De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
08-03-2015
Huishoudkunde Anno 1960
Zondag 8 maart Internationale Vrouwendag
Ik raad mijn lezeressen aan om alle tips uit het oude schoolboek slaafs op te volgen!
Uittreksel uit een katholiek schoolboek voor de afdeling 'Huishoudkunde voor meisjes', uitgegeven in 1960.
Maak dat het eten klaar is Maak de zaken op voorhand klaar, de avond voordien als het moet, zodat een heerlijke maaltijd hem opwacht als hij terugkeert van zijn werk. Het is een vorm van duidelijk maken dat je aan hem gedacht hebt en je bezorgd bent over zijn noden. De meeste mannen hebben honger als ze thuiskomen en het vooruitzicht op een stevige maaltijd (vooral als het hun lievelingskostje is) maakt deel uit van de noodzakelijke verwelkoming.
Wees op tijd klaar Neem voor jezelf een kwartier rust voor hij thuiskomt om te ontspannen. Werk uw opmaak een beetje bij, doe een band in je haren en wees fris en bevallig. Hij heeft een zware dag achter de rug samen met mensen die hem overladen met werk en zorgen. Wees dus opgewekt en een beetje interessanter dan laatstgenoemden. Zijn zware dagtaak moet opgevrolijkt worden en daar ligt ergens jouw taak dat het zo wordt.
Breng orde op zaken Maak nog een laatste ronde door de voornaamste kamers van het huis juist voor je man thuiskomt. Verzamel de schoolboeken, speelgoed, papieren, enz. en neem nog vlug het stof af van de tafels.
Gedurende de koudste maanden van het jaar Je moet een gezellig vuurtje aanmaken waarnaast hij zich kan koesteren en ontspannen. Uw man zal het gevoel krijgen van in een ordelijke en rustige haven te zijn aangekomen en dat maakt jou ook gelukkig. Voor zijn comfort zorgen bezorgt jou een enorme persoonlijke voldoening.
Breng het geluid op een minimaal niveau Bij zijn aankomst zet je best al het geluid af van wasmachine, droogkast of stofzuiger. Probeer de kinderen kalm te krijgen. Wees blij hem te zien. Verwelkom hem met een warme glimlach en toon de oprechtheid van uw wil om hem te bevallen.
Luister naar hem Het zou kunnen dat je een dozijn belangrijke zaakjes aan hem wilt vertellen, maar daarvoor is zijn thuiskomst niet het geschikte moment. Laat hem eerst spreken, herinner je dat zijn onderwerpen belangrijker zijn dan de uwe. Maak ongeveer dat het zijn avond wordt.
Maak nooit je beklag als hij laat thuiskomt Klaag nooit als hij laat thuiskomt voor de maaltijd of zelfs als hij de hele nacht wegblijft. Bekijk het als kleinschalig in vergelijking met wat hij heeft moeten doorstaan gedurende de dag. Installeer hem comfortabel. Vraag hem zich te ontspannen in de zetel of te gaan rusten in bed. Maak een warme of frisdrank klaar. Schud de kussens op en stel voor zijn schoenen uit te trekken. Spreek hem aan met een zachte, vredelievende en plezante stem. Stel hem geen vragen wat hij heeft gedaan en twijfel nooit aan zijn oordeel of zijn rechtschapenheid. Denk er aan dat hij de meester is in huis en uit deze functie zal hij steeds zijn wil uitoefenen met eerlijkheid en waarheid.
Wanneer hij klaar is met eten, ruim de tafel af en doe vlug de afwas Als je man vraagt om te helpen wijs dan zijn voorstel af want hij zou zich verplicht kunnen voelen om het steeds weer te doen en na een zware dagtaak heeft hij geen nood aan extra werk. Zet hem aan om zich aan zijn favoriete bezigheden te wijden. Toon je interesse hiervoor zonder hem het gevoel te geven dat je op gelijke voet komt op zijn gebied. Als je zelf kleine bezigheden hebt, doe ze zonder praten en storen, want zijn interessepunten zijn meestal belangrijker dan die van de vrouw.
Uiteindelijk de avond Breng het huis in orde zodat het klaar is voor de volgende morgen. Denk er aan eventueel een ontbijt op voorhand klaar te maken. Het ontbijt van je man is uiterst belangrijk als hij op een positieve manier zijn zware dagtaak moet aanvatten. Eenmaal dat jullie in de slaapkamer zijn aangekomen maak je je klaar om zo vlug mogelijk in bed te komen.
Niettegenstaande de vrouwelijke hygiene Een grote rol speelt, mag het niet de bedoeling zijn dat uw man de rij moet doen om in de badkamer te komen, zoals hij moet doen om zijn trein te halen. Zorg er echter wel voor dat je het beste voorkomen hebt als je gaat slapen. Tracht een voorkomen te hebben dat innemend is, wacht tot hij slaapt want het zou hem kunnen ergeren bij het zien van een dergelijk schouwspel net voor hij slaapt.
Wat de intieme relaties betreft met je man Het is heel belangrijk je te herinneren wat jullie elkaar beloofden bij het huwelijk en voornamelijk de belofte van gehoorzaamheid. Als hij van oordeel is onmiddellijk te willen slapen dan zal het zo zijn. Te allen tijde word je geleid door de wil van je man en oefen je op geen enkel moment druk op hem uit om hem tot een intieme relatie te stimuleren.
