De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
31-03-2015
Misleid door een Marokkaan
Het meisje op de foto is Sylvie De Bie. Zij was leerling aan de school van directeur Mosselmans. Ik heb vroeger eens over het meisje geschreven, vroeger, toen geen kat mijn blog kwam lezen, toen mijn schuilnaam nog 'Sien' was. Ik ga het verhaal over Sylvie nog eens opnieuw vertellen. Er zijn nu minder gènes. Het idiote scheldwoord 'racist' lag vroeger veel eerder op de loer dan nu.
Sylvie zag ik voor het eerst als kleutertje in het schooljaar 1983-1984 in de school van directeur Mosselmans. Een lief, blond meisje. Zij ontwikkelde zich als een vlot schoolkind, zelfbewust en zelfzeker straalde ze levenslust uit, had een knap poppensnoetje en haar rapportcijfers waren ook behoorlijk. Het meisje had dus álles mee...
... Totdat ze deelnam aan een schoonheidswedstrijd voor kleine meisjes. Toen is het fout beginnen lopen. Zij won de wedstrijd en was het mooiste meisje van het dorp. Haar moeder glansde van trots. Maar Sylvietje begon naast haar schoentjes te lopen. Ze dacht dat ze ook nog kon zingen. In een show met Walter Capiau maakte ze haar debuut. Ze werd een kindsterretje, genaamd Sylvie Melody, door allen geliefd, en met een veelbelovende toekomst.
Het zangeresje werd echter verliefd op een Marokkaanse jongen, Khalid Boujida. Zij was vatbaar gemaakt voor de rare opvattingen van schooldirecteur Mosselmans die zijn voorliefde voor alles wat vreemd was, niet onder stoelen of banken stak. Sylvie bewonderde haar Marokkaanse ridder blindelings, ze trouwde met hem en in slaafse onderdanigheid vergaf ze hem telkens zijn misstappen. Het ging bergafwaarts met Sylvie. Haar veelbelovende toekomst lag in scherven op de grond. Wie weet wat die Marokkaan haar allemaal wijsgemaakt heeft.
Mijn ervaringen met Marokkanen op school hebben me geleerd dat Marokkanen doorgewinterde leugenaars zijn die hun leugens zelf geloven.
Sylvie wist totaal niets over de Marokkaanse cultuur en over Marokkaanse eigenaardigheden. In school werd er niets over verteld. Er werd alleen maar gepredikt dat we verdraagzaam onze evennaaste moesten beminnen zoals onszelf, en meer van die prietpraat en nonsens die een goedgelovige Vlaming recht in z'n ongeluk laat lopen.
Sylvie is gescheiden van haar man en heeft een dochtertje: Noor Boujida.
Heeft er ooit iemand stilgestaan bij het gevaar van kinderen op de achterbank in een auto?
Ik wel. Ik zie vaak chauffeurs achterom kijken naar hun kroost op de achterbank om met hen te keuvelen, te redetwisten, hen terecht te wijzen, of wat dan ook... Wie weet wat er allemaal gebeurt binnen in een auto die zich laverend een weg baant tussen andere weggebruikers?
Kinderen in een auto zijn gevaarlijker dan gsm'en achter het stuur, gevaarlijker dan geen gordel dragen, gevaarlijker dan snel rijden, gevaarlijker dan alcoholgebruik.
Jengelaars op de achterbank verstoren alle concentratie van de bestuurder!
En toch vernemen we nooit iets over gevaarlijke kinderen op de achterbank. We worden wél om de oren geslagen met het gevaar van telefoneren achter het stuur, geen gordeldracht, alcoholgebruik, overdreven snelheid... enz.
Ouders die wat slap in hun schoenen staan en hun oogappels alle aandacht geven die ze vragen, ook al zitten ze achter het stuur, zijn een gevaar voor zichzelf, voor hun gezin en voor andere weggebruikers. Er zou een algemeen spreekverbod moeten komen in auto's. Kinderen moet het zwijgen opgelegd worden. ZWIJGEN, als respect voor de bestuurder!
Als er nu eens auto's gebouwd konden worden met slechts één zetel, één plaats voor de bestuurder, en géén passagiers, ik weet zeker dat het aantal ongevallen spectaculair zou dalen. Dit is geen revolutionair idee is, maar weinigen durven het uitspreken.
Wat lees ik nú weer! Het verstoort de harmonie van het herfstgebeuren dat zich buiten in alle hevigheid aan het voltrekken is. Net nu het zomeruur zich ingeburgerd heeft.
Moeten er nóg meer spionnen, verklikkers en gedapo's komen? Werkt het Gelijkekansencentrum niet goed genoeg?... Is de discriminatiewetgeving te zwak om racisme degelijk aan te pakken?... Is er echt nergens in Europa zoveel racisme op de arbeidsmarkt en in het onderwijs als in België?... Blabla.
Wie is die blikvanger die zich vandaag in de schijnwerpers gooit om interessant uit de hoek te komen? Weeral ene met ne vreemde naam die nie content is over de gang van zaken in ons landje. Waarom blijven ze dan hier? Waarom zijn ze dan naar hier gekomen? Wel, zijn naam is Bleri Llhesi, een politiek filosoof, geboren in 1981 in Albanië. Hij lag nog in de luiers en aan de Albanese moedermelk toenhet onderwijs zich hier uit de naad werkte om het de migrantjes naar hun zin te maken, vaak ten koste van onze eigen Vlaamse jeugd. Miljoenen en miljarden zijn er verkwanseld aan het migrantenonderwijs - Parels voor de Zwijnen - weet die vreemde filosoof dat wel, wanneer hij beweert dat "het onderwijs faalt"?!
Wouter Van Bellingen heeft ook eens een beschuldigend vingertje uitgestoken naar ons onderwijs, zonder echt te weten hoe het onderwijs zich uitgesloofd heeft om sociaal achtergestelden, minderheidsgroepen, kansarmen, risicoleerlingen... om hen allemaal een reikende hand toe te steken. Aan zijn huidskleurtje te zien kan Wouter beter verhuizen naar hetere oorden, waar geen discriminatie heerst, om onder een tropisch evenaarszonnetje zijn kleurtje bij te werken... een huidskleur is er toch niet voorniks?... of naar het oerwoud om aan de lianen te hangen?
Terug naar filosoof Llhesi. Die man zegt dat het onderwijs kinderen en jongeren veel juister moet informeren over racisme. Alsof het onderwijs nalaat om leerlingen iets te vertellen over 'racisme'. Ik heb niet anders geweten dan dat allochtone leerlingen - veel meer dan onze Vlaamse leerlingen - ingelicht werden over 'het racismegevaar'. Lezer, kijk eens naar de foto: islamleraar Bahattin Koçak in het gezelschap van Johan Leman, de voorganger van Jozef De Witte, directeur van het CGKR. Beiden kenden elkaar. De foto is het bewijs. Het verklaart ook waarom allochtone leerlingen beter de weg kenden naar het CGKR dan onze Vlaamse leerlingen.
Van Bellingen en Lleshi... geen zuivere inboorlingen. Vreemdelingen komen ons hier de les lezen, over wat er schort aan onze samenleving. Hoe komt het toch dat vreemdelingen met zoveel machtsvertoon uitspraken mogen doen die ook nog eens voor discussie ontvankelijk gemaakt worden?!...
Lieven Boeve - topman van het katholiek onderwijs - kwam gisteren in de hogeschool PXL in Hasselt uitleggen hoe godsdienstonderwijs georganiseerd moet worden in een samenleving met katholieken, moslims en atheïsten. Hij kwam dat uitleggen aan godsdienstleerkrachten.
Het interview met Lieven Boeve stond vandaag te lezen in HBVL. Het viel me op dat hij regelmatig terugviel op de drie soorten 'geloofsbelijders': katholieken, moslims en atheïsten. Waarmee hij te kennen gaf dat ze allemaal bijeenhoren. Een hint naar zijn formule van 'dialoogonderwijs'.
Wat moet een godsdienstleraar doen in een klas die bestaat uit moslims, katholieken en ongelovigen? Boeve zegt dat de godsdienstleraar zich moet aanpassen aan de leerlingen, hij moet bekijken hoe de verschillende godsdiensten beleefd worden en hoe ze met elkaar in dialoog kunnen treden. "We zijn bezig om ons ontwerp voor de katholieke dialoogschool te verfijnen", zegt Boeve.
En de islamleraars? Gaan die ook in dialoog met de godsdienstleraars en hun katholieke leerlingen?...
Boeve: "We willen experimenteren met 1 uur islam te geven naast 2 uur katholieke godsdienst, maar katholieken en moslims worden niet opgesplitst in de godsdienstles." Boeve wil dus dat katholieken en moslims, aan elkaar gewaagd, de dialoog in de arena aangaan. Hij wil contactpunten tussen islam en christelijke traditie. "Een pluralistische samenleving kent geen tegenstellingen, het is de samenleving van de toekomst."... Zijn uitspraken lijken wel georchestreerd.
Een vraag van de interviewer: Zijn godsdienstleerkrachten voorbereid op de radicale islam? Ontwijkend reageerde Boeve dat radicalisering ook bij katholieken en atheïsten zit, en dat ook andere leerkrachten gesprekken met geradicaliseerde jongeren kunnen aangaan... En zo komt Boeve dan tot zijn wens om meer moslimleerkrachten in te zetten in het onderwijs. "Tegen 2020 zijn er 18.000 vacatures in onze scholen, we hebben hen dus nodig. De Limburgse hogescholen maken hopelijk werk van de lerarenopleiding van moslims."
Boeve begint pas écht te overdrijven wanneer hij stelt dat elke school zelf mag beslissen over vrije dagen voor moslimleerlingen op islamitische feestdagen. Waarmee hij zijn voeten veegt aan de oorspronkelijke onderwijsdoelstelling om moslimleerlingen te laten integreren in ONZE cultuur, niet in onze godsdienst want ze kregen al vanaf het begin hun islamlessen. Ik ben nu nog altijd boos dat niemand toen protesteerde tegen de beginnende islamisering. Mijn opmerkingen werden als racistisch bestempeld, en eerlijk gezegd, het Vlaams Blok zweeg toen ook.
Eigenlijk is Lieven Boeve in de voetsporen van zijn voorgangster Mieke Van Hecke aan het wandelen. Hij is haar werk aan het voortzetten. Van Hecke heeft het 10 jaar geleden al aangekondigd: "Ik opteer voor het integreren van de islam binnen de godsdienstles"... Het plan om katholieke godsdienst en islam te verenigen is dus al oud. Boeve voelt zich nu geroepen om de plannen in een concrete vorm te gieten. Hij zou zich beter distantiëren van moslims met hun verering van Allah... Ach, dan had hij zijn job nooit gekregen.
Ik vrees dat de islamisering van ons traditionele onderwijs niet meer te stoppen is... We zijn te laat begonnen met onszelf te manifesteren en onze eigenheden te verdedigen. We zijn te lang bezig geweest met tolereren, met barmhartig de minderheden aan hun trekken te laten komen... totdat we nu eindelijk zelf vertrappeld worden...
Geen depressie, wel psychotisch door SSRI, cocaïne of amfetamine. Gedrogeerd door antidepressiva?
