De prijs van een perceel bouwgrond in Vlaanderen ligt nu bijna drie keer hoger dan tien jaar geleden. De prijs van huizen en appartementen is in het voorbije decennium meer dan verdubbeld.
Het Antwerpse studiebureau Stadim heeft de prijsstijgingen van de voorbije tien jaar op de vastgoedmarkt in kaart gebracht. Uit cijfers van Stadim blijkt dat de aankoop van een woning of bouwgrond heel wat duurder is geworden, schrijven de kranten van Corelio.
227 euro per m² De prijs van een perceel bouwgrond in Vlaanderen is sinds 2000 bijna verdrievoudigd, tot gemiddeld 227 euro per vierkante meter. Door de prijsstijgingen veranderen steeds minder bouwgronden van eigenaar. Van ongeveer 18.000 stuks tien jaar geleden ging het naar minder dan 10.000 dit jaar. Tegelijkertijd zijn de bouwpercelen kleiner geworden, van gemiddeld 950m² tien jaar geleden naar 750m² nu.
Huizen en appartementen werden het afgelopen decennium ongeveer 120 procent duurder en kosten nu gemiddeld respectievelijk 248.000 en 205.000 euro. Stadim rekent met zogenaamde 'referentieprijzen'. Daarbij ligt driekwart van de opgetekende prijzen lager en ligt één kwart hoger. Op die manier wordt vooral rekening gehouden met de 'betere' woningen.
De prijsstijgingen op de vastgoedmarkt tussen 2000 en 2009 zijn heel wat groter dan de stijging van de koopkracht van de meeste Vlamingen over dezelfde periode. (belga/mvdb)
HOEGAARDEN - Voortaan gelden voor manifestaties van redelijk grote omvang regels van een veiligheidsprotocol. Organisatoren moeten dat naleven. Een eerste toepassing ervan volgt op zondag 25 april tijdens Open Brouwerijendag. Dan is voertuigenverkeer verboden in delen van de Stoopkensstraat en de Dumontstraat. (BE)
Donderdag, vrijdag en zaterdag op bezoek in kasteel Oorbeek
Marie Storms stelt tentoon in haat kasteel in Oorbeek: handgemaakte juwelen, Venetiaans glas.
De familie Storms stelt sedert kort haar domein ook open voor logement, in de vorm van kamer en onbijt. De komende drie dagen loopt er ook een tentoonstelling. Marie Storms had eerder een atelier in Londen maar zet haar activiteit nu verder aan huis in Oorbeek. (Raymond Bilen)
Eveline Hoste (28) is getrouwd met Bjorn De Wilde (30), die uitkomt voor tweedeklasser Red Star Waasland. Nadat ze in 2001 Miss Belgian Beauty werd, studeerde ze af als juriste. Nu werkt ze voor TV Oost, MNM en schrijft ze een column in onze krant. Ze is mama van Hélène-Victoire (3) en Nio-Lloyd (1).
Mij zal je nooit kunnen kopen met cadeaus, heb ik Bjorn gezegd in het begin van onze relatie. Ik herinner me dat hij nogal raar opkeek, maar ik had toen echt wel een fout idee over voetballers. Ik wou hem gewoon meteen duidelijk maken dat ik nooit van iemand afhankelijk wou zijn. Maar Bjorn vond het goed dat ik mijn rechtendiploma wou halen. Hij wou een vrouw op wie hij fier kon zijn. Dus heeft hij me altijd volledig gesteund, zelfs als ik moest blokken tijdens zijn vakantie.
