Nu volgt er een ouderwets verhaaltje over vroeger, toen ik me overeind trachtte te houden te midden van linkse collega's die het Vlaams Blok verguisden.

Op de afbeelding zien we directrice Prutsmans in volle glorie.

Directrice Prutsmans stond aan het roer van het Hasseltse lyceum tijdens de schooljaren 1993-1994 en 1994-1995. Zij leek op een toverheks, behorende tot een mensensoort van het heksachtige type. 's Ochtends kwam ze op haar bezem naar school en parkeerde die netjes naast de voertuigen van haar collega's. Haar boekentas zat vol toverspreuken die ze nodig had om sociale en etnische minderheden te analyseren en te begeleiden. Ja, zo verprutste ze haar tijd met hopeloze gootgevallen en marginalen. En in haar vrije tijd verzamelde ze insecten, spinnen en kevers. Haar hersenen zaten in een kluwen omdat ze als kind eens te lang op de paardjesmolen ronddraaide.

De leraar Lichamelijke Opvoeding - ik ben helaas zijn naam vergeten - was zowat de enige die in de leraarskamer recht voor zijn mening uitkwam. En zo ontdekte directrice Prutsmans dat hij sympathiseerde met het Vlaams Blok. Oei! Gevolg was dat hij een negatieve evaluatie kreeg en een berispende persoonlijke nota.

Beste lezers, het was de tijd dat in onderwijskringen alles uit de kast gehaald werd om het Vlaams Blok in een kwaad daglicht te stellen. Figuren als Prutsmans en andere schooldirecties, CLB-directies en leerkrachten in 't algemeen brachten ongestraft imagoschade toe aan het Vlaams Blok. De impact op leerlingen moet geweldig geweest zijn, lange tijd, want migrantenleerlingen oordeelden dat het Vlaams Blok aangepakt moest worden door het CGKR (nu Unia) omdat het een 'racistische' partij was... Onvoorstelbaar!!!