Dit is een mediavriendelijke verklaring voor het gestoorde gedrag van de copiloot. Of volgen we de piste die meer voor de hand ligt en waarover de media zwijgen? Media zwaaien met ziektebriefjes en depressies, maar zwijgen over de bekering van Lubitz tot de islam, over zijn vriendin die een moslima is, en over Lubitz' moskeebezoeken. Ik citeer Houzee van de Rechtsblog: "... de media hebben deze wandaad niet aangegrepen om nu eens en voorgoed deze gevaarlijke godsdienst aan de kaak te stellen... wel ligen, de kop in 't zand steken en ons blootstellen aan het moslimgevaar... tegen de haren in strijken van de moslimextremisten..." Lees de volledige tekst van Houzee op zijn blog.
Welke piste volgen we? Die van de psychiatrie, of die van het islamgevaar? Laat ons het houden op een mix van beiden. Psychisch gestoorden en moslims, ze zijn allemaal kierewiet!
Onderwijsminister Crevits zet het mes in spijbelbrieven en doktersbriefjes. Een maatregel om de administratieve last voor scholen af te bouwen.
Ouders van kinderen die te veel spijbelen krijgen niet langer een waarschuwingsbrief in de bus. In zo'n brief staat dat de schooltoelage ingetrokken dreigt te worden. De afschaffing van de spijbelbrieven is in het voordeel van de allochtone schoolbevolking, want zij zijn de spijbelkampioenen.
Er wordt een officiële uitleg gegeven aan de afschaffing van de waarschuwingsbrieven, maar die geloof ik niet. Volgens mij is de échte reden dat allochtone ouders de inhoud van de brief niet verstaan, en vervolgens de brief naast zich neerleggen, ook omdat ze er geen financieel voordeel bij hebben. Dreigen helpt niet bij die mensen, zij wanen zich onschendbaar in deze betuttelende samenleving. Dreigbrieven schampen af op hen.
Zo, dat is tussendoor mijn mening over spijbelbrieven die niet meer verstuurd zullen worden.
Leerlingen moeten ook niet langer een doktersbriefje voorleggen als ze de week voor en de week na een schoolvakantie onwettig afwezig geweest zijn. Een attest van de ouders volstaat voortaan. Het zal wel iets te maken hebben met de geloofwaardigheid van doktersbriefjes. Dokters liegen dat ze zwart zien bij het schrijven van ziektebewijzen die ze staven met de meest uiteenlopende belachelijke smoesjes en flutredenen die ze uit hun duim zuigen. Onwettige afwezigheden witwassen met dubieuze briefjes, die ze volkribbelen met drogredenen en andere afgezaagde syndromen. Wat moeten ze anders beginnen met Turken die in juni al op vakantie naar hun thuisland vertrekken en op hun gemakske begin september pas terugkeren?
Om te besluiten. Het sneuvelen van spijbelbrieven en doktersbriefjes komt goed uit voor de allochtone schoolbevolking.
Crevits noemt haar maatregelen om de administratie van scholen te vereenvoudigen: "Operatie Tara". Klinkt padvindersachtig... Ik ben nieuwsgierig naar de volgende maatregelen...
De vlaamsche tale is wonder zoet, voor die heur geen geweld en doet, maar rusten laat in ‘t herte, alwaar ze onmondig leefde en sliep te gaar, tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank, te monde uitgaat heur vrijen gang! Wat verruwprachtig hoortooneel, wat zielverrukkend zingestreel, o vlaamsche tale, uw' kunste ontplooit wanneer zij ‘t al vol leven strooit en vol onzegbaar schoonzijn, dat, lijk wolken wierooks, welt uit uw zoet wierookvat!
Nieuws uit Genk. De citétaal (het cités) was oorspronkelijk de taal van de allochtone inwoners van Genk. De typische citétaal begint zich nu helaas steeds meer te verspreiden onder de Limburgse jeugd. Het is nu een jongerentaal. "Met dank aan media als You Tube en Facebook", zegt onderzoekster Stefania Marzo schaamteloos.
Zelfs 1 op 3 Vlaamse(!)autochtone jongeren spreekt de citétaal. En het belachelijke taaltje dreigt nu ook andere gemeenten en steden te 'besmetten'.
Jongeren vinden het een hippe taal. Kenmerkend is dat 's' uitgesproken wordt als 'sj', dat er slechts 1 lidwoord gebruikt wordt (de huis), en 1 aanwijzend voornaamwoord (die).
De jeugdige drang naar taalvereenvoudiging en hipdoenerij, komt volgens mij voort uit machteloosheid en domheid, en een schandalige minachting voor de Nederlandse taal. Het cités is een achterlijk taalgebruik, dat gehanteerd wordt door jongeren die zich asociaal opstellen in een samenleving waarin ze verwelkomd zijn en waar het keurige Nederlands de standaard omgangstaal is.
De citétaal drijft de spot met onze Nederlandse taal. En ik had de indruk dat de krant sympathiseerde met het fenomeen van de jongerentaal. Het Belang van Limburg natuurlijk. Geschreven door Kirsten Bertrand. Nergens heeft het mens haar misprijzen geuit tegen de infantiele citétaal.
Bij het krantenartikel stond een foto van een Genkse lijnbus, 'beklad' en ontsierd door reclameslogans, bedacht door Media Markt Hasselt. "We wilden mensen aanspreken op een vlotte, grappige manier", zeggen de Media-Markt-ezels.
Creatief taalgebruik, ik heb er al eens over geschreven. Over een leerkracht in het lyceum dietaalfouten tolereerde in het eerste en tweede leerjaar. Zij pleitte voor een 'Creatief bezig zijn met taal'... Betekent dat dan dat kinderen naar believen origineel uit de hoek mogen komen, inclusief taalfouten en miskleunen? Dat ze zich mogen bezondigen aan ondoordachte taaluitspattingen? Dat ze onbezonnen zinsconstructies en ijdele woordkeuzen mogen maken? Dat ze onze taal mogen verkrachten?...
Ik schreef deze bedenkingen naar aanleiding van een opstelletje van de 8-jarige Talka. Het opstelletje was in de prijzen gevallen. Een fragmentje van het opstelletje: "... Ik wensde in mijn bed dat ik een goeie rapord had... ik wensde dat ik alles in mijn hooft had..." Het opstelletje werd beloond met een publicatie in de krant...
Ik heb iets gelezen dat allang achterhaald is: "Zittenblijven is beter in 3de kleuterklas dan in eerste leerjaar".
Toch gek hé dat jonge mensen vergeten wat er in het verleden gebleken en bewezen is? Dat ze niet de moeite nemen om even te checken wat er al van vroeger bekend is over hun onderwerp... En zo begint elke generatie opnieuw met het ronde wiel en het warme water uit te vinden...
In de jaren tachtig al bleek dat 'Verlengde Kleuterschool' meer aangewezen was dan schoolonrijp te starten in het eerste leerjaar. Dat was toen al duidelijk... Nu beginnen ze er opnieuw over te zagen.
KU Leuven onderzocht 6.000 leerlingen vanaf de derde kleuterklas tot het einde van de lagere school. Het onderzoek wees uit dat een jaar overdoen in de derde kleuterklas minder verstrekkende gevolgen heeft dan zittenblijven in het eerste leerjaar... Déjà vu... Afgezaagd... Een refreintje zonder einde... Tralala... We kennen het allang van buiten.
Toch wil ik nog enige ontvankelijkheid tonen voor de nieuwe onderzoeksresultaten. Om te weten hoever ze durven gaan met hun nieuwe 'ontdekkingen'.
In Vlaanderen blijft 1 op 20 kinderen zitten in de derde kleuterklas. Ze zijn 'nog niet schoolrijp'... Correctie! Ze zijn nog niet TAALrijp. Want 'schoolonrijpheid' is tegenwoordig een allochtoon probleem. En daarover rept het nieuwe onderzoek niets, over die taalhandicap. Natuurlijk niet, want iedereen is gelijk en zo, allochtoon, autochtoon, blank, zwart... Dus het nieuwe onderzoek zwijgt over de taalgehandicapten, alsof onze Vlaamse leerlingen daar ook bij horen.
1 op 20 kleuters die blijven zitten in de derde kleuterklas?!... Bestond vroeger niet. Echt niet. Een zittenblijvertje was een speciale uitzondering. Maar ja, toen waren het allemaal Vlaamse Nederlandstalige kindjes. Nu met al die anderstaligertjes die onze kleuterscholen komen ontaarden, is het niet verwonderlijk, 1 op 20 zittenblijvertjes... Niet verwonderlijk met al die nieuwkomertjes die het niet nodig vinden om een beetje respect voor de Nederlandse taal te tonen.
Allochtoontjes bevolken hoe langer hoe meer onze Vlaamse kleuterklasjes, dus zijn ZIJ het die voor schoolrijpheidsproblemen zorgen. Niét onze Vlaamse kleutertjes want zij beheersen onze Nederlandse taal waardoor ze vlot kunnen doorstromen naar het eerste leerjaar.
Vroeger was het echt uitzonderlijk om een kleutertje langer in de kleuterschool te houden. Nu is het een polemiek geworden. Ongelooflijk! En dat allemaal door de exotische kleutertjes die onze kleuterscholen komen transformeren in een migrantvriendelijk onderwijs. Niet verwonderlijk dat het Vlaamse onderwijs wegzakt uit de wereldtop!
Over smaken en kleuren valt niet te twisten, dat weten we. Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en zijn eigen lievelingsvoorliefdes. En daarom maken we allemaal verschillende keuzes, elke dag, elk moment.
Wij zijn vrij om te kiezen. Wij hebben het recht om een voorkeur te hebben voor het ene, terwijl we het andere 'discrimineren'. Ik kies voor een appel, en dan discrimineer ik een peer. Omdat ik meer van een appel houd. Het is de schuld van de peer die niet zo lekker smaakt.
Wij hebben dus het recht om een vrije voorkeur te hebben, het recht om die voorkeur te uiten, het recht op een vrije voorkeursuiting. Net zoals we het recht hebben op een vrije meningsuiting.
Het discriminatierecht
Waarom heben we het recht om te discrimineren?
Wij mogen discrimineren, precies omdat we het ene boven het andere verkiezen, dat is het recht om een voorkeur te hebben. En ook om die voorkeur te uiten. Wel, die uiting gaat naar dingen of mensen waar we ons goed bij voelen, en waardoor de rest 'gediscrimineerd' wordt. Neem nu een Vlaamse poetsvrouw, ik voel me comfortabeler in haar aanwezigheid dan wanneer er een vreemde dame in mijn huis zit te stoffen en te boenen en te snuffelen. Die voorkeur voor die Vlaamse madam is er, die zit gebakken in mijn psyche, dat is bij iedereen zo, en is niet weg te vegen, onder geen enkele mat, door geen enkele instantie die ons dicteert dat we niet mogen discrimineren. 'Niet mogen discrimineren' druist in tegen alle logica van het mens-zijn.
Als we iets graag hebben, mogen we met de vuist op tafel slaan, mogen we het van de daken schreeuwen, niemand zal er iets op tegen hebben. Maar o wee als we iets anders negeren, dan staat de politie klaar omdat we discrimineren. En waar blijft dan ons recht om een voorkeur te hebben?...
Waarom negeren we iets? Omdat we het niet willen. En waarom willen we iets niet? Omdat we er niet van houden. En waarom houden we er niet van?...
De anti-discriminatiewetgeving is er om hen te beschermen die niet op eigen kracht zich kunnen waarmaken, zich kunnen doen gelden. Ze maken zich niet aantrekkelijk om uitverkoren te worden. Ze zitten daar maar, en te wachten, zonder aan zichzelf te werken om uitgekozen te worden, om niet gediscrimineerd te worden...
