deze herberg zijn vele rariteiten en attributen tentoongesteld. Tijdens het eetfestijn komt men ogen te kort. Zelfs een plakkaat van ANHYP werd ontdekt, destijds de Antwerpsche Hypotheekkas. Men gaf toen nog 3,60 € intrest en maakten reklame met 'Grondpandobligatiën' uit te geven.

Wie kan dat nog geweten hebben ?

Voorzitter André Van Dyck dankte de chauffeur Johan en gids Nadine voor de goede begeleiding en wenste iedereen een behouden thuiskomst.

Bezoek museum PLANTIN-MORETUS

Ons activiteitenprogramma 2017 is onder een goed gesternte van start gegaan. De bestuursleden verwelkomden de aankomende groep. Na een verkwikkend kopje koffie of thee in café Den Bengel op de Grote Markt, trok men met 70 deelnemers onder een aangenaam lentezonnetje naar de Vrijdagmarkt.

Het Museum Plantin-Moretus is een historisch museum over de drukkersfamilie Plantin-Moretus aan de Vrijdagmarkt .
In de zestiende eeuw bevond zich hier de boekdrukkerij Plantijn, die door Christoffel Plantijn werd gesticht. Na zijn dood werd de drukkerij overgenomen door zijn schoonzoon Jan I Moretus. De drukkerij werd de ontmoetingsplaats voor tal van geleerden en humanisten, zoals Justus Lipsius en Simon Stevin.
In 1876 verkocht Edward Moretus (1804-1880) de drukkerij met volledige inboedel aan de stad Antwerpen en de Belgische staat. Een jaar later, in 1877, kon het publiek het woonhuis en de drukkerij bezoeken.
Nadat het museum in 1944 zwaar beschadigd was door een Duitse V2-raket, werd het in 1951 heropend.
In 2002 werd dit museum genomineerd als UNESCO werelderfgoed en in 2005 effectief, als eerste museum ooit, op de lijst van werelderfgoed geplaatst, wegens de uitzonderlijk goed bewaarde historische drukkerij uit de zestiende eeuw.

Wij bezochten het vernieuwde Plantin Moretusmuseum waar wij getuige waren van de pracht en praal van weleer : antiek meubilair, goudleer aan de muren, mooie portretten, een prachtige bibliotheek met veel originele manuscripten.

Jan I Moretus (Johann Moerentorf) (Antwerpen, 2 mei 1543 – 22 september 1610) was een Vlaams drukker. Hij werkte vanaf 1557 voor Plantijn, werkte zich op als rechterhand van Plantijn en trouwde in 1570 met Martina Plantijn, de tweede dochter van de Antwerpse uitgever en drukker Christoffel Plantijn. Na Plantijns dood werd Moretus de eigenaar van de drukkerij. Na diens dood nam zijn vrouw de zaak over, hoewel ze het beheer aan haar zonen Balthazar I en Jan II Moretus overliet. Met Jan Moretus startte het uitgevers- en drukkersgeslacht Moretus, dat zou blijven bestaan tot diep in de 19de eeuw.
Hij drukte in totaal 640 werken, vooral ernstige werken van religieuze aard, meestal in het Latijn geschreven.Maar ook werken over geschiedenis, humanisme en belangrijke auteurs maken deel uit van zijn uitgaven. Hij was de uitgever van alle werken van Justus Lipsius, waarvan hij 62 uitgaven drukte.
Na het overlijden van Jan I Moretus in 1610 kwam de Officina Plantiniana in handen van zijn zonen Jan II en Balthasar I Moretus. Die moesten samen het bedrijf als één geheel leiden.
De gebouwen in Antwerpen waar de drukkerij zich bevond en de familie woonde is heden omgevormd tot het Plantin-Moretusmuseum.

Lang voor facebook en twitter, werden woord en beeld reeds wereldkundig gemaakt. We bewonderden uniek drukkersmateriaal en konden ons inleven in het werk van de drukkers uit die tijd. Zeker onze voorzitter André gaf een demonstratie hoe het vroeger was.

In brasserie De Pelgrim kond men in een relaxte sfeer genieten van een lekker driegangenmenu.

En uiteraard verschillenden met 'een bolleke' .

Naar de stadsbrouwerij DE KONINCK

Het bezoek aan de Stadsbrouwerij De Koninck gebeurde in een interactieve toer.  Door een aantal themaruimtes kwam men alles te weten over Antwerpen als bierstad, de Belgische bieren en het brouwproces. Tal van interactieve middelen en audiovisuele effecten zorgden voor een 360° totaalbeleving.

Het bezoek was allesbehalve saai en soms echt grappig. Om af te sluiten kregen men nog een proeverij van 3 lekkere biertjes.

Een zeer geslaagde dag !

foto's André Van Dyck & Luc Verschooren

Opmaak blog : secretaris André Valaert

Nieuwjaarsdrink 2017

op 1ste vrijdag


Voorzitter André Van Dyck kondigde in zijn welkomswoordje aan dat er een klein aandenken was om het jaar goed in te zetten.

Secretaris André toonde de mooie kalender en gaf even aan dat men daarop de volgende bijeenkomsten kon optekenen.

Enkele sfeerbeelden van de talrijke aanwezigen. Dank aan Marita en Monique om voor het aperitief te willen zorgen.

Fotograf Alex zag onze oudste deelnemers Paul Wispelaere (96 j.) samen met Emiel Van Beirendonck (93 j.) in goede doening.

Links onder zien we Paul met Ludo Van Proeyen (75 j.) met wie hij destijds op Anhyp de dienst PERSOONLIJKE LENINGEN vertegenwoordigde. Het waren zij die een akkoord gaven op de aanvragen of niet. Meermaals kwam dit na onderhandeling in orde. Dat kan uw secretaris als voorheen kantoorhouder bevestigen.

Men heeft zo te zien heel wat te vertellen !