En dan te bedenken dat ik hem heb leren kennen in café Sunset in Gent, dat bekendstaat als dé plek waar missen en voetballers elkaar aan de haak slaan. Neen, dat zou mij niet overkomen... tot ik Bjorn plots zag staan. Ik wist niet eens dat hij een voetballer was en hij pakte er ook niet mee uit. Net dat vond ik zo fijn aan hem. En zijn uiterlijk natuurlijk, want hij was helemaal mijn type. We zijn aan de babbel geraakt, en we geraakten gewoon niet uitgepraat. Nog altijd niet trouwens. (lacht)
Wat mij aantrekt in Bjorn, is dat hij heel ambitieus is en ervoor wil gaan. Zeker vóór we kinderen hadden, was hij zeer fanatiek. Frieten kwamen bijna nooit op tafel. Elke dag wou hij pasta. Tomaten waren uit den boze, omdat ze zuur zijn en dus ontstekingsbevorderend bij slecht weer. Maar in veel gerechten zitten tomaten, dus begin er maar aan. Allemaal niet zo eenvoudig als je pas samenwoont. Maar ik heb het nooit lastig gevonden. Uiteraard houdt Bjorn af en toe van een goed feestje, maar als het moet, laat hij de champagne staan en gaat hij op tijd naar bed. Je moet weten, hij is al profvoetballer sinds zijn zeventiende. Altijd al is hij bezig geweest met zijn toekomst en zijn sport. Ik heb daar liever respect voor dan dat ik er een probleem van maak.
Zolang zijn voetbalcarrière duurt, krijgt die voorrang, dus sluit ik niet uit dat ik Bjorn ooit zal volgen naar het buitenland. Als voetballersvrouw kun je soms niet anders dan je helemaal ten dienste te stellen van je man. Uiteraard is het een kwestie van afwegen en kijken wat voor ons samen de beste oplossing is. Korte periodes zijn vaak te overbruggen door heen en weer te reizen. Maar ik zou het veeleer beschouwen als een kans. Waarom niet kijken of het mogelijk is om zelf in het buitenland iets te doen? Toegegeven, de twijfel om hier alles achter te laten, zou nu groter zijn dan vroeger. En toch.
In het voetbal gelden bepaalde regels die je als vrouw moet aanvaarden. Bijna nooit heeft je man een vrij weekend en je kunt ook niet zomaar verlof nemen. Vandaar de commotie toen Bjorn vorig jaar vaderschapsverlof nam, maar ik zag het probleem niet. Hij mocht toen niet eens spelen, anders had hij dat uiteraard niet gedaan. Als hij speelt, ga ik trouwens zo veel mogelijk kijken. Voor mij is dat geen opoffering, want ik ben altijd dol geweest op voetbal. Als tiener was ik supporter van AA Gent en ik voetbalde ook met de jongens op school. Ondertussen hebben Bjorn en ik een hele vriendenkring opgebouwd rond het voetbal. Zelf trek ik geregeld op met de andere spelersvrouwen, maar zij moeten ook werken dus we gaan niet gedurig shoppen zoals in Voetbalvrouwen. (lacht)
Veel meisjes verkijken zich op ons leven. Ze hopen snel rijk en beroemd te worden door een voetballer te strikken. Maar zo werkt het niet, toch niet in Vlaanderen. In Groot-Brittannië is voetbal wel big business. Daar heb je die vedettencultuur, de paparazzi en kun je als voetballersvrouw beroemd worden. Ik schrik ervan hoeveel meisjes daarop uit zijn. Ze zijn gedoemd om ongelukkig te worden. Uiteraard krijgt ook Bjorn aandacht van dergelijke vrouwen, maar waarom zou ik me zorgen maken? Onze relatie zit goed, geen van ons beiden wil dat op het spel zetten. Ofwel kies je om trouw te zijn, ofwel niet. Daarvoor hoef je geen voetballer te zijn.
Door onze twee kinderen kan Bjorn alles meer relativeren. Vroeger moest alles wijken voor zijn carrière. Als hij op de bank moest zitten, dan was hij onrustig. Niet spelen veroorzaakte ook kwaadheid en frustratie. Nog altijd kan het eens tegenvallen, maar zodra hij thuiskomt, doen de kinderen hem alles vergeten.
In het begin vond ik het vervelend om voortdurend gekoppeld te worden aan het voetbal, maar nu lig ik daar niet meer wakker van. Ik zoek het zelf niet op, maar als iemand ernaar vraagt, waarom niet? Ik ben al negen jaar een voetballersvrouw, het is een deel van mijn leven.
Kernenergie is de energie die vrijkomt bij de splijting of smelting van atoomkernen. Dat gebeurt door een kernreactor in een kerncentrale.
