"Goede Morgen!", roept de zon, alsof er niets gebeurd is.  We bedanken de struiken voor de nachtelijke bescherming maar willen liever ontbijten met zicht op zee.
We rijden daarom terug naar "ons" plekje op de klif, dat we herkennen aan de rots met het gat erin.  We plaatsen Vroem met het zijraampje op de zee gericht.
Tja, als je het zo kan hebben, en als Vroem akkoord is, waarom niet?

We trekken onze wandelschoenen aan voor het pad 'Rota Vincentina".  Deze 300 km lange route werd pas eind vorig jaar opengesteld en loopt van Sines tot Sagres.
Ze bestaat uit een "visserspad" en een "historisch pad". 

Vandaag lopen wij over het visserspad van Porto Covo tot Villa Nova de Milfontes.  Deze route is 19,5 km lang.  Uiteraard kunnen we de hele route niet doen, want we moeten ook nog terug. 
We zien wel hoe ver we geraken.  We parkeren in Porto Covo.  Eens op de route is het verrassend rustig.  Je ziet amper enkele wandelaars, gelukkig blijft de aangekondigde regen achterwege.

Weer staan we versteld van de pracht van de natuur.
We vorderen maar langzaam.  Na zowat iedere stap staan we stil en kijken we  rond en trekken foto's.  Wanneer we ons omdraaien zie je weer niewe dingen die te mooi zijn om zomaar voorbij te lopen.  We worden verwend met mooi weer en een aangenaam briesje.

De ondergaande zon verbergt zich achter donkergrijze wolken aan de horizon.  Maar wat stellen die wolken voor?
De zee lijkt uitgeraasd, op de klif is het zoveel mooier dan achter de struiken.  We wagen het erop!
Het zachte maanlicht, dat tussen de wolken door op het dakraam schijnt, brengt ons snel naar het land van de dromen.