Stel je voor, je wordt wakker in Vroem, midden in het bos hartje Zweden, en er komt een hinde met haar jong voorbij gewandeld. Een betere "goede morgen" bestaat toch niet?
We willen afdalen langs het steile pad om bij de rivier te komen. Maar door de regen is dat paadje glibberig geworden. Het lukt echt niet. Goed dat we tijdig in Vroem geraakt zijn, want de hemelsluizen barsten open om een ware zondvloed los te laten. Een gelegenheid om terug naar Idre te rijden, waar we onze blog kunnen bijschrijven.
Op enkele honderden meters van de plaats waar we vannacht geslapen hebben parkeren we Vroem in het bos. Hier staan we dichter bij de rivier. Het is opgehouden met regenen. We stappen over de vochtige aarde naar het kabbelende water, goed ingesmeerd met muggenspray. Buiten stil zitten is er niet bij, want dan komen die kleine beestjes vlijtig rondom ons zoemen om een plaatsje te vinden waar ze nog aan ons kunnen, bijvoorbeeld vlakbij onze ogen en haar. De gezondste exemplaren steken gewoon door onze kleren heen.
Je moet ook maar zo gek zijn om na een fikse regenbui in het Zweedse zompige bos dichtbij het water te willen vertoeven...
|