...Deze gedachten hebben vandaag in mijn hoofd zitten dansen, en nu heb ik ze op een rijtje gezet. Soms gebeurt het dat ik ze niet allemaal op een rijtje heb...
Op den toog bij Bertie lag de krant HBVL die ik vanmiddag even diagonaal doornam. Achter een lekker blond Barbaartje, dat smaakte naar met honing gezoete alcohol. Maar ik was al vlug ontnuchterd. Luister maar hoe dat kwam.
'Het Limburggevoel'. Dat was vandaag de titel van een reportage in Het Belang van Limburg.
HBVL maakte vandaag een schandalige beurt bij de aankondiging van de reportage over het Limburggevoel. Daar stond toch een afbeelding van een bruin madam met kroeshaar die uitheemse grimassen aan het trekken was!
Een foto die je doet schrikken, want als Vlaamse Limburger verwacht je eerder een afbeelding zoals hiernaast te zien is. Die Vlaamse blonde geeft je pas een écht Limburggevoel. Niet een brousse-geval dat je met een vreemde blik staat aan te staren. Nu, het mens deed haar best om te glimlachen, maar dat was geen glimlach van bij ons.
Cafebazin Bertie had gelijk: Het Belang van Limburg is een kermisgazetje. Een prullekrantje dat zich in alle bochten wringt om onze vreemde naasten in de kijker en voor het voetlicht te plaatsen. Diversiteit en multiculturaliteit zijn de toverwoorden van de krant. Ze goochelen er dagelijks mee...
In september 2012 pakte de Antwerpse politie 250 moslimjongeren op die in Borgerhout relschopten tegen de anti-islamfilm 'Innocence of Muslims'. De jongeren werden opgehitst door Sharia4Belgium-kopstukken. Eén voor één werden ze geïdentificeerd en er werd een lijst van gemaakt. Nu blijkt dat er 70 van hen vertrokken zijn naar het Syriëfront.
Bart De Wever over de lijst: "Dat overzicht leest als de passagierslijst van de Syrië-expres"... "De leden van Sharia4Belgium werden aanvankelijk als clowns weggezet. Er is veel te laat tegen opgetreden en te lang geminimaliseerd."
En hoe zit het dan met Boeboejaja? Die ontketende toch ook heftige rellen in Borgerhout? Zijn aanhangers zijn misschien ook aan het vechten in Syrië?...
Terwijl de katholieke scholen in Vlaanderen in het verweer gaan tegen de ondermijner van dit onderwijs, doen de ouders in Bihar (Indië) hun uiterste best om hun kroost te ondersteunen tijdens de examenperiode. Samen de leerstof doornemen opdat de kindjes hun diploma kunnen behalen. Of?
Ouders, familie en vrienden klauteren als geoefende bergbeklimmers tegen de muren van een school om spiekbriefjes aan de leerlingen te bezorgen.
******************
Ik vind dat de klauterende ouders een beloning verdienen.
De afbeelding van de klauterende ouders is een persiflage van ouderlijke bezorgdheid voor de schoolse prestaties van hun kinderen. Zo moet dat. Niet zoals hier bij allochtone ouders die geen enkele affiniteit tonen met het schoolgebeuren en met de prestaties van hun kinderen.
Daarom zijn allochtoontjes onvoldoende geïnteresseerd in de leerstof en hun wilskracht is zo slap als een dweil. Ze hebben geen prestatiedrang en schoolresultaten betekenen niets voor hen.
Vroeger liep er een project dat bedoeld was om de integratie te bevorderen en de ouderbetrokkenheid te stimuleren. Ik weet niet of het 'Schoolopbouwwerk' - dat was de deftige naam van het project - nu nog bestaat. Toen wierp het geen vruchten af. Allochtone gezinnen zonderden zich nog meer af en gleden af in een getto, dat in stand gehouden werd door migrantenwerksters en Turkse tolken. Betaald met belastinggeld. Martine, Katleen, Natasja en Gülnür gingen dagelijks op pad om aan hun missie te werken. Om allochtone moeders te bezoeken en te betuttelen. Zij hadden de pijnlijke illusie dat hun tussenkomsten rendabel waren...
Nieuw verkeersbord. Opgepast, twee oudjes op weg naar de klas!
Jos (rechtsblog) wees me op het bericht in DS: Leerkrachten moeten langer werken.
Met dit bericht zijn ze er weer eens in geslaagd om de aandacht af te leiden van jeugdwerkloosheid en allochtone werkloosheid.
In 't kort waarover het gaat. Volgend jaar wordt het brugpensioen voor leraren (TBS) afgeschaft, waardoor leraren tot minstens 60 jaar zullen moeten werken. D'r bovenop komt de pensioenhervorming van regering-Michel. Dan zal tegen 2019 de helft van de leerkrachten 2 tot 4 jaar langer moeten werken, sommigen zelfs 6 jaar langer.
Ik heb moeten lachen met het 'mentorschap' waaraan het ministerie denkt om oudere leraren minder les te laten geven en hen meer tijd te geven om jonge leraren te ondersteunen. Nóg meer stress voor oudere leraren. Als ze dan toch langer moeten werken, laat ze dan bij hun oude vertrouwde leerstof blijven in plaats van hen op te zadelen met gloednieuwe opdrachten. Bovendien nemen jonge leerkrachten niets aan van ouderen.
Langer werken. Wij zullen ons moeten uitsloven tot we onze kaars uitblazen. Grijsaards worden aangewezen als verantwoordelijken voor de afbrokkelende welvaart van de maatschappij, en daarom moeten ZIJ solidair zijn met vreemde klaplopers en pretparkbezoekers, houtwormen en lintwormen die knabbelen aan onze welvaart. Wij zijn onderweg naar het blanke slavendom in dienst van werkloze asielzoekers, werkloze vluchtelingen, werkloze illegalen, werkloze criminelen, werkloze migranten, werkloze vreemdelingen, werkloze buitenlanders, werkloze inwijkelingen, werkloze goudzoekers... WIJ moeten allemaal langer werken om die leeghangers en nietsnutten in leven te houden.
Aan het einde van mijn carrière maakte ik vele fietstochtjes in het landelijke Peer. Om de stress van mij af te fietsen. Ik heb veel gefietst langs akkers en weilanden, langs maïsvelden en korenvelden... Het ontspande me en ik leerde ambetanteriken en vijanden naar de hel wensen. Het hielp waarachtig.
Tijdens mijn fietsroutekes pauzeerde ik bij kapelletjes. D'r waren twee soorten kapelletjes: de blauw-wit versierde veldkapelletjes met een Mariabeeldje en een bankje, en dan had je ook nog de kapelletjes waar bier geserveerd werd.
Ik hield van de Molhemstraat, daar waar je geen mens tegenkomt en je je alleen op de wereld waant. De Molhemstraat leidde me regelrecht naar de Wedelse Watermolen waar ik mezelf trakteerde op een trippel van Westmalle. Dat had ik wel verdiend na een rit onder de brandende zon en een staalblauwe hemel.
Op één van mijn tochtjes zag ik een man op een stoel zitten naast zijn voordeur. Hij zat te genieten van het mooie weer en van de zeldzame passanten. De eerste keer dat ik hem zo zag zitten, wuifde hij naar me. Ik wuifde terug en vervolgde mijn weg.
Een volgende keer wenkte hij uitnodigend en wees op de tuinstoel naast zich. Ja, zo ging dat. We keuvelden wat over koetjes en kalfjes, want die man wist alles over koeien, kalfjes, tractoren en landbouw. Ik luisterde gespannen naar zijn verhalen. Het was voor mij een heel andere wereld.
Op een dag, toen hij me weer wenkte, stond er een kop koffie en een stuk taart klaar voor me. Om zijn tachtigste verjaardag te vieren.
'Mijn supporter' - zo noemde ik hem - was een lieve man. Hij is er helaas niet meer.Albert Kenens (foto), geboren op 24 mei 1922 en overleden op 10 juli 2011... Een prachtige belevenis!
Vandaag is het de Internationale dag van het Geluk. Naar aanleiding van deze 'geluksdag' was er een grootschalig onderzoek naar de indicatoren die de levenskwaliteit van de Europeanen bepalen.
De Belgen blijken de op vijf na gelukkigste inwoners van de Europese Unie. Denen, Finnen en Zweden scoren hoger, gevolgd door de Nederlanders en de Oostenrijkers en dan komen de Belgen. De jongeren tussen 16 en 24 jaar zijn het meest gelukkig over hun leven. Naarmate de leeftijd vordert, zijn ze minder gelukkig.
Het oorspronkelijke bericht over De Gelukkige Belgen heb ik samengevat. Er stond een duidelijke foto bij van een oer-Vlaams blank gezin dat zijn geluk niet op kon. Ik vond de afbeelding van een gelukkig allochtoon gezin beter passen bij de inhoud van het artikel, omdat allochtone gezinnen met hun achterste in de boter van ons landje zijn gevallen. En zo komt het dat wij 'Belgen' op de fiere zesde plaats belanden van de geluksrangschikking van Europa... Dankzij onze gelukkige allochtone medeburgers.
ALLES wordt aangegrepen om het steeds groeiend aantal allochtone leerlingen met taalachterstand in de schijnwerpers te zetten en hen met alle mogelijke middelen vooruit te helpen. Want ZIJ zijn de oogappels van onze samenleving.
Ik nodig de lezer uit om mij te volgen met mijn gedachtekronkel, hoe ik ertoe kom om allochtonen in verband te brengen met de wens van de VVL (Vlaamse Vereniging voor Logopedisten) om logopedisten op te nemen in de CLB-werking.
Het begint bij het M-decreet,een decreet betreffende 'Maatregelen voor leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften', dat zijn kinderen met een beperking die toch gewoon onderwijs volgen, de inclusiekinderen.
Vorig jaar keurde de regering het M-decreet goed, dat een wettelijk kader moet voorzien voor het inclusieonderwijs. Maar we mogen Pascal Smet niet vergeten die twee jaar geleden al pleitte voor het volgen van gewoon onderwijs door licht mentaal gestoorden. Reacties werden toen losgeweekt, gericht aan de ouders: "Leer inzien dat uw kind beperkingen heeft en gun uw kind die beperkingen"!... Die emotionele storm is ondertussen al geluwd en overgewaaid.
Vanaf volgend schooljaar treedt het M-decreet in werking, waardoor licht mentaal gehandicapten en ernstige lees- en schrijfgestoorden gewoon lager onderwijs kunnen volgen. Dat betekent een stijging van het aantal doorverwijzingen naar logopedisten en andere bijspijkeraars van taalachterstand.
Logopedisten zeggen dat het te duur gaat worden voor de ouders, en dat het lager onderwijs geen zorgomkadering heeft voor het hoger aantal hulpbehoevenden. Ook het Riziv is niet voorzien op de nieuwe stormloop van taalgestoorden die een beroep willen doen op terugbetaling. En daarom willen de logopedisten opgenomen worden in de CLB-werking.
Logopedisten heb ik vroeger gekend als opdringerige en arrogante kwebbelmadammen die zich uitsloofden om een plekje te veroveren in het CLB-werk. Ze verprutsten hun tijd met te timmeren aan het taalniveau van taalarme allochtoontjes, bijgelovig als ze waren in hun oprechte overtuiging dat er aan anderstaligen gesleuteld kon worden... En hun specialiteit was om met valse gegevens het Riziv op te lichten. Met de steun van An Serpent en Horbert. Ik heb al eerder verteld over de vervalsing van IQ-cijfers en mijn kennismaking met het corrupte logopedistenwereldje.
