Ik zei dus dat wijzelf toen het initiatief namen tot communicatie met die vreemdsoortigen. Deze kruiperige mentaliteit was medeschuldig aan de laksheid van migranten om Nederlands te leren. Waarom zouden ze? Natuurlijk waren ze niet geneigd om Nederlands te leren, als ze onderdanig en inschikkelijk tegemoet gekomen worden, dan is het toch niet nodig om Nederlands te leren?!

31-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Volgend schooljaar start in 19 Limburgse scholen een pilootproject om pestgedrag op school aan te pakken. Het OVESPO-project ('Op een veilig spoor') is een initiatief van KHLim. Het krijgt de steun van de provincie Limburg. De deelnemende scholen spelen een pioniersrol met het nieuwe project. Volgend schooljaar starten ze met een pestbeleidsplan. Bedoeling is om zich bewuster te worden van pestgedrag en het meer accuraat te kunnen aanpakken. Ze zijn zich nu al bewust van 'Gepest worden op school blijft levenslange gevolgen dragen'. Daar zijn geen internationale studies voor nodig om te weten dat pesterijen in kinder- en jeugdjaren levenslange gevolgen kunnen hebben voor de slachtoffers. Tegenwoordig is het zelfs vreselijk alarmerend dat leerlingen pesten 'eerlijk zijn' noemen, zonder zich af te vragen of het de gepeste persoon kan kwetsen.

Al 20 jaar geleden (!) liepen er pestcampagnes in de scholen. Zo nieuw is dit OVESPO-project nu ook weer niet. In de jaren 90 dweepten vele scholen met het project 'PESTEN OP SCHOOL'. Het populaire project werd op alle mogelijke manieren benaderd, ontleed en uitgeplozen. Kinderen werden geconfronteerd met prangende vragen als: "Wat is pesten, hoé wordt er gepest, waarom wordt er gepest, welke slachtoffers worden er door de pestkop geviseerd, hoe reageren klasgenootjes, hoe reageren leerkrachten, welk is het profiel van een typische pestkop, welke zijn de tragische gevolgen van pesten?"... De nieuwsgierige tieners van toen raakten geprikkeld in hun fantasie en sommigen begonnen te experimenteren met plagerijtjes, eerst onschuldig, maar later liep het uit de hand, natuurlijk. De 'pestcampagne' was een gevaarlijke campagne omdat kinderen op elkaar gefixeerd raakten, omdat ze op ideeën gebracht werden en daarom een en ander gingen uitproberen, voor de lol, voor de kick, zonder stil te staan bij de dramatische gevolgen.

'Pesten op school' was een oneerlijk project. Het zweeg in alle talen over 'PESTEN IN HET GEZIN'. Het echte pesten dat thuis in de huiskamers gebeurde, binnenskamers, tussen broers en zussen. Da's pas erg! Moeder in de keuken, druk in de weer met de bereiding van het middagmaal, doet alsof er niets aan de hand is, ze blijft lustig doorkokkerellen, terwijl ze haar lievelingszoontje zijn gang laat gaan met hatelijke plagerijen.

Ook het nieuwe project dat in september 2014 zal starten in 19 scholen, zwijgt over 'pestgedrag in het gezin', alsof pesten alleen maar op school gebeurt. Pesten in het gezin is zoveel gevaarlijker en dramatischer, en toch wordt erover gezwegen.

Het is makkelijker om te zeveren over 'pesten' dan om de pestkop bij de lurven te vatten, zowel thuis als op school. Van een pestkop had iederéén schrik, iederéén vreesde om gepakt te worden door de pestkop en daarom mocht die altijd zijn gang gaan. Het gebeurt te vaak dat pestkoppen beschermd worden, niet gestraft worden, en deze laffe tolerantie maakt de pestkop nóg machtiger. Niet ingrijpen, een afwachtende houding aannemen, de andere kant opkijken... en ondertussen maar zeuren en gewichtig doen over de theorie van het pestgedrag.

Ik hoop dat het nieuwe OVESPO-project niet dezelfde toer op zal gaan als zovele andere acties tegen het pesten...

30-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Toen ik vandaag een toerke met mijn autoke maakte in de omgeving van Bree, Peer, Kinrooi en Maaseik, viel het me op dat de Vlaams-Belangers Bert Schoofs, Chris Janssens en Daisy Dilissen nog steeds prijkten op de borden langs de weg. Het dreigende potlood was al minder te zien, ach ja, dat was niet zo'n geslaagde campagnestunt, dat scherpe potlood hoorde eigenlijk VOOR de deur, en niet erachter.

"Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men 't Vlaams Belang nog tegen." Dat wil zeggen dat alle campagneborden van het VB nog niet verwijderd werden in Limburg. Hoeft ook niet, laat ze maar staan, hoe langer hoe liever. Zij zijn de stille getuigen van de forse nederlaag van vorige zondag, maar vóóral de getuigen om iedereen die niét voor het VB stemde, te wijzen op hun grove vergissing, op hun dwaling van het moment, op hun bewustzijnsvernauwing toen ze achter het gordijntje afgeleid werden door kinderen, kleinderen, familieleden... Zo'n onderneming moet je individueel doen, zonder het getater van andersdenkenden rondom je. D'r zijn er die er een gezinsuitstap van maakten vorige zondag, nóg erger!

En wij maar verwonderd zijn dat er zoveel stemmen verloren gaan naar verloren partijen...

30-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

In de nonnenschool kregen we vroeger godsdienstles van een priester. Het deed pijn aan mijn ogen om naar die man te kijken, zo'n knapperd! Als hij lachte, kwam er een hele rij hagelwitte tanden bloot. En hij had ook van die lieve kleine worstenhandjes waarmee hij vooraan in de klas wat zenuwachtig zat te friemelen. Van ontroering waarschijnlijk, want in een klas vol met verse maagdjes was het niet zo moeilijk om even de kluts kwijt te raken. Voor ons, tienermeisjes, was het evenzeer ongewoon, een man in de school! Tot nu toe zagen we rondom ons alleen maar nonnen en leraressen, en wijzelf, allemaal meisjes.

De priester droeg een deftig zwart kostuum met een wit boordje aan de hals. Dat witte boordje flatteerde hem erg, want het stak verleidelijk af tegen zijn gebruinde gelaat en donkerzwarte haren. Zijn gitzwarte ogen priemden dwars door je heen, zodat het onmogelijk was om iets voor hem verborgen te houden. We wisten dat hij een gelofte van zuiverheid afgelegd had, van kuisheid en van reinheid ook, dus we deden niet flauw en trachtten respect op te brengen voor 's mans celibaat. Hoogstens giechelden we wat op de speelplaats om zijn onbeholpenheid wanneer hij wat te dicht in onze nabijheid kwam. Het was allemaal gezellig en onschuldig. We beseften toen zelfs niet dat onze hormonen een spelletje met ons speelden, die sloegen soms een slag over.

Er had bij ons een belletje moeten gaan rinkelen toen de priester besloot om individuele lessen te gaan geven. Niemand vond het verdacht dat hij ons één voor één van dichtbij wilde spreken, in een klaslokaaltje waar hij de gordijnen dichtdeed 'tegen de felle zonnestralen'. Op de speelplaats vielen de gesprekken stil en niemand loste nog iets over de priester. Jolijt en grapjes over de priester waren verdwenen. Lieve zweeg ook over het feit dat de man tijdens een individueel onderhoud naar haar armbandje keek, hij raakte het aan en streelde het. "Mooi", zei hij, "mooi, mooi", en ondertussen bleef hij het armbandje strelen... Bij een priester ben je veilig, werd ons geleerd...

29-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Wat lees ik nu weer!... Onderwijsmister Pascal Smet zegt dat het perfect wettelijk is dat middelbare scholen al op 18, 19 of 20 juni stoppen met hun schooljaar om aan de zomervakantie te beginnen. Geloof ik niks van dat het wettelijk is. Ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat de minister de scholen de baas laat spelen en zijn verantwoordelijkheden naar hen toe schuift.

Wat zag ik vroeger gebeuren?! Op 24 december 1993 kregen alle scholen toestemming van minister Van den Bossche om 's middags te stoppen alvorens met de kerstvakantie te beginnen. Er werd toen gestruikeld over amper een halve dag. Nu gaat het om een tiental dagen! En dat kan zomaar? Er wordt gezwaaid met de 2 lange weekends en de laatste maandag 30 juni. Voor mij zou dat dé reden zijn om het onderste uit de kan van de maand juni te halen, en niet zomaar halverwege de maand juni te stoppen.

Ik heb het onlangs nog gehad over het derde trimester dat in het onderwijs niets voorstelt, een waardeloos tijdverlies (23.4.14)! Het héle derde trimester is tegenwoordig een complete voorbereiding op de zomervakantie, een soort opwarming, een klaarstomen voor 2 volle maanden dolce farniente. Voldoende tijd dus om de leerstof te laten bezinken naar de onderste laag van het geheugen.

Drie lange weekenden (1 mei, Hemelvaart en Pinksteren) beheersen het derde trimester, na nota bene de extra lange Paasvakantie. Wat betreft leerstof aanbrengen stelt het derde trimester zo goed als NIETS voor. Ongetwijfeld.

En dan zijn we verwonderd dat onze scholieren onvoldoende voorbereid zijn op het hoger onderwijs, terwijl de fundamenten in het middelbaar zo broos en wankel gelegd worden?!

28-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Toen het Vlaams Blok in 1991 zijn eerste grote succes boekte, was dat een zwarte zondag voor concentratiescholen en voor iedereen die zijn tijd verprutste met allochtonen. Zwarter kon die zondag voor hen niet zijn.

Schooldirecties maakten zich zorgen over de toekomst van hun scholen en hun migrantenleerlingen. De angst voor het Vlaams Blok zat er goed in. Lieve genóót van die nerveuze onrust. De hele onderwijswereld stond in rep en roer. Prachtig!

