Foto
Inhoud blog
  • Gespleten
  • Zonder geluid...
  • raken
  • Van euforie naar de dieperik?
  • wie doet het me na?
  • zij...
  • na maanden
  • Jammer
  • GeK
  • Wat scheelt je?
  • leeg blad
  • ze maken me zo moe...
  • De lente
  • ooit
  • Voor H.C.
    Foto
    Laatste commentaren
  • Lieve midweekse groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • het is vaderdag vandaag, Lore (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve roetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • zomerse groetjes (jean)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege Nikki (Nikki)
        op Zonder geluid...
  • jij bent duidelijk erg boos, lieverd (Annie & Rogier)
        op Zonder geluid...
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes op deze Pinksterzondag vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes dikke steunknuffel en veel sterkte lieverd (Diana)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • heb begrip voor jou lieve groetjes Noëlla xxx (Noëlla)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege dewesthoek (Annie & Rogier)
        op raken
  • Een Prettige Moederdag (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • gaat het een beetje, lieverd ? (Annie & Rogier)
        op raken
  • Wablief depressief?
    Over deugddoend begrip en vernietigend onbegrip naar psychische zieken toe.
    in korte tekstjes en gedichten vervatte ervaringen... in de hoop.. op meer begrip... voor... psychische zieken. REACTIES DIE NIETS TE MAKEN HEB MET MIJN BLOGJE VERSCHIJNEN MOGELIJK NIET. Zoals de meeste lezers al ervaren hebben, beperkt mijn inbreng tot hier tekstjes schrijven. Hoop op uw begrip hiervoor...
    22-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wanneer lichaam en geest tesamen ziek zijn

    Ik ben een beetje ziek
    en ziek zijn is nooit leuk
    erg ziek zijn vaak een hel
    vooral dan in mijn hoofd
    en in mijn hele wezen
    want ziek zijn is gelijk aan
    ook overdag nachtmerries te moeten vrezen

    ben net niet ziek genoeg
     niet murw niet in die mate
    dat ik niet meer weet waar ik
    in al die koortstoestanden
     alweer gebleven ben

    ik schommel tussen beiden
    zo'n kwetsbaarheid te voelen
    verdriet immens gezwel
    dat spoedig springen zal
    een overdaad van tranen
    de uitputting verhogen kan

    verwezen blijf ik staren
    naar woorden die ik schrijf
    maar 't leven nog bevroren
    ontzetting maakte stijf
    en 't voelen blijft verdoven.

    ©Marie-Gabrielle2012

    22-02-2012 om 10:43 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (0)
    18-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wanneer je de (on)zin, het (on)recht niet kan verwoorden...

    domper
    op rechten
    die je niet of amper kan verwoorden
    de modder zit in je hoofd
    en omsluit je lijf
    domper op je rechten
    en de wil om nog te vechten
    je te verzetten
    tegen al die mensonwaardige
    omeletten
    die ze van je bakken
    zoveel hakken
    en beentjes die ze je lichten
    omdat ze maar blijven absurde regeltjes
    uit hun hoed schudden
    en stichten
    je dwingen jezelf bloot te stellen
    terwijl je net jezelf moet beschermen
    zodat hyena's je niet kunnen kwellen
    omdat jouw pijn niet tastbaar is
    en door velen niet wordt begrepen
    je weerbaarheid miniem
    of ze dat begrijpen
    je hebt niet de indruk, niet eens voor een centiem
    tenzij kan aangetoond worden...
    dat..
    wat..?
    dàt wat net niet of zo moeilijk aangetoond kan worden
    amper in woorden is te vatten
    een algehele toestand van ziek zijn
    van minder weerbaar
    van zelfs het kleinste ziekteverschijnsel
    gedaanten kunnen aannemen
    van nachtmerries
    waardoor het belang
    en de noodzaak
    om die ellende te verzachten
    en de last te verlichten
    en niet zoals zij nog extra te belasten
    en te verzwaren
    laat ze al die loze, soms leugenachtige argumenten
    voor hun eigen zinnen
    bewaren
    doorzichtig
    doorprikt
    de leugen en onzin
    van loze woorden
    die je alleen maar erger
    vermoorden.

