De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Nieuwe methode om je auto te stelen: al in gebruik in Frankrijk en Duitsland.
Men kleeft een groot blad papier (stuk krant) op de achterruit van je auto.
Dit is de nieuwe methode voor autodiefstal (dit is geen grap!)
Je begeeft je naar de parking waar je auto geparkeerd staat.
Je opent de deuren, en stapt in en je start de motor en schakelt de auto in achteruit.
Plots merk je, als je in je achteruitkijkspiegel kijkt, dat midden op de achterruit een groot papier kleeft.
Je stapt uit om het papier dat je zicht wat belemmert te verwijderen,
en dan gebeurt het!
Wanneer je aan de achterkant van de auto bezig bent om het papier te verwijderen, duikt uit het niets een autodief op.
Hij stapt in en rijdt weg. Jij blijft alleen achter, zonder iets. En weet nog erger is? Je portemonnee of tas is nog steeds in de auto.
Dus de autodief heeft niet alleen je auto, maar ook je adres, je geld, je sleutels. Je huis en jouw identiteit zijn aan hem overgeleverd! De bendes zijn zeer georganiseerd en veel chauffeurs werden al op deze wijze bestolen.
Als je merkt dat er een papier op de achterkant van uw auto kleeft, sluit dan eerst je auto van binnenuit af en wegwezen = wegrijden is de boodschap.
Pas later verwijder je het papier.
Een portefeuille bevat veel belangrijke documenten.
Je wilt niet bestolen worden.
Stuur dit bericht, als je zelf wil, naar al je vrienden.
Ik heb in mijn carrière heel wat moeten afrekenen met moeials en ambetanteriken die het niet eens waren met mijn werkwijze. Een normaal mens had allang de pijp aan Maarten gegeven, maar aangezien ik niet helemaal correct ineen geknutseld zit, bleef ik vechten en me verzetten tegen andersdenkenden, de linksen, die vergeefs probeerden om me op andere gedachten te brengen. Daarom kan ik zo goed spiegelschrift schrijven. Alle rebellen, averechtsen en tegendraadsers kunnen dat.
Nu zal ik eens vertellen over een incidentje waarbij Lisette C., kleuterinspectrice, de hoofdrol speelde. De bijrollen waren weggelegd voor Tony T., VLO-coördinator, Horbert en Mosselmans. Natuurlijk. Als er te wringen valt is Horbert altijd van de partij. Broederlijk samen met Mosselmans, het verachtelijke linkse clubje!
Schoolfeest 1980 in de school van directeur Mosselmans. Op de zonovergoten speelplaats liep Lisette C. achter de VLO-coördinator aan. Tony, bezeten en gedreven door het vers uitgevonden VLO-virus (VLO = Vernieuwd Lager Onderwijs). VLO! Wie herinnert zich nog het begin van de rage rond het Vernieuwd Lager Onderwijs, en de pijnlijke groeischeuten? En de vernieuwde wiskunde? Een soort wiskunde dat kinderen in verwarring bracht. Het leerde hen tekenen en rondjes trekken, maar van wiskundig redeneren was er geen sprake. Ik ben de namen vergeten van de gekke uitvinders die een lachertje maakten van het wiskundig denken.
Lisette C. crosste dus achter Tony T. aan op de speelplaats. "U heb ik nodig!" krijste Lisette. Ze riep niet "Ik heb u nodig", neen, "U heb ik nodig". Dat is een tactisch trucje om de andere al direct voor zich te winnen.
En toen rammelde Lisette haar grieven af tegen Tony, over mij en mijn werkmethode. De man liet zich inpakken door sluwe Lisette. (Tussen haakjes: Lisette is toevallig de moeder van Ingrid Lieten, maar daar kon Ingrid niets aan doen). Lisette vond dat ik mij op háár terrein begaf door mijn onderzoeksresultaten te laten volgen door remediëringstips. Een logische werkwijze die gesteund werd door Horbert en Mosselmans, maar beide lafaards wilden Lisette, een Limburgs sp.a-boegbeeld, niet dwarsbomen, en ze zwegen. Wél organiseerden ze een hele reeks gemoedsrustverstorende vergaderingen. Om haar te paaien, om haar te laten zien dat ze met mijn werkmethode bezig waren.
Mijn eerste stappen in de beroepswereld waagde ik in de Schoolpedagogische Dienst in Eindhoven. Een grensgeval was ik, of liever: een grensarbeider. Ook daar volgde ik de procedure die ze me in mijn opleiding geleerd hebben: onderzoeksresultaten laten volgen door oefeningen om de vastgestelde hiaten weg te werken bij leerlingen. Remediërende oefeningen waren inherent aan het testonderzoek. Een testonderzoek zonder meer is waardeloos. Daar mochten geen woorden aan vuil gemaakt worden. En toch gebeurde het. Heel wat besprekingen en discussies gingen door om de politieke verstandhouding met Lisette C. te handhaven, Lisette C., een socialiste in hart en nieren, en in alle andere gewanden ook nog!
Er zijn meer ongelukkige kinderen dan vroeger,ondanks alle materiële verwennerijen en een overdaad aan comfort. Kijk en luister maar eens rond in de supermarkten, kinderen huilen meer, ze lachen minder. Een BLIJ kind wordt een zeldzaamheid. Hun verdriet begint 's ochtends al bij het ontwaken. Het blije gevoel alsof sinterklaas gekomen is, is weg. De droefenis dragen ze mee naar school, zonder ontbijt, zonder voldoende nachtrust. Hun sombere buien beletten hen om in de klas aandachtig bij de les te blijven. Ze zijn niet uitgerust, hebben niet genoeg geslapen. Conditie van geest én lichaam lijden onder slaaptekort. Zo is er een verband vastgesteld tussen slaaptekort en neerslachtigheid, en tussen slaaptekort en slechte lichamelijke conditie.
Ik laat mijn blik even dwalen over de speelplaats en algauw vallen ze op, de emotioneel verwaarloosden, de onzekeren, de verdrietigen, de onverschilligen, de twijfelaars en de angstigen. Ze komen uit een thuis met een negatief pedagogisch klimaat. Hun ouders geven hen wel alles wat ze nodig hebben, en nog veel meer, maar geen genegenheid en persoonlijke aandacht. Geen knuffels, geen schouderklopjes. Hun zelfvertrouwen wordt aangetast, waardoor ze minder weerbaar worden, waardoor ze angstig en moe worden, nergens nog zin in hebben, overal tegenop zien, niet geneigd zijn om initiatieven te nemen, geen wilskracht kunnen opbrengen, doorzettingsvermogen missen, zichzelf waardeloos voelen, kortom een totaal gebrek aan levenslust en vrolijkheid.
Neerslachtigheid bij kinderen wordt zwaar onderschat. Zij kunnen later evolueren naar depressieve volwassenen die de nodige veerkracht missen om succesvol mee te draaien in de maatschappij. Depressieve volwassenen die hun leven laten overheersen door melancholie en chronische moedeloosheid. Zo blijven ze opgesloten in hun geestelijk lijden. Tenslotte kan een langdurige diepe depressie resulteren in wanhoopsdaden zoals moord en zelfmoord...
Naar aanleiding van de tachtigste verjaardag van deze prachtige vrouw, vind ik het toepasselijk om mijn oud blogberichtje te herhalen: "Woeste Westerse Trots"!
Brigitte Bardot, een fascinerende vrouw die door haar seksegenoten bewonderd en geïmiteerd werd, die mannen in zwijm kon doen vallen, is een verpersoonlijking van 'Woeste Westerse Trots'. Het heeft te maken met de bescherming en verdediging van onze westerse geplogenheden, onze wensen om samen vredig onder de kerktoren te leven, zoals we hier altijd al deden... Slachten, plunderen, veroveren, verkrachten, folteren, vermoorden, onthoofden... is een levensstijl vreemd aan ons, waarmee we nu in versneld tempo mee geconfronteerd worden, we weten er geen raad mee, we worden niet geholpen door onze beleidsmensen, onze eigenliefde en zelfrespect gaan eronder lijden, we worden angstig. We zijn niet voorbereid op de overrompeling door de islam! We hebben het wel sluipend zien aankomen, toen niemand protesteerde... Vroeger al werd de islam in de scholen met open armen en barmhartige hartelijkheid ontvangen. ik heb nooit begrepen waarom. Islamleerkrachten kregen een aureooltje boven op hun hoofd... Waarom?!... Moslims en moskeeën krijgen subsidies, imams krijgen Vlaams geld, en ga zo maar door. De wortels van het Kwade hebben Wortel geschoten. Ik denk dat er geen weg terug is.
'Woeste Westerse Trots' wil ons wijzen op de trots, de fierheid, waarmee we onverhuld moeten pronken met ons lichaam. We moeten rebelleren tegen de huidige tendens om ons lichaam te versluieren. Indoctrinerende modetips, tips om te zonnebaden... Negeren!
God schiep Eva zonder sluier, zonder habijt, zonder enig textiel. Zo liep Eva vrolijk rond in het aards paradijs. Adam zag haar graag zo rondhuppelen in zijn oord van zinnelijke lusten en geneugten.
Moslimmeisjes lijken echter geschapen te zijn inclusief hoofddoeken en lakens die tot op de grond reiken. Zo wou Allah het... En bij de volgende waggelstap komen er logge sloefen tevoorschijn. Moeten deze wezens 'vrouwen' voorstellen?! Is dit echt de wil van Allah? 'Dingen' die in vodden voortbewegen en voortkruipen, zijn een regelrechte belediging voor het vrouwelijk geslacht!
Lieve lezeressen, contesteer tegen deze onterende verwording van het vrouw-zijn. Laat je zien zoals Eva, begenadigd met alle vrouwelijke sierlijkheid, zoals Eva in het aards paradijs, in al haar pracht en praal. Zoals Adam zijn Eva in volle naakte glorie mocht aanschouwen. Durf pronken met je mooie bolle borsten, durf uitdagend wiegen met je verleidelijke heupen, geef aan je kapsel een frivole kronkel, tover met make-up een geile blik op je gelaat. Dompel je in zwoele parfum. En wees vooral zuinig met textiel, dan kan het zonnetje heter schijnen op de adembenemende welvingen van je lichaam. Zie in elke man een mogelijke minnaar. Laat de mannen zwijmelen en hijgen van goesting. Wees fier op je lichaam, koester het en verwen het, de tijd dringt voor Woeste Westerse Trots!
De islamitische koppensnellerij van de laatste tijd doet me denken aan de gewoonte van allochtone leerlingen om een mes op zak te hebben. Ik zag in concentratiescholen Turken en Marokkanen in het bezit van een knipmesje of een vlindermesje. Geen patattemeske of zo, maar een serieus steekwapen. Dat was toen zo alledaags als een geruite zakdoek in een Vlaamse broekzak.
Directies en leerkrachten durfden of wilden niet ingrijpen, ze verborgen zich achter het verbod om boekentassen en broekzakken te onderzoeken... Lafaards en verdedigers van de 'cultuur' van het bruine volkje in hun scholen!
Steekpartijen, messengevechten... Vroeger maakte ik voor het eerst kennis met de voorliefde van allochtonen voor messen. Op de speelplaats gebeurde er een incident waarbij een Turk en een Marokkaan betrokken waren. Turken en Marokkanen, dat ging nooit goed samen, die lagen altijd overhoop met elkaar en hadden altijd wel iets te vereffenen.
Op een dag stond Rachid, een Marokkaanse jongen, op de speelplaats te zwaaien met een blinkend voorwerp in zijn handen. Hij haalde uit naar Huseyin, zijn Turkse klasgenoot. De leraar van toezicht zag dat Rachid met een vlindermes aan het spelen was. Rachid zwaaide met het lemmet alsof ie ermee aan het goochelen was, waarna het mes vliegensvlug in zijn broekzak verdween.
De directeur riep Rachid ter verantwoording op zijn bureau. De jongen kwam zelfbewust binnen en plofte zich ongegeneerd neer op een stoel aan het bureau. Tijdens het hele gesprek behield hij zijn onbeschoft-stoere imago. Toen het onderwerp 'vlindermes' aan de orde kwam, verschanste Rachid zich achter een onschuldige gelaatsuitdrukking en beweerde met klem dat hij geen vlindermes bij zich had.
Ik heb meermaals ondervonden dat Marokkanen begaafde leugenaars zijn, ze kunnen liegen alsof ze er zelf in geloven. Hun geweten is van een heel ander merk als dat van ons.