Als je man voorstelt te paren Aanvaardt met nederigheid maar houdt steeds in het achterhoofd dat het plezier aan de man is besteed en veel belangrijker is dan dat van de vrouw. Als hij zijn orgasme bereikt is een beetje gekreun van jouw kant niet misplaatst, integendeel het zal hem overtuigen dat jij er ook plezier aan hebt beleefd.
Als je man minder normale handelingen voorstelt Gedraag je gehoorzamend en lijdzaam maar geef je eventueel ongenoegen aan door een stilzwijgen. Het is waarschijnlijk dat je man onmiddellijk zal inslapen. Breng je kledij weer in orde, breng je schoonheidsproducten aan alsook je haar verzorging.
Nu mag je de wekker zetten Om zeker even voor je man op te zijn in de morgen. Zo kan je hem een kop thee maken tegen dat hij wakker wordt.
... En bij het losslaan van hun driften citeer ik Sigmund Freud: "...zij voelen geen belangstelling voor het samenbrengen van de wederzijdse geslachtshelften. De deelgenoot vervangt zijn geslachtsdeel door een ander lichaamsdeel of lichaamsstreek. Beiden zetten zich heen over het walgingwekkende van hun handelingen en getroosten zich het gebrekkige van de verhouding der organen, het bezigen van de mond en aars-opening in plaats van de vrouwelijke schede..."
Jongens zijn lui, meisjes missen zelfvertrouwen. Zo kunnen we de studie over gendergelijkheid van de OESO samenvatten. Eergisteren gepubliceerd.
"Jongens verlaten vaker dan meisjes de school zonder diploma en meisjes komen na het secundair amper terecht in de academische domeinen van wiskunde, natuurwetenschappen of computerwetenschappen", zegt de studie van de OESO, waarbij ze zich baseerden op de PISA-resultaten uit 2012. Daaruit bleek dat 14% van de jongens en 9% van de meisjes niet over de nodige lees-, wiskunde-, en wetenschapscompetenties beschikken.
De onderzoekers wezen op het gebrek aan zelfvertrouwen bij de meisjes waardoor ze minder wetenschappelijk kunnen denken en wiskundige en wetenschappelijke richtingen mijden. Ze wezen ook op de onderpresterende jongens in het secundair onderwijs.
Om deze 'genderongelijkheid' tegen te gaan, adviseerden ze ouders om evenveel te verwachten van hun zoon als van hun dochter. Ook leerkrachten kunnen door hun opmerkingen de genderongelijkheid op het vlak van wetenschap en wiskunde tegengaan.
De OESO eindigde met een addertje: "Leerlingen presteren minder goed in een school waar een groot deel socio-economisch achtergestelde studenten zitten." Met andere woorden, wat ik steeds verkondigd heb: "Leerlingen presteren minder in een klas met allochtonen." Voilà.
Zo. Dat was de OESO met zijn studie over gendergelijkheid. Gendergelijkheid? Een misleidend woord, omdat gelijkheid tussen de twee geslachten onbestaand is en nooit nagestreefd kan worden. Gendergelijkheid bestaat niet, enkel in visioenen. Een meisje is een meisje, en een jongen is een jongen. Een jongen kan geen kinderen baren, en een meisje kan geen zaad lozen. Daar kunnen we niet omheen.
Fysieke verschillen kunnen niet weggecijferd worden, maar psychologische verschillen nog véél minder. Meisjes zijn gevoelsmatiger, emotioneler, wat door de OESO vertaald wordt als een gemis aan zelfvertrouwen?!... OESO negeert bewust de psychologische verschillen tussen jongens en meisjes. Wat willen ze daarmee bereiken? Een sekseneutrale instelling, waar is dat goed voor?
Genderongelijkheid wegwerken is tegennatuurlijk. Die OESO-onderzoekers zouden aangeklaagd moeten worden! Voor het ontkennen van eigenaardigheden die kenmerkend zijn voor het geslacht. En voor het streven naar gelijkheid tussen de seksen. Jongens en meisjes moeten elk in hun eigen waarde gelaten worden.
Meisjes technisch-wetenschappelijk doen denken, en jongens op de hielen zitten om te presteren = atypische trekken opdringen aan de geslachten!
Twee Gentse 'jongeren' zitten in Syrië. Gentse schooldirecteur: "Radicalisering is een toenemend probleem op onze school... We hebben geen greep op de ouders want die steunen de standpunten van hun kinderen."
Onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen) ontkent de problemen niet, "maar we mogen ze ook niet buiten proportie opblazen."
Zeg eens, Elke, er moét opgeblazen worden, en nog wel buiten alle proporties!
"Niet buiten proportie opblazen"... Dat deden we vroeger ook niet, toen hier een moslimminderheid zich kwam installeren... We zagen het, keken ernaar en gaven erkenning aan de islam als godsdienst. Kapitale Fout!
We hebben het decennialang zover laten komen, de radicalisering van nu, er valt niets meer terug te schroeven, ik zie alleen maar een uitdijing van het probleem.
En de islamleraars? Welke impact hebben zij op hun moslimleerlingen?... Ze hebben misschien zélf Syriësympathieën, die ze niet laten blijken (nog niet), behalve tijdens hun islamlessen...
Het atheneum van directeur Blauwbaard, 1992... Bediende Gaby werkte er als 'bode'. Zij was een soort gazet die de post ronddeelde in de hele school en bij iedereen aanklopte voor een luchtig praatje over alledaagse dingen. Op een dag echter ging ze op de gewichtige toer, met de melding dat allochtone leerlingen verspreid moesten worden over álle scholen. Ik weet nog goed wat ik in een reflex dacht: "Oei, dan gaan die vreemden overàl het onderwijs naar de vaantjes helpen, in plaats van bijeen te blijven, apart van Vlaamse leerlingen, dan blijft de schade beperkt."