    Is er begrip, of wordt het geveinsd?
    Wordt er geluisterd
    of slechts beslist
    en voor de vorm
    met lege ogen
    niet werkelijk gehoord?
    Word je ooit wel eens gevraagd
    hoe wat ze doen
    je gezondheid niet min maar zwaar belaagt?
    Scheren ze ieder over dezelfde kam
    omdat anders hun werking slaat in de knoop
    hun hersens niet werken
    de boel zit misschien zonder dat op geestelijke gezondheidsvlak
     al volledig lam.

    ©Marie-Gabrielle

    18-02-2012 om 09:16 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (3)
    15-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.niet eenvoudig te benoemen

    niet eenvoudig te benoemen
    blubber, dik, ondoorzichtig
    alsof het je hersenen aantast
    je zicht beperkt
    je voelen verdooft
    je stappen verlamt

    niet eenvoudig te benoemen
    de pijn van binnen
    de immer stille schreeuw
    en toch blijf je vechten
    en je verzetten
    als een leeuw

    altijd op zoek naar nieuwe technieken
    een gang door de tunnel
    zonder zicht op wat licht
    maar prent in je hoofd
    dat het er is

    ook al denk je van niet
    er ook al-tijd iemand is die jou kent
    en
    zoals je bent,
    jou ook ziet
    ook al is die tijdelijk aan je zicht onttrokken

    hoe vaak geloof je, ook ik, dat er niemand meer is?
    er altijd iemand blijft
    die je nodig heeft
    en die je graag mag,
    waar jij van onschatbare waarde voor bent
    omdat jij weet hoe hét is

    daardoor wordt jouw luisterend oor
    van onschatbare waarde
    dus aub blijf hier
    op deze soms heel pijnlijke aarde
    tot je opnieuw leven kan voelen
    tot je opnieuw waar kan nemen
    dat mensen om je geven
    tot je die mens(en) ontmoet
    in net zulke diepe nood
    die jij door je begrip
    omdat je het kent
    kan helpen uit de donkere nood.

    werd de overmacht te groot
    en het onrecht
    de pijn
    het verdriet
    schrijf, spreek, schilder,
    doe wat dan ook
    maar ga niet op in rook
    omdat de boodschap die je uit kan dragen
    anderen mee helpt te dragen
    die anders stilaan alleen komen te staan
    dat is wat ik me ook voornam
    die mij kwaad deden
    klaag ik aan met het woord

    word je gepest,
    misbruikt
    gekwetst
    laat ze niet winnen
    vecht mee
    met mij
    en al die anderen
    psychische zeer kwetsbaren
    samen
    wel iets veranderen...
    al is het door een woord, een beeld,
    een ontmoeten van gelijk-voelenden
    of door een strijd door spreken
    schrijven
    of er simpel zijn
    alvast door te vechten
    om er te blijven.

    ©Marie-Gabrielle

    15-02-2012 om 09:39 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    08-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Modder




    modder overal
    daarin zit jij
    zo lelijk
    waardeloos
    en stom
    die lege blik
    en je gevoel
    het is er niet
    't klinkt daar zo hol

    een nevel hangt als een gordijn
    over wat je ooit was
    en in jouw idee nooit meer kan zijn
    want modder zit er overal

    was klimmen, vechten, je verzetten
    tevergeefs?
    want vallen deed je op een keer
    angstaanjagend diep dal
    want modder is er overal
    en stilte en leegte
    kleeft aan je
    als een monster van een kwal

    als automatische piloot
    hou je je sterk
    en voor de mensheid groot
    maar binnen is de hopeloosheid
    immens
    en alle voelen zo vaak dood