Na het voorzichtige gesprek dat natuurlijk niets opleverde, volgde er een bijzondere klassenraad. De directeur waarschuwde de leerkrachten dat het verboden was om Rachids boekentas te onderzoeken, ook zijn broekzakken mochten niet binnenstebuiten gekeerd worden. In boekentassen snuffelen en in broekzakken graaien, dat mocht niet. Wat nu? Blijven rekenen op de goede wil en verbeteringsvatbaarheid van 'de allochtoon'?
Tenslotte werden Rachids ouders ontboden bij de directeur. Die hadden hun oudste zoon meegebracht om voor tolk te spelen. Zelf spraken de ouders gebrekkig Nederlands en waren niet bekwaam om een gewone dialoog te voeren, hoewel ze beiden in ons land geboren waren.
De directeur dreigde met strafstudies voor hun zoon Rachid, met uitsluitingen en zelfs met verwijzingen naar een andere school. Toen gaf Rachids vader zich over en haalde gedwee het vlindermes uit zijn zak en gaf het aan de directeur.
...Direkt uit het heilig boek de "koraaaan" zonder al teveel uitleg maar met een tekeningske bij. 80% van de islammers zijn analfabeet en wij 'ongelovigen' geloven het niet zonder het te zien , vandaar. Welkom in moslimland b. ! De volledige tekst horende bij de afbeelding kan u lezen via de aangegeven "vers 65;4 of ....
13 doctrines van de radicale islam en ISIS uit de koran
Op een nacht zag ik onlangs op tv enkele mensen hun eigen graf delven. Op bevel van moslims. Even later klonk het "pief poef paf" en daar lagen ze. Morsdood... Wel, zulke beelden zou de televisie overdag of tijdens de nieuwsuitzending moeten laten zien, dan ziet iedereen wat voor een achterlijk en barbaars volk die moslims zijn. Mensenbeulen, dierenbeulen, koppensnellers, gewetenloze wreedaards zonder respect voor het leven! Ze moesten ze allemaal één voor één levend begraven onder het verstikkende en allesverterende woestijnzand!
Onverdoofd naar de dierenhemel
Uitgerekend op 4 oktober, Dierendag, vieren de moslims hun Offerfeest. Zo heeft de Moslimexecutieve meegedeeld. Twee maanden en 10 dagen na de ramadan herdenken ze de profeet Ibrahim die bereid was zijn zoon te offeren, maar toen kreeg ie van God een schaap om te offeren... Ja, ja.
Ben Weyts (N-VA), minister van Dierenwelzijn, zegt dat vanaf 2015 een verbod zal gelden op 'onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren'. Ritueel slachten kan dan alleen maar in reguliers slachthuizen, of er moet naar een alternatief gezocht worden... 'Alternatief'? Klinkt verdacht, er gaan louche dingen gebeuren. Ik geloof niet dat Ben Weyts van dieren houdt. Is die man wel op zijn plaats als minister van Dierenwelzijn? 'Ritueel slachten' hoort helemáál niet thuis in onze traditionele samenleving. Middeleeuwse woestijnmanieren moeten hier geband worden. En uitzonderingen om religieuze redenen zijn flauwekul en een teken van slappe onderdanige toegeeflijkheid aan de islam. Barbaarse praktijken moeten radicaal verworpen worden, over de hele lijn!
Het gebeurt ook nog dat in de achtertuintjes van moslims schaapjes hun laatste adem uitblazen, beestjes vechten er hun laatste strijd, de doodsstrijd. Terwijl kleine moslimpjes van papa leren hoe ze een schaapje om zeep kunnen helpen, en toekijken hoe het beestje lijdt...
Het was te verwachten, het stond in de sterren geschreven, het moest ervan komen, er moest een einde komen aan de geldstroom naar het onderwijs waar het aantal schoollopertjes alsmaar toenam. De hoorn des overvloeds heeft lang genoeg op volle toeren gedraaid. Onze toekomst kan de explosieve aangroei van kinderen niet meer dragen. Er zijn teveel kinderen! Dat mogen ze wel eens op tv zeggen, bij de nieuwsberichten, en dan erbij zeggen voor welke overlast die overtalrijke kinderen zorgen. Ik zou zeggen: hoe meer kinderen, hoe meer belasting het gezin moet betalen. Van kinderbijslag is er dan natuurlijk geen sprake.
Lieven Boeve, directeur-generaal van het katholiek onderwijs, reageert verbolgen op de besparingsplannen van de Vlaamse overheid: "Door deze besparingen komt de goede werking van de scholen in het gedrang. De scholen zullen niet langer kunnen investeren in het nodige didactisch materiaal voor leerkrachten en leerlingen. Ook zullen scholen in de toekomst niet meer kunnen bouwen, bij bouwdossiers hebben ze niet genoeg gelden om hun eigen aandeel te betalen."... Scholen mogen al blij zijn dat ze geen lokalen moeten afstaan aan asielzoekers...
De nieuwe baas van het katholiek onderwijs is in een mierennest gevallen waarin het aantal scholiertjes groeit als grassprietjes na een fikse regenbui + zonneschijn, als ontelbare blaadjes aan de bomen groeien ze. Hun aantal blijft toenemen, zoals konijntjes en kakkerlakjes die zich ongebreideld voortplanten.
Het is niet nodig om ras en afkomst, verantwoordelijk voor de wildgroei in de schoolbevolking, te vermelden. Hun hoge geboortecijfer en daar bovenop nog verse invoer vanuit hun thuisland, heeft ons hele maatschappelijke systeem overhoop gehaald, in de war gestuurd en ontregeld... Terwijl we alles zo fijn voor onszelf georganiseerd hadden: geboortecontrole, scholen waar altijd plaats was voor iedereen, waar geen nood was aan dure technologische snufjes... We waren met weinig tevreden. Nu zijn er noden gecreëerd, en er zullen nog bijkomen ook, want in concentratiescholen kennen ze d'r wat van, heb ik vroeger toch gezien, sjieke meubeltjes, mooie klasjes met gordijntjes, speciaal didactisch materiaal aangepast aan het migrantenonderwijs...
Het is jammer dat de Vlaamse overheid bij de aankondiging van de besparingsplannen gezwegen heeft over de afschaffing van alle nutteloze bijkomstigheden in het onderwijs die niet renderen, zoals islamleerkrachten, taalleerkrachten, tolken, migrantenwerksters en andere moeials die meehelpen om het onderwijs onbetaalbaar te maken!
Ik wil dit even onder jullie aandacht brengen, omdat het voor mij ook goed gewerkt heeft.
Ik hoorde een arts op tv zeggen dat je, als je tot innerlijke rust wilt komen, iets waaraan je begonnen bent af moet maken. Omdat we eigenlijk allemaal wel wat meer rust in ons leven willen hebben, ben ik in huis gaan rondsnuffelen naar zaken waar ik aan begonnen was en nooit had afgemaakt. Ik heb vervolgens een fles Merlot leeggemaakt die nog half vol was, alsmede een fles Chardonnay. Toen een vles Bailies en een vles wum. Toen ook noch een dos znoepies van M em M en noch wad gips van Smis. Ook noch un ressie wiskie. Stur did an al ju vrinden die rusd noodeg hebbe. En seg da je fan ze hout.
150 jaar 'Dikke' Van Dale! Om dat te vieren is de uitgeverij op zoek gegaan naar het mooiste woord van de afgelopen 150 jaar. En 'bolleboos' kreeg de meeste stemmen!
Dat verheugt me enorm, omdat het woord verwijst naar een elitaire minderheid in de scholen die te vaak verwaarloosd werd terwijl alle aandacht ging naar zwakbegaafden en achterblijvers. Men heeft er in het verleden alles aan gedaan om de kloof tussen slimmeriken en dommeriken zo klein mogelijk te houden. Ik houd vol: niet iedereen is gelijk, er zijn verschillen, verschillen in verstandelijke begaafdheid, verschillen en ongelijkheden die men graag wil ontkennen en wegmoffelen met kreten als "Iedereen is gelijk!". En ondertussen maar zeuren over 'diversiteit' in de samenleving.
Dat de keuze op het woord 'Bolleboos' viel is een triomf voor de uitblinkers, de genieën, de boekenwurmen en de getalenteerden, die recht hebben op aangepast onderwijs, aangepast aan hun capaciteiten waarmee ze zich onderscheiden van de minder begaafde meerderheid. Een kloof moét er zijn, een onderscheid moét er zijn. De zwakke onderlaag naar boven hijsen zal nooit lukken. Het schaadt alleen maar onze 'bollebozen'!
Ik zal het nóg eens vertellen.
Hoogbegaafden en bollebozen moeten zich op school kunnen ontwikkelen in hun eigen snelle tempo. Hun leergierigheid en prestatiedrift mogen niet afgeremd worden door achterblijvende klasgenootjes. Onze strebers verdienen een georganiseerde aanpak. Zij moeten gekoesterd, geactiveerd en gestimuleerd worden. Zij moeten meer middelen krijgen om hun bijzondere talenten te kunnen ontplooien. Zij moeten zich kunnen onderscheiden van de genivelleerde massa, met kop en schouders moeten ze boven de grauwe massa kunnen uitsteken.
Als aan minderbedeelden en achtergestelde groepen zoveel geldverslindende projecten verprutst werden, waarom dan nu geen monsterprojecten om onze Vlaamse schrandere jeugd meer ontwikkelingskansen te geven? Het moet afgelopen zijn met hen te discrimineren!
Er bestaat 'buitengewoon' onderwijs voor verstandelijk minderbegaafden. Waarom geen 'buitengewoon' onderwijs voor superieur begaafden?!
Eindhoven zal in één klap 700 nieuwe inwoners krijgen. Die ene Ebola-patiënt, die na een bezoek aan het risicogebied Sierra Leone terugkeerde naar Eindhoven, niet meegerekend.
700 nieuwe Eindhovenaren! En dan zwijgen we nog over de ooievaar die dagelijks een bezoekje zal brengen aan de nieuwe gezinnen. Er staan nu al containerwoningen te wachten op de enorme instroom van vluchtelingen, vooral uit Syrië en Eritrea. Later zal gezocht worden naar vaste opvanglocaties. Wethouder Yasin Tirunoglu (!): "We kunnen als Eindhoven niet anders dan onze verantwoordelijkheid nemen." Het COA (Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers) is de motor achter: hoe meer vreemdelingen hoe liever, eigen volk de straat op, inboorlingen laatst en buitenlanders eerst...
Een opdringerige interviewer vroeg omwonenden naar hun gedachtover hun nieuwe medemensen. Een boze bewoner beet van zich af en liet zich niet intimideren door de ondervrager: "Wij worden op straat gezet om plaats te maken voor Syriërs!"
Ook de burgemeester van Eindhoven kwam in beeld: "... Nederland wil geen asielzoekers, dus ook Eindhoven niet...", waarna de man prompt 'beschuldigd' werd van een rechts standpunt... Alsof daar iets mis mee is.
Ik stel voor dat alle 700 asielzoekers opgeborgen worden in het huis van de interviewer, of in de villa van Henk Krol, of liever nog in de kantoren van het COA, die toch o zo bezorgd zijn om het lot van asielzoekers.
Buurt Orangerie Eindhoven zit niet te wachten op komst 700 asielzoekers: 'Hier is géén ruimte voor!' EINDHOVEN - Het plan om maximaal zevenhonderd asielzoekers in de Orangerie aan de Castiliëlaan in Eindhoven te huisvesten wordt niet van harte ontvangen in de buurt. Niet alleen buurtbewoners hebben vraagtekens bij de komst van de asielzoekers, ook de huidige bewoners van de Orangerie hebben nog veel vragen. Ze komen binnenkort op straat te staan en weten officieel nog van niets. In de buurt zijn zondagochtend enkele spandoeken opgehangen waarin hard wordt uitgehaald naar de komst van de asielzoekers: 'Buurt accepteert geen zevenhonderd asielzoekers'. De buurtbewoners zitten echt niet te wachten op dekomst van de zevenhonderd asielzoekers.
Een 49-jarige man is gisterenmiddag opgepakt in Elsene nadat hij zijn geslachtsdeel aan voorbijgangers getoond had. Hij is ter beschikking gesteld van het Brussels parket voor openbare zedenschennis. Een patrouille van het veiligheidspersoneel van het openbaar vervoer kreeg melding van een man die zijn geslachtsdeel liet zien aan passanten, vlakbij het metrostation Kruidtuin. Volgens getuigen nam de man daar een bus richting Madou waar nog meer mensen genoten van zijn naakte grillen. Op de Louizaplaats kon de man worden opgepakt nadat hij zijn 'edele delen' aan fietsers had laten zien.
