De tuinen van het Alcazar zien er wat eentonig uit. Bijna alle bloemen staan nog in knop. Het kasteel daarentegen heeft de seizoenen niet nodig om al zijn pracht en praal te tonen.

Tien foto's per ruimte zouden nog te weinig zijn om heel het kunstwerk tot in detail weer te geven. Hoe lang zouden ze aan die reusachtige gebouwen gewerkt hebben?
Hoeveel kunstenaars hebben met engelengeduld de muren verfraaid, de schilderijen gemaakt, de enorme wandtapijten geweven?

Het is bloedheet als we naar de bushalte wandelen. De warme bries geeft weinig koelte. Deze keer stappen we naar de juiste halte. Zodra we daar aankomen, komt de bus ook.

We kijken ernaar uit om aan het haventje in de schaduw van Vroem uit te rusten, bij het kabbelende water en de tjierpende vogels.

Maar de bewoners van een van de boten zien dat even anders. "Kwaak kwaak kwaak !", schettert hun "muziek" voor ieder die het wel of niet wil horen.

Gaan we ons zitten ergeren of nemen we de wereld zoals die is? We hebben nog een beter idee: een terrasje doen in Gelves.

Zodra we die gedachten uitspreken stopt het lawaai. Te laat!

Dank zij die boot hebben wij weer andere tapa's kunnen proeven.