Lente! Tijd om het midlifegevoel van me af te schudden. Om mijn ego een glansbeurt te geven, om mijn ego wat op te krikken. En mezelf wijsmaken dat ik zo oud ben als ik me voel. Twintig dus, of dertig of zo... in het ergste geval veertig als ik slecht geslapen heb, of de bloemetjes buiten gezet heb. In het voorjaar weegt mijn midlifegevoel zwaar door. Maar aan een midlife'crisis' ben ik nog lang niet toe.
Mannen hebben het makkelijk. Die gooien hun postzegelverzameling aan de kant en beginnen rond te toeren op een zware motor, of ze gaan valschermspringen, of diepzeeduiken, of snoepen van groene blaadjes.
Maar hoe moeten vrouwen vechten tegen het midlifegevoel? Die zijn aangewezen op een grondige beurt in een beautyfarm voor body- en andere liftings, of ze gaan zich bezinnen in een of andere abdij, liefst eentje waar lieve paters bier brouwen, of ze kunnen gaan praten tegen de bomen en in een innige omhelzing hun diepste geheimen ontfutselen... het is maar goed dat bomen niet kunnen spreken, er zou nogal wat afgekletst worden... Ofwel kan een vrouw in een cabrio gaan rijden en showend rondjes maken over het marktplein, zo van: "kijk mij!"... Of haarextensies laten aanbrengen, zo van die wulpse losse haarsliertjes... Of zich hullen in frivole kledingstukken die de vetrolletjes camoufleren, kleding die verhult én uitdaagt tegelijk!...
Dames die kampen met een storend midlifegevoel raad ik om zeker geen kookcursussen te gaan volgen, ook geen cursus bloemschikken, en ook geen aansluiting bij een turnclub... Anders stevenen ze regelrecht af op een midlife'crisis'!
|