Ik ben als een blaadje in de wind.
tuimelend door velden en bossen
ga ik op zoek naar de lente
maar ik blijf aan tranen gekleefd
en daal neer op de wangen van een kind.

Ik ben als een vlinder.
fladderend tussen bloemen en struiken
ga ik op zoek naar de zomer
maar ik sterf voor de dag om is
en zijg neer in de haren van een kind.

Ik ben als een roos.
geurend naar de zon en de aarde
ga ik op zoek naar een beetje warmte
maar ik breek door de striemende regen
en verwelk in de handen van een kind.

Ik ben als een vlinder
in de ogen van een kind,
als een bloemblad van een roos
sterf ik in de wenende wind.


kerima ellouise ©

vrij spel


vlinders spelen vrij
in openluchttheater
een kleurig schouwspel



                  Overspel

in mijn hand een heel klein roosje
groeiend uit een tedere wens,
reikend naar de toppen van de bomen
verlang ik naar jou, als mens

ik bewonder een bos van regenbogen,
droom van een ademend woud
waar stilte zingt in elk gerucht en
dauwdruppels fluisteren in de morgenlucht

één ontwakende, verborgen dag,
in mijn hand een heel klein roosje,
een wens in een heel klein bloemendoosje


kerima ellouise ©

De innerlijke rust
die uit me vloeit
sterft in een ander
Ze vloeit naar een
ander lichaam,
een andere geest

Ik wil weten
hoe lang mijn ziel en mijn geest
zich zullen vereeuwigen

Kom en sluit je dampkring
rondom mij,
beziel mij met
jouw stromen,
maar geef mij die
stenen rust terug


kerima ellouise ©


10-04-1978

Op stille paadjes
in het groen
zie ik stil,
gekerfd in't hout,
een zoen.
Een oude boom
staat daar vergeten,
tedere woorden,
zo versleten.
Een oude bank,
Ik zet mij neer,
mijn gedachten wiegen heen en weer.
Een glimlach van weleer.


kerima ellouise ©

een oud huis vol
vergeeld papier
geschreven herinnering
grijze kamers
pijnlijk gefluister
lege kasten
stil geween
een oud huis vol
harde woorden
een gestolen jeugd
boeken worden steeds herbeleefd
Is dit nou later ?


kerima ellouise ©