TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
11-06-2011
Saturnus
Saturnus elektrisch verbonden met één van zijn manen
De reuzenplaneet Saturnus lijkt elektrisch verbonden te zijn met één van haar manen, Enceladus, meldt de NASA, parallel met publicaties in de vakbladen Nature en Geophysical Research Letters.
Wetenschappers hadden al getheoretiseerd over een elektrisch circuit op de planeet met de prachtige ringen, ook al omdat de andere gasgigant Jupiter elektrisch verbonden is met één van zijn satellieten. Data van de Cassinisonde in 2008 bevestigden dat de theorie ook opgaat voor Saturnus. Bij Jupiter is het vooral de uitstoot van de werkende vulkanen op de maan Io die geladen deeltjes in de magnetosfeer van de planeet brengt. De beweging van de maan rond de planeet en door het magneetveld werkt als een dynamo. Er wordt een lusvormige elektrische stroom opgewekt van noordpool van planeet naar maan en verder naar de zuidpool. Daar waar de stroom bij de beide polen de atmosfeer van de planeet raakt, ontstaat poollicht, aldus allesoversterrenkunde.nl.
De rond Saturnus wentelende Amerikaanse Cassini ontdekte dat de kleine maan Enceladus, die aan zijn zuidpool ook gas en ijsachtige korrels de ruimte inblaast, op dezelfde wijze een stroomkring opwekt, die verantwoordelijk is voor een deel van de poollichtverschijnselen op Saturnus. Enceladus bevindt zich op 240.000 km van de planeet. (belga/vsv) hln
China erkent openlijk dat de Drieklovendam, de grootste stuwdam ter wereld, nadelige gevolgen heeft. Er zijn problemen met het milieu en voor de omwonenden, de scheepvaart en de landbouw stroomafwaarts, die "dringend moeten worden opgelost'', aldus de Chinese regering in een verklaring, die voor China zeldzaam is.
De 2.300 meter lange Drieklovendam in de rivier de Jangtsekiang werd in 2006 geopend. Erachter ontstond een stuwmeer van ongeveer 620 kilometer lang. Meer dan een miljoen mensen moesten gedwongen verhuizen en honderden historische plekken verdwenen onder water. Door het vollopen van het stuwmeer ontstonden bovendien landverschuivingen. China verzweeg die problemen tot nu toe. (anp/tma) hln
Britse wetenschappers berekenen prijs van de natuur
Britse wetenschappers hebben voor het eerst de prijs van de door de natuur aangereikte rijkdom berekend, zo blijkt uit een studie die zowel oog heeft voor de weldaden voor de economie als voor de samenleving, en vandaag werd gepubliceerd.
"Tot nu toe hebben wij hetgeen de natuur ons geeft als een verworvenheid beschouwd, zonder in te zien dat de diensten die de natuur ons biedt ons een prijs geven. Wanneer we ze vernietigen, zal ons dit zeer duur kosten", zei de Britse milieuminister Caroline Spelman tegenover de openbare omroep BBC over het door de regering bestelde rapport. Ze voegde eraan toe dat het van pas zal komen voor toekomstige keuzes van de regering.
Waarde De auteurs van de 'evaluatie van het Brits nationaal ecosysyeem' zijn vertrokken vanuit de vaststelling dat tot nu toe enkel de handelswaarde van goederen meetelde en dat milieubescherming enkel in termen van kosten werd gezien. Het rapport van 2.000 bladzijden werpt daarentegen licht op de verborgen waarde van de natuur in Groot-Brittannië, in economische termen een "korf van meerdere miljarden".
Zo is het beschikken over een woonst met zicht op een groene ruimte in termen van gezondheid jaarlijks 300 pond (340 euro) per jaar en persoon waard. (belga/sg) hln
India koopt voor 4 miljard dollar militaire vliegtuigen bij Boeing
De C-17 Globemaster.
De Indiase regering heeft de aankoop goedgekeurd van tien militaire transportvliegtuigen bij de Amerikaanse vliegtuigbouwer Boeing.
Het contract heeft een waarde van 4,1 miljard dollar (2,8 miljard euro) en is het grootste defensiecontract dat India ooit sloot met een Amerikaanse groep. Het contract gaat over de aankoop van tien exemplaren van de C-17 Globemaster III. India wil zo het vervoer van materieel en troepen over lange afstand vergemakkelijken. Het land kan nog zes extra C-17's bestellen.
