De regendruppels op Vroem drogen snel op.  Maar het blijft zwaar bewolkt en zo'n 5° frisser.  Een goede gelegenheid om naar de bewoonde wereld te rijden waar we de rest van ons dagboek op het web kunnen plaatsen.
Hier in het binnenland trekt het open en voelt het aangenaam warm. 

Op de camperplaats in Odeceixe picknicken we buiten, veilig beschut door Vroem, die voor ons de felle wind opvangt.
We wandelen naar het strandje waar we vorig jaar zo genoten.  Het waaide toen ook maar de wind was veel minder koud en beneden in de baai zorgden de rotsen voor beschutting. Deze keer is het niet aangenaam om buiten te zijn.  De camperplaats, waar vorig jaar een gezellige drukte heerste, voelt nu eenzaam en verlaten.

Een Portugees koppel maakt zich klaar om een frisse neus te halen.  Neen, ze overnachten hier niet.  Ze wonen in Portimao en komen hun ouders bezoeken die in de buurt wonen.

"Aan de westkust moet je niet blijven", raadt mijnheer ons aan.  Fier dat hij ons te woord kan staan in het Frans.
"Van maart tot october waait in heel de strook van Sines tot Sagres een frisse en soms hevige wind. De zuidkust, van Tavira tot Villa Real de sto Antonio, is aangenaam warm en heeft veel minder wind."

Wel dat doen we! Eerst zullen we een tussenstop houden op de camping in Sagres waar we vorig jaar verbleven.  We weten zeker dat daar een wasmachine is.

In de buurt van Aljézur zien we een wegwijzer : Praia da Amoreiro.  Nieuwsgierig slaan we af.  Het zijwegje kronkelt door de duinen en loopt dood op een grote open plek.

We horen de branding, we wandelen verder en komen uit op een mooi idylisch strandje.  Van op de plaats die het meest uit de wind ligt, observeren we een windsurfer die een sierlijke dans voert met de golven, één met de zee.
Hier blijven we overnachten toch?

Ons restaurantje in Vroem geeft zicht op een bloementuin en een park dat door de natuur netjes onderhouden wordt.  De wind valt hier al bij al mee. We zullen deze nacht niet gewiegd worden.