**********
OCMW Heusden-Zolder, schooljaar 1999-2000... De dames van het OCMW hielden maandelijks een vergadering om probleemjongeren van de gemeente te bespreken. Eens in de maand trommelden ze alle betrokkenen op om te zaniken over kleine vergrijpen en kattenkwaad van de deugnietjes. Eén voor één werden de overtreders besproken, en het viel me op dat de OCMW-madammen eindeloos geduld en begrip toonden voor het 'tuig' dat hardnekkig in de fout bleef gaan. Urenlang zeurden ze over de feitjes die niet door de beugel konden. Het was een pure opsomming van namen en feiten, zonder ook maar 1 woord te reppen over "welke sancties gaan we uitdelen aan deze ontspoorde jongeren?"
**********
Directeur Mosselmans zag zijn school stilaan wegkwijnen onder het succes van de omliggende katholieke scholen. Hij had iets tegen kerk, kerkgangers, misvieringen, kruisjes... De teloorgang van zijn school lag hem daarom extra zwaar op de maag. Hij liep dan rood aan, en zijn colbertje spande dan nog strakker rond zijn volumineuze buik. Zijn school had nog gered kunnen worden indien hij selectiever te werk had gegaan bij de inschrijving van nieuwe leerlingen. Neen, blindelings en klakkeloos werd iedere nieuwe leerling aanvaard, ongeacht afkomst, schoolverleden of zelfs crimineel verleden. Vlaamse ouders zagen het onheil tijdig aankomen en zochten wijselijk een andere school voor hun kinderen. Dat krijg je met een laks inschrijfbeleid: het verval van een eens zo bloeiende school (jaren 70 en 80).
**********
Migrantendienst Zonhoven was de beschermengel van alle allochtone leerlingen die er als 'slachtoffer' terecht konden met klachten en verzinsels over hoe discriminerend ze door de school wel behandeld werden. Op een dag kregen ze strafstudie en mochten niet mee met de klassikale uitstap naar het Autosalon. Toen gingen ze klagen bij de migrantendienst waar ze toegangstickets kregen en met de auto van een van hen reden ze dan triomfantelijk toch naar het Autosalon, terwijl hun Vlaamse klasgenoten de volle pot moesten betalen...
**********
Wordt vervolgd. Ze zijn ook met zovelen die kozen voor het welzijn van de allochtoon.
We worden om de oren geslagen met studies over VLAMINGEN.
Alsof we hier in een hemels paradijs wonen zonder migranten, zonder bloeddorstige koppensnellers, zonder illegalen, zonder vluchtelingen, zonder asielzoekers, zonder capuchongespuis, zonder tuigjongeren en ander criminele slechteriken... alleen maar brave Jef en Mia, en ingetogen Pol en Gertrude, in een eenvoudige vredige samenleving waarin we ons huis niet hoeven af te sluiten, onze auto met waardevolle spullen met een gerust hart ergens kunnen achterlaten. Waar we na zonsondergang veilig langs de etalages kunnen slenteren zonder beroofd te worden door onsamenhangend geboefte van verre origine, gespuis dat hier helemaal niet thuishoort, gewetenlozen die met hun misdadige inborst hier de gevestigde orde op stelten komen zetten... Ooit komt er toch een moment dat de massa in opstand komt, maar zolang ze niet verder kijken dan hun buurtwinkel en de bakker onder de kerktoren, en met verdwaasde oogkleppen in het donkere hokje hun stem uitbrengen, ziet het ernaar uit dat we gedoemd zijn om overmeesterd en verslagen te worden, om als brave blanke bange man stilletjes te zwijgen en te knikken... Nietwaar Bart De Wever? Verrader! Afvallige Vlaming!!!
Tot hier mijn boosheid die ik even afgereageerd heb. Het deed deugd.
Terug naar de studies over 'Vlamingen'.
Vandaag een studie van KULeuven over te dikke baby's. Ik struikelde over het bericht: "1 op 10 Vlaamse baby's is te dik. We moeten dat probleem dan ook direct aanpakken. En dat doen we best bij het begin, de zwangerschap."
'Vlaamse' baby's te dik?!
Om te beginnen, wié zijn die 'Vlaamse' baby's die te zwaar wegen? Het aantal zwangere vrouwen neemt toe, en we weten allemaal wie die vrouwen zijn die zo overproductief verse dikke babietjes op de wereld zetten, midden in onze Vlaamse samenleving worden die gedeponeerd. Alsof er hier nog niet genoeg zijn. Wij Vlamingen smeken echt niet om die vreemde bijkomstigheden... We moeten niet rond de pot draaien, het zijn de allochtone moedertjes die in hun schoolverleden als moddervette moslimmeisjes naar school gingen waar ze liefst van al de zwem- en turnlessen oversloegen omdat die te 'westers' en 'onrein' waren. Hun huisartsen hadden feeling met de Allochtone Kapsones en schreven vlot het ene na het andere vrijstellingsattestje uit, huisartsen als Tegenwerkers van Integratie!
Het Probleem van de Dikke Baby's moet dus eerder aangepakt worden dan de zwangerschap. Véél eerder!Obesitas begint al in de schooltijd van de dikke mama's die toen aan de kant van het zwembad zaten te luieren en te niksen, terwijl hun Vlaamse klasgenootjes zich in het water uitsloofden om als eerste aan de oever te geraken. De moddervette moslimmeisjes die niet over de bok hoefden te springen, geen caprioelen op de mat hoefden te maken, zich niet buiten adem hoefden te hijgen bij het rennen rond de speelplaats...