"Edele delen laten zien"?... Ik hoop dat er geen vrouwen met penisnijd overeind veren en beginnen te kwaken over discriminatie.
Een 68-jarige Hasselaar kreeg vorig jaar een half jaar cel en 550 euro boete voor het tonen van zijn naakte lichaam vanuit zijn privéwoning. Bij zijn shows wisselde hij van onderbroek, ofwel stond hij te dansen met zijn onderbroek naar beneden. Gratis spektakel voor voorbijgangers! De rechtbank oordeelde dat de man zijn 'driften niet onder controle kon houden' en dus de cel in moest. In het verleden was hij al eens geïnterneerd voor openbare zedenschennis.
Exhibitionisten hebben een ziekelijke drang om hun geslachtsdelen te tonen aan anderen, waarmee ze zich onbewust willen verzekeren van het bezit ervan. Psychoanalytici halen er zelfs de castratie-angst bij. Als we het zo bekijken moeten rechters exibitionisten geruststellen in plaats van hen naar de cel te sturen. Niet?
De hilarische voorvallen met seksgestoorden die met hun hebbedingetje te koop lopen, doen me denken aan mijn studententijd toen een 'regenjasman' mijn pad kruiste. Het gebeurde in de Mechelsestraat, ik weet het nog goed. De regenjas had geen knopen. En het waaide hard. Na een stevige rukwind was de man in al zijn intieme glorie te bewonderen. Er hing iets te bengelen, had ik in een flits gezien, het wulpse instrument van de trotse bezitter wiebelde mee met de stevige wind. En hoe meer de wind waaide, hoe meer het ding wiebelde. De man genoot er zichtbaar van, hij raakte er opgewonden van. Mooi schouwspel, maar wel zielig.
Exhibitionisme staat nog altijd op de lijst van de seksuele perversies. Een lijst waarop vroeger ook 'homoseksualiteit' als abnormaal seksueel gedrag stond. Nu zijn velen vergeten dat homoseksualiteit als perversie bestaan heeft. Tegenwoordig hoeven homo's hun geaardheid niet meer te verstoppen zoals vroeger, ze mogen trouwen, ze mogen kinderen adopteren, ze mogen elkaar kussen in het openbaar... alles kan, alles mag... Welke is de volgende perversie die legaal zal worden?! Pedofilie? Exhibitionisme?...
Als moslim of jihadi wordt men niet geboren, men wordt zo opgevoed. Hoe goed ze daar in slagen hangt af van de leeftijd waarop men daarmee begint. Allerlei technieken worden daarvoor aangewend. Verwerpelijke en gruwelijke technieken, waarbij kinderen psychisch geterroriseerd worden. Onderstaand filmpjes zijn een voorbeeld van hoe kinderen tot niets ontziende folteraars, moordenaars en verkrachters worden opgeleid.
Wat weten de meeste mensen van dit alles? Vrijwel niets, want ze weigeren steevast de realiteit te zien. Als ze er niet naar kijken, dan bestaat het ook niet. En de politic zo verknocht aan hun zetel met bijhorend riant salaris zullen nooit de slapers wakker maken. Wilders, Le Pen, Dewinter maakt hen bang en daarom verkiezen ze wollige gezelligheid en multiculturele feestjes waar niets van de gruwelijke realiteit wordt bevestigd. Ja, ze kunnen daarna gaan slapen met een prettige ervaring betaald door belastingen, verzekerd dat het allemaal niet zo erg is en ver van hun bed. Morgen is er voor de troela’s die vallen of getinte mensen met donkere ogen weer een feestje en kunnen ze weer via een troela- dansje op het ritme van een djembe in trance geraken. De wereld is zo mooi……..zeker met wat wiet in de zelfgerolde sigaret.
Ziehier, ik zal als Nagel eens hun zeepbel doorprikken, ze halen uit de hypnose waarin het regime hen houdt. Ik wou dat ik hen kon verplichten te kijken naar al die gruwel, zoals men dat deed op school met de filmpjes over concentratiekampen, en desnoods zoals Alex in “A Clockwork Orange“. Ook niet zachtaardig zult u misschien denken. Maar ik verzeker dat het voor hun heil, lijf en leden is, zeker op termijn, en de enige methode mij en anderen bekend om hen uit hun geïnduceerde intellectuele coma te halen, die eigenlijk met vergelijkbare methoden als in onderstaande filmpjes tot stand kwam.
Moslim vraagt drie huilende kinderen te kiezen wie van hen als eerste moet worden onthoofd.
Vergis jullie niet, die kinderen weten al heel goed wat dat inhoudt, want ze hebben die gruwel al moeten aanschouwen.
De drie jongetjes huilen wanneer een man zwaait met een mes en hen vraagt: “Wie moet ik eerst onthoofden?” De kinderen smeken en huilen, wijzend naar elkaar, zeer tot het vermaak van de man achter de camera. “ Plaats je hand hier , want anders snij ik je hoofd af” eist hij. “Jij, kom hier!” en wijst daarbij naar een van de jongetjes. “Hoor jij tot Daesh?” De man gebruikt het volledige letterwoord (acroniem) voor de Arabische naam van ISIS (Daesh). De man die deze zieke misdaad jegens de kinderen pleegt zegt geamuseerd te zijn door hun geween. Een moeder van een van de kinderen die in de laatste ogenblikken van het filmen toekomt bevestigt dat ze dit schouwspel leuk vond, en vraagt dat de video ook naar haar telefoon zou worden verzonden.
Als u dacht dat dit al erg was, zie hoe het evolueert
En ook :
En ik kan nog zo een tijdje doorgaan.
Zo ziet u hier maar wat u elders niet ziet en niet te weten komt. De VRT stuurt immers enkel een bericht de wereld in om te vertellen waarom ze zoiets niet laten zien (onthoofding Amerikaanse journalist Haines), en dan enkel nog als ze niet hebben kunnen vermijden dat de beelden al elders massaal circuleren.
Nu wil ik de lezers van Nageltjes, en in’t bijzonder van dit artikel, een opdracht meegeven.
Deel de link naar dit artikel met zoveel mogelijk mensen, via alle sociale media die je gebruikt, vooral met diegenen die om welke reden ook wegkijken. Stuur die door per e-mail aan goedmenschen, moslimknuffelaars, negationisten, politici enz…. Laat ze de beelden op jouw GSM tablet of andere elektronische gadget zien. Dwing hen hun hoofden uit het woestijnzand te halen. Het heeft immers geen zin dit enkel te delen met mensen die de islam en deze praktijken al evenzeer verachten als wij.
De hier geplaatste filmpjes zijn vanwege hun aard nooit lang beschikbaar op sociale media of Youtube. Ik heb ze dan ook op veilige plaatsen bewaard. Er zijn immers de censuur en de gedwongen zelfcensuur, tot heil en glorie van diegenen die deze wereld met hun politiek mandaat om zeep hielpen. Maar als duizenden mensen dit delen …..
PS verwachten jullie zich maar aan meer gruwelfilmpjes van dit tuig. Ik doe het omdat het moet, en nietsdoen geen optie meer is.
Vandaag derde zondag van september. Jaarlijkse Kermis in Hasselt. Doet me denken aan vroeger toen we met het gezin naar de Kermisattracties gingen kijken langs de Guffenslaan en het Kolonel Dusartplein. Een feest. Als kind kijk je er echt naar uit. Maar een domper op de feestvreugde werd gezet door mijn vader die vond dat ik er te mooi uitzag. Als 13- of 14-jarige sta je d'r niet bij stil, wat is mooi, wat is aantrekkelijk?... Het kwam erop neer dat mijn moeder mijn kleding uitkoos en mijn haren kamde volgens de instructies van mijn vader: "Zo lelijk mogelijk!". Mijn moeder voerde onderdanig zijn instructies uit. Maar nooit zal ik zijn woorden vergeten: "Zo lelijk mogelijk"... Alsof de islam al een worteltje in ons gezin geschoten had...
De thema's 'Wie PRAAT, krijgt hulp' en 'Horen, zien en SPREKEN' willen ouders en leerlingen ertoe aanzetten om bij het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB, het vroegere PMS-centrum) aan te kloppen. Met de klemtoon op 'SPREKEN', een dwingende uitnodiging om te spreken. Je kan er vrijuit je hart luchten, wan het CLB is gebonden aan het beroepsgeheim. Nu wil ik iets vertellen over de schending van het CLB-beroepsgeheim. Vroeger, toen ze de Turkse tolken nog niet hadden uitgevonden, was het beroepsgeheim in de PMS-centra vanzelfsprekend en heilig. Iedereen respecteerde de zwijgplicht over leerlingeninformatie. Enkel de betrokkenen mochten de dossierinhoud kennen. Met de komst van de Turkse tolk was het echter afgelopen met geheimen bewaren. Turkse tolk Gülnür veegde haar voeten aan het beroepsgeheim en geneerde zich niet om vertrouwelijke gegevens aan buitenstaanders mee te delen, zogezegd in het kader van 'samen zoeken naar oplossingen van het migrantenprobleem'. Zij besprak leerlingendossiers met migrantenwerksters en met de OCMW-dames van de Migrantendienst. In het OCMW-gebouw werd er geregeld een 'Intern Overleg', een 'Client Overleg', gepleegd om probleemleerlingen te bespreken. Bij die gelegenheden werd delicate info te grabbel gegooid aan personen die niets te maken hadden met CLB-dossiers! Deze misstanden zijn begonnen met de komst van tolken, van migrantenwerksters en andere moeials die naïef geloofden in de goedheid en opvoedbaarheid van de allochtoon...
Ik heb de tijd gekend dat allochtonen in de minderheid waren, toen ze een curieuze bijkomstigheid waren in onze samenleving, onopvallend en ongevaarlijk. Ze hielden zich gedeisd, waren nog kneedbaar en in te tomen. Wij keken ernaar, en wachtten af, en bleven wachten... Totdat er rare gasten opdoken die ons wezen op het belang van een verdraagzame en liefdevolle houding tov onze nieuwe medemensen. Wel, toen begon het mis te gaan. Er werden instanties uitgevonden en in het leven geroepen die het welzijn van 'de allochtoon' beoogden, een superwelzijn, een welzijn van betere kwaliteit dan dat van ons.
Zo waren er maatschappelijk werkers, straathoekwerkers en andere moeilijke werkers die leden aan het afschuwelijke syndroom 'Xenomanie', dat is een ziekelijke verheerlijking van vreemde snuiters met bruine velletjes en anderstalige krullebolletjes. Fanatiek dwepen met vreemde culturen en vreemde eigenheden, is één van de symptomen van de ongeneeslijke ziekte 'xenomanie'. Hun verdere leven brengen ze in terminale toestand door met oogkleppen die ze nooit meer kunnen afzetten... Stekeblinde verering voor alles wat vreemd is, is pervers, racistisch en dodelijk.
Als linkse predikers ons willen waarschuwen voor Xenofobie, dan mag IK schrijven over het verachtelijke Xenomanie!
Maatschappelijk werksters heb ik gekend als gepassioneerde tuttebellen die maar één doel nastreefden: het welzijn van de allochtoon! Zij waren niet weg te slaan uit concentratiescholen waar het wemelde van allochtoons geweld. Ik heb ze allemaal zien dwalen en dolen, de geobsedeerde werksters, in alle scholen, op alle wegen en banen en straten die leidden naar 'de allochtoon'. Zij bewogen zich als reddende engelen, uitverkoren om exotische gevallen te beschermen, om hen te helpen bij het volwaardig meegenieten van ónze welvaart in ónze gemeenschap. Allochtone leerlingen zagen zij als verschoppelingen, als arme stumperds, die moesten begeleid worden, tot in het absurde, om hen mee te kunnen laten snoepen van ons kansrijke leventje... Maar toen Jantje en Mieke om hulp schreeuwden, kregen ze geen gehoor van de racistische werksters!...
Maatschappelijk werksters waren anarchisten, eigen baas en zo. Gezag en hiërarchie wimpelden ze weg als nutteloze onzin, ze verdroegen geen tegenspraak, geen inmengingen, en eigenzinnig mochten ze op hun bekrompen ingeslagen wegen voortwandelen. Niemand haalde het in zijn hoofd om hen van racisme tebeschuldigen, zij waren toen automatisch mensenvrienden boordevol naastenliefde, en dus geen racisten...
