De weg die we nu volgden leek sterk op wat we gezien hebben in Frankrijk, net vóór de Pyreneeën. Klimmen en dalen tussen het groen. Wel mooi maar niet spectaculair, en met enkele wezenlijke verschillen: Hele stukken van de paden zijn verhard en vlak gemaakt hetzij met asfalt, beton of steenslag. Het lijkt wel een autostrade voor pelgrims.
Een ander verschil zijn de pelgrims: Amerikanen, Koreanen, Duitsers, Zuid Afrikane, Australiërs, enz. Je ziet altijd wel iemand lopen. Het is ook gedaan met slapen tot 7h of zo. De eersten beginnen al in te pakken om 5h. Tegen het eerste licht zijn ze weg. Ikzelf ben dan ook maar om half zeven vertrokken.
In Larrasoana slaap ik in een refuge, een zaal met 50 bedden.
Ik kom sinds St Jean nu ook elke avond Jan en Gust tegen. Vanmiddag hebben we goed wat wijn binnen gewerkt. Mag ook wel eens, maar dat is niet voor alle dagen. 'S avonds vrij goed gegeten in het plaatselijke restaurantje.
Morgen naar Cesur Menor.