AAN TAFEL : Bij het eetmaal is er telkens een gezellige drukte en kon men de  voorgestelde plannen van het nieuwe seizoen bespreken . Zij die reeds ingeschreven waren voor de buitenlandse reizen waren benieuwd wie ook nog mee ging. Er zijn nog altijd een paar plaatsen vrij ...

Het bestuur.

 Het Bestuur van
VRIENDENKRING AXA BANK
wenst u veel lees- en kijkplezier bij de activiteiten van het nieuwe seizoen.

                                    André                                               Luc                                       Alex                                       André                                      Jacques

Jaarlijkse Videonamiddag

Voor de 21ste keer organiseerden men deze namiddag. De dag vooraf werden de montages uitgetest. Deze maal met een splinter nieuwe projector en nieuw 16/9 scherm !

Voorzitter André Van Dyck gaf in zijn welkomstwoordje een overzicht van de zeer gelukte ondernomen activiteiten van het voorbije seizoen. De aanwezige leden werden bedankt voor hun betoonde interesse. Hij gaf aan dat er nog een paar plaatsen vrij waren voor de geplande buitenlandse reis naar Zuid-Bretagne en gaf de boodschap volgend jaar bij de daguitstappen er vlug bij zijn gezien de stijgende belangstelling.

Jacques was de operator en secretaris André leidde elke projectie in met een kort woordje.

In het eerste deel van het programma kwamen volgende cineasten aan zet :

PauL VAN NOTEN/André VALAERT/Luc SNOEKS/Rudi BROECKX/Johan VERKINDEREN

Er diende stapvoets  met de stoelen geschoven ! Een activiteit die vooraf niet gepland was ...

Zoals naar jaarlijkse gewoonte is er een 4-uurtje voorzien met een stukje biscuittaart of fruittaart. Het aantal 'reserve-stukjes' waren vlug aan 'de man' gebracht...

Na heel wat genot en gebabbel werd het 2de deel van de projectie aangevat. 

Volgende cineasten waren aan zet :

Luc VERSCHOOREN/André VALAERT/Jacques MOONEN en Alex ZELLIEN.

Het bestuur kon terugblikken op een zeer geslaagde namiddag. Dit dank zij de inzet van alle bestuursleden en vele vrijwilligers die hielpen afruimen. Ook werd Mevrouw Nicole van Sodexo, die op rust gaat, eerder in de bloementjes gezet voor haar aanbrengen van de koffie en taart de voorbije jaren. Wij vermelden dit nog op onze Nuttige Weetjes. 

DOORNIK

Doornik of Tournai is altijd een belangrijke stad geweest en dat merken we meteen toen we op de Grote Markt waren. Het is ook de stad met de vijf kerktorens en de 2de oudste stad van België na Tongeren.

Bij het ontbijt was meestal de vraag aan de tafelgenoten: 'hoe is' t ? alles in orde ? ' ...

Bij een prachtige nazomer kon men rustig aan de stadwandeling beginnen met plaatselijke Nederlandstalige gidsen.

Het belfort is gebouwd in 1192, staat symbool voor de gemeentelijke vrijheden. Zijn klok (de "Bancloque") werd gebruikt om de bevolking te waarschuwen voor processen, executies, invasies, brand, enz. Het belfort deed dienst als wachttoren, gevangenis, klokkentoren en stadhuis. De top biedt een adembenemend zicht op Doornik en haar omgeving maar dat was niet voorzien in ons programma.

Een stad aan de Schelde, dus strategisch vrij belangrijk, kreeg daarom ook een middeleeuwse stadsomwalling. Tijdens de wandeling kwamen we langs restanten uit die periode en werd er heel wat verteld over de verschillende bouwstijlen uit ... de zoveelste eeuw ! 

Doorniks porselein was een van de grootste passies van de verzamelaar Raoul Warocqué. In 1893 kocht hij op 23-jarige leeftijd het servies van Villermont aan, dat 204 delen telt. Hij vulde zijn verzameling aan met verschillende serviezen. Snel verschijnen er ook zeldzame stukken in zijn collectie, zoals de exemplaren met polychrome vogels.  Tijdens de grote “Tentoonstelling van de oude Doornikse kunstindustrieën” in 1911 vormt Doorniks porselein het hoogtepunt van de Henegouwse kunstindustrie. De verzameling van Raoul Warocqué wordt alom geroemd als de mooiste in zijn soort. Wij konden dit allemaal bekijken en kregen er nog uitvoerige uitleg bij door de plaatselijke gidsen. 

Saint AMAND LES EAUX (Fr)

Voor sommigen was dit een eerste kennismaking hoe dat allemaal in zijn werk gaat ...

Beroemd om zijn minerale en thermale wateren, kuurfaciliteiten, zorg, wellness of esthetische en verschillende sportieve activiteiten worden er aangeboden van maart tot november. De wateren van Saint-Amand zijn vooral bekend voor de behandeling van alle problemen in verband met reumatologie en luchtwegen.

Als we hoorden dat er dagelijks 900 'patiënten' over de vloer komen dan moet dat toch wel helpen ... zeker als de ziekenkas tussenkomt wat het geval is. Een sessie van 20 minuuten kost tussen 470 à 530 € !

Bij de stad Saint-Amand-les-Eaux ligt het woud van Raismes-Saint-Amand-Wallers met een grootte van meer dan 6000 hectare waar men de aarde haalt voor de modderbaden. 

De abdijtoren is het belangrijkste monument. Er zijn slechts twee gebouwen van de Dominikaanse abdij overgebleven : 'de toren' van 82 meter hoog met verschillende eclictische zuilstijlen en een 'Schepenhuis'. Men had ons een Nederlandstalige gids beloofd...het lukte de man om zich verstaanbaar te maken.

Na de uitvoerige uitleg bij de rondleiding was een terrasje welgekomen ...

Als afsluiter van deze laatste daguitstap van dit seizoen werd er gretig gesmuld uit de mosselpot ...

Voorzitter André Van Dyck gaf bij zijn slotwoordje nog een overzicht van het zeer gelukte voorbije seizoen. Hij beloofde volgend jaar minstens hetzelfde te realiseren. En nu afwachten wat onze video- en fotografen ervan zullen laten zien op de video-namiddag.

