Ik vond vroeger al dat er hier teveel moslims rondliepen. In de scholen, in de migrantenwijken, het was verontrustend hoe die kleine menigte zich op korte tijd bleef vermenigvuldigen en in omvang toenemen. Een voortplantings- en instromingsverschijnsel waar toen niemand over struikelde. Een te verwaarlozen en te herstellen nevenwerking van de evolutie van onze samenleving...
Iedereen zweeg stilletjes over de aangroei van de moslims in onze samenleving. Het was toen ook zo'n beetje oppassen om niet de racist uit te hangen. Het linkse toverwoord 'racisme' was er om de indringers alle kans te geven om zich hier rustig een plaatsje te kunnen veroveren, en om de vreemdelingeninvasie zonder horten of stoten te kunnen laten doorgaan. Religieuze symbolen, voedsel, katholieke feestdagen, tradities en geplogenheden... al onze eigenheden dreigden stilaan aangepast te moeten worden om de moslims niet te kwetsen. Er was een tijd dat we dat goed vonden.
Ondertussen werden moskeeën aan de lopende band erkend en gesubsidieerd, en ze gingen onopvallend op in het nieuws van ons alledaags Vlaams gebeuren. Ik hoorde niemand protesteren, niemand klagen over overlast van de islam en zijn moslims. Neen, toen hielden moslims zich gedeisd omdat ze in de minderheid waren. In gedachten dreven ze hier voort op de golven des tijds, in ons vrije westen, geduldzaam wachtend op de komst van nog meer troepen moslims.
En nog altijd zwegen we... De moslimgemeenschap kreeg inmiddels alle kans om in stilte en sluipend uit te groeien tot een machtige gemeenschap die het hier ooit voor het zeggen gaat hebben. Die kansen hebben we hen zelf gegeven door te zwijgen, door niet te pruttelen, door verdraagzaam en vredelievend toe te kijken naar het groeiend aantal moslims om ons heen, en lijdzaam toe te zien hoe we naar onze eigen ondergang toe stevenen.
Als we nog langer gaan zwijgen, helpen al die Pegidaatjes niet meer. We gaan ons laten verpulveren. En ik denk dat het van bovenaf geregisseerd is, die islamitische veroveringstocht.
Wij roepen: "Wij zijn het Volk!", maar we kunnen niet eens onszelf vermenigvuldigen en in stand houden. Zoals mijn buurvrouw riep: "Twee is genoeg, meer hoeft dat niet", met die mentaliteit sméken we er om om overschaduwd en gedomineerd te worden.
En als we dan uiteindelijk - maar véél te laat - willen manifesteren tegen de oprukkende islamisering in Vlaanderen, krijgen we verbod van een idioot die door de Vlaamse massa in het verkleedhokje des stembusgangs verkozen is om ons Vlaanderen in goede banen te leiden!...
|