    je plant de woorden in je hoofd
    dat wat is weggeroofd
    voorgoed verdween
    een ander op zal staan
    met een nog steeds onbekend
    bestaan

    het zoeken naar die onbekende vrouw
    die stilaan vorm moet krijgen
    het zoeken naar dat onbekend persoon
    die vreemdelinge
    dat ben jij

    nog lang niet aan de orde
    want in je hoofd en hele wezen
    is slechts chaos, angstaanjagende wan-orde
    ontreddering en heel soms
    een glimp van vastgeketend verdriet
    van niet meer weten waar je bent
    weggelopen
    als water
    door een afgebrokkeld en verroest vergiet

    niet veel denken, piekeren
    of angstig zoeken
    dat wat je altijd wist te vinden
    is nergens meer te bespeuren
    ook niet in de verste hoeken
    vertrouw op het proces
    en je psychiater
    en op je eigen kracht
    en op die dagen dat je hoop voelde
    en licht verheugd lacht.

    ©Marie-Gabrielle





     

    08-02-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (6)
    04-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VERDRIET

    Wat een vreemd gevoel
    verdriet
    dat maar niet wil komen
    in tranen die je ziet
    de tranen die ik voel
    zie je niet
    dit zitten van binnen
    vastgenageld
    met ijzeren pinnen
    wat een vreemd gevoel
    de tranen achter een ijzeren gordijn
    en je nog altijd bevreemdend denkt
    waar ben ik
    waar kan ik 'zijn'.

    ik weet een ding
    dat ik een goede psychiater trof
    daarom heb ik ook vertrouwen
    dat het goed komt
    en dat ik bof.

    ©Marie-Gabrielle

    04-02-2012 om 18:14 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wit als sneeuw


    witals sneeuw en even koud
    wit als sneeuw en weg en terug
    wit als sneeuw
    het kraakt en scheurt
    wit als sneeuw
     zo bitter weinig van te zeggen
    probeer 't niet langer uit te leggen
    want wit als sneeuw en woordenloos
    ben je noch
    verdrietig, noch boos
    noch opgewekt, noch blij
    maar donker
    wezenloos
    vol pijn
    verlangend dat 't vlug weer iets lichter
    wilde zijn.

    Geef het zijn tijd
    en denk niet na
    dan komt de sprankel licht
    misschien vandaag niet
    dan weldra.

    Rust en hou 't van binnen zacht en stil
    je ogen blikken in de verte
    ze zien niet veel
    ze staren
    en staren zal je blijven doen
    tot ook deze orkaan
    eenmaal weer zal bedaren.

    verwerken is geen sinecure
    een berg beklim je niet zo vlug
    je had heel wat
    dat sloeg en beet
    zoveel was er te verduren.

    dus rust zacht en wacht
    er komt een dag
    dat je
    opnieuw
    daar ben ik zeker van,
    al was het maar voor even
    glimlacht.

    ©Marie-Gabrielle

    04-02-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    02-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onrust

    wat schokte de slaap je in stukken
    opnieuw angst om te falen
    te mislukken
     woorden niet zullen komen
    spreken niet zal gaan
    het donkere verder in mootjes zal slaan

    nacht sloeg slaap in stukken
    en dromen naargeestig
    uitputtend
    niet in staat ze uit te drukken

    wat schokte de slaap je in stukken
    verjoeg weldadige rust
    wat schokte de slaap je in stukken
    moe en slaperig
    probeer je alvast dat uit te drukken.

    ©Marie-Gabrielle

    02-02-2012 om 07:51 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    30-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Arm maakt depressief en depressief arm...

    depressief maakt arm
    en arm depressief...
    wat is eerst, de kip of het ei?
    wat kan mij dat schelen
    ik voel me sowieso niet vrij
    om te praten, om te zeggen
    om het tegen al die wijsneuzen af te moeten
    leggen
    zij en hun groot gelijk
    ze spartelen niet in de oceaan
    maar liggen te zonnen op de dijk
    depressief maakt arm
    en arm nog depressiever
    al zag ik het graag anders...
    wat zeg ik?
    véél liever.

