Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn woordenalbum
Als u interesse heeft om dit bundeltje aan te schaffen, voel u vrij om me te contacteren op
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
woorden
zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen,
volledig
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
wanneer pijn en verdriet niet meer te vertalen zijn, geef me dan stenen tranen. ze zullen breken op een onbewerkte tafel en de woorden koud uitbraken.
wanneer rauwe woorden niet meer te genezen zijn, geef me dan een stenen hart. het zal kreunen op het harde hout en mijn ziel voor eeuwig vrijlaten.
wanneer mijn gierende ziel niet meer te verachten valt, geef me dan een stenen gelaat. het zal barsten op mijn gehavend graf en de dood zal uit een granieten steen ontwaken.
Ik ben als een blaadje in de wind. tuimelend door velden en bossen ga ik op zoek naar de lente maar ik blijf aan tranen gekleefd en daal neer op de wangen van een kind.
Ik ben als een vlinder. fladderend tussen bloemen en struiken ga ik op zoek naar de zomer maar ik sterf voor de dag om is en zijg neer in de haren van een kind.
Ik ben als een roos. geurend naar de zon en de aarde ga ik op zoek naar een beetje warmte maar ik breek door de striemende regen en verwelk in de handen van een kind.
Ik ben als een vlinder in de ogen van een kind, als een bloemblad van een roos sterf ik in de wenende wind.
Op stille paadjes in het groen zie ik stil, gekerfd in't hout, een zoen. Een oude boom staat daar vergeten, tedere woorden, zo versleten. Een oude bank, Ik zet mij neer, mijn gedachten wiegen heen en weer. Een glimlach van weleer.
een oud huis vol vergeeld papier geschreven herinnering grijze kamers pijnlijk gefluister lege kasten stil geween een oud huis vol harde woorden een gestolen jeugd boeken worden steeds herbeleefd Is dit nou later ?