Samenstelling secretaris André Valaert

 Stad BONN  (D)

Tijdens het ontbijt in Restaurant Elysée te Genk kon er kennis gemaakt worden met de leden die voor het eerst onze buitenlandse reis mee maakten.

Bij de stadsrondrit in Bonn vernam men van de plaatselijke gids heel wat over de verhuis van de Duitse regering en de Bondsdag in 1999 naar Berlijn. Bonn blijft echter een belangrijke werkplaats, ongeveer 8.000 van de 18.000 Duitse ambtenaren werken daar nog steeds . Ook zijn er nog enkele Duitse ministeries met hoofdzetel in Bonn, onder meer Defensie en Agricultuur. Bonn wordt dus ook Bundesstadt genoemd.

Heel wat 'oude ambassades' staan nu te verkommeren.

Wij reden langs heel wat villawijken en konden de prachtige gevels bewonderen.

Op de Markt in het centrum van Bonn is het oude in rococo stijl opgetrokken stadhuis gelegen. Tot 1978 was daar het gemeentebestuur vertegenwoordigd. Nu wordt het stadhuis gebruikt voor verschillende ceremonies en bijzondere bijeenkomsten van de gemeenteraad. Meer dan eens wordt de mooiste zaal gebruikt om te trouwen.

Enkele van onze fotografen waren van de partij.

Wij poseerden even op de trappen van het stadhuis voor een groepsfoto.

Het Beethoven-Huis

De familie Beethoven woonde in de linker tuinvleugel van dit pand. Ludwig werd hier in december 1770 geboren in een piep-klein achterkamertje. Men gaat er prat op de grootste Beethoven-collectie ter wereld te kunnen bezitten. Meer dan 150 originele documenten uit Beethovens tijd in Bonn en Wenen zijn er te zien.

De originele vleugelpiano staat wel in een museum van Boedapêst ... 

Tijdens ons bezoek probeerde men ons van een moderne presentatievorm, genaamd Fidelio, op 3D te laten genieten... de reacties van onze deelnemers waren gemengd ...

In Restaurant ZUM GEQUETSCHTEN genoot men van een Souppe - Hähnchenbrust Hawaii en dessert.

Hotel GOLDENER ANKER

Het Hotel GOLDENER ANKER **** in Bad Neuenahr-Ahrweiler beviel ons vanaf de eerste kennismaking. Ook bij het avondbuffet werd er regelmatig aangeschoven. Enkele vonden spijtig dat het maar voor één nacht was.

Collega Monique kon voor het vertrek velen laten uitwuiven...

Met onze gids Nadine maakten wij een mooie stadswandeling tot over het brugje van de Ahr.

De hallenkerk stamt in zijn huidige vorm, volgens vermeldingen, uit 1623 of 1628. Zij staat centraal in het stadje en heeft op de westelijke dakaanzet een achtkantige toren aan de bovenzijde afgesloten met topgevels en een achtkante spits. Ze werd in 1902 gerenoveerd vertelde Nadine nog ... hoe dat zij dat allemaal zo maar weet ! Ook wist zij alles af van de te nemen baden want Bad Neuenahr is een thermenstad.

BEWEGUNGSTHERAPIE
Wir machen Sie wieder fit!

Wijnkelder WINZEGENOSSENSCHAFT MAYSCHOSS

De rit langs de Ahr-rivier bracht ons tot bij Mayschoss. Wij kregen heel wat uitleg over de druivenpluk. Alles gebeurt met de hand gezien de stijle bergwanden.Zelfs met een helikopter wordt er gesproeid. 

Na de vier proefbeuren kon er gekocht worden. De Ahr-Riesling viel bij  velen in de smaak. 

Radiotelescoop Effelsberg

Omdat de kabelbaan in Altenahr, welke voorzien was in het programma, niet meer actief is werd een alternatief gezocht. Gelukkig want het bezoek aan de radiotelescoop Effelsberg was een grote meevaller. 

Met zijn paraboolantenne van 100 meter diameter was hij tot het jaar 2000 de grootste bestuurbare radiotelescoop van de wereld. Toen nam de Green Bank Telescope in de Verenigde Staten die titel over.

Wij kregen na een kort 3D filmpje nog heel wat uitleg.

Het Bestuur is blij te kunnen vaststellen dat dit genomen initiatief van deze 2-daagse zeer geslaagd is.

Hopelijk tot het volgende !

Foto's CASSIMONS/VALAERT/VAN DYCK

Samenstelling secretaris André Valaert

Bezoek aan de site HERKENRODE

Bij aankomst werd er koffie en thee voorzien met daarbij een lekker stukje Limburgse vlaai.

Met plaatselijke gidsen kreeg men tijdens de rondgang heel wat geschiedkundige uitleg over '600 jaar Vrouwen in Herkenrode' .

De Abdijsite Herkenrode is een stille getuige van een groots verleden, dat begint in 1179 in het centrum van het graafschap Loon. In 1217 werd Herkenrode de eerste vrouwenabdij van de cisterciënzerorde in de Nederlanden. De adellijke dames die de abdij eeuwenlang bestuurden, drukten hun stempel op de regio.

Sinds 2002 is de tiendeschuur uit 1656, ten tijde van abdis Anna Catharina de Lamboy, met een oppervlakte van 1000 m² en 15 m hoog, deels met steun van privésponsors gerestaureerd. Grote tentoonstellingen, concerten en allerlei evenementen en feesten vinden er plaats.

Begin mei 2007 is de restauratie van het Poortgebouw voltooid wat een eindpunt is van een lange dreef afgeboord met een dubbele rij bomen.

De portierswoning biedt sinds midden 2009 een onderkomen aan de administratieve diensten.

In het Borrelhuis te Hasselt werden wij verrast door de aanwezigheid van oud-Anhypcollega 87-jarige Bob BILLEN en echtgenote. Heel wat nieuwtjes werden hem door onze secretaris André en Mevrouw Simone Van Oosten-Kenis ( die 6 jaar lang loketbediende op zijn kantoor was ) uitgewisseld.

