Dag 96 - 3 juli / Muxia - Fisterra (29km) - Santiago
De laatste wandeldag, vóór ik weer een gewone toerist wordt. De omgeving, al dagen aan één stuk wondermooi, blijft dat tot op het laatste. Het weer blijft droog, maar wordt niet echt warm. Ik heb de ganse dag mijn fleece gedragen. Ook mede door de wind die steeds meer kwam opzetten. Ana was in goede doen vandaag, haar tempo lag bijna zo hoog als het mijne, zodat we rond één ter plekke waren. Fisterra is op afstand niet zo overweldigend mooi als Muxia, en die indruk kan ik doortrekken naar de binnenstad. Heel druk, heel groot, maar geen sfeer zoals in Muxia. Anderen zullen daar misschien anders over denken, want blijkbaar blijven nogal wat mensen één of meer dagen in Fisterra hangen.
Net na de middag eerst een bus ticket gekocht om terug naar Santiago te rijden, daarna wat drinken en wat rondhangen. De bus vertrok om kwart vóór vijf en deed er twee uren over, maar reed dan ook heel lang langs die fantastische kust van Gallicië. De verrassing kwam op het laatste: ik dacht dat de bus aan het treinstation van Compostella zou stoppen, niet zo ver van mijn pension, maar nee hoor, zij reed vrolijk door tot aan de grote busterminal enkel km verderop. Wij dus naar de infobalie om te vragen hoe we tot centrum Santiago of aan het treinstation konden geraken, en daar kregen we het laconieke antwoord: You walk, or take bus number five. Dat was het dan. We zijn dan maar beginnen stappen, daarmee de camino nog enkele km langer gemaakt. Maar nu stopt het dus, de rugzak blijft in de kamer staan tot ik maandag de taxi naar de luchthaven neem!!
Morgen en zondag worden dagen om nog wat te shoppen, rondkijken en te eten en te rusten. Toeristen dus.
Ik wil nu al iedereen die mij gevolgd heeft bedanken. De reacties in de blog en in het gastenboek hebben mij soms geraakt, soms doen lachen, maar ik was en ben er altijd blij mee. Voor mij was de blog een dagboek en een spiegel. Het hielp daarnaast om te onthouden welke dag van de week in welke maand het was, want dat raak je anders volledig kwijt op zo'n tocht.
De tocht is ten einde, maar de blog nog niet helemaal. Er volgen in de komende dagen nog enkele berichten, "blijven lezen" dus.
Hoedje af. Echt waar. Wat een prestatie. In het begin dacht ik, die haalt dat niet. maar niets is minder waar. Het zal je CV van je leven rijker maken.
05-07-2015 om 21:01
geschreven door greet verwaest
04-07-2015
Het einde is geen einde.
Ge kunt nu na deze prestatie de grootste rol aan we blijven zoeken naar deze rol!
04-07-2015 om 21:03
geschreven door Michel GOORIS-PALMANS
Verwelkoming
Er is maar één woord voor: PRACHTIG
Breng ook deze boodschap over aan Anna.
Ik heb zoveel mogelijk jullie gevolg, ben zelf niet altijd thuis geweest, maar het was heerlijk om u te volgen.
PROFICIAT
