|
Hier zitten ze dan allemaal samen. Iedereen opgetrommeld om te zeuren over 1 leerling, een Turks meisje waarover plotseling alle kommer en kwel neergedaald was. Zo vertelde haar vader toch in school. Heel gewiekst wist hij bij de directeur zijn verhaal geloofwaardig te maken door er een dramatisch sausje overheen te gieten. Er volgden omslachtige besprekingen waarvan de ontknoping nog lang niet in zicht kwam. En maar zagen en leuteren rond de tafel. Een halve school werd op z'n kop gezet met een verzonnen verhaal van een Turkse vader. Luister maar.
Het geval van het Turkse meisje is me goed bijgebleven omdat haar vader een beroep uitoefende. Uniek. Een extreme zeldzaamheid. Een buitensporig voorval. Een uitzonderlijk feit. Iets ongelooflijks. Wereldnieuws!... Nen Turk die werkt!...
Schooljaar 1995-1996, plattelandsschooltje Lummen. Vierjarige Ozgül zat in het tweede kleuterklasje. Haar vader werkte in een Döner Kebabzaak in hartje Lummen. In zijn gesprek met de directeur signaleerde hij problemen bij de geboorte van zijn dochtertje, waardoor haar schoudertje een afwijking vertoonde. Als deze afwijking erkend zou worden als fysieke handicap, dan kregen zowel de Turkse vader én de school er financiële voordelen bij.
Speurneus Lieve ontdekte echter in de anamnese van de kleuter een voorbeeldige medische voorgeschiedenis. Nergens aanwijzingen voor een problematishe geboorte. Nergens antecedenten te vinden over fysieke problemen. Ook niet bij het medisch onderzoek in de eerste twee kleuterklasjes. De verpleegster wist van niks. Kind en Gezin ook niet. En de huisarts evenmin.
De frauderende vader had niet verwacht dat het geval van zijn dochtertje zo grondig uitgespit ging worden. Hij verwachtte misschien onmiddellijk een som geld te kunnen binnenrijven door een fantasieke op de mouw te spelden van de goedgelovige directeur.
Als kers op de taart werd de vader met de neus geduwd op de enorme taalhandicap van zijn dochtertje. Het kind kon amper enkele woordjes uitspreken, verstond ook geen woordjes, en van een zin formuleren was helemààl geen sprake...
|