Kernenergie wordt opgewekt door uranium-235-atomen te splijten. Maar voor dat kan gebeuren, is er al een heel proces achter de rug. Uraniumerts zit onder andere in de grond van Canada, Zuid-Afrika en Australië. Het wordt gewonnen door mijnbouw en is erg giftig. Het is een grondstof waarvan slechts een klein deeltje gebruikt kan worden. In duizend kilogram erts, zit soms maar één kilogram uranium, waarvan dan ook nog maar de helft vrijgemaakt kan worden uit het erts.
Uranium-235 is een specifieke isotoop van uranium. In natuurlijk uranium zit gemiddeld 0,7 procent uranium-235. Dat moet dan nog eerst verrijkt worden, voor er nog maar van enige kernsplijting sprake kan zijn.
Neuronen schieten Het verrijkte uranium-235 komt in dichtgelaste splijtstofstaven in de kernreactor. Daar gebeurt de atoomsplitsing. Atomen zijn minuscuul kleine deeltjes die bestaan uit een kern waarrond een aantal elektronen zwermen. De kern van het atoom bestaat uit protonen en neutronen. De kern van zo'n uranium-235-atoom wordt beschoten met een neutron en valt uiteen in brokstukken en in twee of drie nieuwe neutronen. Die nieuw vrijgekomen neutronen kunnen dan weer naar een nieuwe uraniumkern geschoten worden. Zo ontstaat een kettingreactie die wel twee of drie jaar kan doorgaan met dezelfde splijtstofstaven.
Elektriciteit Tijdens de kernsplitsing komt een grote hoeveelheid warmte vrij. Die wordt geabsorbeerd door het water dat rond de kernreactor stroomt. Dat water wordt daardoor enorm heet en wordt omgezet in stoom. Deze stoom drijft een turbine aan die op zijn beurt gekoppeld is aan een generator. Die levert dan de elektriciteit aan het elektriciteitsnetwerk. Bij deze elektriciteitsproductie gaat ongeveer twee derde van de energie verloren in de vorm van warmte.
Radioactief afval
Na twee tot drie jaar zijn de splijtstofstaven aan vervanging toe. De staven zijn door de atoomsplitsing zeer radioactief geworden. Bovendien zijn ze ook zo warm dat ze een jaar in het water moeten koelen vooraleer ze vervoerd kunnen worden. Eens ze afgekoeld - maar nog steeds radioactief - zijn, worden ze voor enkele duizenden jaren bewaard. Na verloop van tijd neemt de sterkte van de straling wel af. De halveringstijd, de tijd nodig om de helft van de oorspronkelijke stralingssterkte te bereiken, varieert van minder dan een seconde tot biljoenen jaren.
Over een groot deel van de wereld zijn kerncentrales een belangrijke energiebron. Zo zijn er meer dan 400 kerncentrales die samen ongeveer 17 procent van de energie produceren. Sommige landen hebben kernenergie verbannen, andere landen omarmen de controversiële energiebron. Frankrijk haalt ongeveer 75 procent van zijn energie uit kerncentrales.
In de jaren 50 nam kernenergie als nieuwste technologie een stevige start. Maar het enthousiasme over de energiebron verdween snel. Na de ongevallen met Three Mile Island en Tsjernobyl werd kernenergie zelfs overal uitgespuwd. Toch is het aandeel van kernenergie onverstoorbaar blijven groeien, zij het wel aan een iets lager tempo sinds de jaren 80. (gb)
Kernenergie in de wereld (cijfers: 2008) Aantal kerncentrales: 439 Eerste kerncentrale: Obninsk, Rusland (1954) Krachtigste kerncentrale: Chooz (Frankrijk) & Ignalina (Litouwen) Aandeel in elektriciteitsproductie: 15% Aantal landen met kerncentrales: 30
Kernenergie: Sprookje of nachtmerrie van 1939 tot 2025
De geschiedenis van kernenergie: voor de ene een sprookje, voor de andere een ware nachtmerrie. Een overzicht van de eerste atoomsplitsing in 1939 tot de geplande sluiting van de laatste Belgische kernreactor in 2025.
