Er werd beslist om de zondige activiteiten welke zich op deze planeet of in het universum verzameld had, te verkleinen. Men stuurde een incarnatie van Vishnu onder de vorm van Krishna die belast werd met de zorg voor de stoffelijke schepping. In de Bhagavad-gïta wordt verklaard dat er een andere, eeuwige natuur is, de geestelijke hemel, die ontstegen is aan deze nu eens wel, dan weer niet geopenbaarde stof. Men kan de geopenbaarde wereld zien in de vorm van vele sterren en planetenstelsels, zoals zon, maan enz., maar. daar boven bevindt zich een niet geopenbaarde wereld, waarin niemand die zich in een stoffelijk lichaam bevindt kan binnengaan. En boven die niet-geopenbaarde materie is het geestelijk koninkrijk. Dat koninkrijk wordt in de Bhagavad-gïta beschreven als allerhoogst en eeuwig die nimmer wordt vernietigd. 

De gebonden zielen echter lezen liever gewone verhalen. Ze zijn niet geïnteresseerd in het bestuderen van verhalen die over Krishna ze wuiven ze weg als praatjes. Er zijn drie soorten mensen in deze wereld. De ene bestaat uit bevrijde zielen, de andere uit degenen die naar bevrijding streven, en de derde uit materialisten. Bevrijde zielen zijn niet geïnteresseerd in stoffelijke aktiviteiten. Seksuele beleving die men in de menselijke samenleving aantreft is niet onnatuurlijk, omdat de oorspronkelijke Përsoonlijkheid Gods het zelfde gevoel kent. Waar men wel voor waarschuwt is het zich domweg bezig houden met het doden van dieren en mensen en zichzelf. De menselijke levensvorm is speciaal bedoeld voor zelfverwerkelijking. Men verdoet zijn tijd niet aan onbenulligheden. We dienen er ons steeds bewust van te zijn dat we ieder ogenblik kunnen sterven. Dit leven is geen blijvende zaak, het kan elk ogenblik afgelopen zijn of men jong of oud is.

Krishna betekend letterlijk "zwart, donker, donkerblauw"; Sanskriet voor 'al-aantrekkelijke') is een van de meest aanbeden goden in het hindoeïsme. Als zodanig is Krishna onder meer de hoofdpersoon in de Mahabharata , Srimad Bhagavatam en de Bhagavad Gita. In veel hindoeïstische stromingen wordt Krishna beschouwd als een incarnatie van Vishnoe, in andere als de Allerhoogste Persoonlijkheid of hoogste manifestatie van God-energieën, God zelf.

Volgens de Vedische traditie is Krishna 5000 jaar geleden geboren in Mathura, de toenmalige hoofdstad van het koninkrijk Shurasena in het land Bharat-Varsa (het tegenwoordige India). Hij was het achtste kind van prinses Devaki en haar man Vasudeva.  

Koning Kamsa was de zoon van Ugrasena, en de machtigste en meest tirannieke vorst van zijn tijd en een van de grootste demonen uit zijn tijd., had een zuster die hij teder beminde. Deze geliefde zuster Devaki, stond op het punt om te trouwen met Vasudeva. Als teken van zijn broederlijke liefde schonk de koning het bruidspaar vele kostbare geschenken en hij verklaarde dat hij zelf hun rijtuig zou besturen. Toen de tijd was aangebroken vervulde hij zijn belofte, en Devaki en Vasudeva voelden zich zeer gelukkig bij de gedachte dat de alom gevreesde vorst hun voertuig zou besturen. Overal langs de weg werden zij toegejuicht en alle mensen waren vervuld van vreugde en geluk. Alles verliep goed totdat koning Kamsa plotseling een stem uit de menigte hoorde zeggen: ‘O gij dwaas, wie rijdt daar zo vrolijk rond? Weet gij niet dat de achtste vrucht van haar schoot de oorzaak zal zijn van uw dood?’ Hierop sprong de gevreesde Kamsa op van zijn plaats, trok zijn zwaard en zou zijn zuster ter plaatse hebben gedood als Vasudeva niet tussenbeide was gekomen en de koning gesmeekt had om zijn pasgetrouwde vrouw te sparen, waarbij hij hem eraan herinnerde dat niet Devaki zelf, doch haar achtste kind de oorzaak van zijn dood zou zijn.

Waarom zijn we eigenlijk zo bang zijn voor de dood? Je dood wordt tegelijk met jou geboren. Vanaf de dag van je geboorte begin je al te sterven. Stel, je bent vijfentwintig jaar oud: dat betekent dan dat je al vijfentwintig jaar gestorven bent. Ieder ogenblik, iedere seconde ga je dood. Waarom zou je dan zo bang moeten zijn voor de dood? De uiteindelijke dood isonvermijdelijk. Of je nu vandaag sterft of over honderd jaar, je kan de dood niet uit de weg gaan. W aarom zou je je dan benauwd maken? De dood betekent in feite dat je je huidige lichaam verliest. Zodra het lichaam zijn dienst opzegt en opgaat in de vijf elementen der stoffelijke natuur, gaat het levend wezen eruit weg naar een ander lichaam, afhankelijk van zijn huidig doen en laten. De geest is van zichzelf wispelturig. Het ene ogenblik aanvaardt hij iets wat hij het volgende ogenblik verwerpt. Aannemen en afwijzen is het werk van de geest, in contact met de vijf zins-objecten: vorm, smaak, geur, klank en gevoel. Al reflecterend komt de geest in aanraking met de zins-objecten, en wanneer het levend wezen een bepaald lichaam hebben wil, krijgt het dat. Daarom wordt het lichaam gegeven door de wetten der stoffelijke natuur. Het levend wezen neemt een lichaam aan en verschijnt weer in de stoffelijke wereld om er, naar gelang de makelij van het lichaam, te genieten of te lijden. Maar als gevolg van begoocheling, betoverd als het is door de Invloed van mäyä, denkt het levend wezen dat het bij een bepaald soort lichaam behoort. Zo is de aard van het geconditioneerde leven. Stel dat een levend wezen zich thans in een menselijke levensvorm bevindt. Dan denkt het dat het tot de menselijke samenleving of tot een bepaald land of een bepaalde plaats behoort. Op die manier vereenzelvigt het zich, en daardoor bereidt het zich nodeloos voor op een volgend lichaam waar het geen belang bij heeft. Het is dit soort ideeën en fantasieën dat ten grondslag ligt aan de verschillende lichamen die men krijgt. De verhullende invloed van de stoffelijke natuur is zo sterk, dat het levend wezen tevreden is met elk lichaam dat het krijgt en zich met groot genoegen met dat lichaam vereenzelvigt. Daarom verzoek ik je niet te zwichten voor de dwingelandij van je lichaam en geest.

