Nog een weekje, en dan gaan alle schoolpoorten op slot. Twee lange maanden. Véél te lang.
Winkelbedienden houden nu al hun hart vast voor wat komen gaat tijdens die lange vakantie, wanneer jonge moedertjes hun lastige kindjes meeslepen naar de supermarkt. De supermarkt als één grote speelplaats waar hun spruitjes vrij mogen rondlopen en andere klanten ambeteren. En niemand durft iets zeggen. Hele rayons zetten ze in rep en roer, crossen als wildebrassen doorheen de levensgrote speeltuin, tot grote ergernis van andere klanten. En de allerkleinsten zijn de ongelukkigste kindjes van de hele wereld, zij huilen voortdurend en krijsen er op los. In alle toonaarden. Er zijn geen blije kinderen meer, ik hoor hen zo weing lachen, vrolijke kinderen zijn zeldzaam aan 't worden, ze krijsen en joelen en jengelen alleen maar... Wat een verdriet, o wat een ellende.
De Vlaamse winkeliersvereniging is tot de vaststelling gekomen dat schreiende kinderen voor een grote omzetdaling zorgen. Klanten vluchten weg uit de winkel als zo'n rotjochie het op een krijsen zet.
Al wekenlang huivert het winkelpersoneel bij de gedachte aan wat komen gaat. Ze houden hun hart vast en hebben al voorzorgen genomen. Om zich te wapenen tegen de kleine terroristjes hebben een aantal winkels al de toegang verboden voor mama's met kleine kindjes.
Andere warenhuizen hebben aan de ingang een systeem ontwikkeld met een aantal leibanden waaraan de kleine ettertjes vastgeketend worden terwijl hun mama's rustig winkelen.
Uit onderzoek bleek dat 95% van de geketende griezeltjes stopten met huilen, ze schreeuwden niet meer, werden rustiger en er verscheen warempel een glimlach op hun gezichtje. De kalmerende werking van de leibanden is tot op heden nog niet echt bewezen, maar er zijn duidelijke aanwijzingen dat buitenlandse winkels ons 'leibandsyteem' gaan overnemen. En zo wordt het prettig winkelen voor iedereen.
|