De zee was vriendelijk voor ons! We vonden de golven niet abnormaal hoog. Toch riep de kapitein vanmorgen af dat het schip 45 vertraging had wegens het slechte weer vannacht. Maar we zijn niet zeeziek geweest en dat zullen we fier kunnen vertellen aan al diegenen die erop gegokt hadden. Het regelmatig gedreun van de motoren en de deining van de zee was voor mij rustgevend. Als slechte slaper was dit voor René geen ideale nacht.
Zodra we aan wal gaan doen we inkopen. We rijden tot in Dunvargan. Daar vinden we een plaatsje op een heel rustige parking, met zicht op een klein haventje. Aan de andere oever zien we de feestelijk verlichte stad.
Zou er straks vuurwerk komen boven het water? Maar zolang kunnen we niet wachten. De vermoeiende bootreis laat zich voelen. We zijn doodmoe. Het wordt eten en naar bed. Geen oud op nieuw feest.