Logopedisten als CLB'ers? Ik vrees dat het gaat gebeuren, het zou een welkome oplossing zijn voor het gratis verstrekken van taallessen aan allochtoontjes. En zo is de cirkel omheen het M-decreet, de logopedisten en de taalarme allochtonen rond.
Vanaf volgend schooljaar starten de eerste proefprojecten van duaal leren. Dat betekent afwisselend naar school gaan en in een bedrijf werken. Jongeren volgen theoretische lessen op de schoolbanken en tevens kunnen ze ervaringen opdoen op de werkvloer. Zo zijn ze beter voorbereid op de arbeidsmarkt. Ze zullen ook moeten leren solliciteren om een opleiding bij een bedrijf te volgen.
Het systeem van duaal leren wordt uitgebouwd door de ministers van Onderwijs en Werk, Crevits en Muyters. De bedoeling is om de jeugdwerkloosheid en de schooluitval te bestrijden.
Het beroeps- en technisch onderwijs zullen heel nauw gaan samenwerken met bedrijven. Vanaf het 5de middelbaar volgen de leerlingen de hoofdmoot van hun opleiding in bedrijven. Het duaal leren situeert zich dus in de 3de graad van het arbeidsgericht secundair onderwijs.
Op het einde van de 2de graad zullen klassenraden leerlingen adviseren om aan een duaal traject te beginnen. Op basis van een sollicitatieprocedure wordt dan een traject uitgetekend om werken en leren op elkaar af te stemmen. Zij die nog niet arbeidsrijp zijn, krijgen een traject op maat aangeboden.
Het duaal leren zou moeten leiden tot een onderwijskwalificatie, of een erkende beroepskwalificatie. Zo zijn jongeren goed voorbereid om door te stromen naar de arbeidsmarkt, en hun kwalificaties kunnen hen zelfs toelaten tot hogere studies.
Onvoorstelbaar hoe ingenieus onze regeerders actuele maatschappelijke problemen weten aan te pakken. Nu is het de beurt aan de jeugdwerkloosheid en de schooluitval. Vroegtijdige schoolverlaters krijgen dan via duaal leren toch nog een kwalificatie. Duaal leren als een omweg om ongekwalificeerden toch nog aan een diploma te helpen, om hen toch nog toegang te laten krijgen tot de arbeidsmarkt, om hen toch nog deel te laten nemen aan het gewone maatschappelijke gangetje. Allochtone leerlingen mogen dankbaar zijn met zo'n systeem van duaal leren. Een evaluatie in de zomer van 2016 zal uitwijzen hoe groot hun dankbaarheid, hun vlijt en hun goede wil zijn.
Ik kom net terug van een nachtelijke wandeling. Geen regen, geen wind, fijn. Struikrovers en gauwdieven hoefde ik ook niet te trotseren, want ik was helemaal alleen op de wereld. Het was ijzig stil. En donker. Iedereen sliep al bijna. De avond was van mij, van mij alleen. Het doffe licht van de lantaarnpalen wierp een lange schaduw over het wegdek. Slechts twee auto's tegengekomen. Nachtraven waarschijnlijk. Zoals ik.
Opeens hoorde ik achter me een licht getrippel. Trippel, trippel, trippel. Het was het poesje van de buren dat me volgde. Het poesje dat me iedere ochtend vriendelijk komt begroeten om gestreeld te worden en om iets lekkers te krijgen. Het poesje dat me altijd nauwlettend in de gaten houdt, niet alleen overdag, nu ook 's nachts. Het bleef me volgen alsof het me wilde beschermen. Ze hield twee meter tussenafstand aan. Zo heeft ze een heel eind achter me blijven wandelen. Ik maakte me zorgen want hoe geraakt dat beestje weer terug thuis? Ik denk dat een poesje instinctief aanvoelt hoever het kan gaan om niet te verdwalen, want op een gegeven moment zag ik het niet meer. Poeske weg...
Onderwijsminister Crevits maakte een afspraak met de Moslimexecutieve om een team van 20 islamleerkrachten op te leiden om naar scholen te sturen die te kampen hebben met radicaliserende jongeren. "Ze moeten een tegendiscours op gang brengen om hen zo op andere gedachten te brengen", zegt Crevits.
"We zoeken geëngageerde mensen", zegt Ahmed Azzouz, inspecteur islamgodsdienst, ‘We zullen ze spreiden over heel Vlaanderen.’
Crevits is vandaag aanwezig op een ontmoeting van 26 Europese ministers van Onderwijs om tot een gezamenlijke aanpak van de radicalisering te komen.
Ai, ai, zegt Lieve. Islamleerkrachten om moslimleerlingen op andere gedachten brengen? Ik heb er geen vertrouwen in. Ook al worden die islamleerkrachten speciaal opgeleid om met radicaliserende jongeren te onderhandelen... Ik geloof er niet in. In elke omgang tussen islamleerkrachten en moslimjongeren zitten radicale elementen, het radicalisme zit erin verweven, in elk contact tussen moslims onderling. Tussenkomsten van islamleerkrachten zullen bijdragen tot radicalisering. Ik geloof nooit dat radicaliserende jongeren kunnen omgepraat worden door islamleerkrachten.
De omgang met moslimjongeren op school zou 'ont-islamd' moeten worden... Islamvrij... En daarin is geen plaats voor islamleerkrachten!
Atheneum van directeur Blauwbaard, einde jaren negentig.
Godsdienstleraar en Islamleraar
Leraar Robert gaf godsdienstles in een atheneum waar Turken in de meerderheid waren. En die Turkse moslims volgden natuurlijk allemaal islamles bij de islamleraar.De islamleraar, dat was die man met een kanjer van een snor en een imposante dikke ronde buik die alleen maar wat inkromp tijdens de ramadan.
Vlaamse Leerlingen verlaten de School
Leraar Robert zag het aantal leerlingen in zijn klas jaar na jaar dalen. Zijn lesuren ook. Het vak 'katholieke godsdienst' kwam in de verdrukking. Er restte nog slechts een klein groepje Vlaamse leerlingen die zijn godsdienstlessen volgden. En toen kwam er een moment dat hij voor een lege klas stond, iedereen wég. Nu bestaat de school zelfs helemaal niet meer. Alles krijgen ze kapot, die moslimleerlingen...
Leerlingbegeleider
Omdat Robert geen leerlingen meer had om godsdienstles aan te geven, werd hij benoemd tot 'leerlingbegeleider', als begeleider van het bruine volkje, als bemiddelaar, als vertrouwenspersoon, om zachtjes en tactvol spijbel- en andere gedragsproblemen aan te pakken. Vooral zachtjes en tactvol!
Spijbeloverleg
Tijdens zijn vergaderingen, 'Spijbeloverleg' heette dat, werden telkens nieuwe spijbelaars gesignaleerd, en werden gesprekken met de spijbelaars en hun ouders georganiseerd. Over sancties werd er nooit gesproken, nee, want de aanpak moest fluweelzacht, voorzichtig en tactisch zijn... Ze zijn er ver mee gekomen met hun liefdevolle benadering van allochtonen!...
Kudde Olifanten
Met de idealistische moed van een naïeveling had Robert zijn taak zeer ernstig opgevat, om allochtone leerlingen op het rechte pad te houden, om hen wijsheid en discipline bij te brengen. Maar hij vergat dat je aan 'cultuur' niet kunt prutsen... Robert had net zo goed een op hol geslagen kudde olifanten kunnen begeleiden...
Ik zal eens iets vertellen over de extravagante transgenderbekommernis van ons land. Het 'Duaal leren' is voor later.
In Gent was er eind vorige week een Europese conferentie over transgenderzorg. Eerder bleek uit een Europees onderzoek over de leefsituatie van transgenders dat ons land moet inzetten op het welzijn van transgenders. Transgenders mogen zich niet gediscrimineerd voelen door hun transgender-zijn. Zij moeten zichzelf kunnen zijn en de overheid moet hen daarin stimuleren. Genderidentiteit en -expressie zijn vorig jaar opgenomen in de antidiscriminatiewetgeving. Wat discriminatie op school betreft, behoort ons land tot de top vijf van Europa. Dat komt omdat Vlaanderen al een zeer goed transgenderbeleid heeft. Transgenders doen het beter als ze ondersteuning krijgen van de overheid, en dat is in ons land het geval. Alleen is er nog het probleem van de juridische erkenning van de genderidentiteit...
Tot in het absurde wordt van ons, normale mensen, verwacht dat we de gekste dingen aanvaarden en begrijpen: afwijkende levensvormen, islamitisch geweld, criminaliteit, immigratiechaos, homoseksualiteit, jeugdwerkloosheid, jongerengeweld... Alles wat afwijkt van het normale wordt in de kijker en in de bloemetjes gezet. En als we geen begrip opbrengen, zitten WIJ fout.
Toen ik las over de transgenderconferentie in Gent, kwam het op mij over als een promotie van geslachtsverandering. In de supermarkt heb je ook promoties, maar in Gent ging het over 'transgenders in de aanbieding'. Het aanprijzen van de transgenderidentiteit begint stilaan de pan uit te swingen.
Daarom ga ik nu van de gelegenheid gebruik maken om nog eens mijn gedacht te zeggen over die seksloze tussensoorten die niet tevreden zijn met zichzelf, aan hun oorspronkelijke geslacht twijfelen, en iedereen gaan ambeteren met hun tegennatuurlijke verlangens.
Conchita Wurst, 'de zangeres-met-de-baard', is het symbool van de Verwording van de Mens. 'Het' lijkt op een 'tussen-mens', noch man, noch vrouw, een kaakslag voor gezonde mannen en gezonde vrouwen, een kaakslag voor de normale mens. Heeft niets te maken met seksuele andersgeaardheid. Beelden van deze wanstaltige karikatuur van 'de mens' zetten aan tot het tolereren van idioterie. Het leek er op dat men via het gedrocht 'Conchita' perversies en afwijkingen wil legaliseren en aanvaardbaar doen lijken...
Er zijn gisteren weer eens cijfers opgedoken over schoolverlaters zonder diploma. Weeral. Al sinds 2002 (!) worden die cijfers regelmatig gepubliceerd. De laatse jaren volgen de publicaties elkaar op met steeds kortere tussenpauzes. Omdat het aantal allochtonen, die het belang van een diploma niet inzien, blijft stijgen.
In Antwerpen, Gent, Brussel en Genk luiden de alarmklokken zich suf. De curve van de ongekwalificeerde uitstroom wijst er regelrecht naar de wolken in de lucht. In die steden wonen dan ook de meeste allochtone gezinnen met de meeste nakomelingen. Ze vermenigvuldigen zich op een onnavolgbare wijze. Bandeloos en zonder discipline. Zoals bij konijnen en kakkerlakken. Kinderopvang en onderwijs zullen in de toekomst uitpuilen van de exotische vruchten die opeengestapeld gaan worden omdat er anders geen plaats meer is. Sardientjes en harinkjes.
Nu volgt in een notendop het meest recente bericht over vroegtijdige schoolverlaters.
Een op de acht verlaat school zonder diploma - Antwerpen is koploper met 1 op de 4 - Gent, Brussel en Genk scoren ook records op het vlak van de ongekwalificeerde schoolverlaters - Het beroepsonderwijs telt de meeste schoolverlaters zonder diploma - Het deeltijds beroepsonderwijs spant de kroon met 60% (!) schoolverlaters zonder kwalificatie.