Vele andere aanwezige Anhyppers kwamen hem begroeten. Hij moest fel nadenken om ze nog te herkennen. 

Bezoek JAPANSE TUIN

Van bij de start trachtte gids Francis ons de Japanse filosofie bij te brengen. Het 'hekje' waar we zijn binnen gekomen verwelkomt de goede geesten en bij het sluiten ervan laten we de slechte geesten en gedachten achter want zij houden niet van hekjes en kronkelende paadjes. Dus weg met alle beslommeringen, kijk naar de mooie dingen die op ons afkomen.

Onze groep was helemaal mee ...

Langs begaanbare brugjes kwam men langs een waterval en had men een mooie kijk op het theehuisje.

De theeceremonie
Een dergelijk theehuisje (chashitsu) ligt in een tuin, zodat de gast direct bij het betreden van de tuin, op weg naar het theehuisje in een andere wereld terecht komt. Na het reinigen van de handen en het gezicht met water betreedt men samen met de andere genodigden het theehuisje. Door een lage opening zodat men gebukt (en vroeger ook zonder wapens) en meestal op de knieën het huisje moet binnengaan. Deze wijze van binnengaan bevorderde het gevoel van nederigheid. Bij de theeceremonie gebeurt alles volgens strikte rituelen en voorgeschreven handelingen. Het is een manier om een bepaalde geestelijke gemoedstoestand (wabi) te bereiken.
De theeceremonie wordt in het Japans wel met verschillende begrippen aangeduid, zoals met chadô of sadô, dat 'de weg van de thee' betekent, maar ook bijv. met 'cha no yu'. Letterlijk vertaald staat hier 'heet water voor de thee'.

Wil men zo een theeceremonie bijwonen, dit kan maar moet wel tijdig aangevraagd worden.

Op uitkijk over de vijver.

We kregen voldoende tijd om te genieten.

Als afsluiting van deze daguitstap reed men naar Tongerlo waar in het TORENHOF Abdijbrood met kaas en hesp met een fris slaatje, koffie of een Abdijbiertje werd aangeboden.

Opnieuw zal er heel wat meer te zien zijn op de video-namiddag in november.

Foto's André Valaert & André Van Dyck

BARCELONA

Voor het eerst werd er met de VRIENDENKRING gevlogen ! Een rustige vlucht van twee uurtjes vanuit Zaventem tot Barcelona.

De CASA BATTLO is een pand dat door Gaudi werd verbouwd voor de textielmagnaat Josep Batllo i Casanovas.

Gaudí's belangrijkste werk is de Sagrada Família, een basiliek gebouwd in opdracht van een rooms-katholieke vrome broederschap ter ere van de heilige Jozef. In 1914 besloot Gaudí, die op latere leeftijd niet meer sterk tegen de kerk gekant was, alleen nog maar aan de Sagrada Família te werken. Soms ging hij zelf langs de deuren om geld op te halen voor de bouw ervan en in zijn laatste jaren woonde hij zelfs op het bouwterrein. Aan de kerk wordt tot op de dag van vandaag verder gebouwd. Tegen 2026 zou alles afgewerkt zijn.

Foto's Monique Cassimons

Het bezoek was indrukwekkend. De zuilen van het schip zijn een uniek ontwerp en bestaan uit dubbelgetordeerde Salomonische zuilen met gelijke helices die tegen elkaar indraaien. Gaudí gaf de zuilen een neiging die correspondeerde met de erop inwerkende krachten, een techniek die hij al vaker succesvol had toegepast. De zuilen kennen meerdere verschillende diameters. Afhankelijk van de diameter vertakt een zuil op een bepaalde hoogte in een knooppunt, daarmee een boom gelijkend. Het geheel vormt een oerwoud van zuilen waarop het gewelf van de basiliek rust. Gaudí ontdeed zich daarbij bewust van de binnen de gotiek bekende toepassing van luchtbogen en steunberen omdat die volgens hem onder meer invaliditeit aantonen.

Tijdens de wandeling op de RAMBLAS was een pintje welgekomen.

Het Klooster van Montserrat (Catalaans: Monastir de Montserrat) bevindt zich op een hoogte van 720 meter aan de oostzijde van de berg. Het staat bekend als bedevaarts- en toeristenoord.

Wij genoten van het optreden van het knapenkoor. Zo te zien werden enkele deelnmers er zeer vroom bij.

De wandeling in het PARC GÜELL vond iedereen speciaal.

Eusebi Güell was de eerste klant van Gaudí en opdrachtgever voor de bouw van dit immense park van 18 hectare. In 1922 opende Park Güell zijn deuren en werd in 1984 uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO. Bijzondere architectuur gecombineerd met een verkoelende schaduw van de bomen, maakt dat het al decennia lang het drukst bezochte park van Europa is!

In eerste instantie was dit park bedoeld als woongebied voor de aristocraten van Barcelona. Er werden uiteindelijk maar twee huizen gebouwd, die daar overigens nog steeds te zien zijn. Ze doen een beetje denken aan de huisjes in een sprookjesbos!

Het Palau de la Música Catalana werd ontworpen door Lluís Domènech i Montaner, een van de architecten die aan de basis stonden van het Catalaans modernisme (= art nouveau of Jugendstil).

De grootste en bekendste ruimte binnen in het Palau is de Concert Hall. Dit is een prachtige concertzaal met 2.146 zitplaatsen en een rijk versierd glazen dak in de vorm van een omgekeerde, naar binnen buigende gebrandschilderde koepel die de zaal van natuurlijk licht voorziet. Boven het podium hangen grote orgelpijpen en er zijn beelden van Richard Wagner en Josep Clavé aanwezig. In 1997 werd het gebouw door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed.