    ©Marie-Gabrielle

    30-01-2012 om 17:52 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lawine


    een harde schreeuw
    onhoorbaar
    want bedolven
    onder lawine
    van
    sneeuw

    een verscheurend gehuil
    en angst
    daar in het donker
    op de bodem
    van de
    kuil

    je woorden verstillen
    bevriezen op je lippen
    en wat je voelt
    is bezig te
     verkillen

    waar in het duister
    is dat priempje licht
    ze gooien het luik
    zonder mededogen
    dicht.

    ©Marie-Gabrielle


    30-01-2012 om 09:43 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    29-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moe

    je bent dit leven moe
    je deed het liefst je ogen toe
    en zo dat ze voor altijd ook toe blijven
    je bent het beu dat loze kijven
    terwijl zijn zij al moe om ook maar één zin te schrijven
    ze blijven liever kijven
    dat ze zo druk zijn met hun leven
    nadrukkelijk dat ze daarin om jou niet zoveel geven
    want o wat een werk zo ontzettend groot
    ze zwijgen je nog liever dood
    want zij zijn zo druk met hun leven
    ze hebben geen tijd om te laten voelen
    dat ze ook nog een sikkepit
    om 't jouwe geven
    wat ben jij toch een snul
    ze vinden jou een dikke nul
    want één zin is ze al teveel gevraagd
    dat simpele verzoek
    alsof je ze daarmee hebt bezwaard
    geef antwoord alsjeblief
    ik ben niet alleen depressief
    maar heb ook nood aan een vriendelijke zin of één woord
    ik ben al zo lang doodgezwegen en vermoord.

    ©Marie-Gabrielle

    29-01-2012 om 19:16 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SOMS dwarrelen




    Soms dwarrelen zoveel woorden in je hoofd
    en wordt helder verwoorden als een kaarsvlam stilaan gedoofd

    Soms vervagen ze in de mist
    en heb je de rode draad alweer gemist

    Soms springen ze als confetti overal heen
    van duidelijke betekenis vind je er niet één

    Dan neem je het vlindernet en vang je ze woord na woord
    voor de omstaanders je om je verwardheid hebben vermoord

    En wacht je toch het weer helder wordt in je brein
    zoveel manieren leerde je jezelf aan
    en half verslagen zucht je
    én toch krijgen ze me niet helemaal klein.

    ©Marie-Gabrielle

    29-01-2012 om 11:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    28-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WIE IS HIER GEK MISSCHIEN?

    wie is hier gek misschien?
    die denkt dat depressieve mensen
    of met psychische stoornis geen verstand bezitten?
    hoe is het mogelijk
    ooit zo'n enggeestigeheid gezien?

    wie beweert dat mensen met depressie of stoornis
    niet intelligent zouden zijn?
    Gruwelijk hoe je her en der als een verstandloze knikker
    wordt aanzien...

    blazend hoog van de verhevenen hun toren
     van de pijn
    hebben ze geen idee
    toch geloven ze 'ik ben helemààl mee'
    ze betuttelen, doen alsof je een kleuter bent
    waarom zijn ze toch zo met zichzelf ingenomen
    onhebbelijk in hun weten gelovend, content?

    ik zie wat ik zie en neem waar
    het is steevast daar
    waarom gebruiken ze die kleutertaal?
    wie lijdt er vraag ik me af aan een gevaarlijke kwaal?
    de minimaliserende betuttelende taal
    die ze gebruiken alsof je niet al voor hun eerste woord
    weet wat ze willen of hebben verwoord.

    Gewichtigen aller landen
    bijt op jullie tong en tanden
    bindt aub in die verheven taal
    de ware kwelling, de onverstaanbare taal
    van gewichtig onbegrip, neerdrukkend kabaal.

     die hoog van de toren blazende kirreweit
    dat die het in zijn/haar hoogdravendheid niet eens ziet.