Het probleem van schooluitval breidt zich uit als een inktvlek. Antwerpen en Brussel alarmeerden al eerder. En nu, twee jaar geleden gingen in Genk stemmen op om diploma's te koppelen aan het recht op een uitkering. Er wordt in Genk één miljoen euro per jaar (!) geïnvesteerd in het probleem van schoolverlaters. Zonder resultaten... Over de koppeling diploma-uitkering hebben we ook al niets meer gehoord. Natuurlijk niet.
Ook twee jaar geleden wilde de Gentse onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen) een actieplan opstarten tegen ongekwalificeerde schoolverlaters, met als uitgangspunt 'het welbevinden' en 'het graag naar school gaan'... Over 'plichten' en 'verantwoordelijkheden' zei ze niets. Elke Decruynaere weer. De Vlaamse regering droomde in 2002 van een halvering van het aantal jongeren zonder diploma. Nu is er geen halvering, maar wél een stijging van het aantal ongekwalificeerde schoolverlaters, een stijging die niet meer te stuiten is.
Het was te voorspellen en te verwachten, die stijging. En de toekomst belooft zeker geen verbetering, want dan zijn er nóg meer kinderen van asielzoekers, van illegalen en vluchtelingen, van landlopers en klaplopers, die onze scholen gaan bevolken, kinderen met een taalvaardigheid die zelfs niet voldoet om de lagere school aan te kunnen. Het zal alleen maar erger worden met afhakers en schooluitvallers.
Vroegtijdige schoolverlaters, allochtonen, anderstaligen, andersoortigen, je kan ze d'r zo uitpikken in de loop van het secundair, de afhakers. 18-jarigen van het 4de of 5de beroepsjaar die niet meer schoolplichtig zijn, zijn niet geïnteresseerd in een diploma. Hun enige ambitie is: gaan stempelen zoals hun vader. Bij de verwezenlijking van hun 'toekomstdroom' worden ze een handje geholpen door de school of door de migrantendienst die hen de weg wijst naar het stempellokaal. Lezer, nog verwonderd over het grote aantal vroegtijdige opgevers?
Halfweg het middelbaar geraken ze 'schoolmoe', de toekomstige schoolverlaters zonder diploma. 'Schoolmoeheid' als camouflage voor luiheid, gemakzucht, gebrek aan motivatie, gebrek aan interesse. Aan de basis van schoolmoeheid ligt hun taalhandicap. Veel allochtonen die hier geboren zijn worstelen nog hun hele schoolloopbaan met taalmoeilijkheden, de onwilligen om zich correct uit te drukken in het Nederlands, zowel schriftelijk als mondeling.
Lees een volgende keer over de plannen van Crevits en Muyters, als 'oplossing' van het 'schoolverlaten zonder diploma': Duaal leren. Onzekoning is met zijn ministers op werkbezoek geweest in Duitsland om te zien hoe ze daar 'Werken en Leren'... Wordt vervolgd.
Houzee heeft me aan het werk gezet. Gedaan met luieren. Hij wees me op een artikel in DS over onmogelijke geldsommen die opgeslokt gaan worden door... het islamonderricht op school! Ja, en daarom hier een afbeeldingske van de mascotte van de moslims, de Koran.
De "vermaledijde islam", zegt Houzee. Waarmee hij al direct aangaf te weten welke 'godsdienst' in ons onderwijs 292 miljoen euro gaat krijgen. En in de toekomst nog veel meer.
De hele tekst staat te lezen bij de Rechtsblog van Houzee. Ik ben er gestruikeld over 1 zinnetje: "De samenleving wordt steeds diverser"... Neen, de samenleving wordt steeds islamitischer! Er komen uit alle windstreken en omstreken moslims hier binnenwaaien. Soms vraag ik me af of er wel een eind aan komt, en vanwaar ze ze blijven halen, en hoe goed ze de weg naar hier zo goed vanbuiten kennen.
Het probleem van de toenemende islamisering wordt handig omzeild in het Standaardartikel, waar er over 'diversiteit' gesproken wordt in plaats van over 'meer moslims'.
Ik zei dus dat ik aan het struikelen was over de misleidende uitspraak: "de samenleving wordt steeds diverser". En terwijl ik zo aan het uitglijden was, dacht ik bij mezelf: Als we nu eens alle godsdienstonderricht op alle scholen afschaffen. Doen alsof er geen geloof is. Toch niet op school. Dan kunnen de scholen optimaler werken aan hun eigenlijke taken: kennisoverdracht, pedagogische ondersteuning... En zo worden fortuinen uitgespaard om te besteden aan onze eigen Vlaamse leerlingen. Redden wat er nog te redden valt van de Vlaamse authenticiteit.
Ondertussen kunnen moslimleerlingen terecht in moskeeën en bij imams die toch al Vlaams geld krijgen, en bij hun ouders die nog altijd meer invloed hebben op de moslimpjes dan de scholen.
Er was eens een eenzaam kleutertje, Pietje Jansen was zijn naam. hij was het enige Vlaamse kleutertje te midden van allochtone klasgenootjes. Het drama voltrok zich in 1991, in een concentratieschool waar 't Kabouterke toen directeur was. Voor deze zielige man heb ik nog altijd geen geschikte schuilnaam kunnen verzinnen.
Op een dag kwamen een Turkse tolk en een CLB-betwetertje het klasje bezoeken, in het kader van een of ander zwijnenproject. Het schandalige project had verstrekkende gevolgen voor het arme Pietje. Luister maar...
De Turkse kleutertjes werden zorgvuldig gescreend in hun eigen Turkse taal. Uiteraard kon Pietje niet deelnemen. Zijn uitsluiting werkte traumatisch en zinderde nog lang na in zijn leventje. Na afloop werden alle Turkjes grondig besproken en beoordeeld. Alle aanwezigen bekeken uitvoerig de gegevens van elk Turkje... En nóg altijd kwam Pietje Jansen niet aan de beurt. Alsof iedereen hem vergeten was...
Plotsklaps moest Pietje naar een BLO-school. Terwijl niet één keer zijn naam gevallen was als zijnde een probleem. Niet één keer werden er moeilijkheden bij hem gesignaleerd. Nooit was er een aarzeling, nooit een struikeling. Pietje moest verwijderd worden, niet omdat hij dom was, maar omdat hij niet paste in het Turkse klasje en daardoor een sluipende achterstand opliep. Pietje was compleet verwaarloosd, straal genegeerd, hij was niet dom en toch moest hij naar BLO! Zijn Turkse klasgenootjes genoten met volle teugen van de betuttelingen die de kleuterleidster dagelijks tevoorschijn toverde om haar kleine allochtoontjes in de watten te leggen. Géén watten voor Pietje. Pietje was écht kansarm. De échte kansarmoede waart rond onder de verstoten Vlaminkjes die geen ontwikkelingskansen krijgen, omdat alle aandacht en al het geld naar de Turkjes gaan.
Evenals Pietje werd ook zijn vader in de steek gelaten. In zijn eentje zocht de wanhopige man contact met het OCMW. Een hulpeloze ouder, die zelf de weg naar een oplossing zocht. Voor Turkse ouders zou die weg allang uitgestippeld zijn, op een schaaltje aangeboden. Instanties genoeg om Turkse gezinnen wegwijs te maken en alles voor hen te regelen. Maar Pietjes vader stond daar helemaal alleen. Hij protesteerde zelfs niet toen hij zélf stappen moest ondernemen in de zoektocht naar een andere school...
************
Dit schrijnend verhaal heb ik al ooit eens verteld. Het jongetje heette in werkelijkheid R.M. en werd door zijn alleenstaande vader opgevoed. Ikzelf kon toen bij niémand terecht met mijn ergernissen en boosheid over de walgelijke verheerlijking van het allochtoon gepeupel. Directeur 't Kabouterke had nog het lef om te vragen "of ik iets tegen migranten had"!...
Vrijdag, de dertiende. Die laatste dans gaat niet goed aflopen. Ik voel het. Bij Golfbrekers wijst Lolita ons naar 'Save the last dance for me' van de Drifters. Uit de tijd van vroeger, toen we nog jong en onbezonnen waren, en ondeugend ook nog.
Het aantal leefloners is de voorbije drie jaar fors gestegen, vooral in Brussel en Wallonië. Oorzaken van de stijging zijn de hervorming van de inschakelingsuitkering en het groeiend aantal gesanctioneerde werkzoekenden.
Dat was het nieuws waarmee we gisteren misleid en overrompeld werden, om de aandacht af te leiden van jongeren die massaal de OCMW's plunderen.
En wat nog erger is: bruggepensioneerden worden geplaagd en gestresseerd met de dwangmaatregel om beschikbaar te blijven voor de arbeidsmarkt. Solliciteren, zich inschrijven bij VDAB... Pesterijen voor ouderen die de OCMW's krachtig en machtig gemaakt hebben. OCMW's die nu leeggezogen worden door jongeren, de OCMW-uitzuigers.
Inschakelingsuitkering? Tot voor kort kregen schoolverlaters die na een jaar nog geen werk gevonden hadden, een uitkering. Dat is nu veranderd. En daarom kloppen jongeren aan bij het OCMW voor een leefloon. Hun aantal blijft groeien. Eén op drie leefloners is jonger dan 25 jaar. OCMW's als de gulle geldschieters voor leefloners...
Het is gemakkelijker om een leefloon aan te vragen dan naar werk te zoeken. Die mentaliteit kregen scholieren mee vanuit de school. Nietwaar directeur Blauwbaard? Schoolverlaters die een beetje schoolmoe waren, om die naar den dop en het OCMW te sturen?! Uw allochtone schoolverlaters, uw lievelingen?
Jongeren die een aanslag plegen op de OCMW's, da's niks nieuws. Pubers, eigenlijk nog kinderen, ze kennen d'r ook wat van. Ruim drie jaar geleden schreef De Morgen: "17.000 scholieren krijgen leefloon van het OCMW". 17.000 scholieren?! Dat waren er vier keer meer dan 13 jaar geleden. En de helft van die scholieren zat nog op de middelbare school. Jaarlijks betaalde de overheid 81 miljoen euro aan leeflonen voor studerende jongeren...
Vlaamse poetsvrouwen, let op uw zaak! Uw jobs komen in het gedrang! Gij zult gediscrimineerd en verguisd worden, gij zult verstoten worden, gij zult verbannen worden naar andere oorden dan de poetsvloer. Uw bestaan als waardige poetsvrouw wordt bedreigd door een soort neger die ons hier wil voorschrijven welke poetshulp we in huis moeten halen. Hij dicteert wie het stof mag komen afhalen in onze Vlaamse huishoudens, wie de stofzuiger en de zeemlap mag hanteren. En dat zult Gij niet zijn, Vlaamse poetsvrouw, Gij zijt niet de uitverkorene, Gij zult moeten wijken voor uitheemse poetshulpen die uw werk afpakken, en dan telt Gij niet meer mee, Gij zult gediscrimineerd worden!...Vlaamse gediscrimineerden, sta op en protesteer!
Vlaamse poetsvrouwen, uw plaatsen zullen ingenomen worden door poetsvodden die geen woord Nederlands verstaan, geen woord Nederlands spreken, en niet de minste intentie hebben om zich uit de naad te werken. Kom in opstand, Vlaamse poetsvrouwen! Nu kan het nog, laat u niet intimideren door de beschuldiging van discriminatie. 'Discriminatie' telt hier niet, het is een belachelijk voorwendsel om het groeiend aantal vreemdelingen hier aan het werk te krijgen. En als vreemdelingen geen werk krijgen, zijn wij, de oorspronkelijke inwoners racistisch en discriminerend. Laat u niet in die hoek van valse beschuldigingen drijven!...