En tóch waren ze rasechte racisten! Ze sloegen systematisch de Jantjes en Miekes over, en vertroetelden de Mehmetjes en Meryemkes...
In eigen kringen woekerde het racisme als niet te stoppen onkruid, het gevaarlijke omgekeerde racisme, waarbij Vlaamse leerlingen gediscrimineerd en verwaarloosd werden in een multiculturele klas. Multiculturaliteit? We kennen de slachtoffers nu wel... De herinnering aan Pietje Jansen doet nog altijd pijn. Pietje Jansen verkommerde temidden van zijn allochtone klasgenootjes... De verwaarlozing van Pietje Jansen: om nooit te vergeten!
Tieners opgepakt na mishandeling van 15-jarig meisje
Inzending van Walter:
In Nederland circuleerde gisteren een filmpje op de sociale media waarin twee jongens van 14 en 14 jaar in het Noord-Hollandse IJmuiden een 15-jarig meisje zwaar mishandelden op straat. Vandaag zijn de daders opgepakt.
Er circuleerde meerdere beelden op Facebook en Youtube van de mishandeling van het meisje uit Beverwijk. Verschillende omstaanders filmden hoe een jongen het meisje pal met zijn vuisten in haar gezicht slaat. Als ze op de grond ligt, krijgt ze nog een schop van de andere jongen. Opmerkelijk is dat de filmende omstaanders niet ingrepen.
Ook de taal die de jongeren uitkraamde was niet van de poes. ‘Kankerhoer! Maak mij niet kwaad. Deze keer klappen. De volgende keer neuk ik je‘, roept één van de jongeren.
En nu geef ik graag de commentaar van Houzee, http://blog.seniorennet.be/rechts Raak geformuleerd. Alleen bij de laatste zin zou ik eraan toevoegen: "castreren zonder verdoving"!
VUILE ALLACHZONEN
(tip uit de reactie van Walter F., waarvoor dank)
De titel kan misleidend klinken want allah heeft hiermee rechtstreeks niets te maken. Die "moedige" smeerlapkes zullen dan wel moslims zijn en waarschijnlijk isissers in spe, in het filmpje is te zien wat voor soort die 'jongeren werkelijk zijn. Lafaards die zich, natuurlijk NOOIT alleen, uitleven op een weerloos kind van 15 jaar. Tuig van de richel, kutmarokkaantjes zei ooit yves desmet terecht in een onbewaakt moment.
Ik schreef het al ; bij zulk gespuis zit dergelijk gedrag in de genen en als dàt dan een coctail wordt met de islam(lees koran) , krijgen we het resultaat ISIS te zien. En dat schijnt hier het geval te worden. Die 'stratiers'(lees; straathonden) zijn dan wel opgepakt , maar lopen allicht weer los. Een pamper aan hun gat , noch een vermaning en de straat op ! Want zeg nu zelf ; zo'n schuttingstaal ' kankerhoer, neuken' dàt zijn wij hier nie gewend zulle ! Een beetje manieren in 't vervolg hé mustafa en mohamed ! ...de volgende !
Hier gaat het duidelijk om isissers in spe waartegen men eindelijk eens maatregelen moet nemen met de ijzeren vuist. Een andere taal begrijpen die toch niet ! O ja ! castreren ware misschien ook een middel !
Een blogtechniek geleerd van Houzee. Ik gebruik die nu om te laten zien hoe de berichtgeving veel te vriendelijk omspringt met agressieve, onopgevoede wildemannen die zich helaas een plekje veroverd hebben in onze beschaafde samenleving. Ik ken nog de tijd dat "U" gezegd werd tegen mensen in uniform, dat mensen in functie met respect en beleefdheid bejegend werden. Die tijd is voorbij... Groepjes jongeren hebben altijd bestaan, maar dan onder de vorm van gedisciplineerde jeugdbewegingen.
Een routinecontrole op een voertuig van De Lijn in Gent is vanavond ernstig uit de hand gelopen. Het kwam zelfs zover dat de politie pepperspray en honden inzette om de toegestroomde menigte -vooral scholieren- in bedwang te houden. "Twee controleurs zijn het slachtoffer geworden van zeer zware fysieke agressie. Ze moesten het Dienstencentrum aan het Woodrow Wilsonplein binnenvluchten en zijn daarna naar het ziekenhuis gebracht voor verzorging", zegt woordvoerster Isabel Colbrandt van De Lijn.
Alles is begonnen toen de controleurs een jongere betrapten met een vervallen abonnement. "De jongen en een vriend van hem zijn daarna verbaal agressief geworden tegen de controleurs", zegt politiewoordvoerder Manuel Gonzalez. "Toen het begon te neigen naar fysieke agressie hebben de controleurs de politie verwittigd. Onze agenten moesten de jongeren tegenhouden omdat ze wilden weglopen. Opnieuw werden ze agressief en begonnen ze naar onze mensen te schoppen. Onze agenten moesten het tweetal met dwang tegengehouden."
Vanaf dat moment ging het helemaal mis. "Heel wat omstanders hebben zich tegen de politie gekeerd", aldus Gonzalez. "Onze agenten hebben bijstand gevraagd."
Maar liefst tien combi's kwamen ter plaatse, maar dat kon de toegesnelde massa - vooral jongeren - niet kalmeren. "Twee agenten die ingesloten raakten, hebben pepperspray gebruikt om zichzelf te bevrijden", zegt Gonzalez. Aan de ingang van het Dienstencentrum werden politiehonden ingezet om de jonge menigte op een afstand te houden.
De twee betrapte scholieren -16 en 17 jaar oud- worden momenteel vastgehouden in het Gentse hoofdcommissariaat. Het parket bekijkt wat er verder met de zaak moet gebeuren. De twee jongens van 16 en 17 jaar werden opgepakt, maar het is nog niet duidelijk welke maatregel ze opgelegd zullen krijgen.
Het is zo stil geworden in en rond Maaseik. Vorige week nog raakte bekend dat een groep moslims zich afgescheurde van de bestaande Maaseikse moskee om een eigen gebedshuis te starten.
Gematigde islamieten vrezen dat in de nieuwe moskee Syriëstrijders geronseld worden... dat de strijd in Syrië geromantiseerd wordt, en dat de gesneuvelden als martelaars beschouwd worden.
Omwonenden van de nieuwe moskee: "We zagen opeens mannen met lange baarden en lange witte gewaden opduiken. In groepjes van 3 of 4 mannen wandelen ze naar Maaseik. We zijn hier toch wel van geschrokken."... Een lange baard en traditionele kleren dragen, daar is toch niets mis mee, zo klinkt het vanuit de nieuwe moskee... Alsof van ons verwacht wordt dat we baarden en lange rokken gewoon moeten vinden, voor mannen nog wel. We hebben het al zo moeilijk met alle seksvariëteiten die tegenwoordig op de markt te verkrijgen zijn.
Uiteraard ontkende de nieuwe moskee in Maaseik de beschuldigingen van radicalisme. "We ronselen geen Syriëstrijders en prediken geen haat... Dat ons gebedshuis nu geassocieerd wordt met terrorisme is verschrikkelijk voor de kinderen die hier les volgen..." Kinderen aanvoeren is als een teken van schuldbekentenis!
Toch wordt het nieuwe gebedshuis nauwlettend in het oog gehouden door politie in contact met Staatsveiligheid. De burgemeester geeft toe dat radicalisering binnen de moslimgemeenschap een terugkerend probleem is... Afwachten.
Ik heb vroeger nooit anders geweten dan dat laatstejaars secundair onderwijs intensief begeleid werden bij hun studiekeuze. Zowel klassikaal als individueel. Ook de voorlichting en informatie over de hele waaier van studie- en beroepsmogelijkheden werd duidelijk en uitvoerig uitgelegd. Niet alleen voor laatstejaars, ook voor het vierde en vijfde secundair. Geen adviezen, wel informatie over aanbod en mogelijkheden.
Wat is er dan veranderd? Hoe komt het dan dat men nu klaagt over onvoldoende studiekeuzebegeleiding? Zou het dan toch kloppen dat 'toen PMS CLB werd, is 't gezeik begonnen'?
Bij de vrije CLB's maakt men zich zorgen over de bijdrage van de scholen bij de begeleiding. Algemeen directeur Grielens: "De begeleiding is de verantwoordelijkheid van de scholen, en zeker niet alle scholen vervullen die taak naar behoren."
Nu kan ik al zo direct het atheneum van Blauwbaard aanhalen waar men de studiekeuzebegeleiding met een korreltje zout nam, eerlijk gezegd werd er een hele zoutmijn tegenaan gegooid. En nu maak ik graag van de gelegenheid gebruik om weer eens te wijzen op de lakse deliberaties waarbij hopeloze allochtone gevallen vlot de weg gewezen kregen naar het stempellokaal, naar 'den dop' dus. Ik herinner me een keer dat mijn planning om laatstejaars in te lichten over hun uitgangswegen na het secundair, dat die gedwarsboomd werden. Ben ik nu nog boos over. Maar het helpt wel als ik iedere gelegenheid kan aangrijpen om het verhaal te vertellen over het atheneum van Blauwbaard waar men de laatstejaars liever de weg naar het stempellokaal wees dan naar richtingen in het hoger onderwijs, al was het maar info over het 7de beroepsjaar, of een gespecialiseerde voortgezette opleiding...
Wat lees ik? West-Vlaanderen verdeelt 55.000 luizenkammen. Alle kleuter-, basis- en secundaire scholen krijgen luizenkammen uitgedeeld, samen met een demonstratie van de kam ter bestrijding van luizen. Kosten: 25.000 euro. Lagere schoolkinderen zijn vaak het slachtoffer van een luizenplaag, vooral na een schoolvakantie...
"Vooral na een schoolvakantie"!... Nu zal ik dat onvolledige berichtje eens vervolledigen en zeggen waarom een luizenplaag steeds opduikt na een schoolvakantie. Ik zal dat eens ophelderen, want media doen dat niet. Terwijl in schoolmiddens iedereen wéét hoe de vork in de steel zit, maar niemand wil of durft er iets over kwijt. Dat idiote 'racisme' weer hé.
We zitten nu half september. De Turkjes zijn allemaal, of bijna allemaal, teruggekeerd van hun vakantie in Turkije. Spijbelaars en slappelingen blijven het laatst achter in hun thuisland... We mogen het niet luidop zeggen, maar ik zeg het tòch, ik schreeuw het uit. Na elke schoolvakantie worden schoolkinderen geplaagd door luizen. En die beestjes komen van de koppekes van Turkjes die zich in hun thuisland niet verzorgen en dan die vieze beestjes naar hier transporteren naar de Vlaamse kopjes. Zò werkt dat met dat ongedierte. En dan mogen we nog blij zijn dat ebola-achtige toestanden of andere narigheden niet mee naar hier overgebracht worden. Alhoewel...
Het 'Kammenproject' wil ouders en leerkrachten sensibiliseren voor preventie en bestrijding van hoofdluizen. Ik zou zeggen: vanaf de eerste schooldag ALLE hoofdjes van Turkse leerlingen die hun vakantie in hun thuisland doorbrachten onmiddellijk controleren op hoofdluis. Op 1 september! Tijdens het eerste lesuur! Aan de schoolpoort! Het zou heel wat tijd, energie en geld besparen om de Vlaamse kopjes weken later te inspecteren en te behandelen. Het zou waarschijnlijk helemaal niet meer nodig zijn.
Maar zie je de rooien en groenen al protesteren tegen de discriminerende behandeling van het allochtoon luizenfenomeen?... En tóch, in het belang van van onze Vlaamse kinderen, mogen we de maand september niet laten voorbijgaan zonder ongediertebestrijding bij de doelgroep: de allochtone leerlingen die terugkeren van hun thuisland!
Eerst even afrekenen met een lezer die niet weet van ophouden. Hij wil mijn blog een betere koers geven, hij wil me bekeren en me zeggen wat ik wel en wat ik niet mag schrijven. De griezel vergeet dat de blogger in volle vrijheid zijn eigen mening de vrije loop mag laten gaan op zijn blog. Het is de blogger gegund om kwallen, krengen en trollen door het slijk te sleuren. Een blog is als uitlaatklep en therapie voor de blogger als baas over zijn eigen blog. Zeurpieten en zaagtrienen raad ik aan om de Story of het parochieblad te lezen en weg te blijven van mijn blog.