India moderniseert volop zijn luchtmacht, die vooralsnog vooral bestaat uit verouderde Russische gevechtsvliegtuigen en transporttoestellen. (belga/lb)
De Amerikaanse spaceshuttle Endeavour is terug op aarde. Het ruimteveer landde in Cape Canaveral. Het toestel gaat met pensioen na een loopbaan van bijna 20 jaar. De zes bemanningsleden van de Endeavour - vijf Amerikanen en een Italiaan - zijn ongeveer twee weken bij het internationale ruimtestation ISS geweest.
De Endeavour, de jongste Amerikaanse spaceshuttle, wordt overgebracht naar een wetenschapsmuseum in Los Angeles. In maart werd de Discovery al uit de vaart genomen. De Atlantis voert in juli de laatste spaceshuttlevlucht ooit uit. Daarna valt na dertig jaar het doek voor de Amerikaanse ruimteveren. Een opvolger voor de spaceshuttles is er nog niet. Het ISS is de komende jaren dan ook afhankelijk van Russische Sojoezraketten.
De Endeavour werd gebouwd om de Challenger, die verongelukte tijdens missie STS-51-L in 1986, te vervangen. In eerste instantie werd overwogen om de testspaceshuttle Enterprise (zonder motoren en hitteschild) om te bouwen, maar dit bleek veel te duur. Ten behoeve van de voorgaande spaceshuttles Discovery en Atlantis had NASA in voorgaande jaren reserve onderdelen laten vervaardigen. Deze vormden uiteindelijk de basis voor de bouw van Endeavour. De bouw van Endeavour kostte uiteindelijk ruim 2,2 miljard dollar.
Endeavour feiten Vernoemd naar: schip waarmee de Britse ontdekkingsreiziger James Cook zijn eerste wereldreis (1768-1771) maakte. Het schip waarmee Cook zijn derde en laatste reis maakte, de Discovery, was de inspiratie voor de naam van een ander ruimteveer.
Eerste missie: mei 1992, om een op drift geraakte communicatiesatelliet in een juiste baan om de aarde te krijgen. Jongste spaceshuttle.
Aantal missies: 25.
Afgelegde afstand: bij landing ongeveer 200 miljoen kilometer (ter vergelijking: dat is bijna 300 keer naar de maan en terug).
Bekende missies: eerste ruimtewandeling ooit met drie personen (1992), eerste onderhoudsmissie naar ruimtetelescoop Hubble (1993), eerste Amerikaanse onderdeel naar ISS (1998), laatste vlucht voor ramp met Columbia (2002), Japanse module Kibo naar ISS (2008 en 2009), uitzichtkoepel naar ISS (2010), deeltjesscanner AMS (2011). (anp/mvl) hln
Het Europees Ruimtevaartagentschap (ESA) wil zijn steentje bijdragen in de strijd tegen malaria, dengue (knokkelkoorts) en andere infectieziekten. Aan de hand van gegevens op het terrein en observaties van satellieten brengt het ESA de muggenpopulaties en besmettingsrisico's zo exact mogelijk in kaart. Muggen zijn verantwoordelijk voor de verspreiding van onder meer malaria en dengue.
"We proberen zo exact mogelijke kaarten te maken, vooral van de vectoren van ziektes zoals malaria, dengue en West-Nijlkoorts", zegt Michiel Kruijff, beheerder van het Vecmap-programma van het ESA.
Vecmap, dat gecoördineerd wordt door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) in Nederland, brengt veel technologieën samen die muggen in kaarten kunnen brengen, zegt RIVM-entomoloog Marieta Braks. "Het is de bedoeling informatie op het terrein over verdachte sleutelregio's samen te brengen - temperaturen, vochtigheidsgraad, aanwezigheid van stilstaand water - en die over te brengen naar het wereldwijde systeem voor satellietnavigatie, en ze samen te voegen met andere gegevens, zoals de kans op regen, gegevens over wind, en de morbiditeitsgraad van de pathologie."
Al die informatie wordt in een centrale gegevensbanken verwerkt en geanalyseerd. Een van die sleutelzones is de Zuid-Franse kust. In september 2010 werden daar twee endemische gevallen van dengue vastgesteld, mensen die de ziekte ter plaatse hebben opgelopen door beten van besmette muggen.