Wat Vasudeva ook probeert hij kan Kamsa niet overhalen omdat hij zich met demonen omringde. Wie zich met demonen omringd kan nauwelijks enige vorm van goed onderricht aanvaarden.

En om de vrees van de koning weg te nemen, beloofde hij hem dat elk van zijn kinderen aan hem, Kamsa, zou worden overgeleverd opdat hij ermee kon doen wat hij wilde. Op deze wijze bracht hij koning Kamsa tot kalmte.

De valse Kamsa liet zijn zuster en haar man en zijn eigen vader opsluiten in de kerkers van zijn paleis aan ketenen gebonden. Deze handelwijze van Kamsa valt niet moeilijk te begrijpen.

Er bestaan in de wereldgeschiedenis tal van voorbeelden van personen van koninklijken bloede die hun eigen vader, broer of hele familie en vrienden hebben vermoord om hun eerzuchtige plannen te kunnen verwezenlijken. Hierin schuilt niets vreemds, want demonische lieden kunnen ieder van kant maken die hun heilloos streven in de weg staat.

Bijlagen:
368f377677ed20678d00858153789d06--krishna-janmashtami-radhe-krishna.jpg (85.8 KB)   

Wanneer Krishna verschijnt bestond de noodzaak omdat de last van de zondige activiteiten op de aarde en in het universum zeer groot was. De incarnatie komt voort uit Vishnu de oorspronkelijk oorzaak van de stoffelijke schepping. Wanner Krishna verschijnt komen alle aspecten van Vishnu met hem mee. In hoofdstuk acht van de Bhagavad Gita wordt verklaard dat er een andere eeuwige natuur is, de geestelijke hemel die ontstegen is aan deze nu eens wel dan weer niet geopenbaarde stof. De geopenbaarde wereld kan men zien in de vorm van sterren en planeetstelsels maar daarboven bevindt zich een geopenbaarde wereld waarin niemand die zich in een stoffelijk lichaam bevindt kan binnen gaan. Dat koninkrijk wordt in de Bhagavad-Gïta beschreven als allerhoogst en eeuwig die nimmer wordt vernietigd

Dezelfde verwijzingen vinden we terug in de Joodse Kabalah daar spreekt men van de Goddelijke wereld.

Een andere naam voor Krishna is Govinda de oorspronkelijke Heer, de oorzaak van alle oorzaken. De familie waarin Krishna verscheen wordt de Yadu dynasty genoemd die afstamt van Soma, de god van de maanplaneet. Hij verschijnt meestal als lid van een Ksatria familie omdat hij de beginselen van religie en rechtvaardigheid moet herstellen.

Net zoals de esotherische leer verwijst naar de voorouders van de mensheid in de richting van de maan pitri’s.

Bij zijn verschijning, komen alle volkomen expansie met hem mee. Hij verscheen samen met zijn oudere broer Balarama.

Net als elke Godsvonk is hier ook een splitsing in twee. Zielen die zich in geconditioneerde toestand bevinden stellen meer belang in het lezen van de fantasie verhalen over de materiele activiteiten van gewone mensen. (het Thuis en Familie publiek)

Er zijn drie soorten mensen. De ene bestaat uit bevrijde zielen, de andere uit degenen die naar bevrijding streven en een derde uit de materialisten. Bevrijde zielen zijn niet geïnteresseerd in stoffelijke activiteiten. Seksuele beleving die men in de menselijke samenleving aantreft is niet onnatuurlijk, omdat de oorspronkelijke Përsoonlijkheid Gods het zelfde gevoel kent. Het ontvouwen van een liefdesspel op basis van seksueel gevoel is het oorspronkelijke aspect van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, en wij geconditioneerde zielen, die volkomen deel uitmaken van de Allerhoogste, hebben deze gevoelens eveneens, maar we ervaren 'ze in geperverteerde staat.

Krishna zal zo wel bevrijde zielen aanspreken en degenen die die zich trachten te bevrijden.

De menselijke levensvorm is speciaal bedoeld voor zelfverwerkelijking. Men verdoet zijn tijd niet aan onbenulligheden. We dienen er ons steeds bewust van te zijn dat we ieder ogenblik kunnen sterven. Dit leven is geen blijvende zaak, het kan elk ogenblik afgelopen zijn of men jong of oud is

Wat vooraf ging

Lang geleden zwoegde de wereld onder de last van de overbodige strijdkrachten van verschillende vorsten, die eigenlijk demonen waren, maar zich voordeden alsof ze van koninklijken bloede waren. In die tijd raakte de hele wereld van streek, en de heersende godheid van deze aarde, bekend als Bhümi (Gea) begaf zich naar Heer Brahma om hem kond te doen van de rampspoed welke door de demonische vorsten werd teweeg gebracht. Ze was zwaar getroffen en huilde om 's Heren mededogen op te wekken. Ze vertelde Heer Brahma over de rampzalige toestand waarin de aarde zich bevond, en toen hij dit hoorde, werd hij zeer bedrukt. Ze vroeg aan hem om met Vishnu te spreken over wat er moest gebeuren. Zowel Shiva als alle halfgoden waren daarbij aanwezig want er kan niet worden ingegrepen of de vorige schepping dient te worden vernietigd. Dit geld niet alleen voor de aarde maar voor alle planeten. De heersende godheid van iedere planeet kan altijd naar de heer van dit universum, Brahmä, gaan wanneer er op zijn planeet iets mis is.