En ondertussen nam hun lichaamsomvang toe. Ik heb het zien gebeuren. En mogen we dan verwonderd zijn over de te zware borelingen?!...
Ik vond vroeger al dat er hier teveel moslims rondliepen. In de scholen, in de migrantenwijken, het was verontrustend hoe die kleine menigte zich op korte tijd bleef vermenigvuldigen en in omvang toenemen. Een voortplantings- en instromingsverschijnsel waar toen niemand over struikelde. Een te verwaarlozen en te herstellen nevenwerking van de evolutie van onze samenleving...
Iedereen zweeg stilletjes over de aangroei van de moslims in onze samenleving. Het was toen ook zo'n beetje oppassen om niet de racist uit te hangen. Het linkse toverwoord 'racisme' was er om de indringers alle kans te geven om zich hier rustig een plaatsje te kunnen veroveren, en om de vreemdelingeninvasie zonder horten of stoten te kunnen laten doorgaan. Religieuze symbolen, voedsel, katholieke feestdagen, tradities en geplogenheden... al onze eigenheden dreigden stilaan aangepast te moeten worden om de moslims niet te kwetsen. Er was een tijd dat we dat goed vonden.
Ondertussen werden moskeeën aan de lopende band erkend en gesubsidieerd, en ze gingen onopvallend op in het nieuws van ons alledaags Vlaams gebeuren. Ik hoorde niemand protesteren, niemand klagen over overlast van de islam en zijn moslims. Neen, toen hielden moslims zich gedeisd omdat ze in de minderheid waren. In gedachten dreven ze hier voort op de golven des tijds, in ons vrije westen, geduldzaam wachtend op de komst van nog meer troepen moslims.
En nog altijd zwegen we... De moslimgemeenschap kreeg inmiddels alle kans om in stilte en sluipend uit te groeien tot een machtige gemeenschap die het hier ooit voor het zeggen gaat hebben. Die kansen hebben we hen zelf gegeven door te zwijgen, door niet te pruttelen, door verdraagzaam en vredelievend toe te kijken naar het groeiend aantal moslims om ons heen, en lijdzaam toe te zien hoe we naar onze eigen ondergang toe stevenen.
Als we nog langer gaan zwijgen, helpen al die Pegidaatjes niet meer. We gaan ons laten verpulveren. En ik denk dat het van bovenaf geregisseerd is, die islamitische veroveringstocht.
Wij roepen: "Wij zijn het Volk!", maar we kunnen niet eens onszelf vermenigvuldigen en in stand houden. Zoals mijn buurvrouw riep: "Twee is genoeg, meer hoeft dat niet", met die mentaliteit sméken we er om om overschaduwd en gedomineerd te worden.
En als we dan uiteindelijk - maar véél te laat - willen manifesteren tegen de oprukkende islamisering in Vlaanderen, krijgen we verbod van een idioot die door de Vlaamse massa in het verkleedhokje des stembusgangs verkozen is om ons Vlaanderen in goede banen te leiden!...
Afbeeldingske gepikt van de Rechtsblog om alle islamleraars eraan te herinneren dat ze vanavond present moeten zijn om te protesteren tegen de toenemende islamisering, samen met al hun moslimleerlingen. Hoe meer zielen, hoe meer protest tegen islamisering in Vlaanderen.
Pestproblemen door Leerlingen zelf laten oplossen?
JOS wees me op een artikel in De Standaard waarin onderwijsminister Crevits voorstelt om leerlingen zelf hun conflicten te laten oplossen.
Peer-Mediation
Crevits geeft toe dat er momenteel te weinig regie is in het pestbeleid. Ze stelde een Vlaams aanspreekpunt in het vooruitzicht dat alle beschikbare informatie moet verzamelen. Daarnaast ziet ze een grote rol weggelegd voor de CLB’s die "hun netwerk moeten gebruiken door meer door te verwijzen naar psychologen en jeugdhulp." Crevits is terughoudend om concrete werkwijzen op te leggen, "maar in één methode geloof ik zeer sterk, dat is peer-mediation. Ik sta versteld van de resultaten en geloof dat de scholieren soms betere resultaten kunnen halen dan de CLB’s."
Tot hier een samenvatting van Crevits' voorstel om 'mediators' in te schakelen bij conflicten tussen leerlingen.
Peer-mediation, als instrument om pestgedrag op school tegen te gaan, is een methode waarbij jongeren opgeleid worden om te bemiddelen in conflicten tussen leeftijdgenoten. Peer (Engels) = 'gelijke'. Leerlingen leren vaardigheden ontwikkelen op gebied van conflicthantering. De 'mediators' moeten matuur genoeg zijn, een sterke persoonlijkheid hebben en geen partij kiezen, ze moeten goed kunnen luisteren en oordelen, ze spelen een begeleidende rol in het mediation-proces.
Eerst gleed Crevits een beetje uit met haar voorstel om een 'toolkit met verschillende toetsen' te introduceren voor leerlingen aan het einde van de basisschool. Een flagrante inbreuk op de waarde van testafnames!... En nu leidt ze de aandacht af van de pestkop, als ze scholieren wil opleiden tot bemiddelaar bij conflicten. En waar zit dan de verantwoordelijkheid van school en ouders van de pestkop?