In het noorden van Italië werden vorig jaar verschillende gevallen van dengue en chikungunya vastgesteld, maar wellicht is de besmetting elders gebeurd.
Proeffase in België en Nederland De proeffase van Vecmap ging in november 2009 van start in Frankrijk, Italië, België, Nederland, Groot-Brittannië en Zwitserland. Vorig jaar werd de proeffase geëvalueerd. Nu begint de derde fase: de muggenpopulaties worden volledig in kaart gebracht, en tegelijk wordt de economische leefbaarheid van het project getest. Er komen ook proeven in Benin en Frans-Polynesië.
Tropische ziektes zoals dengue, chikunguny en Nijlkoorts hebben zich in korte tijd ontpopt tot bedreigingen waar Europese gezondheidssystemen niet meteen een oplossing voor hebben. "We weten zeer weinig over de verspreiding van zulke ziektes en hun vectoren", zegt Kruijff.
Waar dit soort ziektes voorkomt, hangt af van veel factoren die op elkaar inwerken, onder meer de verspreiding van de muggen, de bevolkingsdichtheid, het klimaat, de luchtstromen, de accumulatie van stilstaand water en het gebruik van grond en vegetatie.
Door het internationale verkeer van personen en goederen en de klimaatwijziging kunnen exotische soorten zich bovendien in nieuwe regio's vestigen, waar ze geen natuurlijke vijanden hebben.
Satelliet "In zulke gevallen maakt de technologie van satellietmapping en telecommunicatie een integrale identificatie mogelijk van de gebieden waar de muggen in grote aantallen voorkomen, van de klimaatomstandigheden, de seizoenstendensen en andere variabelen die tot een noodsituatie voor de openbare gezondheid kunnen leiden", zegt Kruijff.
Volgens Kruijff is er nood aan "kaarten die tonen waar de muggen gedetecteerd werden, in welke richting ze zich bewegen, welke factoren die hun groei beïnvloeden op een bepaald moment detecteerbaar zijn, en wanneer de populaties in kwestie hun maximale capaciteit bereiken."
Met zulke kaarten zou het mogelijk zijn preventieve campagnes op te zetten en zo een epidemie te voorkomen, of therapeutische programma's op te zetten als een epidemie uitgebroken is. (ips/gb) hln
Amerikaanse wetenschappers hebben ontdekt dat sommige geurstoffen muggen storen bij het zoeken naar voedsel. De vondst kan bijdragen aan nieuwe manieren om de verspreiding van ziektes als malaria tegen te gaan, stellen de onderzoekers in een artikel dat donderdag verschijnt in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Muggen leven van het bloed van mensen en andere zoogdieren. Zij sporen hun prooi op met behulp van speciale zintuigen, die de insecten in staat stellen de koolstofdioxide waar te nemen die wij uitademen. Bepaalde stoffen kunnen die zintuigen ontregelen, blijkt uit laboratoriumonderzoek.
Veelbelovend spoor Of de betreffende chemicaliën voor mensen veilig zijn, moet nog nader worden onderzocht. Zelfs als dat zo blijkt te zijn, wil dat nog niet zeggen dat het ultieme antimuggenmiddel is ontdekt. De insecten gebruiken namelijk meer zintuigen om voedsel te zoeken. Zo worden zij bijvoorbeeld aangetrokken door geurstoffen in ons zweet en in onze huid. Maar de wetenschappers denken wel op een veelbelovend spoor te zitten.
Jaarlijks overlijden vele honderdduizenden mensen aan malaria, een ziekte die door muggen wordt verspreid. Vooral jonge kinderen in Afrika lopen gevaar. Muggen zijn ook verantwoordelijk voor de verspreiding van ziektes als knokkelkoorts (dengue), gele koorts, filariasis en het West-Nijlvirus. (anp/mvdb) hln
Bij Brouwerij Stella stelt men 5 kannibalen te werk als Productie arbeiders.
Op hun eerste werkdag moeten ze bij de grote baas komen en die zegt: 'Je mag hier komen werken en geld verdienen maar geen medewerkers opeten, hé! Enkel eten vanuit de kantine.'
De kannibalen beloven niemand lastig te vallen.