Het is niet de eerste maal dat de wereld in een zodanige positie verkeerd herinner U de ingreep van Sanat Kumara op onze aarde.

Er is in dit universum een planeet met de naam Svetadvipa en op die planeet is en oceaan van melk. Op andere planeten bevinden zich een oceaan van olie, en nog vele andere.

18-06-2017 om 08:57 geschreven door ananda

Kinderen uit het huwelijk van Dhrtarastra's en Gandhari

Twee jaar na hun huwelijk bracht Dhrtarastra's vrouw Gandhari een grote vleesklomp ter wereld. Toen ze water over het gedrocht heen goot, viel het uiteen in honderd en één stukjes. Nog eens twee jaar later ontstonden uit die stukjes op wonderbaarlijke wijze honderd zonen en één dochter.

De zoons staan gezamenlijk bekend als de Kauravas. Hun dochter Dushala trouwde met Jayadratha. De twee bekendste zoons in het epos zijn Duryodhan en Dushasan. Alle zonen zijn omgekomen in de oorlog, met uitzondering van Yuyutsu, zijn zoon met Gandhari’s  hofdame Sughada, die aan de kant van de Pandava’s vochten.

Kinderen uit het huwelijk van Pandu met Kunti

Ze kreeg drie zoons: Yudhishtira bij de god Dharma, Bhima bij de god Vayu en Arjuna bij de god Indra.

Ze had reeds een zoon van de Zonnegod Surya : Karna

Kinderen uit het huwelijk van Pandu en Madri

Madri gebruikte de mantra ook eenmaal: ze kreeg de tweeling Nakula en Sahadeva bij de tweelinggoden de Ashvins. Deze vijf broers staan samen bekend onder de naam de Pandava's

De zonen van Dhrtarastra , de Karuva’s en de zonen van Pandu , de Panadva’s groeiden te samen op onder het oog van de grootoom Bhisma;

Toch verliep het alles behalve vredig. Er was vooral veel strijd tussen Bhima en Duryodhana.

Ruzie tussen familie gaan ook hier op uit het ego geboren verwachtingen;

10-06-2017 om 18:11 geschreven door ananda

Dhritarashtra

Dhritarashtra. betekend “goede koning". Hij is de koning van Hastinapur ten tijde van de oorlog van Kurukshetra, Hij werd geboren als de zoon van Vichitravirya en zijn eerste vrouw Ambika, en werd verwekt door Vyasa. Hij was blind vanaf de geboorte, en werd vader van een honderd en één zonen (en één dochter) met zijn vrouw Gandhari.

Deze kinderen, met inbegrip van de oudste zoon Duryodhana, kwamen bekend te staan als de Kaurava's.

Dhritarashtra halfbroers waren Pandu en Vidura, en oom van de vijf Pandava's, met wie zijn zonen de oorlog van Kurukshetra uitvochten. Gedurende zijn regeerperiode als koning van Hastinapur, was Dhritarashtra verscheurd tussen de beginselen van dharma en zijn liefde voor zijn zoon Duryodhana, en vaak eindigde het onderschrijven van zijn zoons acties alleen uit vaderlijke liefde. Zo zat Dhritarashtra in wezen mede aan de val van het Hastinapur Koninkrijk. Aan de ene kant wordt hij een goede koning met als enige minpunt zijn blinde liefde voor zijn zoon, anderzijds noemt hem een wrede en koning die, alleen Duryodhana steunt omdat hij te zwak is om hem te verwerpen. Dhritarashtra ook wordt genoemd als een huichelaar die zegt dat hij wil dat zijn neven (de pandavas) verdienen te winnen, maar in hart, wil dat zijn kinderen (kauruvas)winnen.

Ghandari

Gandhari is een koningin en de dochter van Subala, koning van Gandhara (het huidige Kandahar). Omdat haar echtgenoot blind geboren is en haar dat pas voor hun huwelijk ter ore kwam, blinddoekte ze zichzelf. Ze bleef geblinddoekt zolang hun huwelijk duurde.

Shakuni

Shakuni betekent (vogel) was de Prins van Gandhara. en een van de belangrijkste schurken uit de Mahabharata. Hij was de broer van Gandhari. Wordt afgebeeld als een uiterst intelligente maar slinkse man, en zou het brein achter de Mahabharata oorlog zijn. Shakuni had twee zonen genaamd Uluka en Vrikaasur.

Men gelooft dat Shakuni de personificatie van Dwapara Yuga was.(zie de Yuga’s)

Kunti

Kunti is een koningin en de dochter van Pritha en de zuster van Vasudeva, die Krishna's vader was. Ze werd ter adoptie afgestaan aan de kinderloze koning Kuntibhoja, waarna zij Kunti genoemd werd. Na haar komst werd de koning met kinderen gezegend, waardoor zij als geluk brengster werd beschouwd. Ze bleef bij hem tot haar huwelijk met Pandu. Als kind vertelde de wijze Durvasa haar een geheime mantra waarmee zij een god kon oproepen en zwanger van hem kon raken. Zij probeerde uit of hij echt werkte en de zonnegod Surya verscheen. Zij kreeg een zoon Karna en liet hem in een mandje de rivier afdrijven. Hij werd gevonden door een wagenmenner en zijn vrouw en door hen opgevoed. Deze zoon, werd later in de Mahabharata een heel belangrijk personage.

Kunti trouwde met prins Pandu, koning van Hastinapur. Zijn tweede vrouw heette Madri.