De maandagochtend na de 'zwarte zondag', kwam PMS-baas Horbert met een onheilspellend-dwaze blik naar me toe en verkondigde plechtig: "Omdat het Vlaams Blok nu zo'n succes heeft, moeten migranten extra voorzieningen krijgen, er moeten meer financiële middelen vrijkomen voor het migrantenonderwijs." Even zat ik sprakeloos na te denken. Complete onzin is niet te weerleggen, het maakt je machteloos. Het leek ook of hij wist dat ik voor het Vlaams Blok gekozen had, want er zat iets verwijtends in zijn blik. Ja, het was de tijd dat niemand mocht weten dat je een Vlaams-Blokker was.

Slinkse Horbert had 's ochtends al contacten gelegd met Brussel, met migrantendiensten, met andere directeurs, kortom met iedereen die bereid was om te sjoemelen en te foefelen, om het migrantenonderwijs te ondersteunen. De linkse corruptie op z'n mooist.

Met een oneindige vindingrijkheid scharrelden de scholen haastig allerlei projectvoorstellen bijeen, waarbij gewezen werd op de noodzaak van een speciale aanpak van migranten in school. De argumenten die gebruikt werden om de projectvoorstellen kracht bij te zetten grensden aan het absurde. Toch hapte het migrantenbeleid en opende wagenwijd de geldkraan. Er kwamen meer middelen, meer leerkrachten, meer en beter materiaal... Het kon allemaal niet duur genoeg zijn. De 'Parels voor de Zwijnen' zijn toen pas goed op gang gekomen, na de Zwarte Zondag, de geldverslindende projecten! Voorheen liepen er al kleinere projecten, maar nu werden er hele goudmijnen tegenaan gegooid.

En dan verscheen er een bericht van de minister dat uitpuilde van leugens en verdraaiingen, om ons in slaap te wiegen. Migranten werden allemaal regelrecht de hemel in geprezen, en het waren WIJ die onze meningen over migranten moesten herzien. De zuiverste 'weg-met-ons'-mentaliteit!

Nog jaren later blééf het geld binnenstromen in de scholen met migrantenleerlingen. Overal besparingen in het land, maar niêt voor het migrantenonderwijs!

27-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Omdat er schot komt in mijn speurtocht naar de laffe melders die mijn blog om zeep wilden helpen, ga ik nu nog iets meer vertellen over mijn CGKR-avontuur. Het begint er sterk op te lijken dat het Centrum gebruikt werd door één of meerdere personen die mij een hak wilden zetten. Niet zo moeilijk, ik heb het al verteld: Lieve is gespecialiseerd in vijanden maken.

Vrijdag, de dertiende. Zoals afgesproken met het CGKR begaf ik me op vrijdag 13 december 2013 naar het Meldpunt Discriminatie in  Hasselt. Op eigen terrein had het Centrum dus al een flinke voorsprong, nog voor het gesprek begonnen was. Om 10.20 uur stond ik al aan de ingang van het gebouw op het Groenplein. Tien minuten te vroeg. Zo had ik nog de kans om op te gaan in mijn omgeving, kwestie van de sfeer op te snuiven om eventuele obstakels beter te kunnen overmeesteren. Dat is het voordeel van ergens te vroeg aan te komen. "Hoe later hoe schoner volk" slaat dus nergens op.

Ik voelde me opvallend rustig, omdat ik stevig in m'n schoenen stond, ik liep er niet naast, maar stond er recht in. En nu maar wachten op de twee afgezanten van het Centrum. Misschien moeten die helemaal uit Brussel komen, of van een ander Meldpunt waar ze een collega-blogger 'verhoord' hebben?

Enfin, uiteindelijk konden we toch beginnen. Het lokaaltje zag er slordig uit, deprimerend. Ook een tactische zet van het Centrum. De twee CGKR-vertegenwoordigers waren een man en een vrouw (diversiteit!) die eerst overlegden hoe ze zouden plaatsnemen aan tafel. Zoals verwacht gingen ze naast elkaar zitten, tegenover mij. Strategisch en intimiderend! Eentje van de twee had toch net zo goed naast MIJ kunnen zitten? Nee hoor, geen respect voor de 'verdachte' bij een 'verhoor'! Geen respect voor hun gesprekspartner, geen 'gelijkheid'... Een ronde tafel met evenwaardige gesprekspartners zou toch heel wat meer onthullingen en spontane uitspraken opleveren dan deze minderwaardige confrontatie aan een mankementig tafeltje in een haveloos lokaaltje?!

De twee rechercheurs van het CGKR waren jonge mensen. Ik vroeg me bezorgd af hoe een ernstig gesprek gevoerd kon worden met twee 'snotneuzen'. Een generatiekloof maakt een vlotte babbel moeilijk, er zijn geen gelijke golflengtes.

Toen ik een visje uitgooide naar de identiteit van mijn belagers, ving ik natuurlijk bot. Maar het was 't proberen waard. Ik kwam alleen te weten dat de melders onbekenden voor me waren. Ik drong niet aan, de tijd zou me wel wijzer maken. Ondertussen  ben ik te weten gekomen dat één van de melders helemáál geen onbekende voor me is! Of wist het Centrum dat niet?

Tot de volgende aflevering!

26-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Laat me eens vertellen hoe feestelijk ik mijn gang naar het stembureau ingekleed heb. Om te beginnen passeerde ik een café dat mij magnetisch naar binnenzoog en waar ik genoot van een heerlijke 'Julius'. Je weet wel, die man van Hoegaarden met zijn blote benen. Daarna begaf ik me naar de grootmoeder aller verkiezingen, waar ik achter het gordijntje kroop om op nummerke 3 te stemmen. Tegen de jongeman die mijn gevouwen papierke in de brievenbus stopte zei ik nog bij het afscheid: "Nie foetelen he meneer!'. Het zal wel niet geholpen hebben. Missie volbracht. Nu verdien ik  een beloning. Ik maakte een ommetje naar het volgende cafe en maakte mezelf wijs dat het toch op m'n weg lag. Alvorens huiswaarts te keren, moet een feest toch waardig afgesloten worden? Wel, de afsluiter werd een trappist Rochefort. De ontnuchtering komt straks wel bij de eerste verkiezingsuitslagen. Eerst nog het zonnetje op m'n bolletje laten schijnen.

25-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

http://blog.seniorennet.be/polkun

25-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Koolskamps volksdichter Harmen Harmens 1902-1997
                    
Vlaanderen zal leven

Breekt niet wat goed is gemaakt
al zijn het breekbare dingen
maar verstevigt wat wankelbaar staat
en metselt met stenen uit rotsen
op sterke grondvesten
geankerd en vast
en zware pilaren met ankers belast
het heerlijk thuis uwer dromen
en toont de wereld wat gij zijt
en waar vrije Vlamingen wonen
maar breekt nooit wat goed is gemaakt
al zijn het breekbare dingen

Tussen andere vaderlanden
ligt ons kleine vaderland
met een rijk en schoon verleden
hier hebben onze vaderen gestreden
voor vrijheid en voorrecht
en zij wonnen wat zij wilden

Al zijn er eeuwen over heengegaan
de gulden sporen
hebben niet verloren
van hun luister en hun pracht
nog zijn het de getuigen
van Vlaanderens heldenmoed
en macht

Laat nu de wereld weten
Wat recht en krom is
En waarom daarom is
Laat de wereld weten
Hoe oude veten
Worden weggesmeten
En warme handen
Sterke banden
Smeden

http://blog.seniorennet.be/johan1944

25-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Vandaag ga ik kwalijke praktijken onthullen over het duikcentrum van Mol. Het D.CENTER! Dat is de nieuwe naam van de kantine aan het Zilvermeer in Mol. Lieve heeft er ooit eens overhoop gelegen (met wie niet?) met de uitbater die beweerde dat er op mijn blog alleen maar 'racistische prietpraat' verscheen.

De man is er met een Congolese vandoor gegaan. Hij heeft zelfs persoonlijk zijn negervriendin plus haar familie gaan afhalen om hen hier onderdak te geven! Een uitspraak van hem: "Lieve, misschien kan je ook eens fantaseren over het leed en de miserie waardoor die mensen naar hier komen: hun land is warm, mensen zijn altijd vriendelijk, en toch..." Ja, ja, naïeveling!...

En nu is er een nieuwe uitbater, met 2 donkerhuidigen die voor garçon spelen, een soort negers, van welk merk weet ik niet. Communiceren met die twee is onmogelijk, want ze zijn Nederlandsonkundig.

Veel erger is dat ze ook niet kunnen rekenen, want hun kastickets kloppen nooit. Ze rekenen vaak teveel aan, en als je er iets over zegt, verstaan ze je niet. Merkwaardig is dat ze hun bedrieglijke werkwijze heel normaal vinden, en werken dan onverschillig voort. Het zal wel bij hun cultuur horen: bedriegen en oplichten. Dat ik niemand meer hoor roepen over andere culturen die ons kunnen 'verrijken'!

D.Center Mol? Allen daarheen! Als je wilt beduveld worden.

24-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK) protesteren tegen de aankondiging van flitscontroles, flitspalen, snelheidscontroles, alcoholcontroles.

Het lijkt me beter dat ze zich vragen stellen bij het verkeersonderricht in de scholen en de verkeersopvoeding door de ouders!

Het is interessant om eens in de buurt van een schoolpoort het fietsgedrag van scholieren te observeren. Alle verkeersregels aan hun laars lappend, bestormen ze ronde punten en kruispunten alsof ze de koning van de jungle zijn. Ja, een jungle maken ze van de wegen in de buurt van hun school.

Op cruciale punten staat er wel een agent om het verkeer te regelen, om fietsende scholieren te laten oversteken. Zo zullen ze het nooit leren om correct een weg over te steken.

Ik heb zelden een fietsertje zien stoppen voor een auto die van rechts komt. Meestal stopt de auto en verleent - onterecht - voorrang aan de fietser. Het is op die manier dat automobilisten gevaarlijk rijgedrag bij fietsende scholieren in de hand werken.