De rol van CLB's
Over de rol van de CLB's bij het pestbeleid spreekt Crevits zich dubbelzinnig uit. Enerzijds heeft ze het over "een grote rol weggelegd voor de CLB's", en anderzijds ziet ze mediaterende scholieren betere resultaten halen dan de CLB's...
Ik zou zeggen: laten we de CLB's uitschakelen bij het pestbeleid op school. Die mensen denken dat ze van achter hunne bureau de hele wereld kunnen verbeteren. Echt waar... En maar verzoenende gesprekjes voeren, en zich focussen op het slachtoffer, terwijl de pestkop achter de hoek zit te loeren en te broeden op nieuwe pestacties.
Peer-mediation + acties van de school
Peer-mediation lijkt op een afwenteling van conflictproblemen op de leerlingen zelf. 't Is om te huiveren als beide partijen, de pestkop + slachtoffer, bijeen gebracht worden. Die mediator moet dan wel sterk in zijn schoenen staan. Bovendien hebben pestslachtoffers helemaal geen behoefte aan bemiddeling, die willen alleen maar met rust gelaten worden.
Een combinatie van peer-mediation én acties van de scholen lijkt me het meest aangewezen bij het tegengaan van pestgedrag op school. Scholen moeten pesterijen opsporen en pestkoppen op de voet volgen, sanctioneren, en hun ouders erbij betrekken. Een klopjacht op pestkoppen!
"De Genkenaren hebben het grootste bedrag (23 miljoen euro) aan achterstallige leningen in Limburg, zo blijkt uit cijfers van kredieten aan particulieren die de Nationale Bank verzamelt. In die schulden zitten alle mogelijke leningen: zowel de kredieten die je afsluit om een auto of een wasmachine te kopen, als die voor een huis. De Limburgers zijn op dit moment in het totaal voor 217 miljoen euro achter met betalen. 19.021 Limburgers hebben minstens één achterstallig krediet... Die achterstallige kredieten zijn goed voor een bedrag van 3,1 miljard euro, dat is 67,5 procent meer dan in 2008, het jaar waarin de economische crisis uitbrak. Tussen 2013 en 2014 zijn die achterstallige kredieten ook nog eens met 4,9 procent gegroeid."
Genk, daar waar alles wat vreemd is zich thuisvoelt en eigen identiteit niet verloochent, daar wonen de grootste wanbetalers aller tijden, zegt de krant HBVL. Voor iemand die het nog niet wist: in Genk wonen alle nationaliteiten van de hele wereld bijeen, en dan schrijft HBVL dat "GENKENAREN hun schulden niet kunnen betalen"... Hallo, Vlaamse inboorlingen van de stad Genk! Er wordt gesold met jullie authenticiteit! Kom in opstand! Klaag de krant aan wegens ontkenning van de Vlaamse identiteit en authenticiteit!
Volgende week 4 maart is er de Landelijke Luizendag in Nederland. Alle kinderen worden er dan gecontroleerd op hoofdluis. Ouders kunnen de kriebelbeestjes vanaf nu melden bij het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) als hulp bij ongediertebestrijding. Controle van de kinderkoppekes en directe behandeling worden aangeraden.
Vorig jaar was er bij ons in West-Vlaanderen ook al een 'luizenkammenproject', ter bestrijding van plaaginsectjes en jeukende parasietekes. In alle scholen werden luizenkammen uitgedeeld, samen met een demonstratie van de kam ter bestrijding van de luizen. Kosten: 25.000 euro. Het 'Kammenproject' wilde ouders en leerkrachten sensibiliseren voor preventie en bestrijding van hoofdluizen. "Lagere schoolkinderen zijn vaak het slachtoffer van een luizenplaag, vooral na een schoolvakantie."
Nu zal ik eens ophelderen waarom een luizenplaag steeds opduikt na een schoolvakantie. In schoolmiddens weet iedereen waar die luizen vandaan komen, maar niemand wil of durft er iets over kwijt. Dat idiote 'racisme' weer hé.
Lange tijd, in de gloriejaren na WO2, waren hier alle nare ziektes en vervelende kwalen verdwenen: kinkhoest, TBC, luizen, hersenvliesontsteking... Toen we overrompeld werden door allerlei vreemde rariteiten die hier niet thuishoorden, kwamen die enge ziektes weer tevoorschijn, omdat niemand op zijn eigen thuisplekje kon blijven... 'Verrijking'? Ik heb me altijd afgevraagd wat we van die indringers konden leren? Wij waren rijk genoeg, een 'verrijking' betekende alleen maar verarming... Eerst welvaart, en dan achteruitgang... zó zit dat hier!
Na elke schoolvakantie worden schoolkinderen geplaagd door luizen. En die beestjes komen van de koppekes van Turkjes die zich in hun thuisland niet verzorgen en dan die vieze beestjes mee naar hier transporteren naar de Vlaamse kopjes. Zò werkt dat met dat ongedierte.
Het allochtone luizenfenomeen ligt delicaat, gevoelig, en alle leerkrachten deden hun best om erover te zwijgen. En tóch, in het belang van van onze Vlaamse kinderen, mogen we de terugkeer van allochtone leerlingen uit hun thuisland niet onopgemerkt laten voorbijgaan. Vanaf de eerste schooldag, aan de schoolpoort, alle hoofdjes van de migrantjes die terugkeren van hun thuisland controleren op hoofdluis! Dat is ongediertebestrijding bij de doelgroep!
De tijd is rijp om weer eens op de sensuele toer te gaan.