Nu is Lieve vandaag in the mood om een dwarsligger uit het verleden verbrijzelen en vermorzelen tot er niets meer van overblijft, alleen een kleverige brij die tergend langzaam afglijdt langs een donkere afgrond, naar de hel met de eeuwige vlammen.
Eerst nog melden dat Lieve onschendbaar is en ontoerekeningsvatbaar voor alles wat ze vertelt. Ik vertel in de derde persoon.
De Turkse tolk werd in de concentratiescholen onthaald als een Bevrijder die orde kwam scheppen in exotische prietpraat. Een Reddende Engel die 'allochtonen in nood' onder haar beschermende vleugels neemt.
Naiëvelingen in scholen en CLB's dweepten met haar, gaven haar een gevoel van superioriteit en bejegenden haar alsof ze het vriendinnetje van Allah was. Als je van mensen een afgod maakt, word je zelf beduveld, bespot en bedot.
Velen zagen de Turkse tolk als een kleurrijke en leerzame toevoeging aan ons alledaagse leven, ze zouden haast buigen en knielen om hun verdraagzaamheid en bewondering overvloedig te laten blijken.
De afgoderij en dweperij maakten van haar een superwezen dat met haar snoet in de lucht liep, van verwaandheid, niet om onze Vlaamse lucht op te snuiven, maar om te genieten van alle voorrechten die zomaar in haar Turkse schoot geworpen werden.
In de scholen waar het allochtoontjes geregend had, zette ze Turkse zwanserijen om in Vlaams proza begroeid met hele bossen Turkse haren. Vlaamse verkrachtingen! Een beetje vertalen van Turks zwamgezeik was goed om misverstanden en vertroebelingen op te lossen, dacht men. Ondertussen hoefden leerlingen en ouders geen initiatieven te nemen om beter Nederlands te leren...
“Als de koran zegt dat wijn des duivels is… waarom staat er dan in dezelfde koran dat er stromen van wijn in de hemel op de moslims liggen te wachten?”
Ingrid Lieten, kersvers Vlaams parlementslid, gaf begin september al een opwarmertje, een pleidooi voor gezinnen en kinderen. Waarna de Gezinsbond op de proppen kwam met een stijging van 20 % van de kostprijs van een kind. Voor kinderen die nog niets gepresteerd hebben, die alles krijgen en alles mogen en alle kansen voor het rapen krijgen. Ik heb haar in het interview niets horen zeggen over ouderlingen die alles al gemaakt hebben, die sociale systemen ineen geknutseld hebben, en die nu toch uit de boot dreigen te vallen.
Politici en Gezinsbond blijven dus kibbelen over de herverdeling van het kindergeld. Lieve zal ze een handje helpen, ze zal eens de knoop doorhakken. Als ik in de derde persoon begin te schrijven, moet er rekening gehouden worden met verzachtende omstandigheden. Verzachtende toestanden en alle prullen daarrond gelden voor criminelen, dus waarom niet voor mij?
Lieve pleit voor een forse verhoging van het kindergeld voor al onze Vlaamse kinderen. En tegelijk pleit ik voor de totale afschaffing van kindergeld voor alle nieuwkomertjes die aan de lopende band geproduceerd worden door alles wat uitheems en vreemd is, door indringers die vanuit de hele wereld en omstreken en alle planeten in ons land komen binnenvallen om het te overbevolken. De geboortecurve van hun verse kleintjes wijst regelrecht naar de ijle lucht, baant zich pijlsnel en geruisloos een weg naar de hemel, terwijl de geboortecurve van nieuwe Vlaamse kindjes zich een gat in de grond boort. Angstwekkend voor de toekomst!
De discriminatie bij de herverdeling van het kindergeld is noodzakelijk! Uit zelfverdediging, om onze eigenheden te beschermen, om de tomeloze bevolkingsaangroei af te remmen van verse nieuwelingen en andere parasieten die ons hele maatschappelijk systeem ontregelen, om hen te ontmoedigen als ze nog eens in bed willen duiken om er nog een paar bij te maken. Hun kweekgedrag zal zich spontaan wijzigen als ze er geen centjes meer voor krijgen.
Verhoogd kindergeld is vóóral nodig als stimulans voor onze eigen bevolking, meer kindergeld om onze eigen mensen aan te zetten tot het vermenigvuldigen van hun geslacht. We mogen geen minderheid worden, want dan zullen we ooit het onderspit moeten delven!
Ilse V. was mijn naaste medewerker en assistente, zo ergens in het PMS-centrum van de jaren 80. Zij was enthousiast en geëngageerd, had geen moeite met haar ondergeschikte positie, maar opteerde voor de krullebolletjes en de bruine velletjes. Dat was haar grote handicap. Rare goestingskes en zo, die niet in bedwang konden gehouden worden. Met handen en voeten legde ze me ook nog de voordelen uit van het gebruik van een Turkse tolk in de scholen. Vergeefs natuurlijk. De islamlessen vond ze ook een goeie vondst. En het eerste migrantenproject stond ze luid applaudisserend toe te juichen... Waarom geen onderwijs in het Turks?!
Ilse raakte verliefd op een verse man, tralalie tralala, dus gingen die twee trouwen, en nog wel in de maand juni, de drukste maand van het schooljaar. Een hele maand juni was ze foetsie. Op huwelijksreis, naar exotische toestanden... En het daaropvolgende jaar in de maand juni was ze alweer weg, want dan had ze bevallingsverlof, en het jaar daarop alwéér, want toen werd hare tweede kleine geboren... Drie opeenvolgende jaren in de maand juni, de drukste periode, verdween Ilse!
Omdat Ilse niet vervangen werd, knapte ik haar werk op, waarna de baas mij een sabbatjaar beloofde. Voor een sabbatjaar moet je iets over hebben, dus zonder te mopperen werkte ik voor twee. Het beloofde sabbatjaar kwam er echter niet, ik kon ernaar fluiten en op mijn buik schrijven ook... Nu zal Lieve eens uit de doeken doen hoe ze wraak nam. En die wraak was zoet en goed voor het gemoed.
Om te beginnen onderschepte ik alle mogelijke briefwisseling en schriftelijke berichtjes voor migrantenwerksters. De Turkse tolk merkte nog op dat het een kalme periode was, weinig vergaderingen en andere blabla-bijeenkomsten. Vervolgens gaf ik telefonisch foute inlichtingen door wanneer een of andere migrantendienst iets wou weten. En of dat nog niet genoeg was, verduisterde ik cruciale dossiers die in de geduldige papiercontainer verdwenen. Mijn genoegdoening was compleet toen ik buiten verdenking nog een poosje kon doorgaan met de boycot. Mijn ingenieuze acties waren een schot in de roos!
Nu is Ilse V. werkzaam in een soort stedelijke dienst waar 'Diversiteit' bejubeld wordt. 'Het Waarderen van Verschillen' roepen ze daar luidkeels. En ondertussen zeggen ze dat iedereen gelijk is...
Vanmiddag ontmoette ik een ridder op een wit paard. Eindelijk. Zijn naam was CORNET. Hij droeg een sexy harnas, zag er viriel en bronstig uit, maar hij maakte zich niet kenbaar. Totdat ik het flesje voor de helft inschonk in het stoere glas. De smaak was overweldigend. Alsof je eikels aan het proeven was, maar dan gedrenkt in een hemels vocht...
Cornet is een zwaar blond Vlaams bier (8,5 vol.% alc), gebrouwen door Theodoor Cornet in 1686 (!), exclusief voor de avontuurlijke graaf Van Van Maldeghem/Steenhuffel. Het bier werd gerijpt op eiken vaten in de kelders van het kasteel van de graaf. Vandaar de naam 'Cornet oaked'. Rijpen op eiken vaten? Zou dat met mensen ook lukken? Wie weet hoe mooi onze samenleving eruit zou zien...
Het is niet mijn bedoeling om een saaie uiteenzetting te geven over het complexe onderwerp 'dyslexie'. Dyslexie of leeszwakte. Daarover zijn er genoeg andere bronnen om aan te boren, om te weten wat dyslexie precies betekent en hoe het behandeld kan worden.
Ik wil het wél hebben over mijn ervaringen met dyslectiekertjes, over hun typische trekjes en eigenaardigheden die mogelijk hun dyslexie kunnen verklaren. Pedagogen houden niet van deze algemene gedragslijn omdat het beschuldigend klinkt ten aanzien van de leesgestoorden, en dat mag in geen geval... Van mij mag het wél...
Mijn ervaring is dat leerlingen met lees- en schrijfproblemen vaak verwaaide sloddervossen zijn, hopeloze losbollen die nonchalant en onnauwkeurig omgaan met letters,woorden en zinnen, geen gevoel voor precisie en netheid hebben, niet gemotiveerd zijn om zich in een tekst in te leven, schrift en spelling bagatelliseren, niet leergierig zijn, onverschillig en oppervlakkig te werk gaan... Vaak gebeurt het ook dat ze de letters niet scherp kunnen zien, dat de lijnen op het blad gaan dansen zodat ze niet weten waar hun pen moet belanden (woorden die niet scherp gezien worden, kunnen niet ingeprent worden als 'woordbeeld'!). Soms gaan hun problemen ook gepaard met een slordig thuismilieu waar het ontbreekt aan stiptheid, netheid en discipline. Dyslectici zijn echter geen dommeriken en in rekenen kunnen ze bollebozen zijn.
Het valt me de jongste tijd op dat wanneer iemand niet zonder fouten kan schrijven, ze zich verschuilen achter: "Ik heb dyslexie". Een vals excuus meestal, mij maken ze dat niet wijs. Dyslexie komt niet zoveel voor als mensen ons doen geloven. Slechts 5 tot 7% van de bevolking lijdt aan ware dyslexie. Ik denk dat alle overige 'dyslectiekers' willen meedoen aan het modeverschijnsel 'dyslexie'. Klinkt voornaam en verdoezelt hun eigen achteloosheid jegens spelling en precisie.
Nu zijn het precies diegenen die zich verschuilen achter 'dyslexie' die niet geïnteresseerd zijn in therapieën. Zij zeggen: "Ik heb dyslexie" en daarmee stopt het. Er bestaan een heleboel remediërende oefeningen om schrijf- en leesvaardigheid te verbeteren, maar het interesseert hen niet. Bij een jong kind lukt het wel om de stoornis te behandelen, maar pubers en volwassenen staan er meestal afwijzend tegenover. Alsof ze zich neergelegd hebben bij hun 'handicap'.
Met enige trots mag ik vermelden dat ik uit de hele wirwar van remediëringstips een aantal samengevat heb, en samen met mijn eigen vondsten alles gegoten in een hanteerbaar compact geheel van oefeningen die gegarandeerd succes opleveren wanneer de dyslecticus ontvankelijk is voor verbetering van zijn lees- en schrijfzwakte. De 'woordbeeldtraining' vind ik daarbij een belangrijk onderdeel van de oefeningen, want zonder 'woordbeeld' zouden we spellend moeten lezen en fonetisch moeten schrijven...
Vliegshow in Kleine Brogel. De weg naar mijn stamcafe is versperd, omdat er vliegtuigen in de lucht vliegen. Even nadenken... Hoe geraak ik nu bij Bertie voor mijn dagelijkse portie vitamines? Dan maar terug naar huis.
Om een opmerkelijk berichtje op mijn blog te zetten dat ik een paar dagen geleden in De Telegraaf las. Jonge Françaises willen geen monokini meer aantrekken op het strand. Sommigen zeggen dat de badpakkentrend er zich niet meer toe leent om met 1 stukje te zonnebaden.
Eigenaardig, jonge vrouwen hebben nu meer rechten en vrijheid dan in de tijd van Brigitte Bardot toen die in de jaren 60 rebels in monokini op het strand ging liggen. Zelf heb ik ook topless in de zon gelegen, begin jaren 80, toen ik nog jong was. De monokini was toen heel gebruikelijk en vanzelfsprekend aan de zuidfranse kust.
Sociologen zoeken in het conservatieve gedrag van de Franse vrouwen serieuzere oorzaken (?). Ook de Franse overheid lijkt steeds puriteinser te worden. Zo liet een vrouwelijke minister haar medewerksters weten dat decolletés niet gewaardeerd worden. En dat in de Parijse parken vrouwen gewaarschuwd worden dat ze beter hun bovenstukje aanhouden...