Pandu

Pandu was een uitstekende boogschutter en koning van Hastinapur. Hij veroverde vele Koninkrijk Sindhu, Kashi, Anga, Trigarta Koninkrijk, Kalinga, Magadha, Yadava.

Tijdens de jacht in een bos hield Pandu de wijze Kindama en zijn vrouw voor herten en schoot zijn pijlen af en dode het echtpaar. De stervende wijze sprak een vloek uit over Pandu, omdat hij geen berouw toonde voor zijn actie. De vloek hield in dat wanneer hij zijn vrouwen zou benaderen met de bedoeling om liefde te bedrijven, hij zou sterven. Door die vloek kon Pandu geen kinderen verwekken. Kunti gebruikte daarom driemaal haar geheime mantra.

Pandu deed afstand van zijn Koninkrijk en leefde als een asceet met zijn vrouwen. Zijn broer Dhritharastra werd uiteindelijk koning.

Kunti kreeg drie zoons: Yudhishtira bij de god Dharma, Bhima bij de god Vayu en Arjuna bij de god Indra.

Madri

Madri was Pandu’s tweede vrouw. Tijdens de oorlog vond Pandu dat de wagenmenner van koning Shalya snel en behendig kon rijden. Shalya onthuld dat de wagenmenner niemand minder dan zijn eigen zus, Madri was. Hij stelde dat de twee koninkrijken de oorlog door een huwelijk konden vermijden. Dus, Pandu trouwde met Madri.

Omdat hij ook bij haar geen kinderen kon verwekken gebruikte ze ook die mantra. Zij ontving teen tweeling van de Ashwins. Nakula en Sahadeva

Toen hij tevreden over de zonen die had ontvangen van zijn vrouw Madri omhelsde hij haar van geluk stierf onmiddellijk. Madri volgde hem uit verdriet op de brandstapel. Na de dood van koning Pandu en Madri zorgde Kunti alleen voor de vijf zoons.

Na de grote oorlog om Kurukshetra trok zij zich met haar zwager Dhritarashtra en zijn vrouw Gandhari terug in de Himalaya, waar zij omkwamen bij een bosbrand.

07-06-2017 om 12:29 geschreven door ananda

De Vaderen

Nadat Devantra de eed had gezworen en de naam Bhisma had gekregen zei zijn vader uit dankbaarheid dat hij de dag van zijn dood mocht kiezen en dat hij tot die dag altijd gespaard zou blijven.

Santanu stierf op vrij jonge leeftijd. Totdat de oudste zoon Chitrangada volwassen werd, moest Bhisma de regering van het rijk op zich nemen. Maar de oudste zoon sneuvelde tijdens een van oorlogen. Zodoende kwam de tweede zoon uiteindelijk op de troon van zijn vader terecht..

Toen het tijd werd voor de jonge koning om te trouwen kreeg Bishma de opdracht een vrouw te gaan zoeken. Uiteindelijk kwam hij met drie koningsdochters Amba, Ambika en Ambalika naar huis. Het was niet zonder slag of stoot gegaan want er waren nog kapers op de kust maar Bishma was sterk en sluw en hij bezat geheime wapens waarmee hij de concurrenten versloeg.

Het bleek dat Amba al enige tijd stiekem verloofd was met koning Salva, en Bhisma liet haar om die reden weer vertrekken De twee overgebleven meisjes trouwden met Vichitravirya.

Toen Amba terug bij haar geliefde Salva kwam weigerde hij haar met de mededeling dat Bishma haar had gewonnen en dat ze nu van hem was. Teleur gesteld en vernederd trok Amba naar Bhisma en eiste dat hij haar als zijn vrouw zou aannemen. Bishma kon dit niet om wille van zijn eed en Amba vervloekte hem door te zweren dat zij de oorzaak zou zijn van zijn dood. Boos verliet zij het paleis.

De jonge vorst die met Ambika en Ambalika was getrouwd genoot van zijn vrouwen en leefde van spelen en de liefde. Het gebeurde dat hij tijdens een van die spelen plots stierf. Hij was vrij jong en bovendien kinderloos.

De Kuru’s zaten nu met een groot probleem. Hoe moest de troon opvolging nu gebeuren. Men kon van Bhisma niet verwachten dat hij ondanks zijn eed voor nakomelingen zou zorgen maar Satyavati kwam met een oplossing zodat alles toch binnen de familie bleef en de troon van Histinapura kon worden hersteld.

Satyavati had een zoon van voor haar huwelijk Vyasa. Het resultaat van de liefde tussen haar en heilige Parasara. Ze stuurde Bishma naar hem met de vraag beide weduwen te bevruchten. Vyasa bleek bereid te zijn om bij de weduwen nakomelingen voor hen te verwekken omdat hij de vraag van zijn moeder niet kon weigeren..

In tegenstelling tot Satyavati die een zoete geur verspreidde was Vyasa lelijk en verspreidde een afschuwelijke stank. Maar hoewel Satyavati zelf na die vereniging met Parasara een zoete, verfijnde geur had gekregen bleef Vyasa onaangenaam ruiken.

Die Vyasa is trouwens de samensteller van de Mahabaratha.

Toen Vyasa het bed deelde met Ambika, deed ze uit afschuw haar ogen dicht en de zoon die ze van hem kreeg, Dhritarastra, bleek blind te zijn.

Satyavati riep Ambalika bij haar en vertelde over de handicap van haar broer en het euvel dat Ambika overkwam toen ze haar ogen sloot. Hoewel Ambalika haar ogen open hield schrok ze zo erg dat alle kleur uit haar gezicht weg trok toen Vyasa haar aanraakte, haar zoon Pandu, had een zeer bleke huidskleur.

Bij een dienstmaagd verwekte Vyasa nog een derde zoon, Vidura.

Een tijd lang nam Bhisma de regering van het land weer op zich, totdat de drie jonge prinsen volwassen zouden zijn.