Het blijft me verbazen dat voetgangertjes en fietsertjes, als 'zwakke' weggebruikers, geen kennis hoeven te hebben van de wegcode, geen examen hoeven af te leggen, en niet getest worden op theoretische kennis van verkeersregels.

En dan is er nu tijd voor 'après-blogging'!

23-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Gisteren stond er in Het Belang van Limbrug een hele pagina gewijd aan buschauffeurs die in Beringen hun werk neerlegden nadat een collega door een minderjarige gewapende passagier met de dood bedreigd werd.

Vakbondssecretaris: "Dergelijke incidenten zijn helaas schering en inslag geworden. Onze chauffeurs pikken dit niet meer. De minderjarige daders blijven ongestraft. Ze worden opgepakt, maar mogen een uurtje later weer naar huis. We eisen een bewakingscamera op elke bus, extra controleurs, en een gesprek met politie en burgemeester. Sommige chauffeurs komen werken met de daver op het lijf en de daders worden nauwelijks gestraft."

Burgemeester Webers (sp.a): "Het aantal schietincidenten is verontrustend. De doodsbedreiging van de buschauffeur is al het 4de gewapende incident in Beringen in nauwelijks twee maanden. Dat verontrust me."

Omdat Lieve weet wie daar allemaal wonen in Beringen, heeft ze haar verrekijkertje uit de kast gehaald om in de tekst te speuren naar de identiteit van de daders. Niets! Enkel: "een gewapende minderjarige".

En omdat de betrokken chauffeur te zwaar aangeslagen was, kon niets kwijt, m.a.w. hij mocht waarschijnlijk niets vertellen over zijn overvallers, over hun etnische afkomst en zo.

De bescherming van criminele allochtonen door de media is lachwekkend aan het worden. Het bochtenwerk waarin ze krampachtig pogen om allochtonen te beschermen is doorzichtig én een belediging voor autochtonen die er niet aan dénken om een buschauffeur te bedreigen. Gewone Vlaming, kom in opstand tegen de journalistiek!

22-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

De middenschool van het lyceum kon weer op adem komen toen directeur Wijsneus verscheen om het roer over te nemen van directrice Prutsmans. Prutsmans was ondertussen rijp voor het rusthuis waar ze samen met andere dementerenden kon spelen. Dat komt ervan als je met je kromme snavel in andermans zaken zit te wriemelen, als je met bezem en zwarte raaf naar school komt, als je klopjachten houdt op Vlaamsblokkers in school!

Terug naar directeur Wijsneus, de populaire boy, die blaakte van eigendunk en zelfvoldoening. De verwaandheid kwam zijn neus- en oorgaten uit, zoals we dat soms zien bij briesende stieren. Maar in de dierenwereld zijn briesende geluiden en alles wat daarbij hoort oprecht, niet gekunsteld of van plastiek zoals bij Wijsneus.

Op zekere dag kreeg Wijsneus bezoek van een aantal Turkse vaders die het niet eens waren met het hoofddoekenverbod. In school was er een klein groepje moslimmeisjes, en allen manifesteerden ze zich door het dragen van een opzichtig hoofdscharminkel dat ze provocerend op hun kop hielden, ook tijdens de turnlessen. De besprekingen met de arrogante moslimmannen  gebeurden achter gesloten deuren. Wijsneus kondigde later aan dat er een bevredigend compromis gesloten werd.

De volgende dagen, weken en maanden zagen we op de speelplaats geen textiel meer op de uitheemse kopjes, maar naarmate het schooljaar vorderde, doken de hoofddoekjes weer op. Een ander kleurtje, een ander modelletje, een franjeke hier en een plooitje daar. De C&A volgde de moslimmode op de voet. De winkel  had zijn wandelgangen tussen de rayons zelfs verbreed om de zwaairokken rond de wijde heupen meer speling te geven bij het uitzoeken van gepaste kleding.

Alle heisa rond de hoofddoeken verwaterde gedurende het schooljaar. Niemand maakte er zich nog druk over en iedereen droomde van een zalige vakantie. Tijdens de deliberatie einde juni maakte directeur Wijsneus trots bekend dat hij een gratis vakantie in Turkije gewonnen had.  Belletje!... Ringelingeling!... Gratis vakantie in Turkije?!... En weer hoofddoekjes toegelaten?!...

22-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Ja zeker, durf ik nog schrijven over het CGKR, het IGC (Interfederaal Gelijkekansencentrum)! En of! Ik word opstandig en boos als ik terugdenk aan het Vlaamse kleutertje Pietje Jansen, dat gediscrimineerd werd in zijn eigen Vlaamse kleuterklasje. Een heel schooljaar lang werd er geleuterd over de aanpak van allochtoontjes, en dan tegen einde juni besliste de school dat Pietje Jansen naar B.L.O. moest! Onvoorstelbaar! Terwijl Pietje NOOIT ter sprake kwam, op geen enkel moment van het hele schooljaar, NOOIT gesignaleerd werd als probleemgeval, neen, men had het veel te druk met de allochtoontjes in de watten te leggen. Of is het normaal dat Pietje Jansen zat te verkommeren te midden van zijn allochtone klasgenootjes? Pietje Jansen was het puurste geval van discriminatie dat ik vroeger ooit meemaakte!

Telkens het Centrum in het nieuws komt, heb ik de indruk dat het er enkel is voor het welzijn van vreemdelingen, voor het vreemdelingenprofijt, en om hun zogezegde achterstelling tegen te gaan. Meldpunten, bestaan die alleen maar voor allochtonen? Ik heb ervaren dat Vlaamse leerlingen niet weten dat ze met hun klachten ergens terecht kunnen, ze schijnen het vanzelfsprekend te vinden dat ze voorrang moeten geven aan hun allochtone medeleerlingen. Zichzelf wegcijferen voor hun vreemdsoortige klasgenootjes, het werd een reflex. De bange brave Vlaming in het klein. Indoctrinatie door de school, op bevel van Brussel, is erin geslaagd om onze eigen Vlaamse leerlingen op de laatste rij te zetten en hen daar ook te houden. Ze komen wel vanzelf terecht op hun pootjes, dacht men, maar dat was niet het geval, zij die naast een Turkje in de klas zaten, slaagden nooit in een vlotte oversteek naar het middelbaar onderwijs.

Ik zou wel eens willen weten of het Centrum ook meldingen binnenkrijgt van Vlaamse leerlingen die zich gediscrimineerd voelen. Zijn er ook klachten van Vlaamse leerlingen? Of is het normaal dat zij zich moeten láten discrimineren? Uit verdraagzaamheid voor hen die massaal ons traditionele Vlaamse onderwijs zijn binnengedrongen, met ontwrichting en uitholling als gevolg. Het kan toch niet dat alleen vreemdelingen gediscrimineerd worden! Discriminatie van onze eigen mensen wordt verstopt, is verborgen, krijgt geen aandacht van het Centrum.

Er zou een tegenhanger moeten komen, parallel aan het Centrum van De Witte, een soort Vlaams Gelijkekansencentrum (VGC), daar is echt nood aan omdat het aantal allochtonen zal blijven toenemen, waardoor de Vlaming in de toekomst in de verdrukking zal komen, in de minderheid, en dan wordt discriminatie van De Vlaming een realiteit.

De oproep van het Centrum aan de toekomstige regering om een interfederaal actieplan tegen racisme uit te werken, is verontrustend. Welk racisme? Welke discriminatie? In welke richting?... En nu droom ik van een regering met enkel het Vlaams Belang, de enige partij die bekwaam is om een 'actieplan tegen racisme' uit te werken. De enige partij die eigen volk in bescherming neemt, die eigen taal en waarden koestert, uit zelfverdediging, om niet te bezwijken onder het 'omgekeerde racisme', om onze welvaartmaatschappij van weleer te herstellen, als het al niet te laat is...

21-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

20-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Tot groot jolijt van een aantal PMS/CLB-medewerkers ga ik vanaf vandaag systematisch alle afleveringen over de wantoestanden in de PMS-centra herhalen. Niet alle afleveringen tegelijk, dat is niet goed voor de bloeddruk het hartritme van sommigen, maar zo nu en dan eentje.  Pijnlijke kwesties moeten uitgesmeerd worden in de tijd.

Aflevering 1. Maatschappelijk werksters zonder verantwoordelijkheid

De bemoeizucht van maatschappelijk assistenten in de vroegere PMS-centra was ongelooflijk. Het hele schooljaar moeiden ze zich met het werk van de psychologen. Gedreven door statuszucht en een onstuitbare geldingsdrang, uit frustratie en ontevredenheid met hun ondergeschikte positie, zaten ze voortdurend in het vaarwater van de psychologen te spartelen.

Hun gepeuter in de taken van de psycholoog begon al in september toen alle eerstejaars secundair onderwijs deelnamen aan een screeningsonderzoek, een onderzoek dat toeliet om in één oogopslag toekomstige losers op te sporen, om in één oogopslag twijfelgevallen en zwakke elementen eruit te halen, om in één oogopslag probleemloze slimmeriken te herkennen... Handig instrument om een groot aantal leerlingen tegelijk te screenen. En een uitstekend uitgangspunt voor alle andere activiteiten gedurende het hele schooljaar.

De bemoeienissen van de maatschappelijk assistenten leken op een ontsnappen aan hun eigenlijke opdracht, en die opdracht was het uitpluizen van de familiale situatie van elk kind, het opsporen van sociale gegevens die van belang zijn voor het schools presteren, het thuismilieu verkennen door middel van gesprekken met ouders en leerlingen. Individueel. Geval per geval. Gesprekken die een inzicht gaven in de persoonlijkheid en leefwereld van het kind, en in het bijzonder van de probleemleerlingen.