Alles begint in december 1939 wanneer twee Duitse natuurkundigen, Otto Hahn en zijn assistent Fritz Strassmann, voor de eerste keer een uraniumatoom splijten. Het duurt nog drie jaar vooraleer wetenschappers een kettingreactie kunnen opwekken. Dat gebeurt in de Chicago Pile-1, de eerste kernreactor ter wereld. In die tijd was energie opwekken niet het doel, wel in tegendeel. Met de Tweede Wereldoorlog voor de deur is het vooral een wedloop om een atoombom te ontwerpen, voor 'de vijand' dat doet.
Little Boy en Fat Man 'Little Boy' was de eerste atoombom ooit in een oorlog, nog geen maand nadat in New Mexico de eerste testen afgelopen waren. Op 6 augustus 1945 ontplofte de bom boven de Japanse stad Hiroshima. 'Little Boy' maakte er 140.000 slachtoffers. Drie dagen later, op 9 augustus 1945, werd Nagasaki aangevallen met 'Fat Man': 70.000 mensen lieten het leven. Nog lang na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden mensen ziek van de radioactieve straling, vrijgekomen bij de explosies.
Congolees uranium In 1954 werd in het Russische Obninsk voor het eerst in de geschiedenis een kerncentrale aan het elektriciteitsnet gekoppeld. Amper twee jaar later wordt in Mol de Belgian Reactor 1 opgestart. België was het derde Europese land met een operationele kernreactor, na het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. In 1961 wordt de Belgian Reactor 2 ingehuldigd, tot op de dag van vandaag een van de krachtigste onderzoeksreactoren ter wereld, en in 1963 is er de Belgian Reactor 3, de eerste niet-Amerikaanse drukwaterreactor.
Tot 1955 was België de hoofdleverancier van uranium van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Dat uranium haalde het uit een mijn in het gekolonialiseerde Congo. De eerste commerciële Frans-Belgische kerncentrale werd gebouwd in Chooz. In 1967 werd de reactor aan het elektriciteitsnet gekoppeld, in 1991 werd hij definitief stilgelegd.
Protest en rampen In december 1966 keurt de regering-Vanden Boeynants de bouw van de kerncentrale van Doel goed. In 1969 worden Doel I en II en Tihange I besteld, met de goedkeuring van de regering-Eyskens. Doel I start in 1974, Tihange I en Doel II in 1975. In 1974 werd de bouw van Doel III en IV en Tihange II en III goedgekeurd. Die reactoren waren in 1985 actief.
Vanaf de jaren 70 kwam er protest vanuit de bevolking, die meer en meer geïnformeerd werd over kernenergie. De bevolking protesteerde onder andere tegen het dumpen van kernafval in zee, iets wat pas in 1982 verboden werd. Het protest werd gevoed door de kernrampen op Three Miles Island (1979), waar de koeling uitviel en de splijtstof smolt, en in Tsjernobyl (1986). De ramp in Tsjernobyl is de ergste kernramp tot nu toe. Een reactor explodeerde en volgens de VN werden niet minder dan 6,8 miljoen mensen blootgesteld aan radioactieve straling. De plannen voor een achtste Belgische kernreactor werden opgeborgen.
België koploper Momenteel zijn er in België dus zeven commerciële kernreactoren: vier in Doel en drie in Tihange. Volgens de wet op kernuitstap, gestemd in 2003, mogen er geen nieuwe kernreactoren bijkomen en moeten alle zeven reactoren tegen 2025 gesloten worden. Tegen dan zijn ze immers veertig jaar in gebruik. Alleen het CREG (Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas) kan deze wet breken, als blijkt dat er een energietekort zal ontstaan.
In oktober 2009 bereikte het kernkabinet een principieel akkoord: in ruil voor een bijdrage van de nucleaire sector aan de begroting, wordt de kernuitstap tien jaar uitgesteld. Eind 2009 pleitte minister van Milieu Paul Magnette (PS) voor een herziening van de wet, met een jaarlijkse evaluatie van de productiemiddelen voor energie. "Op die manier kan geanticipeerd worden op beslissingen, zoals de verlenging van de levensduur van kerncentrales", aldus Magnette. In België komt ongeveer 55 procent van alle elektriciteit van kerncentrales.