30-05-2017 om 12:03 geschreven door ananda

Het Voorgeslacht

Bharata

Bharata betekend in het Sanskriet "de geliefde” Hij is een legendarische keizer en de stichter van de Bhārata dynastie, en dus een voorouder van de Pandava's en de Kaurava's in het Sanskriete epos, de Mahabharata. Hij is de zoon van Dushyanta en Shakuntala eerder verteld. Bhārat is de officiële naam van de Republiek India.

Op een bepaalde dag wordt hij er aan herinnert een erfgenaam aan te duiden maar hij vind onder zijn zoons niemand geschikt. Hij stelt een van de andere koningen aan om zijn plaats in te nemen.

De personages

Shantanu

In de epische Mahabharata was Shantanu een Kuru koning van Hastinapura. Hij was een afstammeling van de Bharata, van de maan-dynastie en de overgrootvader van de Pandava's en de Kaurava's. Hij was de jongste zoon van koning Pratipa van Hastinapura en was geboren in diens oude dag. Omdat de twee oudste zonen het koningschap verzaakten erfde de jongste het Koninkrijk. Shantanu werd de koning van Hastinapura. Shantanu was in zijn vorige geboorte, reeds een machtige koning geweest en bezat vele heilzame kwaliteiten. Na zijn dood kreeg hij eenmalig de toelating voor een bezoek aan het Hof van Brahma waar alle heersers en ook zijn dochter Gangha aanwezig waren. Een wind blies Gangha haar kleren weg onthulde haar lichaam. Iedereen boog het hoofd behalve de koning die naar haar lichaam bleef staren. Gangha was daardoor gevleid. Brahma daarentegen verloor zijn geduld en vervloekt hem en Gangha om samen geboren te worden als stervelingen en dat Ganga hem veel emotionele pijn zou veroorzaken. Hij zei ook dat beiden bevrijd zouden worden van deze vloek zodra hij boos zou worden op Gangha’s daden.

Beiden werden geboren. Hij als Shantanu zoon van Kuru koning Pratipa . Zij Gangha zou geboren worden in een lichaam als sterveling in die hoedanigheid moest ze de zonen die ze van haar echtgenoot kreeg doden. Gangha kwam overeen op voorwaarde dat ten minste één kind zou blijven Ze aanvaard ook het karma dat kind voor zijn hele leven kinderloos zou blijven

Op dat moment nam zij de vorm van een mooie vrouw. Tijdens zijn dagelijkse wandeling zag de koning Pratipa haar. Dit gebeurde elke dag tot ze hem benaderde op zijn rechter dij ging zitten. Toen hij haar vroeg wat ze wilde, verzocht Gangha hem haar tot zijn vrouw te nemen. Pratipa echter weigerde en stelde haar voor zijn zoon te nemen. Die zoon was Shantanu.

Gangha

Shantanu zag op zijn buurt ook die mooie vrouw aan de oevers van de rivier de Ganges (Ganga) en vroeg haar met hem te trouwen. Ze kwamen overeen op voorwaarde: dat Shantanu geen vragen zou stellen over haar handelingen want dat ze anders hem anders zou verlaten. Ze trouwden en beviel van een zoon. Maar ze verdronk het kind en Shantanu durvde niet vragen naar de reden, vanwege zijn belofte. Één voor één werden zeven zonen na elkaar geboren en verdronken door Gangha. Toen ze het zelfde wou doen met de achtste zoon werd Shantanu, verwoest.

Toen vertelde Gangha hem over de vloek en vertelde dat zij zouden worden bevrijd van deze vloek binnen een jaar na de geboorte een zoon die bleef leven. Zo bracht ze de zeven van hen van dit leven door verdrinking om. Ze moest dit doen om de nieuw geborenen de miserie van het menselijke leven te onthouden.

De achtste zoon was door haar zelf ook vervloekt. Hij zou een lang leven hebben naar nooit een vrouw noch kinderen. Hij zou een deugdzame en gehoorzame zoon zijn, vertrouwd met alle kennis die er in de kosmos bestond. Zo als voorzien verliet ze hem en nam de zoon mee naar de hemelen terwijl Shantanu werd overladen met verdriet en nadacht over de rest van zijn leven zonder haar. Ze zou hem pas later terug brengen.

Devantra

Op een dag tijdens een hertenjacht langs de oevers van de Ganges, zag Shantanu dat de rivier ondiep was geworden. Tijdens het zoeken naar de oorzaak van dit fenomenen, kwam oog in oog te staan met een jongen die stroom van de rivier met zijn hemelse wapens had bedwongen. Die jongen was zijn zoon, maar herkende hem niet omdat hij hem slechts kort had gekend na zijn geboorte. In twijfel riep hij op Gangha op die het bevestigde dat dit zijn zoon Devantra was.. Hij nam de jongen mee naar zijn paleis en stelde hem aan zijn onderdanen voor als de kroonprins.

Satyavati

Vier jaar later, rook Shantanu onderweg in de buurt van de oevers van de Yamuna een zoete geur. Tijdens het zoeken naar de oorzaak van de geur, ontmoete hij Satyavati van wie de geur afkomstig was.

Satyavati was een aangenomen dochter van Dasha de leider van de vissers van haar dorp. Shantanu werd opslag verliefd en verlangde naar haar. Ze zegt hem dat haar vader daarvoor zijn toestemming moet geven. Hij gaat naar hem toe maar hij geeft zijn toestemming niet. Hij heeft de horoscoop van zijn dochter laten maken en daarin stond dat haar zoon koning zou worden. Hij eiste dat hun zoon dat ook zou worden. Dit was een groot probleem voor Shantanu omdat zijn eigen zoon Devantra troonopvolger was.

Terneer geslagen vertrok hij weer en hij werd onhandelbaar en verwaarloosde zijn koninkrijk. Toen Devantra op de hoogte kwam van het feit trok hij naar de visser. Hij beloofde hem plechtig dat hij afstand zou doen van de troon ter wille van de nieuwe zoon. Dit was voor de visser niet voldoende. Hij voorzag moeilijkheden met de andere nakomelingen.