Zó gebeurde het dus niet. De maatschappelijk assistenten wierpen zich met een bedrieglijke ijver op het corrigeren van de testen. Een afstompende bezigheid trouwens. Eerst hadden ze de psychologen geambeteerd bij de testafnames, hen voor de voeten gelopen, en daarna gingen ze zich belangrijk voelen met de testverbetering. Hun 'werk' leverde niets anders op dan een hoop cijfers zonder meer, scores zonder interpretatie, zonder conclusies, zonder prognoses, alleen maar droge cijfers. Dat kan mijn buurvrouw ook, daarvoor hoef je niet gestudeerd te hebben... Geen verantwoordelijkheid willen nemen, een typische eigenschap van maatschappelijk assistenten...

20-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Als we dan tóch bezig zijn met 'De Telegraaf' uit te pluizen, kan ik evenzeer nog iets vertellen over een interview met "de hoogblonde politicus" Geert Wilders. Ik had begrepen dat de interviewer niet Wildersgezind was. Toch bleef Wilders correct en consequent antwoorden na iedere aanvallende vraag. Beschaafd en zelfverzekerd.

Nu begeef ik me op glad ijs!!!  Ik weet onvoldoende over politiek om hierover te schrijven. Toch heb ik het hele interview uitgelezen, bij beetjes en bij stukjes, om er een globaal beeld van over te houden. Voor mezelf. En nu zal ik er een Lieviaanse samenvatting van maken.

De interviewer begint al met agressief te wijzen op de lege werkkamers wanneer hij de PVV-vleugel in de Tweede Kamer betreedt. Het lijkt erg op leedvermaak wanneer hij het heeft over de leegloop bij de PVV en de uittocht van PVV-politici. Wilders zegt nuchter dat zijn "medestanders vertrokken omdat ze niet konden leven met de 'minder Marokkanen'-kwestie."

-Over de verkiezingen: "Deze verkiezingen gaan over minder Europa en meer Nederland, over een sterk en onafhankelijk Nederland, een welvarend land met lagere belastingen en een eigen munt, in plaats van de giftige euro die ons alleen maar geld heeft gekost. Over een land dat trots is op zijn eigen cultuur en vlag, waar niet 65.000 asielzoekers binnenkomen en tegelijkertijd 65.000 ouderen het verzorgingshuis uit worden gezet omdat Brussel dat wil. Ook daarom willen we uit de EU."

-Over de massale asielinstroom van Eritreeërs: "We mogen van Brussel onze grenzen niet dichtgooien en staatssecretaris Teeven doet niets. Teeven loopt aan de leiband van de PvdA, hij is de linksbinnen van de PvdA. Zijn soepel vreemdelingenbeleid blijkt uit de explosie aan Eritrese vluchtelingen die hier ineens asiel aanvragen. Teeven heeft ook de Syriërs laten binnenkomen, hij heeft het kinderpardon ingevoerd, hij heeft de strafbaarstelling van illegaliteit weggewist... Grenzen niet mogen sluiten om de toestroom van Eritreeërs te stoppen? Bij de verkiezingen moeten we 'neen' zeggen tegen Brussel."

-Over de uittocht van PVV-politici: "Ik ga door, ik heb een missie, een koers, en ik laat me door niemand of niets daarvan afbrengen."

-Over het uitsluiten van groepen mensen: "Uitsluiten? We sluiten niemand... Wat is dat nou weer voor een suggestieve vraag? Niémand wordt uitgesloten. Wij sluiten niémand uit. Hoe kómt u daar nou bij? Heeft u iets van een fractieprogramma gezien of zo?... De Marokkaanse cultuur minderwaardig noemen, doet mensen zich uitgesloten voelen? De Marokkaanse cultuur IS minderwaardig. Mag ik dat niet zeggen?... En inderdaad, wij willen minder Marokkanen."...

19-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

In Nederland kennen ze d'r ook wat van. Om een land stampvol vol te stapelen en vol te proppen met opeengehoopte en opgestapelde  vreemdelingen, een land vol stapelbedden, dan moet je toch een perverse voorkeur hebben voor het onbekende, voor nieuwe mensen. Een ziekelijke manie!

Die zoekers zijn geen individuen meer, ze zijn massa's vreemd tuig, asieltuig, asielige anoniemelingen, niet eens bekwaam om in hun thuisland iets constructiefs op te bouwen. Alleen het uitschot neemt deel aan volksverhuizingen en rekent op de steun van de welvarende landen. Het zijn klaplopers, profiteurs, tafelschuimers...

Ik begin me stilaan af te vragen welke bijzondere gaven en talenten een asielzoeker moet hebben om zo gegeerd in Europese landen verwelkomd te worden?

To the point Lieve!!! Waar ik naartoe wil. In het Nederlandse Overloon komt er een nieuw asielzoekerscentrum (azc) in de voormalige jeugdgevangenis 'De Maashegge'. Het dorp telt amper 700 inwoners en nu komen er in één klap 800 nieuwelingen erbij, van Eritrea! En omdat het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) oordeelde dat door het acute tekort aan opvanglocaties overal en in elk dorpje een plek gevonden moest worden voor de armoedzaaiers, kiezen ze willekeurig een gemoedelijk dorpje uit om het te gaan verpesten met vreemde nieuwkomers.

Marietje Broes heeft een aspergeboerderij en gaat plotsklaps 800 nieuwe buren krijgen: "Ik ben er doodsbang voor. Natuurlijk moeten die mensen geholpen worden (hier begint de naïviteit al). Het beangstigt me enorm. Er hoeft maar 1 procent crimineel van te zijn (naïviteit compleet). Ik ga een camera en alarminstallatie zetten. Ja, hier was een jeugdgevangenis, maar wie daar inzat, kon niet zomaar naar buiten lopen."

De burgemeester: "Nee zeggen tegen het COA helpt niet, je kunt beter meewerken en voorwaarden stellen. Ik begrijp de zorgen van de mensen wel. Achthonderd ineens is veel en ik kan niet garanderen dat er nooit iets zal voorvallen. Ik wil toch bepaalde garanties hebben over veiligheid, toezicht en begeleiding."

Premier Rutte: "Nederland is geen open huis. De toename van asielzoekers is ontwrichtend, het zijn bizarre aantallen. Het draagvlak onder de bevolking voor het opvangen van asielzoekers wordt aangetast." Net als Teeven (Veiligheid en Justitie) vermoedt Rutte dat er sprake is van mensensmokkel. Mensensmokkel?! Ze zeggen er niet bij hoe ze dat gaan aanpakken, integendeel, ze zetten alles in het werk om die gesmokkelde mensen een veilig plekje in ons midden te geven!

18-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Terwijl ik vanmiddag de luierik aan het uithangen was, en aan het genieten was van een gratis concert van de vogeltjes in de bomen die hun hoogste liedje zongen, en toen ik daar zo zat te mijmeren in de wildernis - ik heb al verteld dat mijn tuin verwilderd is - werd ik wakker geschud en tot de orde geroepen door Polkun die mij wees op een nieuwtje over onze baas van het Katholiek Onderwijs, mevrouw Mieke van Hecke. Op 31 augustus stopt ze met baas te spelen over het katholiek onderwijs. Aan die job had ze eigenlijk nooit mogen beginnen gezien haar sympathieën voor de islam, en voor alle complimenten die samenhangen met die rare levenswijze van moslims, die totaal vreemd is aan onze authentieke levensstijl.

Mieke van Hecke,  baas katholiek (!) onderwijs. En tóch sympathiseren met de islam? Aanvankelijk wist ik niet wat ik er allemaal van moest geloven, wat ik ervan moest denken. Het artikel waarnaar Polkun verwees, begon braaf met de aankondiging van haar afscheidsinterview. Maar de teneur van alles wat volgde beviel me enorm. Een islamitische hoofddoek linken aan bloed, terreur en nazisme, prachtig! En over de 'zichtbaarheid van de islam': hoera, hier is mijn hoofddoek, zie maar, hier is de islam, zie maar!  Ja, die provocatie zien we hoe langer hoe meer. En over het principe van 'liegen tegen ongelovigen is verplicht als het helpt om de islam bij ongelovigen te verspreiden'.

Toen ik las over de rubberlaarzen van Mieke van hecke, die ze kreeg van de Boerenbond, kreeg het verhaal een ongekend crescendo dat eindigde in: "Een lelijk en plomp wijf kan zich compenseren in geestelijke schoonheid, maar dat deed ze niet. Ze promootte óók nog eens een racistische ideologie." 

Als ik dan terugdenk aan haar opvattingen en uitspraken van vroeger, mag het me niet verbazen dat dit nieuwe verhaal waar is. Dat het katholieke hoofd zich bekeerd heeft tot de islam. De islam! Daar waar in de toekomst het meeste profijt te rapen zal vallen.

Ik herinner me nog dat Mieke v.H. twee jaar geleden pleitte voor een tweede kans die Michèle Martin verdiende na haar gevangenschap. Wij zouden ons vergevensgezind moeten opstellen en haar genadig weer in ons midden verwelkomen. Zware misdadigers een tweede kans geven? Toén al twijfelde ik aan haar geloofwaardigheid. Vergiffenis schenken aan Monster Martin is gelijk aan haar aanzetten tot herhalingen van misdaden. En het evangelie erbij sleuren was wel erg hypocriet: "Tot 7x 70x vergeef ik een ander zijn schuld". Zijj vertelt er niet bij wat de Koran hierover denkt. Tenslotte ziet zij het Vlaamse katholieke onderwijs in een geseculariseerde, multiculturele en multiculturele samenleving... In die stijl heeft Paula D'Hondt vroeger ook eens iets verteld maar het bleef bij luchtspiegelingen.

En dan was er haar pleidooi voor een brede eerste graad met een algemene vorming in het secundair onderwijs. Toen vertaalde ik haar verzuchtingen in: "Een 12-jarige die liever speelt dan leert, of iemand die geen ambities koestert voor de toekomst, zal eerder de gemakkelijkste vakken kiezen in de eerste graad, het 'watervalsysteem' schuift dan op naar jongere leeftijd."