    We niet weg was, is gezien.
    voor meevoelen amper één op tien

    ©Marie-Gabrielle

    28-01-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (0)
    27-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.depressie

    Alsof iemand met de lichtschakelaar speelt
    aan uit aan uit
    alsof iemand de zon laat schijnen
    en erna plots een orkaan doet verschijnen
    alsof iemand je laat lachen
    en de volgende moment
    weg doet kwijnen

    terwjl lopen mensen gezwind langs je heen
    onverschillig, nors of opgewekt
    je schrikt je voortdurend een ongeluk
    letterlijk alles brengt je in die dagen van je stuk

    heeft iemand het alarm opgezet?
    heb je even niet opgelet?
    in mootjes gehakt, in de molen vermalen
    hoe moet je vandaag weer het einde van de dag
    op deze manier halen?
    je slaagde erin je leven lang
    waarom ben je dan nog altijd bij tijden zo bang?
    het neemt je bij de strot
    ze spelen voortdurend één twee drie bedot
    en jij blijft de verwarde, angstige zot?

    Neen, vechten doe je iedere dag
    soms met een afgesloten blik
    soms met de meest zonnige lach
    maar hoeveel pijn het leven je doet
    daar weten amper mensen van
    als ze het wisten, velen slaan je in de ban

    je zocht mensen die je vertrouwen kon
    sommige prikten dat vertrouwen stuk als een ballon
    de enkele die je veilig in je hart kan sluiten
    je weet die zullen je nooit buiten sluiten
    want er is iets dat zij niet nalaten te zijn
    namelijk écht, eerlijk en te vertrouwen...!

    de dagen dat je stilte wil en niemand in de buurt
    sommige begrijpen dat niet, reageren boos of verongelijkt
    snappen niet dat je de pijn hebt ingedijkt
    om niet te verdrinken
    op zulke tijden sluit je je zowat hermetisch af
    zo geraak je er soms het vlugste vanaf

    zo moeilijk om je steeds te verantwoorden
    uit angst voor nog meer psychische moorden
    zwijgen en wegkruipen in je schulp
    is soms beter dan tevergeefs roepen om begrip en hulp

    laat wel kanalen open
    zodat wat je beklemd eruit kan komen
    een bekwame hulpverlener
    psychiater of psycholoog
    maatschappelijke assistent
    eender wie je kiest
    als je maar voelt
    dat je begrepen wordt,
    ernstig genomen
    aangevoeld
    dat er inzicht wordt verworven
    en dat jouw wil en waardegevoel niet
    wordt gebroken,
    je niet wordt beduveld of bedot
    terwijl ze zichzelf indekken
    door jou af te doen als het ziekelijk mens
    of gevaarlijke zot
     dat ze je geven oprechte feedback
    anders wordt zelfs hulpverlening iets waarin je ten onder gaat
    zoals in een gevaarlijk wak.

    Bij twijfel of je wel de goede behandeling krijgt
    ga elders te rade
    vertrouw op je gevoel
    overal zitten immers haaien
    en hyena's op de loer
    ook daar
    waar je het nooit verwachten zou
    was het maar niet zo...
    maar 't is helaas waar.

    Een goede hulpverlener, dat voel je soms heel vlug
    daar ga je zelfs bij zware problemen
    met vertrouwen
    telkens heen
    je hoeft er niet te verdringen
    de veiligheid is er
    om wat zo zwaar op je weegt 
    naar boven te halen
    die stelt gerichte vragen
    en loopt niets te verzinnen
    zodat je in een veilige setting
    met het immens zware kan beginnen.