Uiteindelijk zwoor Devantra levenslang celibaat om ervoor te zorgen dat toekomstige generaties ten laste van Satyavati zou ook niet worden aangevochten door zijn nakomelingen Nu was Dasha tevreden en Devantra nam Satyavati mee naar zijn vader.

Toen Shantanu hoorde wat zijn zoon had gezworen kwam hij zeer onder de indruk en gaf hem een zegen dat hij alleen sterven zal als hij dat zelf koos.

Devavrata werd van dan af genoemd als Bhisma (wie heeft genomen een verschrikkelijke gelofte). Shantanu en Satyavati kregen twee zonen, Chitrāngada en Vichitravirya. Na Shantanu van dood werd Chitrangada de koning van Hastinapura

Parashara (zie deel 1)

Satyavati had reeds een zoon, Vyasadeva, uiteindelijk Vyasa genoemd.

20-05-2017 om 14:37 geschreven door ananda

Sakuntala

Om het verhaal in zijn totaliteit vorm te geven vertel ik eerst het ontstaan van de vader van het geslacht Baratha. De machtige vorst Dusyanta trok met een groot gevolg op jacht. Het hele gezelschap bestond uit ruiters, voetvolk, strijdwagens en olifanten. De jacht was zeer succesvol en men doodde vele dieren en deed zich te goed aan het vlees. Na de maaltijd trokken ze verder door een prachtig woud. De koning hield een stop en wilde een bezoek brengen aan de wijze en machtige asceet Kanva. Hij gaf zijn gevolg het bevel te wachten tot hij zou terug keren. Enkel zijn minister en huispriester mochten mee. Zij ontdeden zich van al hun waardevolle tekens en trokken het woud in. Verder op hun tocht gaf hij bevel aan zijn twee begeleiders te stoppen en ging verder alleen het verblijf van de meester binnen. Op zijn roep ”Is hier iemand “ verscheen er een meisje. Ze was zo mooi als een godin maar sober gekleed. Ze verwelkomde de koning en gaf hem eten en drinken en waste zijn voeten. Ze vroeg hem wat hij kwam doen. Hij antwoorde haar dat hij de heilige Kanva kwam opzoeken om zijn eer te bewijzen. Ze vertelde hem dat hij even weg was maar dra zou terug keren. De koning bleef het meisje bekijken en zag opnieuw haar schoonheid en vroeg haar “Wie is uw vader”” Hoe komt U in dit woud terecht”” Vertel mij alles over u en wie u bent” Glimlachtent antwoorde ze hem “Ik ben de dochter van Kanva” De koning sprak “ dat kan niet, Kanva is zo’n groot heilige, ik kan mij niet voorstellen dat hij ontrouw is geweest aan zijn belofte van kuisheid.”” Hoe kan u dan zijn dochter zijn”. Ze verteld hem toen het verhaal dat ze zelf had horen vertellen. Visvamitra had zichzelf onderworpen aan een zeer zware ascese en de God Indra begon zich zorgen te maken en eiste dat hij onmiddellijk zou stoppen met die ascese. Hij vroeg aan Menaka om hem te verleiden zodat hij zou stoppen. Hoewel ze bang was durfde ze het bevel van Indra niet te weerstaan en vroeg hem of ze de God van Wind en de Liefde mocht meenemen. Het gebeurde en Menaka deed alsof ze speelde en benaderde op die manier Visvamitra. Op dat ogenblik blies de God van de wind haar kleed weg en naakt als ze was holde ze achter haar kleed aan. Pal voor de voeten van Visvamitra bleef het liggen. Bij het zien van haar lichaam welde begeerte in hem op en kon zich niet meer bedwingen. Lange tijd omhelsden ze elkaar en bedreven innig de liefde. Menaka raakte zwanger en trok zich terug aan de voet van de Hymalaya en beviel er van een dochter en liet haar achter aan de oever van de rivier Malin. Het krioelde er van wilde dieren en het kind werd opgemerkt door een vlucht wilde gieren. Ze nestelden zich rond het kind om haar te beschermen. Het was daar dat Kanva haar vond en haar mee nam. Hij beschouwde mij, want dat kind was ik, als zijn eigen dochter en gaf mij de naam Sakuntala wat wil zeggen : zij die door de gieren (sakunta’s) wordt beschermd. Gedreven door een groot verlangen vroeg de vorst haar plots “Wilt U mijn vrouw worden” ”Ik heb er alles voor over, maar dan ook alles.” “ Sluit met mij een Gandharva huwelijk”. Een Gandharva huwelijk is een huwelijk gesloten uit liefde en wederzijdse toestemmig tussen man en vrouw zonder enige formaliteit. Ze vroeg aan de koning geduld te hebben tot haar vader Kanva terug zou zijn. De koning sprak “Ik heb mijn hart aan U verloren en smeek U trouw met mij, ik verlang ontzettend veel naar U”. Ze antwoordde hem dat als het een wettig huwelijk was door de godsdienst erkend met hem zou trouwen onder één voorwaarde. “De zoon die ik van U zal ontvangen moet uw troonopvolger zijn.” De koning gaf onmiddellijk toe en zij dat hij haar ook zou meenemen naar zijn paleis na de geboorte. Na het wederzijdse ja woorden vertrok de koning. Kanva was ondertussen terug gekomen maar in tegenstelling dan anders kwam ze hem niet te ge moet. Ze schaamde zich, maar de heilige had door zijn derde oog gezien en wist wat er gebeurt was. Toen sprak hij haar toe en zei “De zoon die ge zult baren zal machtig zijn en aanzien hebben. Hij zal heersen over heel de wereld.” Negen maanden later werd er een gezonde jongen geboren en na drie jaar groeide hij op tot een krachtig ventje. Op zijn zesde kon hij alle wilde dieren bedwingen: tijgers, buffels en olifanten bond hij vast aan de bomen. Hij kreeg de naam Sarvadamana de alles bedwinger. Toen de tijd rijp was om de jongen als troonopvolger te laten erkennen stuurde Kanva zijn dochter en haar zoon naar de koning. Ze zie hem “dit goddelijk mooie kind heb ik voor U gebaard, ik kom U herinneren aan uw belofte die U gaf de dag dat U met mij trouwde. Hoewel hij heel goed wist waar het over ging hield hij zich van de domme en antwoordde “Ik ken u niet, wie bent U, ik heb niets met u te maken.” Ze werd als verlamd door verdriet en in woede sprak ze ” U verlaagd uzelf door deze leugen te vertellen zonder dat u beseft dat u niet de enige bent die die uw daden kent.” “De alwetende woont in uw hart en weet elke daad die u hebt gedaan.” ”Ik ben U trouw gebleven maar U wijst mij af”. De koning antwoordde haar ”Hoe kan ik weten of u de waarheid spreekt er wordt zoveel gelogen en het kind lijkt helemaal niet op mij” Ze sprak opnieuw tot hem “ ik hoef van U niets te verwachten maar ik zeg U na Uw dood zal mijn zoon regeren” en met opgeheven hoofd liep ze het paleis uit. Ze was amper vertrokken of een stem uit de hemel riep “SAKUNTALA HEEFT NIET GELOGEN. U BENT INDERDAAD DE VADER. BELEDIG HAAR DUS NIET LANGER. U ZAL HEM AANNEMEN EN HEM BARATHA NOEMEN.” De koning liet haar onmiddellijk terug halen, verschoonde zich, kuste het kind en werd onmiddellijk vervult van vaderlijke plichten. Het kind werd Baratha genoemd en werd voorvader van een groot geslacht.