960 miljoen euro voor onderzoek
Tot slot is er nog MYRRHA, een onderzoeksreactor die in Mol zal worden gebouwd. MYRRHA moet de Belgian Reactor 2 vervangen, die al 49 jaar draait. De nieuwe reactor zal onder meer gebruikt worden voor experimenten rond kernafval en voor de productie van nieuwe radio-isotopen voor medisch onderzoek.
MYRRHA zal 960 miljoen euro kosten, waarvan 40 procent door België moet betaald worden. De rest van het budget moet komen van andere landen, de Europese Commissie en de private sector. Premier Leterme kondigde begin april alvast aan dat Zuid-Korea geïnteresseerd is. "De regering rekent op een terugverdieneffect", aldus Leterme. "Het risico van nucleair afval zou tot duizend keer lager kunnen worden en het volume honderd keer kleiner. Deze investering is goed voor de samenleving en draagt bij tot duurzamere energieproductie."
Aardgas en steenkool, weldra voorgoed verleden tijd?
Op het moment dat de mens kolen begon te gebruiken om energie op te wekken, is de vervuiling van onze planeet gestart. Na de Tweede Wereldoorlog leek kernenergie het ideale alternatief voor die vervuilende kolen, maar na Tsjernobyl verdween ons vertrouwen. Nu de impact van global warming duidelijk wordt, lijkt de toekomst van kernenergie opnieuw rooskleuriger. Wordt kernenergie de groene energie van de toekomst? De komende vier weken leest u er alles over op Planet Watch.
Vlakbij de Amerikaanse stad Cincinnati ligt de Zimmer-centrale, in 1985 gebouwd voor kernenergie. Maar de Amerikaanse bevolking protesteerde zo hard dat de centrale vlak voor de opening alsnog werd omgebouwd tot een normale elektriciteitscentrale. Een keuze die een jaar later, na de kernramp in Tsjernobyl, nog meer toegejuicht werd. Zimmer was de eerste centrale ter wereld die de overstap van kernenergie naar fossiele brandstoffen maakte.
Geen toekomst
Twee jaar later, in 1988, had NASA-topman James Hanson slecht nieuws. Fossiele brandstoffen, zoals aardolie, aardgas of steenkolen, zijn verantwoordelijk voor wat we het 'broeikaseffect' noemen. Bij de verbranding van die stoffen komt er veel CO2 vrij. Hanson voorspelde dat de jaren 80 en 90 veel warmer zouden worden. Hoewel de algemene temperatuur slechts lichtjes gestegen is, werden na zijn voorspelling enkele van de warmste jaren sinds de industriële revolutie opgetekend. Fossiele brandstoffen zijn duidelijk niet de toekomst, maar is kernenergie dat dan wel? Of moeten we toch alles op alles zetten op hernieuwbare energie?
CO2-neutraal?
Bij de productie van kernenergie is er geen verbrandingsproces en komt er dus geen CO2 vrij. Maar natuurlijk is geen enkele energievorm CO2-neutraal, al was het maar omdat kerncentrales gemaakt zijn uit bouwmaterialen en staal en er voor de productie daarvan fossiele energie nodig is. Bovendien komt de brandstof van kerncentrales uit zeer vervuilende uraniummijnen in Australië en Canada en moet dat uranium naar hier vervoerd worden. Maar het is duidelijk dat kernenergie minder belastend is voor het broeikaseffect dan fossiele brandstoffen.
Niet onuitputtelijk
Fossiele brandstofreserves zijn eindig. Experts zijn het niet eens wanneer de voorraden zullen opraken (40, 60, 200 jaar?). Maar dat het binnen afzienbare tijd zal gebeuren, wordt door iedereen bevestigd. Dat is problematisch, aangezien volgens het International Energy Agency (IEA) meer dan 80 procent van de totale wereldwijde energieproductie uit het gebruik van fossiele brandstoffen komt. In België is dat bijna 40 procent.
Met de huidige uraniumreserves kunnen de kerncentrales wereldwijd nog voor 85 jaar elektriciteit produceren (als we evenveel blijven verbruiken als in 2004). Als ook de vermoedelijke reserves meegeteld worden, is er voldoende uranium voor de volgende 270 jaar. Maar laat ons uitgaan van de zekere reserve van 85 jaar. Misschien is het uranium dus wel eerder op dan de fossiele brandstoffen. Kernexperts werpen meestal het argument op dat de toekomstige kernreactoren veel zuiniger zullen omgaan met het uranium. Maar dat blijven allemaal toekomstplannen. Uitputtelijkheid blijkt dus zowel voor fossiele brandstoffen als voor kernenergie een tegenargument.