Zo. Ik heb mijn best gedaan om onze eigen Marie en Zulma als poetsvrouw in ere te houden. Zij zijn vertrouwd met de verlangens van onze Vlaamse huishouden. Zij weten waar het stof ligt en waar er geboend moet worden. Waarom zouden we Hatice of Isha in onze Vlaamse huiskamers moeten dulden? Met Marie en Zulma voelen we ons veilig en op ons gemak. Dat gevoel is er, dat is niet weg te cijferen. Marie en Zulma zijn we gewend, we hoéven geen indringers in de intimiteit van ons huishouden!
Het Minderhedenforum, met Wouter Van Bellingen als bendeleider, blijft zeuren over 'discriminatie' in de dienstenchecquesector. Philippe Muyters (N-VA), minister van Werk, heeft zich nu laten verleiden tot het opstellen van een actieplan om discriminatie in de dienstenchecquesector te bestrijden. Hij houdt van overleggen over maatregelen die discriminatie moeten tegengaan... buigen en knielen voor minderheden... Muyters had het onderzoek van het Minderhedenforum naast zich neer moeten leggen, ergens in een vergeten schuif, en moeten opkomen voor ONZE VLAAMSE poetsvrouwen. Dat heeft ie niet gedaan. Hij was ontroerd, heeft geknield en reverances gemaakt, en beloofde dat ieder z'n verantwoordelijkheden tegen discriminatie zou opnemen...
Het lijkt wel de titel van een roman, of van een thriller. 'Het Onmogelijke dilemma', een pathetische aanzet van het bericht over minder repatriëringen, bedoeld om het gezichtsverlies van Theo Francken te beperken. Zo'n beetje redden wat er nog te redden valt, zo komt het op mij over. Op elke foto van Francken valt me zijn wanhopige blik op, en angstige ogen verraden zijn onbekwaamheid om Asiel en Migratie in de juiste banen te leiden... Bij deze losse gedachten werd ik geïnspireerd door een reactie van JOS:
Minder repatriëringen door druk op budget
Terwijl het aantal plaatsen in ons land voor sans-papiers in gesloten centra daalt, daalt ook het aantal repatriëringen naar hun land van herkomst. Een combinatie die staatssecretaris Theo Francken (N-VA) dwingt om creatief uit de hoek te komen.
2.586 vreemdelingen zonder papieren werden vorig jaar gedwongen op het vliegtuig gezet naar hun land van herkomst. In 2013 waren dat er nog 3.167. Dat blijkt uit cijfers van de staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Theo Francken (N-VA).
Volgens de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) is de oorzaak het gebrek aan plaatsen in de gesloten centra. ‘Twee jaar geleden hadden we nog 600 plaatsen, nu 480’, zegt woordvoerder Geert De Vulder. Het aantal gesloten plaatsen ligt daarmee lager dan ooit.
‘We zaten met renovatiewerken in de centra in Vottem en Merksplas, waardoor die niet optimaal konden worden gebruikt. Maar we gaan ook al twee, drie jaar door besparingen.’
Enorme uitdaging voor Francken
Francken staat voor een enorme uitdaging om het aantal repatriëringen weer op te krikken. Het terugkeerbeleid is een speerpunt van deze regering en van de N-VA. Hij benadrukt dat hij zo snel mogelijk honderd extra gesloten plaatsen hoopt te openen. Het geld daarvoor wil hij deels halen van het retributierecht dat bepaalde groepen nieuwkomers voortaan moeten betalen.
Gisteren scheen het zonnetje te lang op mijn bolletje. Bovendien klampten alle poezen van de buurt mij aan voor een praatje. Ook de kikkers in de vijver smeekten om mijn aandacht.
En dan moest ik ook nog witte zakken vullen (witte!) met groen(!)afval, een stuk of 10 zakken, ik weet om te gaan met 'zakken'. De mannen van de gemeente zullen die morgen met plezier komen ophalen.
Toen moest ik ook nog eens luisteren naar een voordracht van Bertie, die voor het hele café de onderrichtingen voor de gehuwde vrouw luidkeels aan het voorlezen was. De onderrichtingen uit het Katholiek Schoolboek 'Huishoudkunde' uit 1960. Ik raadde Bertie aan om haar speech iedere dag te herhalen en de tekst in het groot tegen de muur te plakken.
En daar stond ik dan aan het eind van de dag, op de pechstrook van mijn blog. Te wachten op Touring Wegenhulp. Maar mijn muze kwam niet opdagen. Niets zinnigs kwam er in mij op om het in een tekst te gieten. Helemaal niets.
En tenslotte kwam het Zandmannetje aan mijn mouw trekken, om naar dromenland te vertrekken.
Allemaal excuuskes omdat er gisteren niets op mijn blog verscheen. Ja, Witte, vandaag zal je het anders aan boord moeten leggen.
Gisterenochtend was het weer raak in Meulenberg, de probleemwijk van Houthalen-Helchteren. Een schietpartij in café Saz (foto) leverde 1 zwaargewonde Algerijn op, een illegale Algerijn geseind als illegaal, en toch woonde de man al stiekem 2 jaar in Meulenberg.
De Algerijn raakte zondagochtend betrokken in een conflict met zijn mede-cafégangers, waarna zich schermutselingen ontsponnen, tumult langs alle kanten, geduw-en-getrek... en dan... pief, poef, paf!... Algerijn zwaargewond. Dat komt ervan. Als Algerijn zou ik ook geen pintje willen drinken in de buurt van Marokkanen of Turken.
Nu zal het café wéér eens gesloten worden, voor 3 maanden. De vorige sluiting was er naar aanleiding van een drugscontrole. 't Is toch altijd wat met onze vreemde medemensen. En toch moeten we geduldig blijven wachten op een vreedzame samenleving, samen met het gespuis. Mirakels bestaan niet.
Burgemeester Ijzermans is de incidenten "spuugzat" zegt ie. Maar dat zegt die man al jaaaaren. Hij zal moeten leren leven met zijn broussebewoners die hij niet de baas kan.
Meulenberg is het oorlogsgebied van Limburg, een achterlijke jungle waar allochtonen de baas zijn en burgemeester en politie niks te zeggen hebben.
Mijn eerste kennismaking met Meulenberg was een onaangename belevenis. Toen ik zonder gevarengeld naar het atheneum van Meulenberg gestuurd werd.
De hobby van de allochtone bewoners is rellen schoppen, drugsdealen, straatoorlogen voeren, vandalenstreken uithalen, ravage aanrichten, louche winkeltjes uitbaten... Kortom, de fase van proppeschietertjes zijn ze allang voorbij. Al héél lang. Want de Meulenbergers zijn altijd al een berucht volk geweest.
De media doen alsof de zware rellen van 2013 het begin waren van alle ongeregeldheden. Neen, het riool- en capuchontuig van Meulenberg manifesteerde zich al véél eerder. Ik denk dat de marginaliteit en criminele neigingen van vader op zoon overgaan. Een erfelijke kwestie.
En dan belanden we bij het probleem van 'Ontworteling'. Als ze nu eens allemaal massaal naar hun eigen thuisplek zouden willen gaan, ze zullen genezen, en Meulenberg kan dan met een propere lei beginnen, met nieuw eigen volk, en een nieuwe burgemeester die aan de kant van zijn eigen volk staat.
Over Minderjarige Illegalen en Kinderen-zonder-Papieren
Onderwijsminister Crevits (CD&V) wil minderjarigen, wiens familie ons land moet verlaten, de kans geven hun schooljaar af te ronden. In overleg met Theo Francken (N-VA), staatssecretaris Asiel en Migratie, tracht ze een oplossing te vinden voor uitgeprocedeerde leerlingen. Ze gaat hem vragen die leerlingen hun jaar te laten afronden. Met Francken wil ze tot een nieuwe regeling komen om te vermijden dat leerlingen plots verdwijnen in de loop van het schooljaar. Nu geldt nog de paasvakantie als limiet, waarna leerlingen niet meer uitgewezen worden, ervoor wel.
Over het onderhoud Crevits-Francken zullen we wellicht niets meer horen. Na de paasvakantie misschien, wanneer er geen uitwijzingen meer gebeuren. En stilzwijgend kan er dan weer een nieuw schooljaar gestart worden voor de illegaaltjes.
En de ouders van uitgeprocedeerde leerlingen? En hun tantes en nonkels, neven en nichten, oma's en opa's, meters en peters... de hele illegale handel mag dan hier blijven? Ik heb onze regeerders nog nooit zoveel liefde en respect weten tonen voor 'de familieband'.
Uitgeprocedeerde leerlingen hun traject laten afwerken? Daar hadden ze nooit aan mogen beginnen, als illegaal besta je niet, heb je geen van-hier-identeit. Een inschrijving in een school zou niet mogen kunnen. Hoe de scholen illegalen inschrijven weet ik niet. Ik herinner me wel dat bij elke nieuwe inschrijving persoonsbewijzen nodig waren. Hoe doen ze dat met kinderen-zonder-papieren? Manipulaties van de regering? Nieuwe regelingen? Waaraan Crevits nu met Francken aan het werken is.
Er is ooit eens een decreetwijziging geweest om een illegaal voetballertje bij een club toe te laten. En in 2010 werd er geprutst en geknutseld aan gelijke onderwijskansen voor kinderen van illegalen. Nieuwe regelingen, nieuwe decreten... als trucjes om de illegaliteit uit het duistere hoekje te halen. We zijn goed bezig met 'illegaal' legaal te maken.
Illegalen bestaan niet, hun kinderen ook niet, het zijn spoken! Spoken die niet de minste aandacht mogen krijgen, tenzij om hen op de teletijdmachine te zetten met bestemming 'weg, en nooit meer terug'...
Kinderen van illegalen moeten opdraaien voor de illegaliteit van hun ouders. Sterker nog: illegale ouders moeten vervolgd worden voor kindermishandeling, omdat ze hun kinderen meesleuren in een uitzichtloze situatie, een onwettige situatie.
Ik raad mijn lezeressen aan om alle tips uit het oude schoolboek slaafs op te volgen!
Uittreksel uit een katholiek schoolboek voor de afdeling 'Huishoudkunde voor meisjes', uitgegeven in 1960.
Maak dat het eten klaar is Maak de zaken op voorhand klaar, de avond voordien als het moet, zodat een heerlijke maaltijd hem opwacht als hij terugkeert van zijn werk. Het is een vorm van duidelijk maken dat je aan hem gedacht hebt en je bezorgd bent over zijn noden. De meeste mannen hebben honger als ze thuiskomen en het vooruitzicht op een stevige maaltijd (vooral als het hun lievelingskostje is) maakt deel uit van de noodzakelijke verwelkoming.
Wees op tijd klaar Neem voor jezelf een kwartier rust voor hij thuiskomt om te ontspannen. Werk uw opmaak een beetje bij, doe een band in je haren en wees fris en bevallig. Hij heeft een zware dag achter de rug samen met mensen die hem overladen met werk en zorgen. Wees dus opgewekt en een beetje interessanter dan laatstgenoemden. Zijn zware dagtaak moet opgevrolijkt worden en daar ligt ergens jouw taak dat het zo wordt.
Breng orde op zaken Maak nog een laatste ronde door de voornaamste kamers van het huis juist voor je man thuiskomt. Verzamel de schoolboeken, speelgoed, papieren, enz. en neem nog vlug het stof af van de tafels.
