Na een goed ontbijt in de Alberge ben ik vertrokken met fris en bewolkt maar droog weer. Ik wist dat Ana al een half uurtje weg was, maar na 10km had ik haar ingehaald. Rusting verder gestapt in een heel mooie omgeving, die stilaan heuvelachtiger wordt. Tegen de middag brak de zon door en werd het snel warmer. Gelukkig waren we bijna aan de albergue. Stuart zit een dorpje achter op ons, maar zal ons de volgende dagen zeker inhalen. 

Mooie albergue voor zo'n piepklein dorpje. Vanmiddag een heel lekkere boccadillo met tortilla gegeten in het restaurant van de albergue, met een frisse pint voor amper 4 Euro. Gedouched, wasje gedaan, gegeten, en dan de rest van de middag luieren. Ook dat is pelgrimeren. Na een stevige wandeling mag een mens al eens genieten nietwaar. In dit geval heb ik mezelf ook nog getracteerd op een ijsje!

Morgen beginnen we aan een geleidelijke klim op de Montes de Leon, waar ook het Cruz de Ferro staat. We gaan proberen naar Foncebadon te gaan, niet zo ver maar wel met een serieuze klim tot op 1440meter. Maar seffens nog eerst eens lekker eten (hoop ik toch), en tegen negenen bedje in.

Het begint vooruit te gaan, nog een 11-tal dagen tot Santiago. Nog wel 2 bergen te beklimmen, maar dat is part of the fun. Mijn baard begint me mijn voeten uit te hangen, ik zal blij zijn als die eraf is.