JOS wees me op een artikel in De Standaard waarin onderwijsminister Crevits voorstelt om leerlingen zelf hun conflicten te laten oplossen.
Peer-Mediation
Crevits geeft toe dat er momenteel te weinig regie is in het pestbeleid. Ze stelde een Vlaams aanspreekpunt in het vooruitzicht dat alle beschikbare informatie moet verzamelen. Daarnaast ziet ze een grote rol weggelegd voor de CLB’s die "hun netwerk moeten gebruiken door meer door te verwijzen naar psychologen en jeugdhulp." Crevits is terughoudend om concrete werkwijzen op te leggen, "maar in één methode geloof ik zeer sterk, dat is peer-mediation. Ik sta versteld van de resultaten en geloof dat de scholieren soms betere resultaten kunnen halen dan de CLB’s."
Tot hier een samenvatting van Crevits' voorstel om 'mediators' in te schakelen bij conflicten tussen leerlingen.
Peer-mediation, als instrument om pestgedrag op school tegen te gaan, is een methode waarbij jongeren opgeleid worden om te bemiddelen in conflicten tussen leeftijdgenoten. Peer (Engels) = 'gelijke'. Leerlingen leren vaardigheden ontwikkelen op gebied van conflicthantering. De 'mediators' moeten matuur genoeg zijn, een sterke persoonlijkheid hebben en geen partij kiezen, ze moeten goed kunnen luisteren en oordelen, ze spelen een begeleidende rol in het mediation-proces.
Eerst gleed Crevits een beetje uit met haar voorstel om een 'toolkit met verschillende toetsen' te introduceren voor leerlingen aan het einde van de basisschool. Een flagrante inbreuk op de waarde van testafnames!... En nu leidt ze de aandacht af van de pestkop, als ze scholieren wil opleiden tot bemiddelaar bij conflicten. En waar zit dan de verantwoordelijkheid van school en ouders van de pestkop?
De rol van CLB's
Over de rol van de CLB's bij het pestbeleid spreekt Crevits zich dubbelzinnig uit. Enerzijds heeft ze het over "een grote rol weggelegd voor de CLB's", en anderzijds ziet ze mediaterende scholieren betere resultaten halen dan de CLB's...
Ik zou zeggen: laten we de CLB's uitschakelen bij het pestbeleid op school. Die mensen denken dat ze van achter hunne bureau de hele wereld kunnen verbeteren. Echt waar... En maar verzoenende gesprekjes voeren, en zich focussen op het slachtoffer, terwijl de pestkop achter de hoek zit te loeren en te broeden op nieuwe pestacties.
Peer-mediation + acties van de school
Peer-mediation lijkt op een afwenteling van conflictproblemen op de leerlingen zelf. 't Is om te huiveren als beide partijen, de pestkop + slachtoffer, bijeen gebracht worden. Die mediator moet dan wel sterk in zijn schoenen staan. Bovendien hebben pestslachtoffers helemaal geen behoefte aan bemiddeling, die willen alleen maar met rust gelaten worden.
Een combinatie van peer-mediation én acties van de scholen lijkt me het meest aangewezen bij het tegengaan van pestgedrag op school. Scholen moeten pesterijen opsporen en pestkoppen op de voet volgen, sanctioneren, en hun ouders erbij betrekken. Een klopjacht op pestkoppen!
|