4 weken later komt de grote baas bij hen en zegt: ' Jullie hebben heel goed gewerkt, maar wij missen een kuisvrouw. Weten jullie daar soms meer van?'
'Neen!': zeggen ze allemaal en zweren dat ze er niets mee te maken hebben.
Wanneer de baas weg is, vraagt het stamhoofd: 'Wie is hier dat kieken die de kuisvrouw opgegeten heeft?'. Een van hen steekt zijn vinger op en zegt met een heel fijn stemmetje:
'Ik, chef!'.
Het stamhoofd :'Stom kieken, sinds 4 weken eten wij niets anders dan managers, ingenieurs en meestergasten omdat die door niemand gemist worden en gij moet natuurlijk iemand opeten die werkt!!!
"Europese luchthavens kunnen 28 miljoen extra passagiers aan"
Met een meer efficiënte verdeling van de slots zouden de Europese luchthavens 28 miljoen extra passagiers per jaar kunnen ontvangen. Dat blijkt vandaag uit een studie die de Europese Commissie heeft besteld.
Momenteel vinden in het Europese luchtruim dagelijks ongeveer 26.000 vluchten plaats. Schattingen gaan ervan uit dat de luchtvaart jaarlijks met vijf procent zal groeien. Intussen dreigen de luchthavens hun verzadigingspunt te bereiken, met steeds meer vertragingen tot gevolg.
Uit een nieuwe studie in opdracht van de Europese Commissie moet nu blijken dat een aantal wijzigingen aan de regels voor de verdeling van slots in de periode van 2012 tot 2025 vijf miljard euro aan economische voordelen kan opleveren. In de praktijk zouden er binnen de bestaande luchthavencapaciteit 28 miljoen extra passagiers per jaar opgevangen kunnen worden.
De studie suggereert onder meer marktgeoriënteerde mechanismen die garanderen dat de rechten aangewend worden door de vliegtuigmaatschappijen die er het beste gebruik van kunnen maken. Ook vatbaar voor herziening zijn onder meer de regels die een deel gratis slots voorbehouden voor nieuwe spelers en de regels met betrekking tot het minimale gebruik van slots.
Eurocommissaris voor Transport Siim Kallas wil tegen de herfst met voorstellen op de proppen komen om het probleem aan te pakken. (belga/adv) hln
Met amper twee uurtjes slaap en kotsmisselijk van de nervositeit, rijd ik naar de luchthaven. Het lijkt alsof mijn laatste uren aangebroken zijn. Maar eens ik op het vliegtuig zit, besef ik dat het avontuurlijke deel van mijn leven nu pas echt kan beginnen.
Om 6u30 stipt worden mijn medecursisten en ik in het B. House van Brussels Airlines verwacht voor een korte briefing. Als je jezelf een score moet geven op tien, hoe gespannen ben je dan op dit moment, vraagt begeleidend psycholoog Peter Vanden Bilcke me. Een acht, antwoord ik nadat ik een slokje van mijn flesje water heb gedronken om een droge mond te vermijden. Probeer alles los te laten, zegt hij gemeend. Jezelf opjutten vreet energie die je beter voor iets anders gebruikt.
Hoewel ik volledig snap wat hij bedoelt, blijven de zenuwen door mijn lijf gieren. Het feit dat de piloten van dienst Xavier Coetermans en Luc Michiels hun vluchtplan bestuderen in dezelfde ruimte neemt de stress niet weg, integendeel. Kunnen die mannen zich wel goed concentreren met ons gepraat?
Brussel Milaan Na het groepsgesprek vertelt Jan Verbeke, algemeen coördinator van de cursus vliegangst, eindelijk waar we naartoe gaan. We vliegen zo meteen richting zuiden, naar de Italiaanse modestad bij uitstek: Milaan. De fashionista in me raakt opgewonden bij de gedachte aan de talloze designershops, terwijl de angsthaas meteen wil weten hoe lang de vlucht zal duren. Vanuit Brussel is Milaan net geen anderhalf uur vliegen, stelt jan gerust - alsof hij mijn gedachten heeft gelezen. Om te vermijden dat we de tijd in het oog houden, vragen de psychologen vriendelijk om onze horloges af te geven.