Minister-president Geert Bourgeois trok een paar dagen geleden mijn aandacht met zijn insinuatie als zouden werkgevers schuldig zijn aan het grote aantal werkloze allochtonen. Heeft die man in coma gelegen toen in het verleden al duidelijk was dat de massale allochtone werkloosheid hard aangepakt moest worden door de allochtonen zélf te beschuldigen van hun werkloze status? Door henzèlf verantwoordelijk te stellen?
Waarom zijn allochtonen niet interessant voor werkgevers? Omdat allochtonen zichzelf niet aantrekkelijk maken voor de arbeidsmarkt, ze discrimineren zichzelf! Hoe doen ze dat?
Als ze jong zijn, ontwikkelen ze al hun eigen attitude op school. Hun onwil om iets bij te leren, om Nederlands te spreken, om te presteren... die onwil viel me vroeger op, maar ik moest zwijgen. En 'wedijver'? Dat kenden ze ook niet, en gevoeligheid voor goede rapportcijfers was er evenmin... En iedereen moest zwijgen.
De laatstejaars en schoolverlaters van concentratiescholen toonden buitenmatige interesse in 'den dop', ze waren niet gemotiveerd om werk te zoeken, 'werk zoeken' leek wel in te druisen tegen hun natuur, tegen hun aard. In hun familie en in de buurt was bijna iedereen werkloos, ze vonden het heel vanzelfsprekend... En iedereen moest zwijgen.
's Morgens gaan werken en 's avonds thuiskomen = ONZE cultuur. Hele dagen nietsdoen en geld krijgen = HUN cultuur, die indruk heb ik vroeger toch gekregen. Hoe moeten die twee culturen nu samenleven? Integreren kan niet, want dan kan je net zo goed een olifant in een muizenholletje stoppen (ja, goed gevonden he?).
Tenslotte, wat is er mis met een werkgever die de meest rendabele sollicitanten selecteert? De gediskwalificeerden hadden zich maar beter moeten inspannen. Een werkgever die etnische afkomst laat primeren op talent discrimineert de bekwame Vlaming!
Aflevering 10. Het Knoeiwerk van Maatschappelijk Werksters
Op een ochtend vond ik een nota van directeur Horbert op mijn bureau. Mijn hart sloeg een slag over en mijn bloed begon sneller te stromen. Mijn overleden collega's indachtig, besloot ik niet te steigeren en mij ook niet te laten wegzinken in een slachtofferrol. Een halve nacht heb ik erover geslapen, over hoe ik deze stress-situatie zou aanpakken. Ik kon me niet van de indruk ontdoen dat men mij wou beetnemen.
Wat was er aan de hand? Wel, foefelaar Horbert had een stelletje maatschappelijk werksters opgetrommeld om allochtoontjes te 'testen' in concentratiescholen. In het kader van een of ander geldverslindend migrantenproject. Inclusief Turkse tolk Gülnür bij de louche onderneming. Organisatoren van de projecten loofden de ondernemingslust van Horbert. Daarom gingen geruchten de ronde dat hij er een dikke mercedes aan verdiend had, aan zijn medewerking met de migrantenprojecten.
Inhoud van de nota van pestkop Horbert: of ik van de testresultaten in bijlage een verslagje wou maken voor de leerkrachten. Dringend! Prioritair!... En nog zo van die slogans waarmee bazen hun personeel de stress injagen. Samen met de agressieve nota van Horbert vond ik ook nog kladjes van de maatschappelijk werksters, volgekribbeld met onleesbare cijfers. Het warrige geheel deed me denken aan een flauwe grap die ze met me wilden uithalen. Toen ik de verfrommelde kladjes doornam, werd ik overvallen door een wirwar van cijfers, letters en doorhalingen. Er zat niet de minste structuur in het gekribbel. Nergens vond ik een aanknopingspunt voor begin, midden en slot voor mijn verslag. Nergens vond ik interpretaties noch observatiegegevens over de geteste leerlingen. Niets! Enkel een hoop cijfers neergekribbeld in een epileptische of andere verstoorde geestestoestand van de warhoofden.
Ik raapte abrupt alle papieren bijeen en repte me naar alle betrokken leerkrachten om hen het 'kunstwerk' te laten zien van mijn collega's, de prutsers. "Kijk, dit is het resultaat van de testonderzoeken. Vergeet het verslag, er komt helemaal geen verslag, want er kan geen conclusie getrokken worden uit dit knoeiwerk. Maatschappelijk werksters zijn knoei- en smospotten! Prutsers en klungelaars! De tuttebellen hebben jullie gefopt!".
De leerkrachten begrepen me en voelden met me mee. Ze gaven ook toe dat ze eerlijk gezegd niets verwacht hadden van het hele testgebeuren. Mijn dag eindigde in grandioze zelfvoldaanheid, en de hele knoeiboel van de maatschappelijk werksters verdween in de vergeetput. Weg!
Ik heb ooit eens aan iemand gevraagd: "Wat heb je het liefste: een Reine Maagd of een Wulpse Non?". Hij wist het niet, of hij wou het me niet zeggen. Misschien wou ie ze allebei tegelijk wel hebben. Of ook nog een Onbevlekte Ontvangenis erbij, of een Betrapte Weduwe?... Nietwaar Johan?... Lezer, het gaat hier niet over oneerbare voorstellen hoor, of om louche uitnodigingen, maar om heerlijke biertjes met een voortreffelijke naam.
Dat komt ervan als het zonnetje te lang op je bolletje schijnt, dan komt er niets zinnigs meer uit je pen. Vanmorgen al waarschuwde mijn muze me voor oververhitting en andere gevaarlijke toestanden die me vandaag zouden beletten om een fatsoenlijk stukje proza te schrijven... Het zal voor morgen zijn...
Om te beginnen gooide de muze vanochtend heel vroeg de beddelakens van me weg, sleurde me genadeloos uit bed, richting pc, om me aan het werk te zetten, om te experimenteren met youtube. Zij bekommerde zich niet om mijn normale ochtendlijke behoeften, neen, een muze is een vaag onmenselijk wezen dat je dringend dwingt om alles aan de kant te gooien en om te schrijven, om je pc een goede beurt te geven, je hebt niet eens de tijd om je gedachten te ordenen, ook niet de tijd om naar buiten te kijken naar de benevelde wolken waarachter het zonnetje zich een weg probeert te banen naar ons aards tranendal.
Na een heftige stoeipartij met mijn muze, besloot ik haar op te sluiten in de garage. In de garage, omdat ik geen kolenhok heb. Oef, eindelijk wat rust... De hele dag heb ik van het zonnetje genoten, van het herfstwindje en van de gele blaadjes die me beloofden dat ze weer groen zouden worden in het volgende voorjaar. Als de zon straks niet meer wil schijnen, gaat ze uitrusten achter de bomen om haar ondergang voor te bereiden.
Nu hoor ik gebonk tegen de garagepoort. Het is de muze die mij absoluut wil spreken. "Jij hebt alleen maar een narcistische verhouding met jezelf, als ik niet meer bij je mag zijn, verlaat ik je voorgoed. Ik geef je nog één kans! Ga aan de slag met youtube!"... Haar laatste woorden stierven weg en toen verdween ze... Maar ik weet zeker dat ze d'er morgen weer is...
10 september. Internationale Zelfmoordpreventiedag.
Zelfmoord voorkomen? Kan niet altijd! Met een ongelooflijke wilskracht willen sommigen écht niet meer bestaan. En niéts kan hen dan weerhouden om hun suïcidale plannen uit te voeren. Niéts kan hen uit de neerwaartse spiraal halen.
Anja was een laatstejaars leerling aan het lyceum. Schooljaar 1996-1997. Elke dag verscheen ze in school met extravagante kleding en provocerende haarsnit. De leerkrachten zaten verveeld met haar gedurfde outlook, maar Anja blééf elke dag haar show opvoeren. Apathisch en geconcentreerd op zichzelf, uitsluitend op zichzelf alleen. Je moet er karakter voor hebben.
Anja deed haar best om op te vallen. Ze wilde zich onderscheiden van haar medeleerlingen en stelde alles in het werk om de aandacht van haar omgeving te trekken. Met haar imago sméékte ze om aandacht. Zonder woorden. Zonder vriendinnen. Tijdens een gesprekje met haar viel me haar enorme doorzettingsvermogen op om een einde aan haar leven te maken. Praten was zinloos. Ze wilde niet praten. Ze wilde niets kwijt over zichzelf, alleen dat ze er niet meer wilde zijn. Vastbesloten en vastberaden. Alsof ze geen raad wist met haar eigen lichaam dat een last werd, dat geen zin meer had, dat teveel was.
Als 18-jarige wist Anja al precies wat ze wilde: niet meer leven! Ze was al een poos vertrouwd met de gedachte aan zelfdoding en daarom kon ze soms 'uitspreken' wat ze van plan was. De signalen die ze uitzond werden aanvankelijk door niemand in school opgevangen. Ook niet toen ze begon te spijbelen. De school noemde het heel deftig 'suïcidale neigingen'. Leerkrachten begonnen zich te moeien met Anja. Te laat. Haar zelfmoordplannen zaten al in een te ver gevorderd stadium. Spijbelen, opvallende kleding en haarsnit, die symptomen waren al veel eerder zichtbaar. De fase van signalen uitzenden, hulp roepen en smeken om aandacht was voorbij voor Anja.
En precies nù haar vastberadenheid het grootst was, werd ze bestookt met gesprekjes, met vragen, met suggesties en adviezen. Veel en veel te laat. Alle acties schampten af op Anja. Flegmatisch onderging ze de bemoeienissen van haar omgeving. Niets kon haar nog raken. Gelaten en gevoelloos liet ze iedereen aan het woord die dacht haar leven te kunnen redden.
Anja had geen dromen meer, geen toekomstplannen, niets. 'Toekomst' had ze allang geleden uit haar leven geschrapt. Waarom dan nog ontvankelijk zijn voor anderen? Voor Anja was het genoeg geweest, en niets of niemand kon dat afwenden. Alle pogingen van buitenaf versterkten alleen maar haar fatale voornemens. Tot de laatste dag bleef ze haar uiterlijk dat extravagante accent geven. Bijzonder moedig... Of waren het de allerlaatste pogingen om uit de toon te vallen, om zich verheven te voelen boven de grauwe massa waarbij ze niet wilde horen?...
Gelezen: "Het onderwijs in Vlaanderen heeft een elitair karakter. Nog geen 6% van laaggeschoolden begint aan het hoger onderwijs. En slechts 33% van de jongeren volgt universitair onderwijs." Deze cijfers komen van de OESO. Onderwijsexpert Dirk Vandamme: "Qua democratisering doen we het in het onderwijs heel slecht."
De OESO-cijfers zijn alweer een poging om de allerzwaksten aan het studeren te krijgen, een poging om het niveau van hoger onderwijs naar beneden te halen, zodat meerderen de leerstof aankunnen. De cijfers zijn echt niet verwonderlijk. Het is de bevolking zélf die een democratisering van het onderwijs afwijst. Kijk maar naar de explosie van anderstaligen die hier in Vlaanderen hun plekje zoeken. Thuis geen Nederlands spreken, andere gewoontes, andere opvattingen... Hoe is het dan mogelijk om te presteren op universitair niveau? Zelfs mijn tante, of mijn buurvrouw, of de man aan den toog, kan voorspellen dat anderstaligen die zich hier in Vlaanderen opeen hopen als mieren in een nest, het moeilijk gaan hebben aan de universiteit.
Wie kan mij vertellen hoe onderwijs democratisch kan zijn in Vlaanderen? In een Vlaanderen dat uitpuilt van tientallen nationaliteiten. Ik ga proberen een aantal van die volkeren die niet in hun eigen land konden blijven, op te sommen: Marokkanen, Turken, Polen, Bulgaren, Russen, Roemenen, Congolezen, Slovaken, Armeniërs, Tunesiërs, Indiërs, Libanezen, Vietnamezen, Irakezen, Grieken... Zouden die echt allemaal hier naar de Vlaamse universiteit willen?
In een vaal en stoffig verleden heb ik nog diskjockey gespeeld in een stijlvolle dancing in Leuven. Een fijne hobby die ook nog een aardig zakcentje opleverde. Het was de tijd van 'Je t'aime moi non plus, 'Du' van Peter Maffay, 'I am I said' van Neil Diamond... En nog meer van die dingen om van te zwijmelen en te suizebollen.