Afhankelijkheid
Zowel voor fossiele brandstoffen als voor uranium is België afhankelijk van het buitenland. Voor fossiele brandstoffen als aardolie of aardgas is dat vooral van politiek instabiele gebieden zoals het Midden-Oosten. Uranium komt uit stabielere gebieden, zoals Canada (28 procent van de wereldproductie in 2005), Australië (23 procent) en Kazachstan (10,5 procent). De bevoorrading van uranium is dan ook meer gegarandeerd dan die van fossiele brandstoffen. Maar onafhankelijk maakt kernenergie ons zeker niet.
Als argument tegen kernenergie wordt er vaak gezegd dat het
duurder is dan fossiele brandstoffen, iets wat momenteel inderdaad het geval is. Maar hoe lang nog? De fossiele brandstofprijzen breken het ene record na het andere. De olieprijs bereikt zelfs dagelijks nieuwe recordhoogtes.
Wetten met achterpoortjes
In 2002 stemde de regering-Verhofstadt I de 'wet op kernuitstap': 'De nucleaire centrales bestemd voor de industriële elektriciteitsproductie door splijting van kernbrandstoffen worden gedeactiveerd veertig jaar na datum van hun industriële ingebruikname en kunnen geen elektriciteit meer produceren'. Met andere woorden: tussen 2015 en 2025 moeten de zeven Belgische kernreactoren één voor één stilgelegd worden. De wet kan herzien worden als de stroomvoorziening van het land in gevaar is of in geval van externe gebeurtenissen, zoals oorlog of een internationale crisis.
In 2009 stelde minister van Energie Paul Magnette (PS) voor om de drie oudste kerncentrales tien jaar langer open te houden. Het uitstel moet er volgens Magnette voor zorgen dat de energiebevoorrading gegarandeerd is en dat de energieprijzen niet te duur worden. Milieuorganisaties zijn er echter van overtuigd dat de bevoorrading gegarandeerd is. In oktober 2009 bereikte het kernkabinet een principieel akkoord: in ruil voor een bijdrage van de nucleaire sector aan de begroting, wordt de kernuitstap tien jaar uitgesteld.
3x20 in 2020
Het Europees Parlement heeft in 2008 de wet '3x20 in 2020' goedgekeurd. De doelstelling is dat tegen 2020 de hoeveelheid broeikasgassen in de EU 20 procent lager moet zijn dan in 1990. Voor België is dat 15 procent. Bovendien moet hernieuwbare energie tegen 2020 20 procent van het totale energiegebruik uitmaken, in België 13 procent. Tot slot moet tegen 2020 het totale energieverbruik met 20 procent teruggeschroefd worden. Zal ons land dit engagement halen zonder kerncentrales?
Volgens het Federaal Planbureau zal de Belgische CO2-uitstoot na de kernuitstap (en als de hoeveelheid hernieuwbare energie hetzelfde blijft) in 2030 38 procent hoger liggen dan in 1990. Maar er zijn ook andere studies die bevestigen dat de kernuitstap mogelijk is zonder de CO2-uitstoot te verhogen en zonder onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verhogen.
Geen toekomst
Of het nu voor de CO2-uitstoot, de bijna uitgeputte reserves of de afhankelijkheid van instabiele regio's is, ondertussen is het wel duidelijk dat fossiele brandstoffen niet de toekomst zijn. Het ideale scenario zou zijn dat we al onze energie kunnen halen uit hernieuwbare bronnen, maar is dat mogelijk in België? Hebben wij voldoende waterkracht, wind en zon? Of moeten alle Europese lidstaten samenwerken en hernieuwbare energie aan elkaar doorspelen? Kernenergie is voor sommigen dé ideale oplossing voor global warming, anderen vinden het radioactieve afval waar nog altijd geen opslagplaats voor gevonden is een onoverkomelijk probleem. (adb)
De voorbije winter was extreem koud. Vooral in Groot-Brittannië brak de koude records. Het was de koudste winter in Engeland sinds 1963 en de koudste in Schotland sinds 1914. En vreemd genoeg zou de zon er voor iets tussen kunnen zitten.