     geen onbegrip, gebrek aan empathie of ongepaste praat
    waarmee hi/zijj je verslaat
    waardoor je de pijnlijke zaken op de duur vermijdt
    er lijkt alleen maar tijd
    om 't voeden van zijn/haar eigenwaarde, misplaatste ijdelheid
    je vertrouwen en waarde raak je bij zo iemand na verloop van tijd
    zonder dat je het zelfs meteen beseft helemaal kwijt

    wat een geluk dat ik na vele jaren eindelijk een hulpverlener trof
    die er voor zijn patiënten staat
    want zo ging het met hulpverleners jammer niet altijd
    ik had heel wat schrikbarende ervaringen
    bijna was ik mijn vertrouwen
    in te vertrouwen hulpverleners
    volkomen en voor altijd 
    kwijt.

    geef bij een twijfelachtig verloop jezelf niet op je kop
    zoek samen met hulp van buitenaf voor jezelf uit
    waar of bij wie je echt vooruit gaat 
    stop een behandeling waar het niet (meer) gaat zoals het hoort
    luister niet naar misleidende woorden of houdingen alsof het zo is omdat jij ziek bent, niet meewerkt of gestoord 
    ook in de hulpverlening zitten mensen die medische fouten begaan
    en die liever dan toegeven het slachtoffer dieper de grond in zullen slaan.

    ©Marie-Gabrielle

    27-01-2012 om 13:20 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    26-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat?

    Wat is hoop
    wanneer het zo lang donker was

    hoop
    om die ene morgen
    dat je zonder duisternis ontwaakte
    vredig liggen denken, soezen
    niet moest vluchten uit je kamer
    om de nachtmerrie te verlaten
    al daalde ze mee met jou
    de trappen af

    hoop is te voelen
    dat zelfs in het duisterste der duisternis
    je stem de ander vindt
    dat oor meer hoort dan wat je zegt
    het begrip niet voortdurend moet bevraagd
    omdat het simpel voelbaar is
    empathie wordt niet geveinsd

    hoop is
    dat gevoel
    dat in de modder van jaren
    eindeljk iets beweegt
    omdat jij bewogen werd

    en niet gedwongen stilgehouden mond
    gesnoerd

    hoop is dat ene lichtje
    dat ook wanneer het niet lang kan blijven branden
    je laat weten
    ook al is de dood overgroot
    het leven is niet helemaal verdwenen
    je voelen blijkbaar nog niet
    dood.

    ©Marie-Gabrielle

    26-01-2012 om 12:19 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    24-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.... ... ... ... ... ...




    waar de woorden
    ontwaarden
    de waarde
    niet meer kan verwoord
    zwijgt men als vermoord.

    waar de woorden
    de zin niet meer kunnen vatten
    is het zinloos te zinnen
    ze zijn niet langer
    te bevatten.

    ©Marie-Gabrielle

    24-01-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    23-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hopeloosheid.

    hopeloosheid

    verweven
    't zwarte gordijn
    voor het leven
    zwarte stof
    overal op
    zwartheid in je ogen
    mishandeld, misbruikt,

    achteloos als ding behandeld,

    en belogen
    zwarte lucht
    een donkere steen
    je wou dat je blazen kon
    en 't alles ging heen.
    je ogen branden
    en er is pijn
    je weet dat je er bent
    en toch voel je je er al zo lang
    niet meer
    zijn.


    ©Marie-Gabrielle

    23-01-2012 om 10:26 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    22-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe doe je dat?