"...Nu laaide de begeerte die in me ontketend was als een vuur dat een keisteen kan doen smelten. Zoals ik bevend voor haar stond en het weinig scheelde of mijn zaad spatte alle kanten uit, terwijl mijn paal in lichterlaaie stond... Ik had de begeerte om haar te neuken, haar flink en goed en venijnig te neuken... Haar kleed van geweven lucht verdween en daar lag haar akker voor me open. Haar dijen staken als slanke zuilen omhoog, en haar altaar was vochtig... Mijn hartstocht dampte op de verhitte stenen van mijn wil, en ik ervoer de woestheid van een leeuw... De omheining van haar poort was gloeiend... Roer je in mijn grot, roer je in mijn hol, kom met je obelisk door mijn poort, kreunde ze... Ze bezong de heerlijkheden van mijn testikels... Onze heupen zwoegden eendrachtig... Ram er op in, zwel in me op, geef me je wapen, dieper doorgaan obelisk, neuk me de verdommenis in, verzeng me!... Kreunend stootte ik de laatste poort van haar schoot binnen... Onder me stootte zij terug als een woest rund... en dan ging ik weer omhoog en gaf ik weer een dreun in haar koninklijke grot, mijn graf. Ik bezweek in haar..."
Uit: 'Schaduwen uit de oudheid' van Norman Mailer.
JOS seinde me een 'ruzie' door. Ruzie tussen CD&V en N-VA over de algemene toets einde lager onderwijs. Ik zal het kort samenvatten, om daarna mijn gedacht erover te zeggen.
Crevits stuit op verzet N-VA over onderwijstoets
Onderwijsminister Crevits is geen voorstander van één algemene toets voor alle leerlingen aan het einde van de basisschool, maar denkt aan een toolkit van verschillende toetsen om beter te kunnen inspelen op de specifieke situatie en lokale context van de scholen. N-VA is het daar niet mee eens: "We kunnen alleen vergelijken als de toetsen gelijkaardig zijn."
Voilà. Dat zijn de twee standpunten die ze in de arena gaan uitvechten. Ik hoop dat N-VA gaat winnen want het is inderdaad zo dat alleen één algemene en uniforme test iets kan zeggen over de eindtermen, of elke school de eindtermen gehaald heeft voor alle leerlingen. Een 'toolkit' is niet eerlijk tegenover kwaliteitsscholen die volwaardige scholieren kunnen afleveren. En met een 'toolkit' kunnen leerlingen onderling ook niet vergeleken worden.
De Addertjes van Crevits
Het lijkt er op dat onze onderwijsminister basisscholen wil beschermen die niet voldoen aan de eindtermen door 'een toolkit van verschillende toetsen' voor te stellen. Minderwaardige basisscholen kunnen dan flexibel 'de toolkit' aanpassen aan het niveau van hun leerlingen. "Inspelen op de specifieke situatie en lokale context van de scholen", heet dat plechtig. Daarmee zet ze het concept van een toets op de helling. Alléén een algemene test, met gelijke vragen voor iedereen, kan objectief meten of alle lagere scholieren de eindtermen gehaald hebben.
Het plan van Crevits is doorzichtig. Ik denk dat ze wil vermijden dat de kwaliteitskloof tussen de basisscholen te groot zal zijn. Neem nu de concentratiescholen, die zullen met één algemene test fel gaan contrasteren met sterke basissscholen. Dat contrast is er, daar kunnen we niet omheen, en een algemene test die voor iedereen gelijk is, zal het pijnlijke bewijs zijn van het onderscheid tussen sterke en zwakke basisscholen, tussen sterke en zwakke leerlingen.
Hier zitten ze dan allemaal samen. Iedereen opgetrommeld om te zeuren over 1 leerling, een Turks meisje waarover plotseling alle kommer en kwel neergedaald was. Zo vertelde haar vader toch in school. Heel gewiekst wist hij bij de directeur zijn verhaal geloofwaardig te maken door er een dramatisch sausje overheen te gieten. Er volgden omslachtige besprekingen waarvan de ontknoping nog lang niet in zicht kwam. En maar zagen en leuteren rond de tafel. Een halve school werd op z'n kop gezet met een verzonnen verhaal van een Turkse vader. Luister maar.
Het geval van het Turkse meisje is me goed bijgebleven omdat haar vader een beroep uitoefende. Uniek. Een extreme zeldzaamheid. Een buitensporig voorval. Een uitzonderlijk feit. Iets ongelooflijks. Wereldnieuws!... Nen Turk die werkt!...
Schooljaar 1995-1996, plattelandsschooltje Lummen. Vierjarige Ozgül zat in het tweede kleuterklasje. Haar vader werkte in een Döner Kebabzaak in hartje Lummen. In zijn gesprek met de directeur signaleerde hij problemen bij de geboorte van zijn dochtertje, waardoor haar schoudertje een afwijking vertoonde. Als deze afwijking erkend zou worden als fysieke handicap, dan kregen zowel de Turkse vader én de school er financiële voordelen bij.
Speurneus Lieve ontdekte echter in de anamnese van de kleuter een voorbeeldige medische voorgeschiedenis. Nergens aanwijzingen voor een problematishe geboorte. Nergens antecedenten te vinden over fysieke problemen. Ook niet bij het medisch onderzoek in de eerste twee kleuterklasjes. De verpleegster wist van niks. Kind en Gezin ook niet. En de huisarts evenmin.
