op mijn schouder hangt een zware schaduw
neergezonken in de biechtstoel van mijn oor fluistert het bloeddruppels, bedelend om gehoor
zwarte woorden worden doorweekt in rood, een paars gordijn verzacht de stromende dood
geprevelde tranen knielen gevonnist op mijn mond, rozenbladeren bedekken mijn adem op de grond
bedelend schuift mijn schaduw in mijn ogen achteruit, lichtloos bewierook ik mijn dovende huid
kerima ellouise ©
|