Foto's Alex Zellien

Er werd nog zoveel meer bezocht. Onder andere : de wijnkelder van Cavas van Freixenet waar we met een treintje door de kelders reden; het Pueblo Espanol; de Flamenco-avond met lekker diner; de Plaça d'Espanya met het beeld 'vrouw met vogel' ... en nog heel wat welke onze cineasten zullen laten zien op de video-namiddag in november.

Het bestuur kan terugblikken op een zeer geslaagde buitenlandse reis.

 Samenstelling Secretaris André

Bezoek aan LEERDAM nl

Gezien het vroege vertrek was er een degelijk ontbijt voorzien in TULIP INN te Oosterhout nl.

Langs de weg kon men kennis maken met het Hollandse landschap.

Bij onze aankomst zag men dat het marktdag was wat onmiddellijk voor sfeer zorgde. 

De rijke historie van het stadje Leerdam kan worden gevonden in goedbewaarde historische gebouwen zoals de Grote Kerk, het Hofje van mevrouw van Aerden, de overgebleven en gedeeltelijk gerestaureerde stadsmuren van de Zuidwal en het Oude Raadhuis.

Aan de gracht aan de zuidkant van de stad stond ooit een kasteel, het Kasteel van Leerdam. Dit is compleet verwoest door de Spanjaarden in 1574 en nooit meer opnieuw opgebouwd. In 1770 bouwde men hier dus het vrouwenhofje: het Hofje van Mevrouw Van Aerden.

Er werd halt gehouden aan het Hofje. Zo te zien was er heel wat aandacht tijdens de uitleg van gids Nadine.

De monumentale stadsmuur aan de Zuidwal en de grachten laten zien hoe versterkt de stad Leerdam was. Er zijn nog 4 torens in de stadsmuur waar men momenteel, hoe klein ook, in woont.

Het middagmaal in het 'leukste restaurant' van Nederland werd perfect opgediend.

Na de middag kwam de zon door de wolken en werd het genieten tijdens de vaart op DE LINGE. De boomgaarden en uiterwaarden (zijn gronden die gelegen zijn tussen een winterdijk en de bedding van een beek of rivier. De primaire functie van de uiterwaard is waterhuishoudkundig. Het is de ruimte die de rivier nodig heeft om tijdelijke piekafvoeren aan te kunnen) zijn een geliefd jachtterrein van Reigers, Ooievaars, Ysvogels en wilde ganzen, die wijzelf konden spotten en te zien zullen zijn op de video-namiddag !

Van 'luieren' gesproken ...

Leerdam wordt ook wel glasstad genoemd. Dat komt door dhr. P.M. Cochius, vroeger directeur van de Leerdamse Glasfabriek. Hij wilde betaalbaar en goed ontworpen glaswerk op de markt brengen, in plaats van karakterloze stukken. En dat is gelukt! In de Glasblazerij wordt elke dag prachtig glas gemaakt.

Na nog een uurtje vrije wandeling trok men naar 'De Moerse Bossen' in Zundert. Als afsluiting van deze prachtige dag kon een uitgebreid broodjesmaaltijd niet uitblijven.

Voorzitter André Van Dyck dankte in zijn slotwoordje de chauffeur en gids voor hun zeer goede begeleiding. Ook alle deelnemers kregen nog te horen  wat een prachtdag dit was, eveneens wat de volgende activiteit is : de buitenlandse reis Barcelona !

Bezoek GENTSE FLORALIËN

De Floraliën 2016 werd een totaal vernieuwend floraal stadsfestival in het Kunstenkwartier van Gent. Bloemen en planten gaven een extra dimensie en beleving binnen het historische en architecturale kader van de 4 verschillende sites.

In het Citadelpark wisten onze fotografen niet waar eerst te  kijken ...

De telers creëerden er een zee van bloemen.

Op het Sint-Pietersplein stonden 4 ronde tentstructuren met daarin warme en koude kassen. Hier en daar was het wat aanschuiven zodat men nog langer kon genieten.

Een kleine selectie van de vele prachtige foto's die onse secretaris van zijn collega's mocht ontvangen.

Even buiten komen was een verademing maar dan nog wandelde men tussen de planten en sierstukken.

Tijdens de wandeling naar de Leopoldskazerne was het even rusten waar het kon. Voorzitter André kon het niet laten even te poseren bij het AXA-bankkantoor.

Terrasjes vond men niet zo vlug, wel gezellige kroegjes of cafeetjes. Waar zit de groep ? Men vertrok met een autocar vol deelnemers ( 72 ) en zie, enkelen kwamen elkaar nauwelijks tegen.

Als laatste site werd de Bijloke bezocht. Men werd verwelkomd door het gastland JAPAN. Akane Teshigahara, grootmeesteres van de ikebana (Japanse bloemsierkunst) stelde haar creaties tentoon.

Als afsluiter van deze mooie dag werd er nog een warm 3-gangenmenu aangeboden in het HOF VAN LAARNE.

Dank aan onze fotografen Alex, André jr., Jacques en Paul die onze secretaris André heel wat foto's toestuurden. Spijtig genoeg moest hij zich voor deze blog beperken.

Geen erg, op de video-namiddag in november zal er heel wat meer te zien zijn.

Allen bedankt voor uw deelname en tot dan !

Opmaak en samenstelling André Valaert -secretaris-

Stripwandeling

Met een gezellige koffie in de DUKE OF ANTWERP op de Keizerlei bracht de vroege kennismaking reeds ambiance.

Fotocollage André Van Dyck

Foto's Paul Van Noten

Kiekeboe van Merho, Cordelia van Ilah, Conscience van Bosschaert ... onze herinneringen kwamen terug toen wij nog al die strips lazen ...

Bij een rustige wandeling kon men de striptekeningen bewonderen maar ook de typische straatjes van de binnenstad.

Foto's Paul Van Noten

De Sint-Carolus Borromeuskerk te Antwerpen is niet gespaard gebleven van heel wat onheil. Toch is het een ware kunsttempel gebleven. Het is de kerk van P.P.Rubens bij uitstek : hij heeft er niet alleen geschilderd maar was hier evenzeer ontwerper van decoratief beeldhouwwerk. Het is een schoolvoorbeeld van barokke bouwkunst opgetrokken in opdracht van de jezuietenorde.

