|
BREAKING: wie is de blunderende magistraat die de inhoud van zijn kasten niet kent? ‘tScheldt vond hem.
21 oktober 2023 Satierie Sus
Wanneer eind de jaren 90 financiële substituut Dirk MERCKX naar de hoeren gaat in Amsterdam en er betaalt met de creditcard van een zakenman tegen wie hij een onderzoek voert, wordt hij in 2009 door het systeem (lees: de correctionele krombank van Brussel) vrijgesproken omdat niet duidelijk was of het nu zijn chauffeur was dan wel hijzelf die in het luxebordeel de bloemetjes had buitengezet. Het was niet echt ‘zijn’ chauffeur. Het was de chauffeur van Koen Blijweert, de man die volgens Humo ‘tScheldt financierde (lachen). Blijweert en Merckx gebruikten elkaar als passende ovenschoteltjes om het leven aangenamer te maken. Merckx vanuit het gerecht en Blijweert vanuit de schimmige wereld der lobbyisten.
Merckx moet zelf verrast geweest zijn door de vrijspraak want enkele maanden voordien had hij zijn ontslag aangekondigd, maar gelet op de vrijspraak nam hij zijn functie terug op.
Hij kreeg wel een “lichte tuchtstraf” van de magistratuur zelf, dat is een soort van poppenkast waarbij collega rechters oordelen over het tuchtrecht. Dezelfde tuchtrechtelijke poppenkast bestaat bij advocaten waarbij confraters “onpartijdig” (LOL) moeten oordelen over vermeende tuchtrechtelijke inbreuken door een advocaat-confrater met wie ze geregeld pleiten in dezelfde krombank.
Bijkomende opmerkelijkheid: Dirk Merckx werd in 2009 gedetacheerd als expert terrorismepreventie voor de Verenigde Naties. Als ‘expert’ in de terrorismistiek bleek hij het gevalletje Abdesalem Lassoued dan toch niet ernstig te vinden.
Het justitiële ons-beschermt-ons systeem is rot en corrupt tot op het bot.
Zo kan een burger onmogelijk een magistraat voor de rechter brengen. Dat moet gaan via het gerecht zelf dat beslist over een al dan niet vervolging. En de bewuste magistraat moet dan al minstens enkele 100% bewezen moorden en verkrachtingen hebben begaan alvorens er vervolging komt.
Het systeem reageerde over het Tunesisch blijspel al met het excuus dat ze onderbemand zijn. Dus blijft een uitleveringsverzoek voor een crimineel die nog 26 jaar moet uitzitten, gewoon liggen.
Maar het systeem is niet onderbemand om huiszoekingen te doen en vervolgingen in te stellen tegen een satirisch blaadje zoals ‘tScheldt.
Theo Francken suggereert dat er toch maar eens een systeem moet komen dat de mogelijkheid biedt om magistraten te bestraffen voor fouten en nalatigheden.
Het is intriest en grappig tegelijk dat nu een van de pijlers van het regime zelf slachtoffer is geworden van het systeem. Bye Bye luchtgitaarspeler.
Satierie Sus
https://www.tscheldt.be/
|