Misselijk maar moedig Slaafs volg ik de groep naar de bus die ons tot aan de luchthaven zal brengen. Bij het binnenkomen in de vertrekhal rolt geen zinnig woord meer over mijn lippen, dus zwijg ik. Voor ik mijn flesje water moet afgeven aan de douane, neem ik snel nog enkele slokjes. Je ziet lijkbleek, zegt Christel Bouwens, een van de psychologen, bezorgd. Met dat zinnetje wil ze me niet angstiger maken dan ik al ben. Ze probeert te beklemtonen dat ik hier toch maar sta, misselijk maar moedig genoeg om mijn grootste angst te overwinnen.
Ik slenter via het gangpad naar het vliegtuig en slaak een luide zucht als ik naar buiten kijk. Even waan ik me een crimineel die voor de allerlaatste keer het daglicht ziet door een van de ramen van de Brug der Zuchten in Venetië. Pas wanneer ik op mijn plaats zit aan de vleugel naast Peter, voel ik me beter. Het stelt me gerust dat ik straks in de lucht hang en weet of vliegen strookt met de vreselijke verhalen die ik er rond heb opgebouwd.
Snelle tranen Niet dus. Als het toestel opstijgt, voel ik de tranen over mijn gezicht rollen en knijp ik in Peters hand. Alles gaat zo snel. Maar hoe meer we stijgen, hoe beter ik me op mijn ademhaling kan concentreren. Sterker nog: alle spanning ebt weg en ik krijg weer een gezonde blos op mijn wangen. Het lukt me zelfs om het heerlijke broodje met eiersalade en bacon op te eten en angstloos te genieten van het verbluffende zicht op de Alpen. Alleen wanneer de landing wordt ingezet, bereik ik een nieuwe paniekpiek. Dat komt vooral omdat ik de geluiden van de flaps en het landingsgestel niet meteen kan plaatsen. Het lijkt wel alsof er dinosaurussen aan het vechten zijn in de laadruimte.
Open deuren Na een uurtje zonnen op de Milanese luchthaven, vliegen we terug naar Brussel. Het opstijgen voelt al vertrouwder en brengt me niet aan het huilen. Zelfs het beetje turbulentie bij de tweede landing kan ik perfect verklaren dankzij de technische uitleg die we kregen tijdens de eerste cursusdag. Moe maar apetrots op mezelf rijd ik naar huis om een welverdiend dutje te doen. Wat de psychologen meermaals hebben verteld klopt helemaal: angst overwinnen vergt veel geestkracht. Net voor ik indommel, bedenk ik me dat deze cursus veel deuren voor me heeft geopend. Ik hoef niet langer te dagdromen over een avontuurlijk leven, ik kan gewoon het vliegtuig nemen en alles écht ontdekken. (Hanna Vandenweghe het nieuwslad)
Vliegtuig 250 km stuurloos met piloot uur buiten westen
Een piloot in opleiding is op miraculeuze wijze aan de dood ontsnapt in Australië. De jongeman viel flauw aan de stuurknuppel, waardoor zijn toestel bijna een uur stuurloos rondvloog in de buurt van de stad Adelaide. 250 km later werd de piloot boven volle zee wakker en alles liep gelukkig goed af. Er zaten geen andere passagiers in het vliegtuigje. De piloot uit het Midden-Oosten is wel geschorst en keerde na het incident huiswaarts. Zijn jonge pilootcarrière is abrupt beëindigd.
Een rapport van de Australische Transport Safety Bureau maakt gewag van het onwaarschijnlijke verhaal. De jongeman uit het Midden-Oosten had een vliegbrevet van Emirates Airlines op zak en studeerde al gedurende een jaar voor piloot aan de vliegschool van Adelaide.
Heel warm
De twintiger vertrok van de Parafield-luchthaven bij Adelaide en vloog naar Mildura. In die stad in de Outback landde hij veilig, at zijn lunch op, dronk veel water, tankte bij en vetrok weer richting Adelaide. Toen hij over Renmark vloog, meldde hij aan de luchtverkeersleiding dat hij het heel warm had en enorm aan het zweten was. Hij kwam in moeilijkheden omdat hij recht in de zon keek. In een poging zijn cabine wat af te koelen klom de man naar zo'n 2.000 meter, maar toen viel hij flauw. Herhaalde oproepen van de luchtverkeersleiding bleven onbeantwoord.