De indeling in kleine groepjes was ideaal om iets meer te vernemen van de gids.

Ook de restauratie van het schilderij van Rubens vordert goed zodat men ook al mag denken aan de voorbereiding van de terugkeer van dit prachtige werk .

Foto's André Van Dyck

De uitleg bij de gaanderijen op de verdieping, de schilderijwisselkamer en het reliekschrijn van St.Joannes Nepomucenus (wat normaal achter slot zit) werd met aandacht beluisterd.

Een heerlijke dag, zonder regen, en een gezellige groep deelnemers...

het Bestuur kon niet méér wensen.

Opmaak secretaris André Valaert

Nieuwjaarsdrink 2016

Voorzitter André Van Dyck gaf een klein welkomstwoordje en dankte de leden Mevrouw Marita Kerremans en Monique Cassimon, met meewerkende echtgenoten, voor de organisatie van deze drink.

NUTTIGE WEETJES werd bij ontvangst onmiddellijk gelezen. Monique was in de weer met het optekenen van de aanwezigen (wat zij blijkbaar spontaan begonnen was...). De jarige Paul Van Noten kreeg een hartelijk applaus.

Als verrassing kreeg iedere aanwezige een prachtige pen.

Onze tachtigjaringen Raymond (De Kock) en André (Wauters) hebben altijd wel iets te vertellen.

Het bestuur was tevreden met de grote opkomst bij de start van het nieuwe seizoen. Het 22ste werkingsjaar werd goed ingezet. Dat belooft !

  Het Bestuur

van

VRIENDENKRING AXA BANK

wenst u veel lees- en kijkplezier bij de activiteiten van het nieuwe seizoen.

                                      André                                        Alex                                 André                                    Jacques                                             Luc

                                Video-namiddag


Opnieuw kon onze secretaris een gevarieerd programma samenstellen met de opgegeven video- en fotoreportages.

Voorzitter André Van Dyck dankte bij zijn welkomstwoordje alle aanwezigen voor hun belangstelling bij de laatste activiteit van dit seizoen. Alle cineasten werden geprezen voor hun inzet. De opdracht was het creatiever te doen. Vele onderwerpen en korte reportages welke zeer in de smaak vielen van de aanwezigen. Opdracht gelukt !

Collega Jacques zat klaar voor de projectie aan de pc en secretaris André kondigde elke montage aan met een inleidend woordje.

Om naar de koffietafel te geraken dienden de laatste rijen hun stoel mee te nemen. Het werd nog een plezante bedoening ...

De aanwezige jarige Emiel Van Beirendonck ( 92 j ) dankte onze secretaris en het bestuur voor de ontvangst van een mooie verjaardagskaart en prachtige bloemenruiker. Bij de aankondiging ervan volgde een spontaan applaus.

Tijdens het 4-uurtje werd er vooral gebruik gemaakt om nieuwtjes uit te wisselen. Het stukje buiscuit- of fruittaart, wat voor sommigen nogal groot uitviel, met een koffie of thee werd met veel smaak genuttigd.

Het tweede deel verliep perfect. Als laatste onderwerp :de Boheemse folklore avond in Praag was één en al ambiance, mede door onze dansende deelnemers. 

Provinciehuis Vlaams Brabant

  Leuven

Bij aankomst werd men begroet met een tasje koffie/thee en een stukje cake.

In de grote vergaderzaal kreeg men een overzicht van de oprichting en de werking van deze nieuwe toegevoegde provincie die bestaat uit Leuven en Halle Vilvoorde.

Het hele nieuwe complex van gebouwen is indrukwekkend.

Diverse kunststukken versieren het gebouw.

Van op het "balkonnetje" heeft men een prachtig uitzicht op de stad Leuven

Men genoot van het warm middagmaal in de Herberg DOMUS.

Een rit in het Hageland diende afgewerkt en gids Dirk Boone had zich goed voorbereid.

"De stenen muur" is herkend als monument ! Er blijft niet veel meer van over maar wat er nog is wordt ter plaatse met alle zorgen omringd.

Een vereniging "vzw Steenen Muur" werd opgericht in 1998 op verzoek van het gemeentebestuur van Rotselaar. Men zocht vrijwilligers om terug wijngaarden aan te leggen en om er een wijnkelder uit te baten in de gewelfde kelders van het oud gemeentehuis van Wezemaal. 

De wijngaarden werden aangelegd in 1999 en zijn ondertussen productief. In totaal werden er meer dan 3.000 wijnstokken aangepland.De druiven worden ter plaatse geperst en de wijn wordt er gemaakt enkel om te proeven ... Zo te zien kon men van de  nog hangende blauwe trossen niet afblijven.

Op de eerste en tweede verdieping van het oud gemeentehuis van Wezenmaal is er inmiddels het 'Bezoekerscentrum van de Hagelandse wijn'  ondergebracht. Wij kregen er een kort filmpje.

Enthousiaste leden van de vereniging hebben een gezellig wijnkeldertje ingericht in de benedenverdieping. Er was voor ons een proeverij voorzien... De ober begon met een Pinot Gris, over Pinot Noir had hij niet veel goeds te vertellen. Wel over de Chardonnais ! Na 5 proevertjes was het voor velen genoeg om te beginnen blozen... 

Als afsluiter van deze leerrijke en rustige dag was er nog een koffietafel in de Foyer van UTOPOLIS in Mechelen.

Vaart naar Visé

Na een lange rit en vroeg vertrek ( 7u30 ) kon de boot niet vlug genoeg aankomen ...

Bij een rustige vaart genoot men van een gezellige babbel en een koffie.

Varen door de sluis van Monsin ging vanzelf ! Op het voordek hielden de dames alles in 't oog. Op het zijdek waren het de mannen die commentaar leverden.

Onze oudste deelnemer Emiel  (91j) gaf onze penningmeester Alex nog een goede raad mee.

