Een mail van een goede vriend inspireerde me om een berichtje uit mijn archief te plukken, over verkiezingen in dit landje en over het hele circus daarrond.
Op weg naar mijn dagelijks kopje koffie en portie vitamienekes, zag ik asielzoekers lanterfanten langs de Kazernelaan. In een milde bui dacht ik: arme drommels, die hebben ze vergeten mee te nemen toen de kazerne ontruimd werd. Asielzoekers opgeruimd, waar naartoe? De illegaliteit in waarschijnlijk.
Stel nu dat ik alleen maar tv kijk, alleen maar een krant lees, alleen maar naar de radio luister... en enkel luister naar nieuwtjes bij kapster, pedicure, dokter... Dan raak ik wereldvreemd, afgeschermd en kritiekloos afgesloten van het reilen en zeilen in gemeenten, in het land, in de wereld. Een zorgeloze hemel op aarde. Onwetendheid maakt gelukkig.
MAAR ! Dan nadert de dag dat er naar de mening van alle burgers gevraagd wordt. De dag dat van mij verwacht wordt dat ik mijn voorkeur uitspreek voor de partij en de mensen die ons gaan besturen. Dan dreigt het gevaar dat ik, als wereldvreemde, mij laat misleiden door een mooi reclameblaadje waarin de rode kleur overheerst en dat lekker ruikt naar vers drukwerk. "Stem voor een stad van iedereen". Een kreet op maat van allochtonen en andere indringers. Maar als onkundige leek besef ik niet wat ze bedoelen met 'een stad van iedereen', het klinkt populair, dus zal ik maar stemmen voor sp.a. Dat komt ervan als de draagwijdte van zulke kreten niet tot me doordringt, omdat ik van niets op de hoogte ben, omdat ik nooit verder gekeken heb dan mijn eigen dorpje en mijn eigen teeveetje. En!... omdat ik geen examen hoef af te leggen alvorens in het kieshokje te verdwijnen.
Dan dreigt ook het gevaar dat ik ga stemmen voor de partij die het beste zal zorgen voor die arme sukkelaars die ik daarstraks langs de weg zag strompelen. Ik moet alleen maar te weten komen welke partij zich het beste schaart achter die asielzoekers. Maar het woord 'asielzoeker' ken ik niet, dan zal ik als wereldvreemde gaan stemmen voor groen of voor sp.a of voor een Turkse partij.
En zo gaan er een heleboel stemmen verloren voor het Vlaams Belang. Zo komt het dat de belangrijkste partij over het hoofd gezien wordt... Gelukkig is het bovenstaande allemaal fictie en begeef ik me op de dag der verkiezingen met kennis van zaken en doelbewust naar het stembureau waar ik achter het gordijntje verdwijn om mijn stem te geven aan de partij van mijn hart... Het Vlaams Belang!
|