Mieke v. H. opteerde voor 'Deelattesten', om het aantal schoolverlaters zonder diploma te doen dalen. Mijn commentaar: "Deelattesten maken het mogelijk om niet-geslaagde leerlingen tóch het secundair onderwijs te laten beëindigen zonder geslaagd te zijn voor wiskunde of voor Nederlands. Waarmee Mieke v.H. een flinke toegeving gaf aan het grote aantal allochtonen in het beroepsonderwijs die van algemene vakken geen flauw benul hadden. En zo krijg je dan schoolverlaters zonder diploma. Handig ingespeeld op op het lage allochtone niveau bij het schoolverlaten"...

Neen, Mieke van Hecke heb ik altijd willen begrijpen, maar ben er nooit in geslaagd.

17-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

"1.200 asielzoekers strijken neer bij Hamont." Dat was de titel van een onheilspellend berichtje gisteren.

In het Nederlandse Budel, vlak over de grens met Hamont, zijn de eerste asielzoekers al aangemeerd in de Nassau-Dietzkazerne.

Er zullen er nog meer komen neerstrijken. De kazerne heeft een capaciteit van 1.200 personen, maar de instroom zal geleidelijk zijn. Dat zegt het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers).

De aanpalende Belgisch-Limburgse gemeenten waren niet op de hoogte van de komst van nieuwe ontdekkingsreizigers. Burgemeester Schuurmans van Hamont-Achel reageert: "We hopen dat het geen negatieve impact op ons heeft."

"De kazerne ligt op een afgelegen terrein, er zijn weinig directe omwonenden. Maar het is een open centrum en natuurlijk moeten die mensen ook boodschappen doen, op economisch vlak zullen de gemeenten het dus zeker merken.", aldus het COA.

Burgemeester Schuurmans mag hopen zoveel hij wilt, die impact komt er tóch. 'Impact', een mooi woord voor overlast! Want de nieuwkomers  zullen zeker niet de bloemetjes gaan tellen in de perkjes van het domein, of krijgertje gaan spelen op de binnenplaats. Misschien wel roof- en strooptochtjes in de buurgemeenten?

Nu zal Lieve eens een typisch voorbeeldje geven van de overlast die asielzoekers veroorzaken. Toen hier in de Helchterense kazerne 550 asielzoekers opgevangen werden als hotel- en badgasten, toerde ik rond in de buurt en zag in de verte  blauwe zwaailichten van een politiecombi. Het verkeer zat strop, de file schoof vooruit in een slakkengangetje. Toen ik dichterbij kwam, wist ik wat er gaande was. Een hele groep asielzoekers werd persoonlijk begeleid door politieagenten bij het oversteken van de drukke baan... Niet te geloven!!! En dan zwijg ik nog over de vuilnisbakken aan de bushokjes, die uitpuilden van allerlei afval dat zich ook over de stoep en het fietspad verspreidde. Bushokjes zag ik propvol gevuld met 'nieuwe' mensen met een brousse-mentaliteit waar je niet naast kon kijken.

Waarom hoor ik op tv nooit iemand zeggen: "Zet ze op een bus en rij ermee naar waar ze vandaan komen."?

16-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Aan de ingang van de Sint-Benedictsabdij in Achel hangt een uurrooster dat elke bezoeker uitnodigt om aan het gebed deel te nemen. Een opmerkzame voorbijganger wees op het vierde punt van de dagorde: "SEX", op elke weekdag om 11.45 uur!

Het secretariaat van de abdij verklaart: "Eigenlijk hoort er Sext te staan, wat verwijst naar een getijdengebed dat rond het middaguur wordt gehouden. De letter 't' is er afgevallen, het is een oud bord. Meer moet u daar niet achter zoeken."

Ja, ja... Binnen de abdijmuren valt er dan toch nog wat te beleven. Moet ik goed onthouden als ik me nog eens terugtrek voor een retraite in de abdij wanneer ik worstel met een writer's block.

16-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

En hun kinderen heb ik rond 8.30 uur allemaal zien vertrekken naar school. Ze leken op fietsende fluovestjes. Lief.

                                          Nog altijd niets aan de hand.

15-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Het verhaal dat nu volgt is geschreven door een onbekende auteur die zichzelf "een man van vlees en bloed" noemt. Hier en daar heeft Lieve de tekst een personal touch gegeven om de sensualiteit van het verhaal te versterken.

Beelden van een vrouw in lingerie trekken de aandacht van een man.

Iedereen kent de clichés die de man in een slecht daglicht stellen. 'Mannen denken om de 7 seconden aan seks... Mannen raken in vervoering  als ze alleen nog maar een paar lange benen onder een minirokje zien uitkomen... Mannen worden kwijlende honden die al dagenlang geen eten meer gehad hebben wanneer een vrouw alleen nog maar dat extra knoopje losknoopt'...

En de vrouwen dan? De shoppingwoede van vrouwlief is vaak een bron van ergernis. Het enige moment van verzoening met haar koopzieke gedrag doet zich 's avonds voor wanneer ze voor het slapen gaan nog even door de badkamer loopt, in een geil lingeriesetje, pas gekocht. Ik geef toe, het is sexy om een vrouw in lingerie te bewonderen. Beelden van een vrouw in lingerie trekken de aandacht van de man. Mannen zijn gemaakt om snel te reageren op visuele seksuele prikkels. Waarom is lingerie toch zo opwindend?

Het naakte lichaam van een vrouw, daar is niets mis mee, maar de charme van lingerie zit in de verbeelding. Lingerie is één stap verwijderd van naakt. Fantaseren over een vrouw in lingerie is spannend omdat een halfnaakt vrouwenlichaam de mannelijke erotische fantasieën stimuleert.

Het is waarschijnlijk ook om die reden dat ik onlangs een lingeriewinkel durfde binnenstappen om mijn popje te verrassen met een sexy setje. De blik in haar ogen bij het openmaken van haar cadeautje sprak boekdelen: "Wil hij nu echt dat ik dit aantrek? Ziet hij mij nu echt als een hoertje?"... Na een paar ophitsende ruzietjes kwam zij op het briljante idee om een zacht muziekje op te leggen, toch dat leuk cadeautje aan te trekken en door de kamer te paraderen. Ze etaleerde haar prachtige lichaam in volle glorie in dat weinig verhullend outfitje. Ze probeerde me onder de duim te houden met haar uitdagende spelletjes omdat ze wist dat ik verstrikt ging geraken in haar web van visuele impulsen. Om haar niet teleur te stellen heb ik dan toch maar toegegeven en heb me laten meevoeren in de verleiding. Hoe kan dat ook anders? Ik ben tenslotte ook maar een gezonde man van vlees en bloed!

14-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

De brief

De georganiseerde sponsoring van het migrantenonderwijs begon met een brief. Het gemeentebestuur van Heusden-Zolder stuurde op 1 maart 1990 een deftige brief naar alle scholen en hun begeleiders, om hen verheugd mee te delen dat er een bedrag van 500 miljoen (franken) voorzien was om de kansarmoede te bestrijden.

De brief heb ik nog, hij is vergeeld en ruikt naar oud papier, en bovenaan zie je aan de roestvlekjes dat er een paperclipje gezeten had. In het midden van de brief  staan de sporen van een kopje koffie, en links en rechts in de marges staan aantekeningen van mezelf. Wat moet ik toen kwaad geweest zijn!

Inhoud van de brief: "Op de begroting van de Vlaamse Gemeenschap werd opnieuw, zoals op de begroting van 1989, een krediet van 500 miljoen voorzien voor allerhande initiatieven ter bestrijding van de kansarmoede". In de volgende regels werden alle betrokkenen warm gemaakt om mee te werken aan een project dat alle ouders dichter wilde betrekken bij het onderwijsgebeuren. De brief hamerde ongemeen hard op het belang van ouderbetrokkenheid, zó hard dat de lezers half in coma geklopt werden. Zo werd het Lenssens-project geïntroduceerd. Lenssens?... Belletje rinkelt. Was dat niet de man die ons ooit met opgeheven vingertje wees op onze 'vooroordelen' over migranten?!

Het was een brave brief, met items als 'achterstellingssituaties', 'kansarmoedebestrijding', 'ouderbetrokkenheid', en zo van die kreten over naïeve naastenliefde. Onderaan stonden echter de handtekeningen van de coördinator migrantendienst en de schepen van migranten... Hola! De migrantendienst! Mijn waakzaamheid en bloeddruk stegen, en tegelijk begon ik argwanend te speuren naar woorden als 'migrant' of 'integratie'. Deze woorden kon ik echter niet terugvinden in de tekst, ze werden bewúst vermeden, omdat de brief van de migrantendienst kwam, én het project werd naar Lenssens genoemd, de verdediger van de migranten.

Enkele maanden later. Het project was al goed aan de gang en iedereen was inmiddels de brief van de migrantendienst vergeten. Toen bleek dat 'de brief' bedrog en misleiding was, want stilaan evolueerden de projectactiviteiten naar "Integratie van Migranten". Een slapjanus van de migrantendienst versprak zich en noemde het project "Integratie van Migranten". Ach, de 500 miljoen waren toch al opgesoupeerd.

En de Vlaamse kansarmen?

Kansarme Vlaminkjes werden buitengesloten, die konden fluiten naar begeleiding. De oorspronkelijke kansarmoedebestrijding maakte plaats voor integratiebevorderende activiteiten voor migrantenleerlingen. Die ommezwaai was nodig om alle miljoenen naar het migrantenoderwijs te kunnen versassen. Ik was blijkbaar de enige die zich afvroeg: Is er dan geen kansarmoede in Vlaamse gezinnen? Moeten Vlaamse ouders niet betrokken worden bij het onderwijs van hun kinderen? Zijn er geen Vlaamse kindjes in nood?...

