We
picknicken in Nässja. We zitten op een
halve meter van het Vätternmeer. We
genieten van het geluid van de golven en kijken naar enkele zwemmers.
Op de kaart staat een wandelsymbooltje. We zijn van plan om na de wandeling hier te
blijven slapen. We zien zomerhuisjes maar geen wandeling, dus rijden we maar
verder richting Motola.
Vlakbij die stad
ligt een meer in een natuurgebied, "Saffran Torp», zoals de gelijknamige folder belooft,
compleet met kaartje en wegbeschrijving. Maar we geraken er niet. Voor we
het beseffen zijn we Motola voorbij op weg naar Nykyrka. Laten we dan maar ineens naar Linköping
verder rijden, met een tussenstop in Håleberget
Naturreservat, want daar zijn we volgens de gelijknamige folder vlakbij.
Geen meer deze keer, enkel bos. Het zoveelste bos, zou je zeggen, ware het niet dat dit bos ongeveer 12000 jaar
oud is. Dat merk je aan de bomen, de
planten, de mossen, aan alles. Na een flinke klim zien we in de verte het Vättern
meer. Het oude bos is aangenaam om te overnachten.
Vroem
krijgt een grasperkje voor Vroem alleen en wij krijgen een bankje.
We staan rustig, maar niet alleen, kijk maar
naar de fotos.