In de dancing lag een stenen vloer met grote marmeren tegels. Voor elk dansend koppeltje één tegel. Eén tegel om over te schuifelen en om tegen elkaar aan te schuren. Een nevel van hitsige hormonen hing rondom de dansende koppeltjes. En ze ademden allen een walm van lusten en begeerten uit. "Dit is de ware", ging het door menig hoofdje, maar ze werden gedreven door hun op hol geslagen libido. Verstand uitgeschakeld.
Lieve heeft toen als diskjockey heel wat mensen dichter bij elkaar gebracht, ze heeft koppeltjes gevormd. In mijn sociaal werk werd ik bijgestaan door Cupido... De cafébaas feliciteerde me met mijn neus voor romantiek en erotiek. Ik was echt blij met dat compliment.
Lezer, ga nu niet op zoek naar die dancing want die bestaat niet meer. Er is nu een kebabzaak, en tegelijk is ook de hele buurt verloederd.
Het jaar 2007. Dat imams Vlaams geld gingen krijgen, dat verontrustte me toen, en hun moskeeën en hun aanhangers zouden ook allemaal Vlaams pensioen krijgen...
Toen ik vandaag een aantal oude blogberichten herlas, viel het me op hoe voorzichtig ik alles formuleerde en alle personen onherkenbaar benoemde. Ik draaide rond de pot, kwam niet van de grond, kwam niet to the point. Dat was ook de tijd dat geen kat mijn blog kwam lezen. Zo anoniem en in het ijle schrijven, dat heb ik jarenlang volgehouden. Sien was een saaie blogger. Ja, Sien was toen mijn schuilnaam...
Ik pik er nu een episteltje uit van 23 december 2007. Titel: 'De Islamisering van onze Samenleving'. Een gedurfde aanhef vond ik toen, dat herinner ik me nog. Maar ik was zò geschrokken van het nieuwsbericht over imams die Vlaams geld zouden krijgen, dat ik er dringend iets over kwijt moest op mijn blog.
* Marino Keulen heeft op een dag zijn leven niet meer zien zitten, of in een vlaag van bewustzijnsvernauwing heeft hij de subsidiëring van moskeeën goedgekeurd. De islam promoten? Weet de regering wel waarmee ze bezig is, vroeg ik me toen af... We weten dat moslims graag geld bijeenscharrelen en schrapen, door omkopen en dreigen, dat is hun levensstijl. Hoeveel geld is er gemoeid met de islampropaganda van Marino Keulen?... Vlaams geld geven aan de islam, dat ging vanzelf, nergens tegenkantingen. Maar een betoging tegen de opkomst van de islam werd toen wél verboden!
* Wat gebeurt er in de moskeeën, vroeg ik me toen af. De klas van de islamleraar vergeleek ik met een klein moskeetjes waarin kleine moslimpjes euforisch en onhandelbaar gemaakt werden. Ze waren de oogappels van de school. En ook de oogappels van de samenleving. Onze liefde voor de islam blijkt nu eindelijk te tanen, nu het veel te laat is.
* Een onafwendbare ramp hangt boven ons hoofd als de vervlaamsing van het onderwijs geen sterkere koersrichting inslaat. Veel meer aandacht voor de westerse cultuur, en geen onderricht over minaretjes en koran voor onze Vlaamse scholieren, geen lessen samen met moslimleerlingen, geen pogingen om Vlaamse leerlingen te doen vervreemden van eigen kerk en kathedraal. Zoals leraar Maes eens terecht opmerkte: "Hoe kunnen we hen vertellen over moskeeën, ze kennen nog eens niet onze eigen kathedralen!".
* Dan zijn er ook nog instanties in het leven geroepen om onze traditionele maatschappij naar het ravijn en de filistijnen te helpen. Eerst zijn er de scholen met hun knuffelpolitiek, waardoor ze van kleine verwende moslimpjes grote brutale moslims maken met een misvormd geweten. In het atheneum van Blauwbaard heb ik leerkrachten geamuseerd horen lachen met het kattenkwaad dat hun leerlingen op straat en op de Aldi-parking uithaalden. En Turkse leerlingen mochten liegen om te overleven. Tolereren van afwijkend gedrag! Lachen met crimineel gedrag!... De wortels van de huidige ellende worden ook gesponsord door migrantendiensten, integratiecentra en OCMW, instanties die migranten in het algemeen verdedigen, die kleine allochtoontjes die naast de sporen lopen, niet tot de orde roepen, niet sanctioneren, maar wel allemaal samen rond de tafel zitten zeuren over 'oplossingen zoeken', 'dialogeren'... Ik heb ze allemaal met hun voeten op de wolken zien zweven...
Van 'Mobiliteit en Openbare werken' naar 'Onderwijs' is slechts een klein hink-stap-sprongetje. De nieuwe onderwijsminister heeft het laten zien dat het kan, zomaar van het ene ministerie naar het andere wippen. Hopla! En dan vraag ik me af hoe ze zoveel kennis op zo korte tijd kan vergaren? Ministers zijn toch geen superwezens?
Ik zou als onderwijsminister eerst beginnen met een speurtocht naar alle miljoenen die Pascal Smet uitdeelde aan de scholen. Waar is het geld gebleven? Wat is ermee gebeurd?... Zo zijn er twee 'prijsuitreikingen' geweest die me te binnen schieten. In 2011 gingen er 38 (!) miljoen euro naar de bestrijding van kansarmoede in het onderwijs. En einde 2012 kregen concentratiescholen nog eens 4 miljoen euro. Deze investeringen zijn Vlaams geld om allochtone leerlingen beter te laten presteren... je kan net zo goed miljoenen euro's in een modderpoel gooien.
Even terug naar de fortuinen. De grootste hap van de 38 miljoen tegen kansarmoede ging naar Brussel, Antwerpen en Genk, daar waar het wemelt van de allochtonen. Of die kansarm zijn, betwijfel ik. Laat ons zeggen dat ze aangeboden kansen links laten liggen.
De allereerste geldsom die naar kansarmoedebestrijding ging, was 500 miljoen Belgische franken, in 1990. Als nu elke onderwijsminister een fortuin wegschenkt aan kansarmoedebestrijding, lijkt het me een logische vraag: zijn die kansarmen kansarm gebleven? En wat hebben de scholen gedaan om kansarmoede aan te pakken?... Vragen die als eerste punt op de agenda van Crevits zouden moeten staan.
Anderhalf jaar geleden gingen 4 miljoen euro naar concentratiescholen. Om "de leefsituatie van allochtone kinderen te belichten in de lessen op de lagere school."... Leefsituatie belichten? Pascal Smet bedoelde het ondersteunen van de eigen leefwereld van allochtonen, het in stand houden en ophemelen van eigen gebruiken, eigen taal en cultuur. Volgens hem zouden de allochtonen dan beter presteren in de klas... Denkfoutje! De nieuwe plannen van Pascal Smet stonden haaks op de integratiegedachte: allochtone leerlingen horen te integreren in ònze leefwereld, ònze tradities, ònze taal en cultuur. Dàn alleen kunnen ze beter presteren.
De oorspronkelijke naam van het project was: 'Basisschool op maat van migrant'. Vier miljoen euro, uitsluitend en exclusief voor de op leerprestaties beluste allochtoontjes!
Waarom vallen vrouwen voor seriemoordenaars? Waarom zijn criminelen zo aantrekkelijk voor vrouwen? Wat is hun geheim? Welk soort vrouwen zoekt een relatie met een moordenaar?... Relatiedeskundige Rika Ponnet formuleerde onlangs in HBVL een uitleg op deze vragen.
Ze hebben allen geen gebrek aan vrouwelijke aandacht: Kim De Gelder, Ronald Janssen, Hans Van Temsche, Marc Dutroux... en het mooiste voorbeeld is de Amerikaanse seriemoordenaar die ruim 20 moorden bekende en in de gevangenis overstelpt werd met stapels liefdesbrieven. Kim De Gelder werd vanachter de tralies aanbeden door een Zweedse kunstenares. De aanbidster van Hans Van Temsche beweerde zelfs zwanger te zijn van haar dubbele moordenaar. Marc Dutroux kreeg hopen brieven van aanbidsters. Ronald Janssen heeft een godsdienstlerares als vriendin, die vrouw verliest alle geloofwaardigheid met haar uitspraak: "Ronald is een heel intelligente, lieve en sympathieke man... Ik wil hem een tweede kans geven omdat hij spijt toont..."
Hoe is de fascinatie van vrouwen voor zware criminelen te verklaren? De wetenschappelijke vakterm voor groupies die kicken op mannen achter de tralies is 'Prison groupies'. Niet alleen in Amerika met Ted Bundy, maar ook in ons land is het fenomeen prison groupies bekend.
Rika Ponnet: "Dames die vallen op zware jongens achter de tralies, hebben doorgaans een laag zelfbeeld. Ze leven geïsoleerd... Een relatie met een misdadiger voelt spannend aan en geeft hen een exclusiviteitsgevoel. De crimineel is er voor hen alleen en zij hebben het gevoel dat zij de enigen zijn die hem begrijpen... Prison groupies kunnen ook dominant zijn: omdat hun partner in de gevangenis zit, hebben zij de volledige controle..."
In het rijtje van aanbeden criminelen ontbreken Arabische namen, we zien enkel westerse namen. Volgens mij komt dat omdat hun criminele operaties in massa uitgevoerd worden. Ik heb het al gezegd: bij dat soort volk staan de enkelingen zwak, het is de kracht van de groep die telt!
En hoe zit het nu met de massamoordenaars Breivik en Lanza? Geen woord over hun aantrekkingskracht bij de vrouwen. Ik vermoed dat hun charisma weinig voorstelt omdat ze beiden problematische moeders hadden...
Vandaag in een misantropische bui. De hondjes en de poezekes van m'n buren heb ik al gegroet, en met mijn plantjes heb ik hele conversaties gevoerd. Ik heb ze ook allemaal een aaitje en een streeltje gegeven. D'r was er eentje bij dat wilde tegenspartelen... En nu ga ik naar de holle boom in mijn tuin om met de kaboutertjes te gaan babbelen, die wonen daar in een boom, hún 'kabouterhuisje', dat ze heel knus ingericht hebben. De ingang van het kabouterhuisje is afgeschermd met stukjes vermolmd hout. Met dennennaalden hebben ze binnen op de vloer dikke tapijten gelegd, en tegen de wanden zit er prachtig mos waartussen kleine bloempjes groeien. Verlichting krijgen ze van de glimwormpjes die 's nachts tegen de zoldering zweven. De kabouterbedjes zijn gemaakt van varens waarop ze heerlijk kunnen dromen, onder de wollige dekentjes van dorre blaren... Vanavond komt het zandmannetje me halen, als het tijd is om te gaan slapen. Maar het zandmannetje bestaat niet écht... Ik zal eens beginnen zoeken naar de grens tussen fantasie en werkelijkheid...
Aflevering 9. ADHD-Diagnoses en het Nattevingerwerk van PMS'ers
Mijn jongere collega's hielden van zweverige uitspraken en mistige voorspellingen over ziektebeelden en toekomstvisioenen bij leerlingen. Ze hielden ervan om jonge moedertjes te sussen en te misleiden. De pijnlijke feiten durfden ze hen nooit vertellen. Altijd maar rond de pot draaien. Zoals kaartlegsters op tv de kijkers in de doeken doen. Je hoeft alleen maar naar hen te kijken en te luisteren om te weten dat ze bedriegsters zijn. Helderzienden, toekomstvoorspellers en waarzeggers manipuleren anderen, heel geraffineerd. Je moet het allemaal maar kunnen en durven zonder scrupules.
Ik heb PMS'ers gekend die erg leken op dat soort glazenbollenkijksters. Ze zweefden graag in de wazige medische sfeer waarin ze zich in nauw contact met de schoolarts belangrijk voelden. Maar de schoolarts zweeg over het ondefinieerbare ADHD, een stelletje ontgoochelde vrouwen achterlatend.
Het zoontje van een vriendin was een hyperactief ventje met onbedaarlijk heftig gedrag. Zijn huiswerk maken was een ramp en opletten in de klas lukte helemáál niet. Vroeger zou men het jongetje 'een stout kind' genoemd hebben. Nu heet dat ADHD. Er bestaan geen stoute kinderen meer omdat de geneeskundewereld een welluidende naam verzonnen heeft voor hun 'ziekte'. Een welluidende naam ADHD met de daaraan gekoppelde medicatie Rilatine.