Het warm middagmaal in "Le Domaine des Prés Fleuris", gelegen in Herve (Bolland) werd door iedereen gesmaakt.

Wij zien voorzitter André meekijken naar de drankenkaart. Een Bergerac voor 20 € viel best mee.

Bezoek stad LUIK

Men had regen voorspeld... en het regende !

    Onze groep deelnemers op de trappen van het nieuwe station van Liège-Guillemins.

Gids Frieda probeerde nog wat uitleg te geven doch iedereen wou zo vlug mogelijk de roltrappen doen !

Niettegenstaande de regen besloot de helft van de groep nog een wandeling te maken tot de St. Bartholomeuskerk waar één van de zeven kunstwonderen van België "het doopvont" te bewonderen is. Als hoofdscène de doop van Christus, zo hoorde wij het vertellen van kunstkenner Benny die er veel van wist.

Tussen 1107 en 1118 bestelde de aartsdiaken HELLIN van Luik en pastoor van de O.L.Vrouw kerk de doopvond in geelkoper. Dit meesterwerk van de Maaslandse Romaanse kunst wordt toegeschreven aan RENIER, een goudsmid uit Hoei.

Doornat maar tevreden trok men nog naar de koffietafel in Lummen.

Foto's : de 2 André's.

Londen

Overtocht met de shuttle van Calais naar Folkstone in amper 25 minuten.

De autocar had een eigen compartiment zodat men even kon uitstappen.De meereizende bestuursleden lieten zich gretig fotograferen.

Aan het ROYAL OBSERVATORY in GREENWICH.

Vanaf Greenwich kreeg men een prachtig panoramisch zicht op de stad Londen.

Bij het Nationaal Maritime Museum kon men na een rustige wandeling nog vlug een bezoek brengen aan enkele gebouwen waaronder de kerk.


Na de middaglunch was het met de River Boat varen tot de Tower.

De jonge guitige gids Cinthia wees ons de weg in de onmetelijke grote stad. Iedereen volgde haar om te vermijden de weg kwijt te geraken !

ST. PAULS CATHEDRAL

Bij het bezoek aan de St.PAULS CATHEDRAL kreeg men oortjes voor een vrij bezoek. Collega Alex en Albert ( Firmin en nog een paar maar die geraakten niet zo hoog) trokken met de gids naar de toren, 257 trappen waar zij als beloning een badge kregen aangeboden met de tekst : " I DID THE DOME "

Na de wandeling over de Milleniumbrug mocht een groepsfoto niet ontbreken.

BRITISH MUSEUM

Alle musea zijn gratis in Londen. Cinthia wees ons op de 5 pronkstukken welke in de zaal van het 1ste verdiep te zien waren.  Ook hier was een vrij bezoek de moeite.

HARRODS

Van bij het binnen gaan gaf dit warenhuis een overweldigende indruk. Allemaal groots en chic ! en duur ! Kopers ? Veel gesluierde vrouwen...

Kijken en niet aankomen was de boodschap !

Enkele zottigheden ...

HOUSES of PARLIAMENT

Dit bezoek was wederom een belevenis dat je niet elke dag meemaakt.

Enkel het Britse volk mag de Big Ben bezoeken, maar wij konden de pracht van het House of Lords (Hogerhuis) en het House of Commons (Lagerhuis) doorlopen. Spijtig genoeg niet fotograferen. Voor de liefhebbers van politiek was het interessant te zien waar de huidige debatten plaats vinden.

 Met enkele straatbeeden is het niet mogelijk de grootsheid noch de drukte van de stad weer te geven. Londen staat op de eerste plaats voor wat de files betreft. Gelukking zijn er in de City om de 300 meter rode lichten ...

Voorbij de Koninklijke wacht ... telefoneren bracht niet op. Geen bezoek aan de Queen.

Nog een laatste wandeling langs de Thames in de City of Westminster.

Piccadilly Circus bij WATERLOO PLACE

Een laatste middaglunch in THE MEDIEVAL BANQUET aan de St.Katharina Docks was een mooie afsluiter van deze 3-daagse LONDEN.

Samenstelling: secretaris André

Foto's : André Valaert / André Van Dyck /J ohan Verkinderen / Alex Zellien.

14-18 in de Westhoek

Bij aankomst in Diksmuide was er een lekkere koffie voorzien ...

Een eerste halte tijdens de rondrit was de VREDESMOLEN . Dit is een voormalige windmolen in het dorpje Klerken (Houthulst). De vroegere houten graan- en oliemolen ligt op het hoogste punt van het dorp (43 meter) en werd daarom door de Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog als uitkijkpost gebruikt. Tijdens het eindoffensief werd hij door de geallieerden veroverd, maar de Duitsers hadden de molen toen al verlaten via een ondergrondse gang.

Duitse begraafplaats VLADSLO

Er was heel wat nieuwsgierigheid wie al deze gesneuvelden wel waren.

Op deze Duitse militaire begraafplaats van Vladslo ligt de jonge oorlogsvrijwilliger Peter Kollwitz begraven. Als hij in oktober 1914 sneuvelt, is hij net geen achttien. Diep getroffen door de dood van haar zoon maakt Käthe Kollwitz het wereldberoemde expressionistische beeldhouwwerk :

Het Treurende Ouderpaar. De beeldengroep, waaraan de Berlijnse kunstenares jarenlang werkt, wordt in 1932 op het Roggeveld in Esen opgericht en verhuist in 1957 naar het Praetbos in Vladslo. Op de grafsteen voor de beeldengroep staan verschillende namen, waaronder die van haar zoon. Alles samen liggen hier 25.644 slachtoffers.

Tijdens de rit werden er links en rechts heel wat begraafplaatsen voorbij gereden. Aan de belangrijkste site werd een halt gehouden.