De geldkraan

De geldkraan naar het migrantenonderwijs is nu nog altijd niet dichtgedraaid. Die zal wel fortuinen blijven doorsluizen naar het migrantenwereldje dat zo lek is als een zeef. Hele sloten en bergen geld, koffers vol goudstukken, handenvol zilverlingen, werden doorgesluisd naar de onderwijswereld om de migrantjes te helpen integreren en om hun taal- en leerachterstand weg te werken. 'Parels voor de zwijnen'! Dubieuze projecten met zweverige leerstof werken averechts, ze doen allochtoontjes dieper wegzinken in hun eigenheden, in hun eigen wereldje, ver weg van onze samenleving. Hun eigen stijl van lesvolgen is heel anders dan die van hun Vlaamse klasgenootjes, en die verschillende eigenheden in één multiculturele klas, dat kan nooit klikken, dat kan nooit werken. De geldkraan bleef openstaan, terwijl migrantenleerlingen het niet zo nauw namen met inzet en vlijt, met respect voor de Nederlandse taal, ook onvoldoende interesse in de leerstof, geen ambities voor de toekomst, geen verantwoordelijkheidsgevoel... Uitzichtloze toestanden waar toch fortuinen tegenaan gesmeten werden!

Evaluatie door de scholen

Scholen die extra subsidies kregen voor de begeleiding van kansarmen, moesten ook aantonen wat ze met dat geld deden en welke resultaten ze daarmee behaalden. Als illustratie ga ik me hier beperken tot directrice An Serpent. Haar specialiteit was het vervalsen van verslagen en van attesten. Ik was getuige van het gefoefel en gesjoemel tijdens evaluatievergaderingen. De vorderingen van de leerlingen werden rooskleuriger voorgesteld dan ze in werkelijkheid waren, ook bijlessen en remediërende activiteiten werden verzonnen, en de inspanningen van de taakleerkracht werden schromelijk overdreven... Zó gebeurde dat in de concentratiescholen!!!

13-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Gezien bij:

http://blog.seniorennet.be/polkun

Kijk eens hoe makkelijk Jos het ons maakt om op 25 mei op de juiste partij te stemmen !

12-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Eindelijk geraken tuigdorpen meer en meer ingeburgerd. In navolging van Amsterdam, Tilburg en Utrecht, zal nu ook Rotterdam lastpakken uit de stad weren. Het bouwt een aso-dorp (afzondering voor asocialen), waar in een verzameling containers het ontuig en uitschot ondergebracht zal worden. Een 'aso-dorp' is een veel te mooi woord, 'tuigdorp' klinkt beter, zoals het al ingeburgerd geraakt is in Nederland .

Een tuigdorp bestaat uit een aantal containers met hekken errond, ergens op een weiland ver buiten de stad. Nederlandse schepen voor Veiligheid: "Ze zijn te slim voor een psychiatrische kliniek, niet crimineel genoeg voor de cel, maar te gevaarlijk voor de buurt. Ze bedreigen, intimideren en beledigen de buren. Ze verzieken het woongenot."

Ondertussen heeft Geert Wilders al gepast gereageerd op een cartoon op de website van de VARA, een cartoon die tuigdorpen vergelijkt met concentratiekampen en gaskamers. De cartoon verwijderen of de PVV boycot de VARA. Wilders had het over "zieke geesten bij de VARA". Voilà.

En nu maar wachten tot die van Meulenberg in quarantaine-inrichtingen gestopt gaan worden. Of scholieren die immuun zijn voor sancties en voor wijze raad, die hardnekkig hervallen in afwijkend gedrag, en die telkens weggestuurd worden. Elke school heeft een aantal onschoolbare jongeren, onverbeterlijken, onopvoedbaren, zij die na de honderdste kans die ze gekregen hebben, tóch nog in de fout gaan. Hallo lichtgelovigen, die menen dat iedereen nog een tweede kans moet krijgen!? Ik heb vroeger al geopperd dat die harde kern afgezonderd moet worden van een gezonde omgeving.

12-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Er was eens een 10-jarig jongetje, Fritske was zijn naam. Hij zat in de vierde klas van de school van directeur Appelboom. Een school die toen nog niet dreigde te stikken in multicultureel geklungel. Leerlingen hoefden niet te worstelen met vreemde toestanden. Directeur Appelboom hield van de sereniteit van zijn monoculturele school. Geen diversiteit, dus ook geen conflicten.

Fritske kwam op zekere dag naar me toe en begon te vertellen over zijn alledaagse belevenissen. Toen hij terug naar zijn klas wilde gaan, zei hij onomwonden: "Ik vind u een lieve mevrouw, ik ben graag bij u. Als ik later groot ben, wil ik met u trouwen."... Wat een hartendiefje!

Aanvankelijk wist ik geen raad met deze regelrechte liefdesverklaring. Vertederend, spontaan, onschuldig. Lieve besefte dat ze nu tactvol een en ander op te lossen had, want het gevoelsleven van een 10-jarige is breekbaar en broos. "Als ik later groot ben..." zei Fritske. Dat betekende dat ik nog tijd had om een strategietje uit te stippelen. Toen de mama en de papa naar de ouderavond kwamen, werd het onderwerp voorzichtig aangeraakt en besproken. Wijze mensen.

Ondertussen kwam Fritske nog regelmatig op bezoek, gewoon om bij mij te zijn. En maar vertellen. Ik wees hem op de leuke meisjes van zijn klas. Frits, kijk eens naar Marieke en Sofieke, die zien er toch zo lief uit. En Sofieke mag al make-up gebruiken, zo af en toe pikt ze die van haar mama. En kijk eens naar de lieve jurkjes die ze dragen. Het woord 'seks' werd angstvallig vermeden in onze babbeltjes, want zover zijn die jongetjes nog niet, dat zouden ze toch niet weten te plaatsen. Fritske luisterde aandachtig naar de verhalen over de meisjes van zijn klas. Hij vond het wel spannend.

Enkele jaren later vernam ik dat Frits een vast vriendinnetje had. Eentje van zijn klas. Ze gingen samen studeren. En nu zijn ze gelukkig getrouwd. Ze hebben twee schattige kindjes die omringd worden door overvloedige liefde en aandacht.

11-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Vroeger, dat was toen niemand mocht weten dat Lieve sympathiseerde met het Vlaams Blok. Nu wil ik het van de daken schreeuwen!

De volgende tekst heb ik gepikt van:    http://blog.seniorennet.be/polkun

Het boek “Vuile blanken, anti-Vlaams racisme, Het Laatste Taboe”

gepubliceerd op 07 mei 2014 om 11:53

10-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

"Kloof tussen sterke en zwakke leerlingen nergens zo groot als bij ons". Gisteren gelezen, maar dat is geen nieuws meer, die kloof is er al sinds de invasie van vreemde leerlingen in onze Vlaamse scholen. Verder zegt het artikel dat vooral allochtone leerlingen het moeilijk hebben. Ook oud nieuws. Logisch dat afkomst en sociale achtergronden een vlotte integratie verhinderen. Professor Jacobs van de ULB begint wel te overdrijven wanneer hij stelt dat schoolsysteem en samenleving gefaald hebben, en dat concentratiescholen aangepakt moeten worden, dat concentratiescholen gemengde scholen moeten worden, dat Vlaamse leerlingen naar concentratiescholen gelokt moeten worden...

Apart onderwijs

Ik zal het allemaal nog eens opnieuw zeggen. De kloof is er omdat sterke en zwakke leerlingen SAMEN zitten. Zet ze beiden apart, dan verdwijnt de kloof. Dat is Lieviaanse logica.

Laat allochtonen in hun eigen sop gaar koken, en laat Vlamingen tot volle bloei komen. Dat kan alleen maar in apart onderwijs, niét in gemengde scholen.

Er is altijd al een dwangmatig streven geweest naar een gelijke verdeling van alle soorten leerlingen over alle scholen. Het blijft ploeteren en prutsen, een sociale mix kan je niet forceren. Het contrast tussen Vlaamse en allochtone leerlingen is onuitwisbaar. Meng champagne en levertraan, dan krijg je een vieze mix waarbij de champagne alle glans verliest, terwijl de levertraan zijn afstotelijke smaak en geur behoudt.

Voorstanders van gemengde scholen zijn erop uit om allochtonen te laten profiteren van hun Vlaamse klasgenootjes, maar dat doen allochtonen niet, zij sleuren Vlaamse leerlingen mee in de afgrond, beiden tuimelen naar beneden. Niemand wordt beter van een mix waar uiteenlopende geaardheden bijeen zitten. Ik heb ook ondervonden dat allochtonen niet bereid zijn om bij hun Vlaamse medeleerlingen 'in de leer' te gaan, ze blijven wie ze zijn en wat ze weten en kunnen. Andersom kunnen allochtonen niets bijbrengen aan onze Vlaamse leerlingen, ze hebben niets om ons te 'verrijken', en zeker de moslims niet.

Een mengsel van blank en zwart in de klas brengt ons traditionele Vlaamse onderwijs in gevaar, het tast de onderwijskwaliteit aan omdat het lespeil automatisch zakt en aangepast wordt aan de zwakke onderlaag.   

De bijdrage van scholen aan de kloof tussen sterke en zwakke leerlingen

Het huldigen van de thuistaal, de indoctrinerende islamlessen, het tolereren van spijbelen en te laat komen, het tolereren van de hoofddoek, het accepteren van doktersbriefjes die vrijstellen van zwem- en turnlessen, geldverslindende projecten die het onderscheid tussen allochtoon en autochtoon versterken, het negeren van massale afwezigheden van ouders op ouderavonden, leerlingen klassen laten overslaan, onvoldoende sancties bij de onwil van allochtonen om Nederlands te spreken, om te presteren, om resultaten te bereiken, onvoldoende aanpak van gebrekkige studiehouding, het onvoldoende motiveren om te studeren, om een doel te bereiken, allochtonen wegwijs maken naar het stempellokaal...

09-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Over de verderfelijke invloed van moeders op hun zonen.

Gisteren begon een assisenproces tegen een 49-jarige man die beschuldigd wordt van moedermoord. Drie jaar geleden reed hij met zijn auto in volle vaart tegen een boom. Zijn moeder zat naast hem en overleed. Hij was lichtgewond. Nochtans wilden ze samen zelfmoord plegen, zegt hij, maar het gerecht twijfelt daaraan.

Nu zal ik eens vertellen over een gelijkaardig 'geval' (schooljaar 1988-1989), waarbij de moeder zich ziekelijk vastklampte aan haar zoontje.

