Vlaanderen telt alsmaar meer kansarme leerlingen
De kansarmoede in het Vlaamse onderwijs blijft stijgen. Er komen steeds meer 'kwetsbare' leerlingen bij. En er zullen nog véél meer bijkomen. Het stond allemaal in de sterren geschreven en was te verwachten. Kansarmoede wordt met hele vrachten geïmporteerd. Open grenzen, laks migrantenbeleid en grenzeloze liefde voor de migrant doen een massa analfabeten en onderontwikkelden floreren in onze geciviliseerde middens. Hun aantal zal boven onze hoofden groeien, en voor het onderwijs wordt het een onmogelijke opgave om voor elk van hen regulier onderwijs te organiseren.
Hele zwermen onbegeleide jongeren zijn in ons smoutebollenlandje komen neerstrijken. Alle zeeën, onweders, sneeuwstormen en andere obstakels hebben ze getrotseerd, en dan worden ze uiteindelijk in een piepklein schoolbankje gewurmd. Dat valt tegen voor de snotneuzen die droomden van een luizenleventje en van zalig niets doen op kosten van de inboorlingen.
De lichaamstaal van de scholieren hierboven op de afbeelding straalt moedeloosheid en onverschilligheid uit. Het ziet er niet naar uit dat zij klaar zijn voor een zware wiskundeles. En als ze zo blijven zitten, houden ze zichzelf kansarm en zullen nooit leergierig en ambitieus worden. Willen die twee jongens eigenlijk wel geholpen worden?
Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs: "We slagen er als onderwijs niet altijd in om iedereen gelijke kansen te bieden."... En onderwijsminister Crevits geeft aan dat het budget in drie jaar tijd met 23 miljoen euro tot 173 miljoen euro gestegen is om kansarme leerlingen te helpen... Gelijke kansen?... Meer miljoenen om kansarmoede te bestrijden?... Boeve heeft het over kansen die nooit gelijk kúnnen worden, en Crevits denkt in termen van euro's die verkwanseld gaan worden aan kansarmen die nooit uit de kansarmoede zullen geraken.
Zowat elke dag worden drenkelingen opgevist uit het zilte zeewater en direct op een schoolbankje gedropt. Minderjarig, leerplichtig, thuisloos en zo... Ontheemden in een gloednieuwe omgeving zijn ontredderd en gedesoriënteerd, de kluts kwijt en zichzelve kwijt. Deze labiele 'kinderen' moeten daarom eerst tot zichzelf komen, om de cultuurschok te verwerken. Eerst een jaartje 'inburgeren' in strenge opvanghuizen om zichzelf terug te vinden en alle aspecten van hun nieuwe omgeving te leren kennen. Dat lijkt me geschikter dan te lummelen op gammele schoolbankjes.
|