|
Gisteren scheen het zonnetje te lang op mijn bolletje. Bovendien klampten alle poezen van de buurt mij aan voor een praatje. Ook de kikkers in de vijver smeekten om mijn aandacht.
En dan moest ik ook nog witte zakken vullen (witte!) met groen(!)afval, een stuk of 10 zakken, ik weet om te gaan met 'zakken'. De mannen van de gemeente zullen die morgen met plezier komen ophalen.
Toen moest ik ook nog eens luisteren naar een voordracht van Bertie, die voor het hele café de onderrichtingen voor de gehuwde vrouw luidkeels aan het voorlezen was. De onderrichtingen uit het Katholiek Schoolboek 'Huishoudkunde' uit 1960. Ik raadde Bertie aan om haar speech iedere dag te herhalen en de tekst in het groot tegen de muur te plakken.
En daar stond ik dan aan het eind van de dag, op de pechstrook van mijn blog. Te wachten op Touring Wegenhulp. Maar mijn muze kwam niet opdagen. Niets zinnigs kwam er in mij op om het in een tekst te gieten. Helemaal niets.
En tenslotte kwam het Zandmannetje aan mijn mouw trekken, om naar dromenland te vertrekken.
Allemaal excuuskes omdat er gisteren niets op mijn blog verscheen. Ja, Witte, vandaag zal je het anders aan boord moeten leggen.
|