13-05-2017 om 14:28 geschreven door ananda

08-06-2011 om 16:10 geschreven door ananda

De redenering van het ego kent geen grenzen. Het wil altijd antwoorden en als het die antwoorden niet krijgt voelt het zich onbegrepen gaat men twijfelen.

Mensen zoeken naar een leraar een goeroe omdat ze hopen daar een antwoord te vinden maar er bestaat geen antwoord; Wat bestaat is ervaring en die is voor elkeen anders.

Toen Alexander de grote onderweg was naar India ontmoete hij Diognes die naakt in een ton woonde. Er gingen allerlei verhalen over de wijsheid van de man en aangezien Alexander een heel groot ego had zocht hij de meester op om een cruciale vraagt te stellen. Alexander was er van overtuigd dat hij een rechtstreekse zoon was van God.

Hij ging dus op bezoek van Diognes en vroeg hem kunt u mij iets vertellen over God kunt u mij zeggen wie hij is. Diognes zie geef mij een dag bedenktijd.

De volgende dag kwam Alexander terug en vroeg het opnieuw. Diognes zei geef mij twee dagen. Het ging zo verder en telkens vroeg Diognes opnieuw om uitstel maar telkens langer.

Uiteindelijk zei Alexander u bent geen wijze u weet het antwoord niet waarop Diognes zei : Toen u het vroeg dacht ik dat ik het wist maar hoe meer ik er over nadacht hoe moeilijker het is antwoord te geven.

Zo redeneert het ego en dan gaat het zich afvragen maar wie is die wijze nu eigenlijk?

En het kan twee kanten uit. Ofwel gaat men opzoek naar de achtergrond van de man. Men gaat uitpluizen wie hij is waar hij vandaan komt, waar hij heeft gestudeerd. Men ontdekt dat hij de zoon is van Jef en Marie uit het dorp. Jef werkt in een fabriek en Marie is huisvrouw en zo redeneert het ego hoe kan die zoon dan zo wijs zijn hij is vals. Een weet je waar het eindigt? Aan het kruis. Een andere redenering van het ego is hij doet alles gratis dus het zal wel niet echt zijn. Het is een charlatan. Veel mensen kennen alleen de taal van geld. Als het veel kost dan moet het wel goed zijn.

Laat het ons zo stellen als je niets bent, geen grote sommen geld vraagt ben je niet interessant voor het ego.

Je moet maar durven, als zoon van een fabrieksarbeider stellen dat je de zoon van God bent.

Het is zo geweest en het zal altijd zo zijn dat diegenen die het dichts bij zo iemand in de buurt zijn nooit begrip kunnen op brengen.

Het is voor het ego heel moeilijk om aan te nemen dat iemand verder zou staan dan jij. Jij die duizenden boeken hebt gelezen, honderden voordrachten en cursussen hebt gevolg minder zou zijn dan hem.

Het ego is gekwetst en een gekwetst ego is tot alles in staat. Duizenden mensen vereren Boeddha en Jezus waarom is dat zo denk je? Omdat Jezus en Boeddha er niet meer zijn. Ze vormen geen rechtstreekse bedreiging meer voor het ego.

En dan is er nog iets, iemand die de waarheid zegt daar moet het ego mee afrekenen. Zo iemand is gevaarlijk. Want het ego weet dat waarheid het zal vernietigen.

Daarom dat het ego altijd in strijd is het kan niet stil zitten want als je stil zit dan dreigt er gevaar.

Kijk maar eens naar mensen die voortdurend praten, zij willen bevestiging van hun ego meer niet. Kijk eens naar jezelf je bent zoals een grammofoonplaat voortdurend aan te afdraaien.

Je bent bang van de stilte, bang van het alleen zijn maar dat alleen zijn is geen eenzaamheid dat alleen zijn is een piekervaring.

Het is niet gemakkelijk, het ego zal altijd wel met iets voor de dag komen. Ik moet dat nog doen, ik daar nog naar toe uitvluchten om niet alleen in stilte te moeten zijn.

Is het je nog niet opgevallen dat politiekers altijd maar aan ’t babbelen zijn je zou soms denken dat ze zichzelf graag bezig horen en dat is ook zo, dan wordt hun ego gestreeld.

