Er zijn meer ongelukkige kinderen dan vroeger, ondanks alle materiële verwennerijen en een overdaad aan comfort. Kijk en luister maar eens rond in de supermarkten, kinderen huilen meer, ze lachen minder. Een BLIJ kind wordt een zeldzaamheid.
Hun verdriet begint 's ochtends al bij het ontwaken. Het blije gevoel alsof sinterklaas gekomen is, is weg. De droefenis dragen ze mee naar school, zonder ontbijt, zonder voldoende nachtrust. Hun sombere buien beletten hen om in de klas aandachtig bij de les te blijven. Ze zijn niet uitgerust, hebben niet genoeg geslapen. Conditie van geest én lichaam lijden onder slaaptekort. Zo is er een verband vastgesteld tussen slaaptekort en neerslachtigheid, en tussen slaaptekort en slechte lichamelijke conditie.
Ik laat mijn blik even dwalen over de speelplaats en algauw vallen ze op, de emotioneel verwaarloosden, de onzekeren, de verdrietigen, de onverschilligen, de twijfelaars en de angstigen. Ze komen uit een thuis met een negatief pedagogisch klimaat. Hun ouders geven hen wel alles wat ze nodig hebben, en nog veel meer, maar geen genegenheid en persoonlijke aandacht. Geen knuffels, geen schouderklopjes. Hun zelfvertrouwen wordt aangetast, waardoor ze minder weerbaar worden, waardoor ze angstig en moe worden, nergens nog zin in hebben, overal tegenop zien, niet geneigd zijn om initiatieven te nemen, geen wilskracht kunnen opbrengen, doorzettingsvermogen missen, zichzelf waardeloos voelen, kortom een totaal gebrek aan levenslust en vrolijkheid.
Neerslachtigheid bij kinderen wordt zwaar onderschat. Zij kunnen later evolueren naar depressieve volwassenen die de nodige veerkracht missen om succesvol mee te draaien in de maatschappij. Depressieve volwassenen die hun leven laten overheersen door melancholie en chronische moedeloosheid. Zo blijven ze opgesloten in hun geestelijk lijden. Tenslotte kan een langdurige diepe depressie resulteren in wanhoopsdaden zoals moord en zelfmoord...
|