Tot nu toe koelt het 's nachts genoeg af, wat aangenaam is om te slapen. 

Vandaag ontdekken we het oudste deel van het "Hamra Nationaal Park". 
In vele Zweedse natuurgebieden werd er in de jaren 1800 en 1900 houtskool vervaardigd.  Huvudentrèn is echter als een eiland, omringd door moeras, plassen en meren. Tot hier kon niemand geraken. Dus is de natuur hier letterlijk "ongerept". 

"Wat een ravage!", is de eerste indruk die je krijgt als je dit gebied binnenwandelt.  Het bos is bezaaid met omgevallen bomen in alle stadia van vergankelijkheid.
Het is moeilijk stappen over de dikke wortels van de vijfhonderdjarige dikke bomen.  Naast kleurrijke mossen en paddestoelen vinden we ook boslelietjes.

Het volgende Nationaal Park dat we willen bezoeken, Fulufjället, ligt in Harjedalen bij de Noorse grens.
Donkere wolken doemen op in de verte, net de richting waar we naartoe rijden. Het duurt niet lang of we zitten middenin een uitgebreide stortbui.
De plekjes van dode insecten op de voorruit worden meteen grondig weggespoeld.

Enkele kilometer voor Mörkret, op de "Ugglan Utsiktplats", stoppen we om te overnachten.  Het is miezerig.  Het berglandschap oogt wazig in de dichte nevel.