Mogelijk werd die kou veroorzaakt door een complexe interactie tussen het magnetisch veld van de zon en een hoge luchtstroom die het weer boven onze gebieden beïnvloedt. Die activiteit van de zon zal nog wel een tijdje duren, waardoor meer van die koude winters mogelijk zijn.
De onderzoekers van dit controversiële idee voegen er meteen aan toe dat ze hiermee global warming niet in twijfel willen trekken. In de hele wereld zal global warming een rol blijven spelen, maar een klein stukje van Europa zou toch koudere winters kunnen ondervinden. "De voorbije winter beantwoordde de trend", zegt professor Mike Lockwood van de universiteit van Reading in The Independent. "Eigenlijk is het die winter die onze interesse gewekt heeft."
De zon heeft een cyclus die ongeveer elf jaar duurt. Maar recent zit de zon in een zeer stille fase, met weinig zonnevlekken en weinig magnetische activiteit. Daardoor zou de UV-straling van de zon volgens de onderzoekers ook lager liggen. Dat heeft een grote impact op de luchtstroom boven ons hoofd.
Daardoor krijgen koudere winden volgens de onderzoekers toegang tot de gebieden rond het Verenigd Koninkrijk. (gb)
Het vliegverbod boven Europa wegens de aswolk van de IJslandse vulkaan stuurt de winstprognoses van veel luchtvaartmaatschappijen in de war. Hoe zwaar de gevolgen van de aswolk zullen doorwegen, is volgens de internationale luchtvaartorganisatie IATA niet te overzien.
IATA-voorzitter Giovanni Bisignani zegt dat volgens een brave schatting dagelijks inkomsten van meer dan 200 miljoen dollar (150 miljoen euro) weggevallen zijn. De cijfers zouden zelfs eerder richting 250 tot 300 miljoen gaan, wanneer rekening gehouden wordt met het opvangen van passagiers en het hervormen van de vloot. "De financiële impact is niet te overzien", klinkt het.
Europa "
De toestand is voor de luchtvaartmaatschappijen zeer verschillend naar gelang de regio", aldus Bisignani. "Europa is de zwakste schakel in de ketting." Reeds voor er sprake was van de vulkaancrisis voorspelde IATA voor de Europese luchtvaartmaatschappijen voor 2010 verliezen ten belope van 2,2 miljard dollar.
Azië kan, gestuwd door China, dan weer op winsten van 900 miljoen dollar rekenen. Ook Latijns-Amerika zou 800 miljoen dollar winst opleveren, terwijl de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen moeten uitgaan van een verlies van 1,8 miljard dollar.
11 september
Wereldwijd werd gerekend op verliezen ten belope van 2,8 miljard dollar, de gevolgen van de aswolk buiten beschouwing gelaten. Na het heropenen van het luchtruim zou de vulkaancrisis snel weggewerkt moeten zijn, zei Bisignani nog. Anders dan bij de aanslagen van 11 september 2001 heerst er geen verlammende vertrouwenscrisis. "Optimistisch geschat zal het tussen drie en zes dagen duren vooraleer het vliegverkeer zich opnieuw normaliseert." (dpa/gb)
TIENEN - De Boulistenclub stelt haar nieuw lokaal voor; na de gedwongen verhuizing uit de Meendijk wegens het Arenaproject.
De club toont beelden van een ruime en fris ingeklede instuif voor de leden. Het nieuwe lokaal is, met een overeenkomst met de stad, ondergebracht in de vroegere speelhal Junior City. Adres: Sporthalstraat (Houtemveld).
De club moest afscheid nemen van haar vertrouwde terrein aan de Meendijk. Voor het nieuwbouwproject op de kazernegronden werd niet enkel het boulistenlokaal gesloopt maar de jongste weken en jaren ook al de lokalen van schutters, petanquers en straks de zondagsmarkt.
Gebruikers van de stadsschouwburg dienen de komende weken ook rekening te houden met het begin der werken aan de foyer en aanpalende delen. (Raymond Billen)
Er is een nieuw soort malware opgedoken dat de surfgeschiedenis van zijn slachtoffers op een publieke website publiceert. De makers vragen vervolgens geld om de informatie weer te verwijderen.