Gedurende de koudste maanden van het jaar Je moet een gezellig vuurtje aanmaken waarnaast hij zich kan koesteren en ontspannen. Uw man zal het gevoel krijgen van in een ordelijke en rustige haven te zijn aangekomen en dat maakt jou ook gelukkig. Voor zijn comfort zorgen bezorgt jou een enorme persoonlijke voldoening.
Breng het geluid op een minimaal niveau Bij zijn aankomst zet je best al het geluid af van wasmachine, droogkast of stofzuiger. Probeer de kinderen kalm te krijgen. Wees blij hem te zien. Verwelkom hem met een warme glimlach en toon de oprechtheid van uw wil om hem te bevallen.
Luister naar hem Het zou kunnen dat je een dozijn belangrijke zaakjes aan hem wilt vertellen, maar daarvoor is zijn thuiskomst niet het geschikte moment. Laat hem eerst spreken, herinner je dat zijn onderwerpen belangrijker zijn dan de uwe. Maak ongeveer dat het zijn avond wordt.
Maak nooit je beklag als hij laat thuiskomt Klaag nooit als hij laat thuiskomt voor de maaltijd of zelfs als hij de hele nacht wegblijft. Bekijk het als kleinschalig in vergelijking met wat hij heeft moeten doorstaan gedurende de dag. Installeer hem comfortabel. Vraag hem zich te ontspannen in de zetel of te gaan rusten in bed. Maak een warme of frisdrank klaar. Schud de kussens op en stel voor zijn schoenen uit te trekken. Spreek hem aan met een zachte, vredelievende en plezante stem. Stel hem geen vragen wat hij heeft gedaan en twijfel nooit aan zijn oordeel of zijn rechtschapenheid. Denk er aan dat hij de meester is in huis en uit deze functie zal hij steeds zijn wil uitoefenen met eerlijkheid en waarheid.
Wanneer hij klaar is met eten, ruim de tafel af en doe vlug de afwas Als je man vraagt om te helpen wijs dan zijn voorstel af want hij zou zich verplicht kunnen voelen om het steeds weer te doen en na een zware dagtaak heeft hij geen nood aan extra werk. Zet hem aan om zich aan zijn favoriete bezigheden te wijden. Toon je interesse hiervoor zonder hem het gevoel te geven dat je op gelijke voet komt op zijn gebied. Als je zelf kleine bezigheden hebt, doe ze zonder praten en storen, want zijn interessepunten zijn meestal belangrijker dan die van de vrouw.
Uiteindelijk de avond Breng het huis in orde zodat het klaar is voor de volgende morgen. Denk er aan eventueel een ontbijt op voorhand klaar te maken. Het ontbijt van je man is uiterst belangrijk als hij op een positieve manier zijn zware dagtaak moet aanvatten. Eenmaal dat jullie in de slaapkamer zijn aangekomen maak je je klaar om zo vlug mogelijk in bed te komen.
Niettegenstaande de vrouwelijke hygiene Een grote rol speelt, mag het niet de bedoeling zijn dat uw man de rij moet doen om in de badkamer te komen, zoals hij moet doen om zijn trein te halen. Zorg er echter wel voor dat je het beste voorkomen hebt als je gaat slapen. Tracht een voorkomen te hebben dat innemend is, wacht tot hij slaapt want het zou hem kunnen ergeren bij het zien van een dergelijk schouwspel net voor hij slaapt.
Wat de intieme relaties betreft met je man Het is heel belangrijk je te herinneren wat jullie elkaar beloofden bij het huwelijk en voornamelijk de belofte van gehoorzaamheid. Als hij van oordeel is onmiddellijk te willen slapen dan zal het zo zijn. Te allen tijde word je geleid door de wil van je man en oefen je op geen enkel moment druk op hem uit om hem tot een intieme relatie te stimuleren.
Als je man voorstelt te paren Aanvaardt met nederigheid maar houdt steeds in het achterhoofd dat het plezier aan de man is besteed en veel belangrijker is dan dat van de vrouw. Als hij zijn orgasme bereikt is een beetje gekreun van jouw kant niet misplaatst, integendeel het zal hem overtuigen dat jij er ook plezier aan hebt beleefd.
Als je man minder normale handelingen voorstelt Gedraag je gehoorzamend en lijdzaam maar geef je eventueel ongenoegen aan door een stilzwijgen. Het is waarschijnlijk dat je man onmiddellijk zal inslapen. Breng je kledij weer in orde, breng je schoonheidsproducten aan alsook je haar verzorging.
Nu mag je de wekker zetten Om zeker even voor je man op te zijn in de morgen. Zo kan je hem een kop thee maken tegen dat hij wakker wordt.
... En bij het losslaan van hun driften citeer ik Sigmund Freud: "...zij voelen geen belangstelling voor het samenbrengen van de wederzijdse geslachtshelften. De deelgenoot vervangt zijn geslachtsdeel door een ander lichaamsdeel of lichaamsstreek. Beiden zetten zich heen over het walgingwekkende van hun handelingen en getroosten zich het gebrekkige van de verhouding der organen, het bezigen van de mond en aars-opening in plaats van de vrouwelijke schede..."
Jongens zijn lui, meisjes missen zelfvertrouwen. Zo kunnen we de studie over gendergelijkheid van de OESO samenvatten. Eergisteren gepubliceerd.
"Jongens verlaten vaker dan meisjes de school zonder diploma en meisjes komen na het secundair amper terecht in de academische domeinen van wiskunde, natuurwetenschappen of computerwetenschappen", zegt de studie van de OESO, waarbij ze zich baseerden op de PISA-resultaten uit 2012. Daaruit bleek dat 14% van de jongens en 9% van de meisjes niet over de nodige lees-, wiskunde-, en wetenschapscompetenties beschikken.
De onderzoekers wezen op het gebrek aan zelfvertrouwen bij de meisjes waardoor ze minder wetenschappelijk kunnen denken en wiskundige en wetenschappelijke richtingen mijden. Ze wezen ook op de onderpresterende jongens in het secundair onderwijs.
Om deze 'genderongelijkheid' tegen te gaan, adviseerden ze ouders om evenveel te verwachten van hun zoon als van hun dochter. Ook leerkrachten kunnen door hun opmerkingen de genderongelijkheid op het vlak van wetenschap en wiskunde tegengaan.
De OESO eindigde met een addertje: "Leerlingen presteren minder goed in een school waar een groot deel socio-economisch achtergestelde studenten zitten." Met andere woorden, wat ik steeds verkondigd heb: "Leerlingen presteren minder in een klas met allochtonen." Voilà.
Zo. Dat was de OESO met zijn studie over gendergelijkheid. Gendergelijkheid? Een misleidend woord, omdat gelijkheid tussen de twee geslachten onbestaand is en nooit nagestreefd kan worden. Gendergelijkheid bestaat niet, enkel in visioenen. Een meisje is een meisje, en een jongen is een jongen. Een jongen kan geen kinderen baren, en een meisje kan geen zaad lozen. Daar kunnen we niet omheen.
Fysieke verschillen kunnen niet weggecijferd worden, maar psychologische verschillen nog véél minder. Meisjes zijn gevoelsmatiger, emotioneler, wat door de OESO vertaald wordt als een gemis aan zelfvertrouwen?!... OESO negeert bewust de psychologische verschillen tussen jongens en meisjes. Wat willen ze daarmee bereiken? Een sekseneutrale instelling, waar is dat goed voor?
Genderongelijkheid wegwerken is tegennatuurlijk. Die OESO-onderzoekers zouden aangeklaagd moeten worden! Voor het ontkennen van eigenaardigheden die kenmerkend zijn voor het geslacht. En voor het streven naar gelijkheid tussen de seksen. Jongens en meisjes moeten elk in hun eigen waarde gelaten worden.
Meisjes technisch-wetenschappelijk doen denken, en jongens op de hielen zitten om te presteren = atypische trekken opdringen aan de geslachten!
Twee Gentse 'jongeren' zitten in Syrië. Gentse schooldirecteur: "Radicalisering is een toenemend probleem op onze school... We hebben geen greep op de ouders want die steunen de standpunten van hun kinderen."
Onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen) ontkent de problemen niet, "maar we mogen ze ook niet buiten proportie opblazen."
Zeg eens, Elke, er moét opgeblazen worden, en nog wel buiten alle proporties!
"Niet buiten proportie opblazen"... Dat deden we vroeger ook niet, toen hier een moslimminderheid zich kwam installeren... We zagen het, keken ernaar en gaven erkenning aan de islam als godsdienst. Kapitale Fout!
We hebben het decennialang zover laten komen, de radicalisering van nu, er valt niets meer terug te schroeven, ik zie alleen maar een uitdijing van het probleem.
En de islamleraars? Welke impact hebben zij op hun moslimleerlingen?... Ze hebben misschien zélf Syriësympathieën, die ze niet laten blijken (nog niet), behalve tijdens hun islamlessen...
Het atheneum van directeur Blauwbaard, 1992... Bediende Gaby werkte er als 'bode'. Zij was een soort gazet die de post ronddeelde in de hele school en bij iedereen aanklopte voor een luchtig praatje over alledaagse dingen. Op een dag echter ging ze op de gewichtige toer, met de melding dat allochtone leerlingen verspreid moesten worden over álle scholen. Ik weet nog goed wat ik in een reflex dacht: "Oei, dan gaan die vreemden overàl het onderwijs naar de vaantjes helpen, in plaats van bijeen te blijven, apart van Vlaamse leerlingen, dan blijft de schade beperkt."
**********
OCMW Heusden-Zolder, schooljaar 1999-2000... De dames van het OCMW hielden maandelijks een vergadering om probleemjongeren van de gemeente te bespreken. Eens in de maand trommelden ze alle betrokkenen op om te zaniken over kleine vergrijpen en kattenkwaad van de deugnietjes. Eén voor één werden de overtreders besproken, en het viel me op dat de OCMW-madammen eindeloos geduld en begrip toonden voor het 'tuig' dat hardnekkig in de fout bleef gaan. Urenlang zeurden ze over de feitjes die niet door de beugel konden. Het was een pure opsomming van namen en feiten, zonder ook maar 1 woord te reppen over "welke sancties gaan we uitdelen aan deze ontspoorde jongeren?"
**********
Directeur Mosselmans zag zijn school stilaan wegkwijnen onder het succes van de omliggende katholieke scholen. Hij had iets tegen kerk, kerkgangers, misvieringen, kruisjes... De teloorgang van zijn school lag hem daarom extra zwaar op de maag. Hij liep dan rood aan, en zijn colbertje spande dan nog strakker rond zijn volumineuze buik. Zijn school had nog gered kunnen worden indien hij selectiever te werk had gegaan bij de inschrijving van nieuwe leerlingen. Neen, blindelings en klakkeloos werd iedere nieuwe leerling aanvaard, ongeacht afkomst, schoolverleden of zelfs crimineel verleden. Vlaamse ouders zagen het onheil tijdig aankomen en zochten wijselijk een andere school voor hun kinderen. Dat krijg je met een laks inschrijfbeleid: het verval van een eens zo bloeiende school (jaren 70 en 80).
**********
Migrantendienst Zonhoven was de beschermengel van alle allochtone leerlingen die er als 'slachtoffer' terecht konden met klachten en verzinsels over hoe discriminerend ze door de school wel behandeld werden. Op een dag kregen ze strafstudie en mochten niet mee met de klassikale uitstap naar het Autosalon. Toen gingen ze klagen bij de migrantendienst waar ze toegangstickets kregen en met de auto van een van hen reden ze dan triomfantelijk toch naar het Autosalon, terwijl hun Vlaamse klasgenoten de volle pot moesten betalen...