TYNE COT Passendale

Tyne Cot Cemetery is de grootste Commonwealth begraafplaats op het vasteland en ook de belangrijkste getuige van de bloedige Slag van Passendale. Oorspronkelijk was Tyne Cot een versterkte positie van de Duitse Flandern I-stelling, waar Australische troepen in oktober 1917 een eerstehulppost inrichtten. Ongeveer 12 000 soldaten liggen hier begraven. Op het indrukwekkende Tyne Cot Memorial staan nog eens 35.000 namen van soldaten zonder bekend graf, die na 15 augustus 1917 sneuvelden.

Bezoekerschriftjes werden onder de loep genomen.

Aan de gebeitelde grafstenen kon men afleiden tot welk regiment de soldaat behoorde. Australiërs, Britten, Canadezen, Nieuw-Zeelanders, Zuid-Afrikanen en zovele anderen.

De gids toonde en gaf nadere uitleg van het plaatselijk bijgehouden register.

Het warm middagmaal in "Flanders Lodge-hotel" lostte onze verwachtingen in.

IN FLANDERS FIELDS-Museum

Iedere deelnemer kreeg een polsbandje waarmee men zich kon aanmelden.

Enkele prachtige schilderijen trokken de aandacht van onze bezoekers.

Levende figuren brachten een echt gebeurd verhaal naar voor. Velen vonden dit indrukwekkend. Men kon zich in de situatie inleven hoe het allemaal gegaan is.

Heel wat originele opgegraven vondsten van het slagveld werden tentoongesteld. Om stil bij te worden.

Na het museumbezoek trachtte Jacques te tellen of iedereen aanwezig was voor de wandeling. Dat was zo te zien niet eenvoudig. Voorzitter André en penningmeester Alex keken met plezier toe. Secretaris André kon dit plaatje vastleggen.

Saint George's Memorial Church

De inrichting van het interieur van deze Anglikaanse Kerk, als aandenken aan de gesneuvelden, werd gegeven door familieleden. Zo ook de borduurde zitjes op de stoelen waarop men liefst niet gaat zitten volgens de gids. Maar de bezoekers kennende ...

Onder een prachtige kastanjeboom kreeg men een uitleg bij de voorstelling van Guido Gezelle's "kringelende windelende waterding"

Collega Leo Aarts vond een familienaam terug in het register onder de Menenpoort.

Bij het slotwoordje van onze voorzitter werden alle verspreide teksten "In de kijker"  over de 1ste wereldoorlog in herinnering gebracht. Deze daguitstap kon dan ook als voorlopige afsluiter dienen.

Opmaak en foto's: secretaris André

 7-daagse naar PRAAG, BASTEI, LEIPZIG en EISENACH

Praag : de Gouden Stad genoemd, ligt aan de rivier de Moldau. Gedurende het bestaan van de staat Tsjecho-Slowakije tot en met het jaar 1992 was Praag de hoofdstad van deze natie, nadien in 1993, na de splitsing enkel nog van Tsjechië.

De bouwstijlen in Praag, een van de grootste en oudste steden in Centraal-Europa, zijn zeer divers. Er staan onder andere gebouwen in barokke, gotische, jugendstil en brutalistische stijl. Een van de bekendste bijnamen van Praag is "de stad van de honderd torens". In werkelijkheid is dit een zware onderschatting, want de stad telt zo'n 550 torens. Zo ook zijn er een 80-tal kerken. 

De bekendste is de Sint-Vituskathedraal (Katedrála svatého Víta), waarvan de eerste steen in het jaar 1344 werd gelegd. Deze aan Vitus gewijde kerk is onderdeel van de Praagse burcht. Ook de romaanse Sint-Jorisbasiliek staat binnen de Praagse burcht. Op het Oudestadsplein staan twee bekende kerken. De Týnkerk (Týnský chrám) is een kerk met twee 80 meter hoge torens, waarvan de bouw in 1365 begon. De andere kerk is de Sint-Nicolaaskerk in barokke architectuur.

Wandeling in het mooie KARLOVY VARY, (of KARLSBAD) een bekend kuuroord in Tsjechië met gids Nadine.

Rondom het beeld van het "Kindje Jezus van Praag" in de Victoriakerk zie je talloze geschenken liggen, waaronder opvallend veel juwelen. De kerk is gebouwd in 1611. Het beeld wordt wisselend gekleed in een van de maar liefst 80 gewaden die speciaal zijn gemaakt.

Zelfs Maria Theresia van Oostenrijk borduurde voor het Kindje Jezus een gewaad met gouddraad.

De klassieke bezienswaardigheden mochten niet ontbreken zoals: de Praagse burcht, het astronomisch uurwerk (°1410),het Gouden Straatje, de Karlsbrug, het Wensceslasplein, de kruittoren en Representatiehuis.

Men genoot eveneens van een Boheemse folklore avond met al de rest ...

VYSEHRAD is een toeristische vestingstad met metershoge muren en stadspoorten. Een bekende bezienswaardigheid in de wijk, die tot het district Praag 2 behoort, is de Sint-Petrus-en-Pauluskerk (Kostel sv. Petra a Pavla). Wij wandelden door het kerkhof langs de graven van bekende componisten zoals Smetana, Dvorak, Cepka en artiest Mucha.

Met de plaatselijke gids Catharina maakten wij een wandeling rondom de vestingsmuren en zagen de stad langs de vier windstreken.

Zo ook zag Alex van ver een lief klein meisje enkele grassprieten plukken.

  BASTEI : een rotsmassa met een hoogte van 305 m. aan de rechter oever van de Elbe in het district Dresden. Ideaal voor bergbeklimmers...

wij volgden de wandelpaden...

Bij de terugreis werd er halt gehouden in EISENACH en bezocht men het zeer mooie BACHMUSEUM. Daar kreeg men een demonstratie op  originele oude muziekinstrumenten.

Na een lange busrit werd men nog verrast met een uitgebreide lekkere koffietafel in "de Koekoek" te Turnhout.

Volgende buitenlandse reis werd door penningmeester Alex reeds aangekondigd wat Barcelona en omstreken zal zijn.

Spijtig dat men nog niet kon inschrijven ...

Opmaak en Foto's secretaris André