Wakker boven zee
Pas een klein uur later werd hij wakker, totaal gedesoriënteerd. Hij vloog boven de zee en wist langs geen kanten meer waar hij was. Zijn toestel was 250 km stuurloos verder gevlogen, ook over de luchthaven van Parafield waar hij moest landen. Gelukkig kreeg de jonge piloot na het ontwaken meteen weer contact met de verkeerstoren en zo werd hij terug naar de luchthaven begeleid, waar hij veilig kon landen.
Brandstof
Uit het onderzoek bleek dat het eenmotorige Tobago-vliegtuig nog maar voor een uurtje brandstof had en dan onherroepelijk in zee zou zijn gestort. De jongeman, die alle medische tests feilloos doorstaan had, is dus op het nippertje aan de dood ontsnapt. (kh) hln
In het zuiden van de Verenigde Staten is een cicadensoort, dat zijn erg luidruchtige maar onschadelijke insecten, opnieuw massaal aan de oppervlakte gekomen. Voor deze soort gebeurt dit maar eens in de 13 jaar. Dat meldt de Amerikaanse website The Huffington Post.
In de staten Tennessee, Alabama en Georgia worden zwermen van de luidruchtige insecten opnieuw massaal gespot. Dat is niet meer gebeurd sinds 1998. Momenteel zijn ze nog relatief stil, maar binnen enkele dagen zullen ze geluiden produceren tot 100 decibel, wat ongeveer de pijngrens van de mens is. De mannelijke cicaden doen dit om vrouwelijke soortgenoten aan te trekken.
Levenscyclus
Gedurende dertien jaar leven de nimfen ondergronds, waar ze zich voeden met de wortels van planten. Eens ze volledig zijn ontwikkeld, komen ze bovengronds om uit hun larvenhuid te scheuren, waarna ze volwassen zijn en zich kunnen voortplanten. Deze laatste fase, waar ze nu weer bij zijn aanbeland, duurt maar vijf tot zes weken. Daarna verdwijnen ze opnieuw ondergronds voor de volgende dertien jaar. Bij een andere Amerikaanse cicadesoort duurt deze levenscyclus maar liefst zeventien jaar. Wetenschappers haasten zich dus om onderzoek naar de soort te voeren, want de volgende kans krijgen ze pas in 2024.
Overlast
Vele Amerikanen zien cicaden liever niet komen. Hoewel ze andere dieren en mensen niet bijten of steken, kunnen ze toch voor overlast zorgen. Het geluid dat ze produceren is oorverdovend en ook de vervelde larvenhuiden blijven overal in grote getalen liggen. In sommige landen geldt de insectensoort zelfs als een delicatesse, maar in de Verenigde Staten gaan de meesten niet verder dan ze te gebruiken als hondensnoepje. (sg) hln
Grote poelsnip kan 6.500 km vliegen zonder te stoppen
Onderzoekers hebben ontdekt dat de grote poelsnip bijna 6.500 kilometer aan één stuk kan vliegen, zonder te stoppen voor eten of drinken. Bovendien haalt de vogel snelheden tot 96 kilometer per uur.
De wetenschappers stelden het uithoudingsvermogen van de poelsnip vast door elektronische chips te bevestigen aan grote mannetjesvogels. Ze stelden vast dat de dieren non-stop vluchten maakten van drie dagen.
Lomp
Met zijn gedrongen lichaam en proportioneel extreem grote snavel is de poelsnip nochtans helemaal niet de meest gestroomlijnde vogel. Maar volgens de studie is het beestje één van de sterkste vliegers in de dierenwereld. Ondanks zijn lompe uitzicht kan de vogel snelheden halen tot 96 kilometer per uur.
Om ter snelst
In de studie werden de vluchten van drie poelsnippen geanalyseerd. Eén van hen vloog in drie dagen van Europa naar Afrika, een afstand van meer dan 6.000 kilometer. De tweede haalde meer dan 7000 kilometer in drie dagen en een halve, terwijl de laatste erin slaagde om 4.620 kilometer af te leggen in amper 48 uur. De snippen haalden op die vluchten snelheden tussen 53 en 96 kilometer per uur.
Concurrentie
Andere vogels leggen grotere afstanden af, maar geen enkele doet het zo snel als de poelsnip. Zo doet de Noordse stern elk jaar maar liefst 80.470 kilometer, maar over die reis doet de vogel meestal enkele maanden. (lbs) hln
