Na een verblijf van een  maand op hetzelfde adres willen wij weer op stap met Vroem.  We kiezen voor een wandelweekend in de Duitse Eifel.

Om geen tijd te verliezen – want we kunnen maar twee nachten wegblijven – rijden we naar één van de vier overnachtingsplaatsen uit de campergids, in Hürtgenwald, aan het Soldatenfriedhof langs de Höhenstrasse.  Maar deze Strasse blijkt ook een drukke verkeersweg te zijn..

Verwend als we zijn rijden we meteen naar de volgende plaats. Parkplatz Burgstrasse in Bergstein. Een ruime lege parking  naast een rustige woonwijk die ons ook  een kleurrijk  zicht biedt  op het verlichte stadje. We krijgen Vroem niet helemaal horizontaal en dat zien we wel aan het water in de kookpotten, maar we zullen hier overnachten op de perfecte plaats, denken we ...  
Tot we merken dat de kerkklok elk kwartier van zich laat horen. Daar kan René absoluut niet tegen als hij ook nog wil slapen.

Dus op naar plaats nummer drie bij de Einmünding Kall-Rur in Zerkall. In de duisternis  onderscheiden we een wandelkaart en een leegstaand gebouw, geen kerkklok, geen verkeer…  Zullen we hier lekker slapen! ?  “ Toet toet!”, groet  een treintje dat voorbij rijdt…  Maar treinen rijden ’s nachts toch niet? Dus wagen we het erop.

Zoals altijd wanneer we onze slaapplek alleen maar in het donker gezien hebben, kijken we bij het ontwaken nieuwsgierig door het raampje. We staan vlak langs de spoorlijn! Maar we hadden geluk: de trein heeft inderdaad vannacht niet gereden. We willen met Vroem naar plaats nummer vier, maar die is niet rustiger: een verkeersweg en  de spoorweg.

We rijden verder naar Obermaubach, voor  een wandeling die we op voorhand hadden opgezocht. Het wordt meteen een test om onze gsm als kompas en als wandelkaart te gebruiken. Het resultaat is voor ons een openbaring. De talrijke bospaadjes en splitsingen staan er allemaal op. Gemakkelijk als je geen tijd wil verliezen met het zoeken van brochures in een infokantoor.

Op deze zonnige dag komen vele wandelaars en fietsers genieten van de mooie herfstkleuren en de rust… die af en toe wordt onderbroken door het toeterend treintje. Het lijkt wel overal  te rijden. Spoedig merken we dat er heel wat wandelwegen de onbewaakte spoorweg kruisen. Ha, zo zit dat!

We genieten van de vele vergezichten. De wandelpaden zijn volledig in de natuur en er is dus nergens storend verkeer.  Als we in Zerkall het spoor oversteken zien we in de verte het kasteel van Nideggen liggen, maar de afstand is te groot, dus laten we dat maar voor een volgende keer.  Het zonnetje schijnt heerlijk en we kunnen op een bankje onze boterhammetjes opeten in een complete rust.   Dan gaat het stevig bergop.  We wandelen langs rotspartijen waar we enkele moedige klimmers als Spiderman tegenop zien klauteren. Leuker om te zien dan om te doen. 

Na de lange wandeling (zie kaartje hieronder) laten we ons verwennen in een van de restaurants. Vroem staat nog heel alleen op de parking van het wandelgebied, aan de oever van de Rur. Het is rustig en de spoorweg ligt zelfs iets verder. Hier zullen we goed slapen.

We ontwaken met een buitentemparatuur van 3°.  De parking is volledig verlaten.  Alle wanderlaars zijn gisterenavond vertrokken en wij bleven alleen achter op deze parkingplaats aan de Rur en haar stuwmeer.  Deze plaats wordt onze nummer één uit onze zelfgemaakte campergids!

We worden weer verwend met stralend mooi weer.  Na wat inkopen in een naburige Lidl zoeken we een wandeling op.  Dit is in deze buurt helemaal geen probleem.  Je vindt heel wat icoontjes langs de weg die wandelingen aangeven.
We stoppen ergens langs de baan aan de Ochsenkopf.  

In deze bossen blijkt dat er tijdens de WOII heel wat gevochten is.  Er staan her en der graven van teruggevonden  Amerikaanse en Duitse soldaten (in 1976) na 32 jaar vermist te zijn geweest.

En weer kunnen we op een windstille en zonnige plaats onze boterhammetjes opeten. Tijdens onze terugtocht naar Vroem maken we plannen om nog meer van dit Rurgebied te verkennen.

Fijn dat we na slechts  enkele uurtjes rijden  van elk vrij weekend een korte vakantie kunnen maken.

Ons uitstapje is voor herhaling vatbaar en wordt vervolgd!

De rugzakken worden terug uitgepakt en klaargezet voor onze volgende tocht.