De Japanse trojan Kenzero wordt verspreid via Winni, een dienst om bestanden uit te wisselen die vooral in Azië populair is en zo'n 200 miljoen gebruikers telt. Kenzero richt zijn pijlen hoofdzakelijk op mensen die illegale kopieën downloaden van spelletjes in het Hentai-genre (een expliciete vorm van anime).
Screenshots van de surfgeschiedenis
Volgens de Japanse krant Yomiuri zijn er intussen al zo'n 5.500 mensen besmet met het virus, dat zich vermomt als een installatiescherm van zo'n Hentai-game. De trojan vraagt enkele persoonlijke gegevens en neemt vervolgens screenshots van de surfgeschiedenis van de gebruiker, die dan online worden gezet.
De getroffen downloaders krijgen daarna een pop-up te zien waarin 1.500 yen (zo'n 12 euro) gevraagd wordt om 'de schending van het auteursrecht te regelen' en de webpagina te verwijderen.
Het was beveiligingsbedrijf Trend Micro dat Kenzero eerst zag opduiken. Rik Ferguson, veiligheidsadviseur bij Trend Micro, zegt dat 'de mensen achter deze trojan ook in verband gebracht worden met andere virussen zoals Zeus en Koobface. Het is een criminele bende die voortdurend betrokken is in dergelijke activiteiten.'
Kenzero is een typisch voorbeeld van ransomware: software die je computer besmet, documenten versleutelt en vervolgens geld vraagt om alles weer op te lossen.
ICPP Copyright Foundation
Ook Europese internetters worden belaagd door een gelijkaardige trojan, zegt Trend Micro. Een fictieve organisatie die zichzelf ICPP Copyright Foundation noemt laat een virus los op de computer van zijn slachtoffers en scant (zogezegd) naar illegaal gedownloade bestanden _ om vervolgens een boete van 400 dollar te eisen. '
De bedoeling is uiteraard niet om die 400 dollar binnen te halen, maar om je kredietkaartgegevens te bemachtigen en te verkopen,' zegt Ferguson.
Het Amerikaanse Department of Homeland Security (DHS) werkt aan plannen om smartphones in te zetten tegen terroristen. Het wil gsm's voortaan uitrusten met chips die gevaarlijke chemicaliën kunnen detecteren om de veiligheidsdiensten op de hoogte te brengen.
Het lijkt science fiction, maar het is het DHS menens met Cell-All, het project dat elke gsm-gebruiker in een wandelend meldpunt van gevaarlijke chemicaliën moet veranderen. "We willen een lichte, goedkope en zuinige chip ontwikkelen", zegt Stephen Dennis, die het project leidt. "Net zoals het antivirusprogramma op de computer op de achtergrond werkt en alarm slaat als het een verdachte activiteit bespeurd, zo 'snuift' Cell-All regelmatig de omringende lucht af op zoek naar bepaalde volatiele chemische stoffen."
Wordt er zo'n stof gedetecteerd, dan kan het toestel op twee manieren reageren. Voor persoonlijke bedreigingen, zoals een te hoge CO-concentratie in de lucht, slaat de gsm alarm door middel van een trilling of geluid. Ook een sms-bericht of telefoontje naar de familie is mogelijk. Voor een grootschalige dreiging, zoals een aanval met gifgas, stuurt de gsm meteen alle gegevens, zoals het tijdstip, de locatie en de aard van de dreiging door naar een centrale van de overheid.
Cell-All heeft al ontwikkelingscontracten afgesloten met fabrikanten als Qualcomm, LG, Apple, en Samsung en hoopt nog dit jaar enkele tientallen prototypes klaar te hebben. Dennis is zich ervan bewust dat het nog enkele jaren kan duren voor de chips in productietoestellen geïntegreerd zijn, maar hij is ervan overtuigd dat succes een kwestie van tijd is. Net zoals Bill Gates ooit droomde van een computer op elke bureau, is Dennis er zeker van dat er op termijn een chemische sensor in elke vestzak of handtas komt. (IPS/adb)
.jpg)
