Vanuit Vroem worden we getracteerd op een blije stralende ochtendzon. Maar wanneer we naar buiten gaan schrikken we van de strakke koude wind. Veertien graden...dat zijn we niet meer gewoon.
Toch beseffen we dat de weergoden ons blijven verwennen. Nergens in het uitgestrekte Spanje is het zo droog en zonnig als hier.

We vinden dat we Costa de la Luz genoeg hebben uitgekamd en besluiten om via Bollullos, Valverde en Cabezas Rubias naar de grens met Portugal te rijden.
De campergids vermeldt geen speciale camperplaatsen voor dat land. Je mag er gewoon overal blijven overnachten (behalve in stadscentra).
Dat klinkt heel wat vriendelijker en uitnodigend.

Op de laatse camperplaats voor de grens, in Valverde houden we even halt. Hier kunnen we tegelijk ons water verversen en de toiletinhoud kwijt. Je weet nooit hoe lang we zouden moeten rijden om een dergelijke plaats te vinden.

Voorbij St Barbara de Casa slagen we erin eenz zijwegje te vinden op 100m van de weg om te overnachten.  De ondergrond is zanderig en we moeten de keggen gebruiken (wat eigenlijk niet toegelaten is in Spanje...). Er komt een auto die een paar meter verder stopt, dan rijdt hij door. Het was geen politiewagen.