De frauderende vader had niet verwacht dat het geval van zijn dochtertje zo grondig uitgespit ging worden. Hij verwachtte misschien onmiddellijk een som geld te kunnen binnenrijven door een fantasieke op de mouw te spelden van de goedgelovige directeur.
Als kers op de taart werd de vader met de neus geduwd op de enorme taalhandicap van zijn dochtertje. Het kind kon amper enkele woordjes uitspreken, verstond ook geen woordjes, en van een zin formuleren was helemààl geen sprake...
Kijk, da's nu weer typisch 'Het Belang van Limburg'
Een kwart van de Vlaamse kleuters speels dagelijks videospelletjes. Dat blijkt uit onderzoek van UGent. Het aantal gamende kleuters zal in de toekomst nog toenemen. Kleuters beginnen ook op steeds vroegere leeftijd te gamen. En hoe ouder ze worden, hoe meer ze gamen.
We gaan dus een generatie van sociaal en motorisch gehandicapten krijgen. De krant zwijgt over het belang van lichaamsbeweging voor een kleuter en over de negatieve invloed van 'schermpje staren' op zijn lichamelijk welzijn.
Wél een levensgrote foto ter indoctrinatie van kritiekloze hersencellen. De diversiteit wordt ons luidkeels en oogverblindend opgedrongen!
Het was te mooi om waar te zijn... Eerst het mes zetten in Brusselse kansenprojecten, en daarna ergens anders opnieuw beginnen met hetzelfde geld en dezelfde doelgroep: de 'sociaal zwakke leerlingen'. Sociaal zwakkeren maken onze hoofdstad onveilig. Er is daar in Brussel een overproductie anderstaligen die zich elke dag vermenigvuldigen, hun aantal zal blijven toenemen en blijven groeien. En het einde is nog lang niet in zicht. Geen enkele taalondersteuning is daartegen opgewassen.
Ons traditioneel taalonderwijs, daar kunnen ze in Brussel naar fluiten, projecten zijn er om tradities kapot te maken. Taalprojecten in concentratiescholen heb ik zien verwateren tot parels voor de zwijnen, het was als water naar de zee brengen, dweilen met de kraan open, acrobatentoeren uithalen zonder vangnet. Ik heb het écht zien gebeuren.
Op 21 februari schreef Houzee van de Rechtsblog over onderwijsminister Crevits die het mes zet in subsidies voor twee Brusselse kansenprojecten. Eerst hoera en dan een zucht. Een zucht van ontgoocheling. Omdat de middelen 'herverdeeld' worden over de pedagogische begeleidingsdiensten en het Onderwijscentrum, die de kansenprojecten overnemen en voor hun continuïteit zorgen. De Brusselse scholen hoefden niet ongerust te zijn.
Concreet. Alles blijft bij het oude. Er worden geen messen gescherpt, nergens worden messen in gezet. Dat van die messen, was alleen maar om ons op een dwaalspoor te zetten. Een misleidende introductie om gewoon te zeggen dat de Brusselse basisscholen kunnen blijven rekenen op de ondersteuning die ze gewend waren, dat de taalondersteuning gehandhaafd en gegarandeerd blijft, en dat er geen sprake is van een besparing en dat de middelen voor Brussel bestemd blijven.
Waarom dan een 'herverdeling'? Crevits: "We opteren voor een vereenvoudiging die maximaal de werking, de expertise en het personeel van Voorrangsbeleid Brussel (=kansproject) behoudt en waarborgt... We maken nu de keuze om de bestaande en performante organisaties te versterken"... M.a.w. om te versterken hebben we meer centjes nodig.
En tóch schuilt er een simpele uitleg achter de herverdeling van de subsidies. Is het niet mogelijk dat de twee lopende kansenprojecten niet rendabel waren, geen resultaten opleverden, en daarom onder een andere leiding nieuw leven ingeblazen moesten krijgen? Iets wat niet rendeert moet toch afgevoerd worden? Of vervangen worden door iets heel anders? Neen, Crevits geeft de kansenprojecten door aan anderen die er dan maar het beste van moeten maken...
Deze cartoon draag ik op aan al mijn lieve ex-collegaatjes die de rilatinepil vereerden en die alle druktemakertjes sorteerden onder ADHD'ers.
Bazige juf: "Natuurlijk heb jij stoornissen. We maken die pillen niet voor niets. En IK zit hier ook niet voor niets, ventje"... Het dossier van het jongetje ligt op tafel en daarin staan 'getuigenissen' van leerkrachten en ouders die zonder blozen hun pedagogische onmacht toegeven, onbekwaam als ze zijn om dat kleine jongetje aan te pakken. Liever willen ze hem rilatine doen slikken, dan zijn ze verlost van een lastige karwei.
Lezer, let op het bord achter de juf waarop de naam van het kind staat. Het kind kreeg vooraf al de stempel ADHD opgeplakt, en de leverancier van de pillen (rilatine) staat er ook bij: Janssen Pharmaceutica (Laat de kindjes maar slikken, wij worden er rijk van).
Het jongetje op het clientenkrukje wacht bang af wat de juf allemaal te vertellen of te vragen heeft. Ze is niet lief. Naast haar maakt ze reclame op een bordje met de tekst: Janssen Pharmaceutica, 2 halen, 1 betalen... Zoals de rilatine-automaat naast de cola-automaat in het lyceum.
En dan krijgt het jongetje een gratis T-shirt bedrukt met reclame voor Janssen Pharmaceutica samen met de afbeelding van een strip van 10 pillen. Komt ie wel mee toe tot morgen.