Moeders werden aangeraden om naar het PMS te gaan, voor een ADHD-test. "Naar het PMS gaan om ADHD te laten testen"?! Die gekke gedachtegang heerste er bij de werkende moedertjes, omdat het nieuws over de wonderpil 'rilatine' razendsnel van mond tot mond ging.
De moedertjes wisten thuis geen raad met hun druktemakertjes en vertrouwden blindelings op het wondermiddel 'rilatine'. Zelf konden ze de opvoeding van hun wildebras niet aan omdat ze moesten gaan werken. Dan de kleine maar 'drogeren'. De huisarts gebruikt dit woord natuurlijk niet, maar had het wel over 'beter opletten', 'rustiger gedrag', en zo van die zalvende woorden die een moeder week maakten.
De huisarts kreeg soms te horen: "het PMS heeft gezegd dat mijn kind rilatine nodig heeft". Sommige huisartsen waren wantrouwend, anderen schreven vlot rilatine voor, enkel op basis van de vraag van de moeder.
Begin jaren 90 dook plots 'ADHD' op, een gloednieuwe benaming voor aandachts- en activiteitsstoornissen. ADHD als onlosmakelijk verbonden met rilatinemedicatie. In die beginperiode kwam de reclame rond rilatine goed op gang. Scholen en PMS-centra dweepten ermee en waren trots op hun kennis over het nieuwe 'ziektebeeld'. Rilatine werd voorgesteld als een wondermiddel voor concentratie, geheugen en innerlijke rust. Zo deed die info de ronde en je hoorde er niet bij als je er niets over wist.
Tijdens koffiekransjes van moeders met moeilijke kindjes werd rilatine vaak besproken, en de goedgelovige moedertjes dachten: "Ik hoef thuis niet meer in te grijpen, want rilatine zorgt er wel voor dat ze kalm blijven". Goedgelovig en gemakzuchtig. De opvoeding werd dus in handen gegeven van rilatine. De moedertjes werden misleid door leerkrachten, PMS'ers én huisartsen. Huisartsen die vlot rilatine voorschreven na een subjectief oordeel van een leerkracht of van een PMS'er, of van een andere populaire instantie. Iederéén meende ADHD te kunnen vaststellen, zo'n diagose is toch kinderspel... Zó lichtzinnig ging er dat aan toe.
De rilatine-rage en de verering van de wonderpil zijn vergeefse opvoedingspogingen, want de druktemakertjes kennen slechts een lichte tijdelijke opflakkering van rust, kalmte en bezinning. Pedagogisch comfortabel, maar de rapportcijfers van rilatinegebruikers heb ik nóóit zien verbeteren! Als gedrogeerde willoze automaten zitten ze in een klas samen met alerte medeleerlingen die geen rilatine nodig hebben!
Hoe zou het afgelopen zijn met de 21-jarige Isa Özdemir die vorig schooljaar na de paasvakantie niet meer in zijn school opdaagde, het Technisch Instituut Sint-Lodewijk in Genk? Hij zou er bijna zijn diploma elektromechanica gehaald hebben. Klasgenoten vermoedden dat hij was gaan vechten tegen het regime van Assad in Syrië. Directeur Jansen begreep het niet goed: "Isa was niet iemand die opviel of het voortouw nam." ...
Wel, dát soort onopvallende slappelingen zijn precies het meest vatbaar voor terroristisch gedachtegoed dat hen met een beetje overtuigingskracht aangepraat wordt... beïnvloedbaar en labiel, ontvankelijk voor manipulaties en valse voorstellingen... Hun psychische zwakte doet hen besluiten om te gaan 'vechten', om de held uit te hangen, in gedachten slaken ze al strijkreten en dromen van overwinningen. Hun zelfbeeld wordt opgekrikt. HIER beteken ze niets. In Syrië worden ze als helden met open armen ontvangen...
Islamonderricht en Radicalisme
En dan vraag ik me af in hoeverre islamlessen bijdragen tot het indoctrineren van weerloze jongeren? Wat vertellen islamleraars in de klas tegen hun moslimleerlingen? Heb ik nooit een antwoord op gekregen. Wat gebeurt er tijdens de islamlessen? Is er controle op de lesprogramma's van de islamleraars? Mijn afkeer voor het islamonderricht is er al vanaf de jaren 70, ik heb het al 100 keren verteld, toen een paar mafkezen in de regering de islam als godsdienst erkenden, gekken die de islam in het onderwijs wilden inbedden, gekken die minaretjes, koranverzen, bidmatjes en allerlei moslimprullaria als statussymbolen willen verheffen.
Islamleerkrachten maakten zich schuldig aan de mislukte integratie van moslimleerlingen in de normale leerlingenpopulatie. Ze waren tevens verantwoordelijk voor een buitenmaats zelfbewustzijn bij hun leerlingen. Ze stoomden hen klaar om uit te groeien tot een zelfverzekerde moslimgemeenschap, een gemeenschap die nu stapvoets onderweg is naar een islamheerschappij.
Brahim Laytouss, een voormalige islamleerkracht, klapte vorig jaar uit de biecht: "De slechte kwaliteit van de islamlessen draagt bij tot de radicalisering van moslimjongeren." ... Zijn pleidooi voor verbeteringen vonden geen gehoor bij de Moslimexecutieve.
Toen zei onderwijsminister Smet dat hij de inspectie zou inschakelen om radicale islamleraars te controleren. Moeilijk! Want in élke islamles zitten radicale elementen. Het radicalisme zit VERWEVEN in islamonderricht, radicalisme is inherent aan élke vorm van lesgeven aan moslimleerlingen! Daarom pleit ik voor een totale afschaffing van islamlessen in het onderwijs, ze zijn achtergehaald, middeleeuws en verhinderen elke vorm van integratie van moslimleerlingen in de gehele schoolbevolking. Laten we doen alsof er helemaal geen islam bestaat. Een opluchting en bevrijding voor ons Vlaamse onderwijs!
Ik hoop dat de nieuwe onderwijsminster Crevits niet vergeten is wat haar voorganger Smets beloofd heeft... Radicale islamleraars controleren!... ALLE islamleraars controleren! Mijn ervaring is dat ze allemáál iets radicaals invoeren in hun lessen.
Vanaf dit schooljaar is een taaltest verplicht voor alle leerlingen, anderstaligen én Vlaamse leerllingen, bij de aanvang van het lager onderwijs én bij de aanvang van het secundair onderwijs.
Pascal Smet maakte vorig jaar de voorbereidingen van de taalscreening: "Teveel leerlingen behalen slechte schoolresultaten omdat ze het Nederlands onvoldoende beheersen. Dat beperkt al bij voorbaat hun toekomstmogelijkheden. Om taalachterstand weg te werken is het belangrijk om snel zicht te krijgen op kennis en vaardigheid van het Nederlands. Zo verloopt de integratie van allochtonen in de Vlaamse samenleving vlotter. Nederlands is een troef om te kunnen participeren op de arbeidsmarkt en in het culturele leven." Zo klonk Pascal Smet beloftevol in januari 2013, blijkbaar weinig op de hoogte van alle taaltesten in het verleden...
In de loop van september zal nu van 130.000 leerlingen de taaltest afgenomen worden. Bij onvoldoende resultaten kunnen taalbaden en extra taallessen Nederlands georganiseerd worden. Extra baantjes, extra geld... voor allochtone leerlingen uiteraard, want die hebben de grootste taalachterstand.
Déjà vu! Déjà vu!... Niets nieuws onder de zon!... Taaltesten, taallessen, bijlessen... In het verleden heb ik alles zien verwateren en verdampen in 'parels voor de zwijnen'. Om te beginnen moest er gewacht worden op Turkse leerlingen die nog onderweg waren vanuit hun thuisland naar België, die zich op hun bedevaarttocht mentaal klaarmaakten voor het schoolgebeuren in hun gastland. Begin september zijn die charels niet allemaal present op school, nee hoor... Vervolgens moest ik ervaren dat de bestaande testen - ja, de huidige taaltest bestond reeds véél eerder onder een andere vorm - meestal niet gewaardeerd werden door de scholen. Ik heb al verteld over boze directeurs die niet konden accepteren dat hun allochtone leerlingen zo zwak uit de testen verschenen. En dan waren er ook leerkrachten die niets over de testresultaten wilden horen, omdat ze met een schone lei wilden beginnen, zonder voorkennis van de testuitslagen... Ik ben benieuwd of de testresultaten op de juiste wijze geïnterpreteerd en aangewend gaan worden...
Na een vakantie die veel te lang duurde, is het eindelijk zo ver. Gisteren zijn ze met z'n allen terug in de schoolbanken gaan zitten, kleintjes en jongeren.
Behalve de spijbelaars natuurlijk, die mogen nog even wat blijven rondhangen en de mensen ambeteren en belhamelstreken bedenken, uit verveling, of door een vage drijfveer gedreven... En uit menslievendheid en verdraagzaamheid en van die zever, moet iedereen zich begripvol opstellen, als schapen, die gretig 'het komt wel goed' zitten te knikken.
Ook zijn er Turkse leerlingen die nog niet onmiddellijk met het nieuwe schooljaar zullen starten, omdat ze nog een weekje langer vakantie vieren in hun thuisland waar ze zo graag zijn, en waar alles beter is en mooier is, en zo. Hun corrupte huisarts zal wel met een frommelbriefje hun onwettige afwezigheden op de eerste schooldagen wettigen.
Met heimwee denken de scholieren nu terug aan de projectielen die ze vanaf viaducten naar de auto's keilden. En de kleintjes denken met heimwee terug aan de fijne tijd in de supermarkt waar ze krijsend en joelend hun driften onbeheerst mochten botvieren, de omstaanders aan de kassa een schijnheilige glimlach afdwingend en hun bloeddruk een sprong in de hoogte deden maken. Ouders riepen hun rotverwende schreeuwerds niet eens tot de orde!... Vrije opvoeding en zo van die lakse opvattingen.
Met heimwee denken de allochtoontjes terug aan de vakantietijd toen ze geen Nederlands hoefden te leren, wat een verveeeelende taal, het liefst horen ze alleen maar Turks om zich heen. Alle Nederlandse woordjes die onze kostbare taalleraren hen met eindeloze moeite ingeprent hebben, zijn ze op 1 september allemaal vergeten... En dan moet ik zwijgen over 'parels voor de zwijnen'?!
Er zijn ook de blije moedertjes die liefst op 1 september moederdag willen vieren. Fijn dat ze van hun bengels af zijn. Hoeven ze geen dure opvang of ander weeshuis te verzinnen.
Koningin Beatrix woonde een concert bij. De dirigent, die een Moslim is, gaf een lezing over de grootheid van de Islam (Engelse ondertitels) De leden van het orkest stonden op en verlieten uit protest het toneel!
Vandaag heb ik al heel wat waarschuwingen langs de weg moeten trotseren, vermaningen om de automobilist te intimideren. Ik was nog niet goed en wel opgetrokken vanmorgen of ik las al op een levensgroot spandoek dat ik m'n voet van het gaspedaal moest halen, omdat er kindertjes dwalen, of: "vakantie gedaan, kinderen op de baan", of: "voet van het gas, kinderen in de klas"... welke poëet zit hier in hemelsnaam achter?... En dán kom ik tot de volgende bedenkingen:
ik betaal rijlessen - een fietser niet
ik betaal een auto - een fietser niet
ik betaal inverkeersstellingstaks - een fietser niet
ik betaal wegenbelasting - een fietser niet
ik betaal autoverzekering - een fietser niet
ik betaal benzine - een fietser niet
ik betaal verkeersboetes - een fietser niet
ik betaal onderhoudsbeurten in de garage - een fietser niet
ik heb een kentekenbewijs nodig - een fietser niet
ik heb een rijbewijs nodig - een fietser niet
ik moet een nummerplaat hebben - een fietser niet
ik moet naar de technische keuring - een fietser niet
ik moet verkeersregels kennen - een fietser niet
ik vrees alcoholcontroles - een fietser niet
-------
Hoe komt het dan dat fietsers de meest arrogante weggebruikers zijn? Alléén de automobilist moet opletten dat hij roekeloze fietsers niet omver rijdt! Alléén de automobilist heeft plichten, de fietsers hebben alleen maar rechten...