    Meisje lief hoe doe je dat?
    Huilen zonder tranen?
    Hoe doe je dat, leven met al die pijn?
    Je leven leiden in goede banen?
    hoe doe je dat leven met die scherpe, onverwoordbare geschrijn?
    En dan dat deel van de mensheid
    dat laat weten dat je er zoals je bent niet mag zijn?
    Vertel me 'hoé doe je dat'?
    Kunnen die imbeciele gewichtigen er dan ooit wat van leren?
    Je weet maar nooit, dat ze nog kunnen vullen dat grote zwarte gat...
    in hun misplaatste waan van een immens schitterend brein...
    aub... herinner me er niet aan... hoe ze zijn..!
    ze maalden me met hun oneindige gewichtigheid
    zowat fijn...
    zelfs een zogenaamd positief denkende zwam
    kwam
    vloeren
    nog meer gedraaide
     loeren
    want overal vertoonde de stenen breuken en scheuren
    't is om je te bescheuren...
    De eeuwige dankbaarheid waartoe hij me wilde dwingen
    en zijn gefleem en plakkerigheid
    daar kon hij nu naar fluiten
    want ik ben van die verwaande snoeshaan steeds verder weg
    gaan swingen
    o een arm om mijn schouder,
    dat was toch handiger?
    gemakkelijker?
    wat een ouwe snoeper...
     voor een komedie
    voerde hij wellicht een interessante kaskraker.
    ach mijn kleding vonden ze ook al niets,
     te kleurig
    voor zo'n doodgravers als zijzelf net iets te
    fleurig.
    en dan mijn toestelletje om te fotograferen
    een wegwerptoestel klonk het verwaand
    wat denken ze dat ze met hun nietszeggende prenten
    in het hart zijn gevierd en befaamd?
    Zijn ze dan nergens, zelfs niet om hun bespottelijke verwaandheid
    beschaamd?


    ©Marie-Gabrielle

    22-01-2012 om 19:14 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    21-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dragonder



    Van een dragonder, het dominante wezen 
    is vooral ook de kwetsbare mens
    zeer bevreesd
    bang voor de harde oordelen en de talloze lesjes
    die ze je willen lezen
    vaak dien je ze niet eens van antwoord,
    perplex en bedeesd
    vernietigend komen de beschuldigingen aan
    je vraagt je dan wel eens af
    waarom wenden ze die energie niet aan
    voor meer begrip
    en erkenning van datgene wat zij niet zijn
    en knijpen ze je nog
    veel liever fijn?

    ©Marie-Gabrielle

    21-01-2012 om 12:44 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar doen we het voor



    Eén lichtje op zeven dagen
    en soms niet eens,
    dààr doe je het voor..!
    Daarom blijf je vechten
    en ga je ondanks
    een groeiende berg
    (psychische) slagen en verwondingen
    nog altijd door.

    Soms lijkt het een wonder,
    een toeval
    als een vastgrijpen
    en wiebelen
    aan de rand van een ravijn
    wanneer je er
    na absurde gebeurtenissen
    nog altijd kan zijn.

    Je verzet getuigt van moed en van kracht
    wanneer ze je leven
    uit handen wilden nemen
    wat hebben ze macht
    om nare houdingen te verdonkeremanen
    ze moesten zich schamen.

    ©Marie-Gabrielle

    21-01-2012 om 12:38 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (0)
    20-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belang van GOEDE therapie door een BEKWAME en TE VERTROUWEN hulpverlener


    belang van goede hulp
    dan kruip je zo uit je schulp
    belang van een bekwame hulpverlener
    geen zoetzappige flemer
    belang van zijn/haar empathie
    dan denk je niet aan zelfmoord of euthanasie
    belang van zijn/haar begrip
    tuimel je niet over de klip
    belang van een goede feedback
    en geen zelfgenoegzame kak
    belang van ook zijn/haar oprechtheid en moed
    dan doet een therapie het goed
    belang van het kunnen bekennen van zijn/haar mogelijke fout
    anders is het op de wonde een vernietigend pak zout
    belang dus van een psychiater zoals die ik bezoek
    heldere en vertrouwenswekkende, voor je psychisch welbevinden
     gezonde koek
    kan je herstellen van wonden
    zonder dat vage doekjes worden gebonden
    je de mond wordt gesnoerd
    door iemand die niets doet maar door dat niets doen
    toch goed heeft geboerd.

    ©Marie-Gabrielle

    20-01-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)


    Foto

    Archief per week
  • 28/05-03/06 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Blog als favoriet !




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!