We rijden uren met als uitzicht bos, bos en nog eens bos. Eindelijk komen we aan in Hamra, waar het gelijknamige Nationaal Park staat aangegeven. Dan volgt nog een klein uur langzaam vroemen, over een zandweg, door - jawel - alweer niets dan bos. Wanneer we er zeker van zijn dat we verdwaald zijn zien we plots een bordje met een "P".
Het ietwat bredere deel van de weg moet een parking voorstellen. Ertegenover vinden we een nisje met alle info over wandelingen, dier- en plantensoorten.
Er is een terrassje met houten tafels en banken. Het brandhout ligt netjes opgestapeld om vuur te maken en te grillen. De foto's komen weer uit onze voorraad. Behalve dan "de enige echte" van vandaag.