Zo, ik heb de toeschouwer een beetje geholpen bij het bekijken van deze tragedie.
Elke school heeft zo haar eigen hopeloze gevallen: onschoolbare jongeren die door hun afwijkend gedrag overlast veroorzaken en herhaaldelijk in de fout gaan, om tenslotte de boodschap mee te krijgen dat ze 'niet langer gewenst' zijn en op zoek moeten naar een andere school.
Jaarlijks worden er zo'n paar duizend middelbare scholieren van school gestuurd. Zij zijn 'niet meer welkom' en moeten een andere school zoeken. Ja, zo heet dat tegenwoordig "niet meer welkom". Vroeger heette dat gewoon "buitengooien", "buitenstampen", "buitenzwieren", "buitensmijten"...
Het onderwijs moet nu meer eufemismen gebruiken voor problemen en moeilijke toestanden, die door een mantel van begrip en tolerantie bedekt moeten worden. Er zijn teveel allochtone leerlingen bij betrokken, bij de groep probleemleerlingen.
Het toverwoord 'allochtoon'
Een 'verwijdering uit school' is een ingrijpende beslissing, waarbij niet over één nacht ijs gegaan wordt. Er gaat een heel scenario aan vooraf waarbij nauwgezet uitgekeken wordt om geen procedurefouten te maken. Nu zal Lieve eens uit de doeken doen hoe dat verwijderingsscenario kan verschillen van leerling tot leerling. Van allochtoon tot autochtoon. Lezer, merk weer eens de discriminatie van de Vlaamse leerling op!
Een Turk buitensmijten ligt véél gevoeliger dan een Vlaamse leerling buitensmijten. Bij een Vlaamse leerling komt het niet zo nauw, maar bij die Turk die riskeert om buitengesmeten te worden, staan alle ogen van migrantendiensten en integratiecentra gericht op de school die bezig is met 'buitensmijten'. Die Turk mag ook meer mispeuteren dan zijn Vlaamse klasgenoten alvorens hij op straat gezet wordt. Na een eindeloze opeenstapeling van misstappen en inbreuken tegen het schoolreglement, wordt door de school dan toch uiteindelijk overgegaan tot de beslissing 'verwijdering'... En dán beginnen de verwennerijen pas écht...
De buitengesmeten Turk krijgt om te beginnen een aantal verlofdagen plus bijstand van hulpverleners en migrantenwerkers in zijn zoektocht naar een andere school. Zélf hoeft hij niets te ondernemen, dat doen anderen wel voor hem met een slaafse onderdanigheid, om in de gunst te komen van het CGKR en andere kritische instanties. De slaven sloven zich uit bij het uitstippelen van de weg naar een nieuwe school voor het 'slachtoffer'. Ja, de allochtoon die in de fout ging, wordt in een slachtofferrol gewurmd. Zijn bijstand door een legertje dienaars, werd ooit uitgevonden door iemand die niet bij zijn volle verstand was en zeker niet met zijn beide voeten op de begane grond stond...
Tussen haakjes: wie zet er op mijn teller 234567 ?
Ik kom nog eens terug op de 'vermoorde' jongen van Poperinge. Vermoord door medescholieren! Pesterijen die leiden tot een wanhoopsdaad zijn moorddadig.
Waar zitten die pestkoppen? Waar verschuilen ze zich? Waar zitten ze verborgen? ... Het is zo stil rond deze moordenaars. Iémand moet toch weten wie dat tuig is en waar ze zich bevinden?
Terwijl een mensenmassa deelneemt aan een stille mars ter nagedachtenis van Lars, moeten die pestkoppen toch érgens zitten? Thuis? Aan het broeden op een volgend slachtoffer? Of ook aanwezig bij de optocht? Zouden ze de brutaliteit hebben om ook een witte ballon op te laten? Om ook een brandende fakkel mee te dragen? Ja! Dat soort ongedierte heeft geen geweten, ze vormen een gevaar voor de schoolgemeenschap, voor hun klasgenoten, en zelfs voor hun leerkrachten. Ik heb altijd de indruk dat het gevaar van pestkoppen zwaar onderschat wordt.
Ik wens dat ze wegkwijnen van schuldgevoel. Maar dat hebben ze niet, het zijn koele kikkers zonder hart, zonder geweten.
Nog even geduld, tot de stille mars geluwd is, tot alle ballonnen weggevlogen zijn in het ijle, tot alle fakkels gedoofd zijn... Dan zullen ze zeker weer toeslaan, de pestkoppen. En wie zijn dan hun volgende slachtoffers? Komt er dan wéér een stille mars met lampionnekes en verdraagzame mensen die zich geen vragen stellen bij de 'moordenaars'?
Als pestkoppen niet met geweld gestopt worden gaan ze gewooon door met treiteren, met anderen het leven zuur te maken. Het kwade, the evil, zit gewoon binnen in hen.
De media lieten witte ballonnen en fakkels zien, een stille mars, een mensenmassa, een burgemeester die opriep "een krachtig signaal te geven dat we niet wensen dat jongeren dergelijke beslissingen nemen omdat ze gepest worden"... Alweer het accent op het slachtoffer. Niets over de daders.
De hele vertoning met een gedrogeerde massa en infantiele ballonnekes en brandende luciferkes kwam op mij over als een afleidingsmaneuver, om de aandacht af te leiden van de pesters waarover met geen woord gerept wordt.
Deze stilte maakt me nieuwsgierig naar hun identiteit. Waarom wordt boosaardigheid beschermd?...
