Na een lekker ontbijt op stap gegaan langs de Maas richting Givet. Mooi wandelgebied.
Het weer is echt wel aan het beteren, net als dat onderbeen van mij.
In Givet de refuge gevonden. Het blijkt een klein gebouwtje te zijn met 2 bedden, douche, wc en keukentje. Plots kwam daar nog een pelgrim aangewaaid, toch wel een gast uit Noorderwijk zeker. De beheerder gaf snel de uitleg en was terug weg. Wij moeten morgenvroeg de boel afsluiten en de sleutels in de brievenbus deponeren. Eten is hier niet voorzien.
We zijn dan maar met ons tweetjes gaan eten in Givet, en morgen moeten we nog een bakker zien te vinden. Toch wel plezant zo.
Morgen naar Oignies.
Degenen die mij al missen kunnen op basis van mijn bericht van gisteren de hoop gekregen hebben dat ik wat vroeger ging terug komen. Niet dus!
Het goede nieuws is dus voor mij. Omdat ik gisteren toch wel wat twijfel had, heb ik vanmorgen besloten om langs een arts te gaan in de Clinique van Saint Luc in Namen om eens naar dat been te laten kijken. Het blijkt te gaan om een onderhuidse ontsteking die niets met wandelen of mijn schoeisel te maken heeft. Echte oorzaak onbekend dus.
De komende dagen wordt het dus antibiotica en pijnstillers slikken, waardoor het probleem moet opgelost raken.
Nadat ik die eerste pillen geslikt had voelde ik heel snel verbetering. Ik heb dan een hele tijd, ook omdat het weer wat beter is, met heel veel goesting gewandeld. Het plezier was er terug. Ik heb toen nog gedacht dat iemand daarboven kwaad is geworden en een duchtig woordje met de baas heeft gehad.
Vanavond slaap ik dus in Anhee weeral bij zeer vriendelijke mensen.
Vanmorgen lekker ontbeten, en nog wat voor onderweg ook meegekregen.
De weg naar Namen gaat via de RAVeL, een vroegere spoorweg bedding. Rustig maar op de duur een beetje saai.
Het weer was wel koud, maar droog met weinig wind.
Eindelijk heb ik een eerste medepelgrim gezien, een Nederlander uit Rotterdam vertrokken, ook helemaal alleen.
Vandaag heb ik veel last gekregen van mijn scheenbeen, net boven de enkel. Vermoedelijk heb ik mijn schoenen bovenaan te vast aangetrokken. Als het morgen niet beter is ga ik via een dokter of een apotheek. Ik heb in ieder geval de slaapplaats voor morgen gewijzigd zodat ik morgen maar 20km moet doen.
De dame waar ik nu bij verblijf is nu naar de mis. Zodra zij terug is gaan we warm eten. Ik heb veel honger de laatste dagen. Hoe zou dat komen?
Vandaag toch wel 5km meer gestapt omdat de slaapplaats zover van de route ligt.
Kleine blaar achter op de rechterhiel,maar ik voel het amper.
Achter Diest ligt het heuvelland, zeer mooi, maar mijn kuiten dachten daar anders over en protesteerden af en toe.
De wind was nog steeds heftig, maar werkte meestal in mijn voordeel. Toch wat regen gehad ook.
Nu logeer ik bij mensen thuis. Heel vriendelijk; ik heb lekker gegeten, gedoucht en mevrouw heeft mijn vuil kleren gewassen. Nu nog wat TV kijken met een glaasje wijn.
Morgen zal de afstand veel kleiner zijn, een beetje ter compensatie, naar Enines.
Vespers en morgengebed bijgewoond in de abdij. Samen met een broeder en enkele andere gasten ontbeten, dan vertrokken met de wind in de rug.
Geen regen, wel veel wind.
In Diest aangekomen rond 14h. Mooi centrum. De dame van de B&B had mij nog niet verwacht (normaal pas vanaf 17h), maar ze liet me toch binnen.
Mooie kamer. Zij zal morgen ook voor een picknick zorgen zodat ik smiddags ook al eten heb.
Morgen naar Landen (rond de 30 km)
Gisterenavond was er een etentje om de goede afloop van het toneel te vieren. Dat was op zich al plezant, maar plotseling komt ons Kim daar binnen met Kristof en de kids plus heel de familie speciaal om mij uit te wuiven. Dat was een formidabele verassing.
Ook vanmorgen was er een hele groep mensen present bij mij thuis om mij met luid applaus op pad te sturen. Gewoonweg fantastisch.
Ik wil iedereen hartelijk bedanken, ik kon mij geen fijner vertrek indenken.
Nu zit ik dus in de abdij van Tongerlo in een gastenkamer. Heel vriendelijke mensen. Morgen naar Tienen.