Kris van de derde klas was de oogappel van zijn lieve mama. Enig kind van gescheiden ouders. Hij was al 9 jaar en toch bracht mama hem zelf naar school, zijn handje stevig omklemd. De weg naar school duurde slechts enkele minuten en toch mocht Kris nooit alleen naar school en ook niet met vriendjes.

Kris zat in het derde leerjaar bij meester Jan. Eigenlijk had moeder het liefst een juf voor Kris. Volgend jaar zou Kris bij juffrouw Nicole komen, en nu al instrueerde moeder de juf hoe ze het best Kris kon aanpakken.

In de loop van het derde leerjaar begon Kris te spijbelen. Slechts 3 of 4 dagen in de week verscheen hij in de klas. Zijn mama hield hem thuis! Zij wou hem dicht bij zich in de buurt hebben en was bijzonder vindingrijk in het bedenken van redenen om hem niet naar school te brengen. Haar fantasie kende geen grenzen bij het verzinnen van smoesjes: "Kris wordt geplaagd op de speelplaats... hij heeft buikpijn... hij moet naar de tandarts... hij voelt zich misselijk"... Zo trachtte moeder de afwezigheden van haar zoon legaal te maken. Er waren ook doktersbriefjes, maar de huisarts kon niet álle afwezigheden dekken. De familiale situatie werd erg doorzichtig voor directie en leerkrachten, maar die toonden begrip voor moeder (FOUT!), en zo aanmoedigden ze haar aan om haar illegale praktijken voort te zetten.

Kris mocht niet bij een jeugdbeweging, en zeker nooit op kamp gaan. Met vriendjes spelen mocht alleen maar bij hem thuis, onder moeders toezicht. En toen Kris in de puberteit kwam, werden de eerste afwijkingen al zichtbaar. Hij had een buitengewone belangstelling voor de eigen sekse, meisjes interesseerden hem niet. Mama was er blij om, dan kon ze Krisje misschien levenslang verwennen? De seksuele ontwikkeling van Kris verliep niet normaal. Zijn oedipusgevoelens stonden een normale relatie met een meisje in de weg. Maar Kris was gelukkig, hij genoot van mama's verwennerijen.

Later... Kris is nu al 35 jaar en woont nog altijd bij zijn moeder thuis, waar zij alle karweitjes voor hem opknapt. De jongeman is zelf tot niets in staat. Alle problemen worden door zijn moeder opgelost. Zij stippelt zelfs uit hoe hij moet reageren op gebeurtenissen, hoe hij moet denken over sociale toestanden. Zij heeft van hem een slappeling en een nietsnut gemaakt, een slampamper! De kansen om een eigen leven op te bouwen, om een man met persoonlijkheid , wilskracht en doortastendheid te worden, die kansen heeft hij nooit gekregen van zijn moeder!!!

08-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

"Zweden werken langer en zijn gelukkiger dan Belgen". Dat blijkt uit een rondvraag van verzekeraar Delta Lloyd Life in België en Zweden . 

Mijn eerste indruk was: dit is een misleidende conclusie. Ze hebben de zaken omgedraaid. Het is niet omdat ze langer werken dat ze gelukkig zijn, het is omdat ze gelukkig zijn dat ze langer kunnen werken!

Ik denk dat de verzekeraar ingehuurd is door onze overheid om ons wijs te maken dat we gelukkiger worden als we langer zouden werken. "Langer werken maakt gelukkig"... We zullen het nog wel vaker horen. Eerst was er de kreet "langer werken" waarmee we om de oren werden geslagen. Het is de kracht van de herhaling als verbale techniek om te hersenspoelen en te overtuigen. Als je maar vaak genoeg op nonsens hamert, dan klinkt de grootste onzin uiteindelijk toch nog geloofwaardig en ernstig.

Er wordt ook gezegd: "langer leven = langer werken". Dat is een foute redenering. Volgens de Lieviaanse filosofie klinkt het anders: "langer leven = langer pensioen". Zo zit dat.

Wij zullen ons dus moeten uitsloven tot het uiterste, tot we de geest geven. Met looprekje of rolstoel, in het zweet ons aanschijns zullen we dagelijks moeten instaan voor de afbrokkelende welvaart van de gemeenschap, uit solidariteit met vreemde klaplopers en pretparkbezoekers, de houtwormen en lintwormen die onze samenleving aan het uithollen zijn. We zullen moeten wroeten om de multiculturaliteit te ondersteunen en te stimuleren. Wij als blanke slaven in dienst van werkloze asielzoekers, werkloze vluchtelingen, werkloze illegalen, werkloze criminelen, werkloze migranten, werkloze vreemdelingen, werkloze buitenlanders, werkloze inwijkelingen, werkloze goudzoekers... Deze aantallen zullen blijven groeien en daarom moeten wij allemaal langer werken, om leeghangers en nietsnutten in leven te houden.

07-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

In 1973 startte in een aantal Nederlandse basisscholen het GEON-project. GEON = gedifferentieerd onderwijs, onderwijs aangepast aan de individuele leerling. Bij het aanbieden van de leerstof werd er onderscheid gemaakt tussen goede, middelmatige en zwakke leerlingen. Onderscheid in beide richtingen dus: zwakke leerlingen die nood hebben aan gematigde leerstof, en sterke leerlingen die zwaardere leerstof aankunnen. Leerachterstand én leervoorsprong, béiden werden aangepakt.

Het differentiatieprincipe waaide even later over naar ons land. Maar ze begrepen het hier verkeerd. De leerstof werd in een eenrichtingsverkeer aangeboden naar de zwakke leerling toe. Enkel aan leerachterstanden werd er gewerkt, slimmeriken en leergierigen konden de boom in. En met de komst van de talloze migrantjes werd het nog erger. Dat komt ervan als je onderwijsvernieuwing verkeerd interpreteert en enkel uitvallers en leervertraagden te hulp schiet. Gedragsgestoorden, sociaalgestoorden, leergestoorden... voor alles wat maar enigszins gestoord leek werden er geldverslindende projecten uitgevonden.

Nu volgt er een prachtig voorbeeld van 'elitevorming'.

Onlangs las ik over een 9-jarig jongetje dat al naar de middelbare school mag. Zijn naam is Duuk Niemantsverdriet (zie afbeelding). Hij legde een foutloze Cito-toets (=eindtest basisonderwijs) af. De bolleboos en boekenwurm is leerling van basisschool Verburch-Hof uit het Zuid-Hollandse Poeldijk waar hij bijna drie klassen oversloeg. Rekenen is zijn sterkste vak. Zijn persoonlijke begeleider: "Duuk is getest op hoogbegaafdheid en daar viel hij buiten alle tabellen. Hij krijgt levelwerk, moeilijke opdrachten en opgaven uit hogere klassen, en sinds kort krijgt hij ook nog Engelstalige wiskunde-opdrachten via de computer." Duuk zelf zegt dat hij in de klas nooit kon samenwerken met leeftijdgenootjes, en in de hogere klas kon hij dat eindelijk wel. Zo voelde hij zich beter in zijn vel. Verwacht wordt dat Duuk ook de middelbare school in versnelde pas zal doorlopen. Hij gaat tweetalig onderwijs volgen in Wateringen, en de kans is groot dat hij daar ook binnen een paar jaar doorheen is.

Het is dus tóch mogelijk dat hoogbegaafden en bollebozen zich op school kunnen ontwikkelen in hun eigen snelle tempo. Dat hun leergierigheid en prestatiedrift niet afgeremd worden door achterblijvende klasgenootjes.

Ik pleit voor een georganiseerde aanpak van onze strebers. Zij moeten 'gekoesterd', geactiveerd en gestimuleerd worden. Zij moeten meer middelen krijgen om hun bijzondere talenten te kunnen ontplooien. Achterblijvers hebben dan ook meer grip om zich te kunnen optrekken aan de voortrekkers. Een soort nivellering naar boven toe.    

Als aan minderbedeelden en achtergestelde groepen zoveel geldverslindende projecten verprutst werden, waarom dan nu geen monsterprojecten om onze Vlaamse schrandere jeugd meer ontwikkelingskansen te geven? Tot nu toe werden ze altijd gediscrimineerd.

Er bestaat 'buitengewoon' onderwijs voor verstandelijk minderbegaafden. Waarom geen 'buitengewoon' onderwijs voor superieur begaafden?!

06-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

De tijd is rijp om weer eens op de frivole toer te gaan. De droom die ik nu ga vertellen is al aan de beurt geweest op mijn blog, maar ik vertel hem graag nog eens opnieuw.

In dromenland maak je bizarre dingen mee. Zeker wanneer je je 's ochtends alles nog haarfijn herinnert, alsof de droom je niet wilt loslaten. Luister...

Lieve zat eens opgesloten in de lift van een hoog appartementsgebouw. De lift bleef alsmaar in beweging, was niet meer te stoppen, eerst ging hij helemaal naar boven, dan weer naar beneden, en zo bleef dat maar doorgaan, op en neer, op en neer... Alle verdiepingen ben ik wel 17 keren gepasseerd... Tot de lift plotseling ontplofte toen hij helemaal boven was... Afgelopen.

Freud hield ervan om dit soort dromen te verklaren. Zijn droominterpretaties waren één van de pijlers waarop zijn psychoanalyse gebaseerd was, en via de dromen van zijn patiënten kreeg hij toegang tot hun onbewuste wensen en angsten. Het is bekend dat Freud in alle dromen seksuele symbolen zag en zijn droomduidingen hadden dan ook een seksueel tintje.

Lieve zal nu zélf eens haar droom gaan duiden, op z'n freudiaans.

De liftkoker, of de liftschacht, die stelt de Vagina voor. En de lift zelf is de Penis, die zich op en neer beweegt in de liftkoker, in de vagina. En de ontploffing van de lift bovenaan in de koker is de extatische climax, de uitbarsting... Het Orgasme!