**********
Wordt vervolgd. Ze zijn ook met zovelen die kozen voor het welzijn van de allochtoon.
We worden om de oren geslagen met studies over VLAMINGEN.
Alsof we hier in een hemels paradijs wonen zonder migranten, zonder bloeddorstige koppensnellers, zonder illegalen, zonder vluchtelingen, zonder asielzoekers, zonder capuchongespuis, zonder tuigjongeren en ander criminele slechteriken... alleen maar brave Jef en Mia, en ingetogen Pol en Gertrude, in een eenvoudige vredige samenleving waarin we ons huis niet hoeven af te sluiten, onze auto met waardevolle spullen met een gerust hart ergens kunnen achterlaten. Waar we na zonsondergang veilig langs de etalages kunnen slenteren zonder beroofd te worden door onsamenhangend geboefte van verre origine, gespuis dat hier helemaal niet thuishoort, gewetenlozen die met hun misdadige inborst hier de gevestigde orde op stelten komen zetten... Ooit komt er toch een moment dat de massa in opstand komt, maar zolang ze niet verder kijken dan hun buurtwinkel en de bakker onder de kerktoren, en met verdwaasde oogkleppen in het donkere hokje hun stem uitbrengen, ziet het ernaar uit dat we gedoemd zijn om overmeesterd en verslagen te worden, om als brave blanke bange man stilletjes te zwijgen en te knikken... Nietwaar Bart De Wever? Verrader! Afvallige Vlaming!!!
Tot hier mijn boosheid die ik even afgereageerd heb. Het deed deugd.
Terug naar de studies over 'Vlamingen'.
Vandaag een studie van KULeuven over te dikke baby's. Ik struikelde over het bericht: "1 op 10 Vlaamse baby's is te dik. We moeten dat probleem dan ook direct aanpakken. En dat doen we best bij het begin, de zwangerschap."
'Vlaamse' baby's te dik?!
Om te beginnen, wié zijn die 'Vlaamse' baby's die te zwaar wegen? Het aantal zwangere vrouwen neemt toe, en we weten allemaal wie die vrouwen zijn die zo overproductief verse dikke babietjes op de wereld zetten, midden in onze Vlaamse samenleving worden die gedeponeerd. Alsof er hier nog niet genoeg zijn. Wij Vlamingen smeken echt niet om die vreemde bijkomstigheden... We moeten niet rond de pot draaien, het zijn de allochtone moedertjes die in hun schoolverleden als moddervette moslimmeisjes naar school gingen waar ze liefst van al de zwem- en turnlessen oversloegen omdat die te 'westers' en 'onrein' waren. Hun huisartsen hadden feeling met de Allochtone Kapsones en schreven vlot het ene na het andere vrijstellingsattestje uit, huisartsen als Tegenwerkers van Integratie!
Het Probleem van de Dikke Baby's moet dus eerder aangepakt worden dan de zwangerschap. Véél eerder!Obesitas begint al in de schooltijd van de dikke mama's die toen aan de kant van het zwembad zaten te luieren en te niksen, terwijl hun Vlaamse klasgenootjes zich in het water uitsloofden om als eerste aan de oever te geraken. De moddervette moslimmeisjes die niet over de bok hoefden te springen, geen caprioelen op de mat hoefden te maken, zich niet buiten adem hoefden te hijgen bij het rennen rond de speelplaats...
En ondertussen nam hun lichaamsomvang toe. Ik heb het zien gebeuren. En mogen we dan verwonderd zijn over de te zware borelingen?!...
Ik vond vroeger al dat er hier teveel moslims rondliepen. In de scholen, in de migrantenwijken, het was verontrustend hoe die kleine menigte zich op korte tijd bleef vermenigvuldigen en in omvang toenemen. Een voortplantings- en instromingsverschijnsel waar toen niemand over struikelde. Een te verwaarlozen en te herstellen nevenwerking van de evolutie van onze samenleving...
Iedereen zweeg stilletjes over de aangroei van de moslims in onze samenleving. Het was toen ook zo'n beetje oppassen om niet de racist uit te hangen. Het linkse toverwoord 'racisme' was er om de indringers alle kans te geven om zich hier rustig een plaatsje te kunnen veroveren, en om de vreemdelingeninvasie zonder horten of stoten te kunnen laten doorgaan. Religieuze symbolen, voedsel, katholieke feestdagen, tradities en geplogenheden... al onze eigenheden dreigden stilaan aangepast te moeten worden om de moslims niet te kwetsen. Er was een tijd dat we dat goed vonden.
Ondertussen werden moskeeën aan de lopende band erkend en gesubsidieerd, en ze gingen onopvallend op in het nieuws van ons alledaags Vlaams gebeuren. Ik hoorde niemand protesteren, niemand klagen over overlast van de islam en zijn moslims. Neen, toen hielden moslims zich gedeisd omdat ze in de minderheid waren. In gedachten dreven ze hier voort op de golven des tijds, in ons vrije westen, geduldzaam wachtend op de komst van nog meer troepen moslims.
En nog altijd zwegen we... De moslimgemeenschap kreeg inmiddels alle kans om in stilte en sluipend uit te groeien tot een machtige gemeenschap die het hier ooit voor het zeggen gaat hebben. Die kansen hebben we hen zelf gegeven door te zwijgen, door niet te pruttelen, door verdraagzaam en vredelievend toe te kijken naar het groeiend aantal moslims om ons heen, en lijdzaam toe te zien hoe we naar onze eigen ondergang toe stevenen.
Als we nog langer gaan zwijgen, helpen al die Pegidaatjes niet meer. We gaan ons laten verpulveren. En ik denk dat het van bovenaf geregisseerd is, die islamitische veroveringstocht.
Wij roepen: "Wij zijn het Volk!", maar we kunnen niet eens onszelf vermenigvuldigen en in stand houden. Zoals mijn buurvrouw riep: "Twee is genoeg, meer hoeft dat niet", met die mentaliteit sméken we er om om overschaduwd en gedomineerd te worden.
En als we dan uiteindelijk - maar véél te laat - willen manifesteren tegen de oprukkende islamisering in Vlaanderen, krijgen we verbod van een idioot die door de Vlaamse massa in het verkleedhokje des stembusgangs verkozen is om ons Vlaanderen in goede banen te leiden!...
Afbeeldingske gepikt van de Rechtsblog om alle islamleraars eraan te herinneren dat ze vanavond present moeten zijn om te protesteren tegen de toenemende islamisering, samen met al hun moslimleerlingen. Hoe meer zielen, hoe meer protest tegen islamisering in Vlaanderen.
Pestproblemen door Leerlingen zelf laten oplossen?
JOS wees me op een artikel in De Standaard waarin onderwijsminister Crevits voorstelt om leerlingen zelf hun conflicten te laten oplossen.
Peer-Mediation
Crevits geeft toe dat er momenteel te weinig regie is in het pestbeleid. Ze stelde een Vlaams aanspreekpunt in het vooruitzicht dat alle beschikbare informatie moet verzamelen. Daarnaast ziet ze een grote rol weggelegd voor de CLB’s die "hun netwerk moeten gebruiken door meer door te verwijzen naar psychologen en jeugdhulp." Crevits is terughoudend om concrete werkwijzen op te leggen, "maar in één methode geloof ik zeer sterk, dat is peer-mediation. Ik sta versteld van de resultaten en geloof dat de scholieren soms betere resultaten kunnen halen dan de CLB’s."
Tot hier een samenvatting van Crevits' voorstel om 'mediators' in te schakelen bij conflicten tussen leerlingen.
Peer-mediation, als instrument om pestgedrag op school tegen te gaan, is een methode waarbij jongeren opgeleid worden om te bemiddelen in conflicten tussen leeftijdgenoten. Peer (Engels) = 'gelijke'. Leerlingen leren vaardigheden ontwikkelen op gebied van conflicthantering. De 'mediators' moeten matuur genoeg zijn, een sterke persoonlijkheid hebben en geen partij kiezen, ze moeten goed kunnen luisteren en oordelen, ze spelen een begeleidende rol in het mediation-proces.
Eerst gleed Crevits een beetje uit met haar voorstel om een 'toolkit met verschillende toetsen' te introduceren voor leerlingen aan het einde van de basisschool. Een flagrante inbreuk op de waarde van testafnames!... En nu leidt ze de aandacht af van de pestkop, als ze scholieren wil opleiden tot bemiddelaar bij conflicten. En waar zit dan de verantwoordelijkheid van school en ouders van de pestkop?
De rol van CLB's
Over de rol van de CLB's bij het pestbeleid spreekt Crevits zich dubbelzinnig uit. Enerzijds heeft ze het over "een grote rol weggelegd voor de CLB's", en anderzijds ziet ze mediaterende scholieren betere resultaten halen dan de CLB's...
Ik zou zeggen: laten we de CLB's uitschakelen bij het pestbeleid op school. Die mensen denken dat ze van achter hunne bureau de hele wereld kunnen verbeteren. Echt waar... En maar verzoenende gesprekjes voeren, en zich focussen op het slachtoffer, terwijl de pestkop achter de hoek zit te loeren en te broeden op nieuwe pestacties.
Peer-mediation + acties van de school
Peer-mediation lijkt op een afwenteling van conflictproblemen op de leerlingen zelf. 't Is om te huiveren als beide partijen, de pestkop + slachtoffer, bijeen gebracht worden. Die mediator moet dan wel sterk in zijn schoenen staan. Bovendien hebben pestslachtoffers helemaal geen behoefte aan bemiddeling, die willen alleen maar met rust gelaten worden.
Een combinatie van peer-mediation én acties van de scholen lijkt me het meest aangewezen bij het tegengaan van pestgedrag op school. Scholen moeten pesterijen opsporen en pestkoppen op de voet volgen, sanctioneren, en hun ouders erbij betrekken. Een klopjacht op pestkoppen!
"De Genkenaren hebben het grootste bedrag (23 miljoen euro) aan achterstallige leningen in Limburg, zo blijkt uit cijfers van kredieten aan particulieren die de Nationale Bank verzamelt. In die schulden zitten alle mogelijke leningen: zowel de kredieten die je afsluit om een auto of een wasmachine te kopen, als die voor een huis. De Limburgers zijn op dit moment in het totaal voor 217 miljoen euro achter met betalen. 19.021 Limburgers hebben minstens één achterstallig krediet... Die achterstallige kredieten zijn goed voor een bedrag van 3,1 miljard euro, dat is 67,5 procent meer dan in 2008, het jaar waarin de economische crisis uitbrak. Tussen 2013 en 2014 zijn die achterstallige kredieten ook nog eens met 4,9 procent gegroeid."
Genk, daar waar alles wat vreemd is zich thuisvoelt en eigen identiteit niet verloochent, daar wonen de grootste wanbetalers aller tijden, zegt de krant HBVL. Voor iemand die het nog niet wist: in Genk wonen alle nationaliteiten van de hele wereld bijeen, en dan schrijft HBVL dat "GENKENAREN hun schulden niet kunnen betalen"... Hallo, Vlaamse inboorlingen van de stad Genk! Er wordt gesold met jullie authenticiteit! Kom in opstand! Klaag de krant aan wegens ontkenning van de Vlaamse identiteit en authenticiteit!