Terwijl we picknicken langs het Göta kanaal schuiven zeilbootjes en motorbootjes voorbij.  Er is weinig wind en een aangenaam zonnetje verwarmt ons.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In Mem loopt het Göta kanaal doorheen de laatste sluis in de Oostzee.   Daar willen we  naartoe, nu we toch zo kort bij de zee zijn.

We treffen een van de meest schilderachtige plekjes aan die we tot nu toe gezien hebben.  Het kanaal wordt breder en achter de horizon is de zee.  Er is ook een klein haventje.  Even na onze aankomst worden we getracteerd op zo maar eventjes 3 regenbogen, die achtereenvolgens aan de hemel verschijnen.  Wat een mooie kleurschakering over het water !

We hadden vernomen dat hier plaats is voor campers en daar maakt Vroem graag gebruik van, even later gevolgd door enkele grote dikke vrienden. (Campers waar Vroem 2X in kan)

Je mag hier gratis verblijven, maar indien we betalen kunnen we wat water nemen, sanitair gebruiken en… een wasmachine.  Komt dat goed uit zeg ! Maar er is één probleem.  Op de droogkast staat « kapot ».  Onze drang om te wassen is echter te groot.  Maar hoe gaan we alles droogkrijgen ?  Dit is een haventje, dus een openbare plaats waar bezoekers af en aan rijden.  Daar hang je geen was uit.  Dit is Spanje niet, daar doen ze dat overal.  Maar hier zie je geen was hangen.  Bij nader inzien blijken wij de enigen te zijn die de wasmachine gebruiken.  Hoe gaan we dat oplossen ?  We vinden beslist wel wat… wordt vervolgd.

Voor  we gaan eten komt er een toerist met de fiets op ons toegestapt en vraagt of wij Engels spreken.  We horen dat hij niet engelstalig is en daarom antwoorden we : Frans, Duits, Nederlands,Eengels… wat je maar kiest.  En wel verduiveld : « Spaans » antwoord hij.  Dus : hablamos español ! Hij verschiet zich een ongeluk… dit had hij nooit verwacht.  Hij (Fernando) zet zich bij ons aan de tafel en we babbelen wat, en terwijl wij aanstalten maken om binnen te gaan zitten (20h30) gaat hij zijn tent opzetten en nog eten koken.  Het blijft tenslotte een spanjaard he… Hij vraagt bij het afscheid hoe je « dank u » en « tot ziens » in het Zweeds zegt, en Nelly staat hem graag te woord.  Helaas hij krijgt de klanken moeilijk uitgesproken en we lachen allemaal…