Het schijnt dat dromen iets kunnen onthullen over geheime onbewuste verlangens en angsten. Die interpretatie laat ik graag over aan de fantasie van mijn lezers.

Mijn erotisch getinte droomverklaring over 'De Lift en De Liftkoker' is verzonnen door mijn andere ik. Lieve distantieert zich van zulke wulpse schrijfselen. Haar inspiratie neemt soms een schuinse bocht waarin niet meer afgeremd kan worden, waarin wilde fantasieën een uitweg zoeken. Bevrijdend en goed voor het gemoed!

04-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Vroeger probeerde de overheid ons wijs te maken dat migrantenleerlingen niets te maken hebben met het zakken van het onderwijspeil. We werden half bewusteloos geïndoctrineerd door wazige theorieën en cijfers die moesten aantonen dat allochtonen de onderwijskwaliteit niét aantasten.

Ons werd verweten dat we geplaagd zaten met het vooroordeel dat "Migrantenkinderen het onderwijspeil naar omlaag halen". Een vooroordeel noemden ze dat! De patrones van alle allochtonen, Paula D'Hondt, kwam toen vanuit haar keukentje en liet de wastobbe overkoken, om te kunnen meewerken aan de vooroordelen waarmee wij autochtonen geplaagd zitten.

Actieplannen werden bedacht voor een betere schoolopleiding voor migranten. Die plannen betekenden: bijscholing van leerkrachten, ontwikkelen van didactisch materiaal, begeleiding van scholen, bijkomende taalleerkrachten... Zie je de fortuinen al vloeien uit 'de hoorn des overvloeds'?... Overal besparingen en bezuinigingen, behalve op het migrantenonderwijs.

Het accent bij al deze grootse plannen lag uiteraard op taalvaardigheid. Onderwijsminster Coens begon ermee. Gedreven door een streven naar een multicultureel ideaal verzon hij het 'Project Onderwijsvoorrang". Zijn opvolger Vandenbossche ging op dezelfde toer voort door zich heftig te verzetten tegen concentratiescholen. Hij stimuleerde blanke scholen om hun poorten wijd open te zetten voor kinderen van een vreemd merk. Ook nu is minister Smet voorstander van een spreiding van allochtone leerlingen over alle scholen (zo kunnen ze overál het lespeil naar beneden halen). Over zijn geldverslindende projecten heb ik nog niet zo lang geleden geschreven. 

Dan was er ook nog het NT2-project (Nederlands Tweede! Taal), een gigantisch miljoenenproject, ineengeflanst door linguïst Koen Jaspaert, in zijn Steunpunt NT2 in Leuven. Hij bedacht aangepast taalonderwijs voor allochtonen, want hij geloofde waarachtig in verborgen taaltalenten bij migranten. In 1993 werd het NT2-project geboren, het maakte brandhout van het klassieke taalonderricht, spelling en spraakkunst bv werden bijkomstig, status en reputatie van een Nederlandse les verdwenen. Leerkrachten raakten moedeloos omdat ze rare dingen in de klas moesten vertellen die hen opgedrongen werden, waar ze niet achter stonden.

Het NT2-project bombardeerde onze Nederlandse Taal tot een tweederangstaal. Koen Jaspaert verzon samen met zijn volgelingen een gigantische 'zwijnenparel', alternatief ‘taakgericht’ taalonderwijs. 'Parels voor de zwijnen'! Leraren wisten niet wat hen overkwam, en om te overleven speelden ze maar wat mee met het Leuvense geklungel en geklooi, want het hele NT2-miljoenenproject leek op een lappenpop waaraan losse draadjes bengelden en die amateuristisch ineengeknutseld was... Een lappenpop die vele miljoenen kostte! Taakgericht en zelfgestuurd taalonderwijs staat inderdaad haaks op een effectieve achterstandsdidactiek.

Koen Jaspaert ging er prat op dat de Vlaamse overheid zijn Leuvens Steunpunt NT2 veel subsidies toekende voor de ontwikkeling van lesmateriaal “om de emancipatorische functie van het taalonderwijs te ondersteunen”. Het Steunpunt kreeg vanaf 1990 een half miljard BFr om het NT2-onderwijs te ondersteunen, maar remde zelf specifiek en effectief NT2-onderwijs af. Via de propaganda voor modieus taakgericht taalonderwijs en de invloed op de eindtermen e.d. tastte het Steunpunt het niveau van ons taalonderwijs aan.

Lieve kwam in de problemen toen ze in haar eentje protesteerde tegen het NT2-project: "Taallessen aanpassen aan het lage niveau van Turkse leerlingen? Nederlands ondergeschikt maken aan het Turks?"... Het hielp natuurlijk niet, omdat iedereen stilletjes zweeg, én omdat er enorme fortuinen mee gemoeid waren met het NT2-project, een project dat de multiculturaliteit sponsorde. Horbert en Blauwbaard waren mijn tegenstanders. Niet tegen op te boksen. Zij verloochenden onze eigen Vlaamse leerlingen!

Ik zou het OETC-project haast vergeten (onderwijs in eigen taal en cultuur), waarbij sommige vakken in de taal van migrantenkinderen gegeven werden.

En als sappige afsluiter eindig ik met te vertellen over een kleuterleidster die ik gebrekkig Nederlands hoorde spreken tegen haar kleutertjes, met een Turks accent... Terwijl de overheid toen net bezig was met te pleiten voor een betere taalvaardigheid van migrantenleerlingen!

03-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

Lees hier over de vervroegde vrijlating van Volkert van der Graaf, moordenaar van Pim Fortuyn: http://blog.seniorennet.be/polkun

Ik wil hier iets aan toevoegen. Eergisteren stond er een beschamend artikel in HLN: "Buren bang voor terugkeer Volkert van der Graaf", geschreven door Vincent Jannink. Deze kerel verdenk ik ervan enige sympathie te koesteren voor de moordenaar. Om te beginnen is de buurt in Harderwijk niet bang voor de moordenaar, wél voor de gekken die hem op internet bedreigen en naar de wijk zullen komen, zo stond er geschreven.

Iets verder in de tekst: "idioten die op internet anoniem roepen dat de moordenaar van Pim altijd achterom zal moeten kijken"... "rare types weten dat Volkert hier woont". "Gekken, idioten, rare types" ?! ...

Kortom de buurt heeft geen moeite met de moordenaar, wél met anderen die gedreven door een menselijke en begrijpelijke woede achter de moordenaar aanzitten. Het zou pas abnormaal en verontrustend zijn indien moordenaar Volkert met rust gelaten zou worden!

Het is eigenaardig dat in de tekst van de linkse auteur nérgens het woord "extreemlinkse" moordenaar voorkomt. De moordenaar wordt een "milieuactivist" genoemd!!!

Dit soort auteurs is verantwoordelijk voor vervalsing van feiten uit het verleden, voor verdraaide voorstellingen van hetgeen werkelijk gebeurd is en wat er toen bij de mensen en in de gemeenschap omging.

02-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve

1. Lieve is een zaag. Dat komt omdat ik me niet kernachtig kan uitdrukken, ik heb tijd nodig om 'to the point' te komen. De weg naar the point hebben ze veel te lang gemaakt.

2. Lieve is geobsedeerd door zinnenprikkelende verhaaltjes. Dat klopt. Weerlegging overbodig, begin ik niet aan.

3. Lieve lijdt aan anthropofobie (= angst voor mensen). Ik ben geen eenzaat, ik hou van mensen, van mannen in het bijzonder, en dan vooral van die waar ik moet van afblijven.

4. Lieve is traag. Ik kan alles rapper, maar dan duurt het langer.

5. Lieve heeft een andere ik. Dat is de derde persoon die ik soms gebruik bij het schrijven. Bij delicate onderwerpen of pikante vertelseltjes kan ik me dan verschuilen achter mijn 'andere ik'. Zelf ben ik ontoerekeningsvatbaar, en als er iets misgaat zijn er altijd verzachtende omstandigheden.

6. Lieve is tegendraads. Omdat ik in spiegelbeeld kan schrijven? Ik ben meegaand en inschikkelijk. Zolang ik mijn zin maar krijg.   

7. Lieve is een dromer. Dat lijkt maar zo. Als ik me 'afwezig' gedraag, ben ik hard aan het nadenken, aan het mediteren, aan het fantaseren. Mijn omgeving begrijpt me niet als ik wegglijd in mijn droomwereld.

8. Lieve is een fantast. Ik kan fantasie en werkelijkheid goed onderscheiden. Daarom hou ik er een schizofrene boekhouding op na. Eigenlijk ben ik een nuchtere realist, maar niemand gelooft me als ik vertel dat Eva mijn vriendin is, en Adam mijn minnaar. Mijn fantasie slaat nooit op hol, behalve wanneer ik de pedalen verlies. En zo ontstaan er dan fantaserietjes en verzinseltjes op gladde zijweggetjes met uitschuivers en gevaarlijke bermen.

9. Lieve wordt geplaagd door opgekropte ergernissen. Klopt niet, mijn ergernissen vinden een uitlaatklep op mijn blog. Een blog is als een verloskamer waarin ik mijn ziel kan blootleggen.

10. Lieve valt in herhaling. Dat komt omdat ik blijf 'plakken' aan bepaalde onderwerpen. Persevereren noemen ze dat. Dat is een ernstige psychische aandoening waarvan ikzelf geen last heb, maar anderen blijkbaar wel. Het is een soort geestelijke traagheid, niet kwaadaardig, maar wel vervelend als ik na een mop begin te lachen als iedereen al uitgelachen is.

11. Lieve heeft een tomeloze schrijfdrift, en dan zwijg ik nog over andere driften. Die schrijfdrang is niet te weerleggen. Ik kan ongebreideld schrijven. Alles wat ik denk en voel zal op mijn blog verschijnen. En alleen als ik goesting heb, zal ik censureren. Op tenen trappen en tegen schenen stampen, zal ik. En preutse lezers plagen met sensuele wellust... dat doe ik niet genoeg.

01-05-2014 om 00:00 geschreven door lieve