Wanneer je allen bent dan kan je bidden en bidden dat wil zeggen niets zeggen, zwijgen maar een zijn met het geheel. Bereid zijn, overgave daar gaat het om en dan komt God. Hij is er altijd alleen jij bet er nooit je bent altijd onderweg.

Maar alleen zijn is niet simpel, niet gemakkelijk want je ben de hele dag omringt met je dagelijkse beslommeringen.

Ik vertelde het eerder het is zinloos een meester te gaan zoeken als je nog altijd vast hangt aan materiële dingen. Als je denk dat alle zegen van daar komt is er geen hulp mogelijk je verspeelt je tijd. Stop er mee.

Zolang je voor alles en nog wat een bewijs nodig hebt zal het nooit lukken omdat je ego zich ongelukkig voelt. Maar hoe meer men je zegt hoe meer vragen er zullen op komen, hoe meer bewijzen je wil. Het is een cirkel zonder einde.

Je moet vertrouwen hebben, zonder voorwaarden, zonder commentaren en dan kan de goddelijke boom beginnen groeien.

22-09-2010 om 14:38 geschreven door ananda

Wanneer je een inwijding hebt ontvangen praat dan nooit over de methode waarin je bent ingewijd. Het moet een geheim blijven want het is iets persoonlijks. Als je het aan iemand anders vertelt dan is de ander daar misschien niet bij gebaat, het kan zelfs schadelijk voor hem zijn.

Het moet geheim blijven. Tenzij je het volbrengt en je Meester je zegt dat je nu anderen kunt inwijden, mag er absoluut niet over ge­sproken worden, je mag er geen woord over zeggen, zelfs niet tegen je man, je vrouw of je vrienden. Het is absoluut geheim want het is gevaarlijk. Het is zeer krachtig.

Je zult ze door elkaar halen en in de war raken. Je weet niet meer hoe of wat.

De Meester moet het juiste moment kiezen waarop je onbewust open staat en dan geeft hij je de methode. Dan kan ze diep in je onbewuste doordringen. Dikwijls wordt de inwijding gegeven als je slaapt, niet als je wakker bent. Daarom is overgave voor inwijding zo noodzakelijk. Tenzij je je overgeeft kan de inwijding niet worden gegeven omdat je bewuste geest anders altijd waakzaam en op z'n hoede is. Bij overgave wordt je bewuste geest van zijn plicht ontheven en kan je onbewuste geest rechtstreeks met de Meester in contact komen. Het juiste moment moet dus worden afgewacht en dan moet je ook nog op de inwijding voorbereid worden. Zoiets kan maanden duren: je moet het juiste voedsel eten, de juiste hoeveelheid slaap hebben, alles moet tot rust komen. Dan pas kun je ingewijd worden. Inwijding is dus een langdurig, individueel proces en pas mogelijk als iemand bereid is zich totaal over te geven.

Bedenk goed dat alles wat je bewust, waakzaam, met volledig bewustzijn doet meditatie is.

Het innerlijk wezen is eeuwig, onsterfelijk. Je weet dus dat niemand sterf, alleen de uiterlijke verschijningsvormen kan je vernietigen maat niet wat er achter schuil gaat. Dat is wat Krisna tegen Arjuna zegt in de Bhagvat Gita.

Wat je ook doet doe het bewust en het wordt meditatie. Onbewustheid is zonde.

22-09-2010 om 14:34 geschreven door ananda

Uitdrukking en onderdrukking zijn twee aspecten van een en hetzelfde. Ze lijken tegenstrijdig maar er is in feite geen verschil.

Of je nu iets uitdrukt of iets onderdrukt, de ander is het centrum.

Ik ben kwaad, ik onderdruk m'n woede. Ik had mijn woede op jou willen gooien, maar ik onderdruk 't. De woede blijft echter op jou gericht, of ze nu geuit of onderdrukt wordt.

.Wanneer je iets onderdrukt ga je niet naar je centrum maar voer je strijd met de uitdrukkingsvorm.

Er komt woede in me op. Normaal kan ik twee dingen doen: ik kan de woede op iemand richten of ik kan de woede verdringen. In beide gevallen maak ik me druk om de ander en om de woede-energie die aan de oppervlakte is gekomen, niet om de bron.

Begrijp het goed. Energie moet zich ontladen. Je uit je woede dan misschien niet op A, maar op B of op C. Zodra je iemand vindt die zwakker is dan jij, richt je de energie op hem.

Je bent kwaad op je baas. Je kunt je woede niet uiten want dat is niet 'voordelig'. Je zult je besluit moeten wegdrukken en dus wacht je tot je je op je vrouw, je kind of je bediende kunt afreageren. Zodra je thuiskomt uit je je woede. Er is altijd wel een stok te vinden om een hond te slaan. De mens is nu eenmaal een rationaliserend beest. Hij zal een verstandelijke verklaring zoeken; hij zal er iets op vinden - iets heel onbeduidends dat opeens heel veel betekenis krijgt omdat je je woede kwijt moet. Onderdrukken is niets anders dan uitstel.

Elke energie komt uit de bron en op dat moment is het ijzer nog heet en kun je er gebruik van maken om de weg terug te gaan. En zodra je de oorspronkelijke bron hebt bereikt, zal de energie erin tot rust komen. Dat is geen onderdrukking: de energie is naar de bron van oorsprong teruggekeerd. En wanneer je in staat bent om je energie te herenigen met je bron van oorsprong, ben je meester geworden over je lichaam, over je geest, over je energie. Jij bent dan de meester! Van af  dat moment verspil je je energie niet meer.

Vergeet niet dat energie woede noch liefde noch haat is. Energie is gewoon energie - neutraal. Dezelfde energie wordt woede, dezelfde energie wordt seks, dezelfde energie wordt liefde, dezelfde energie wordt haat. Het zijn allemaal vormen van een en dezelfde energie. Jij geeft er vorm aan, je geest geeft er vorm aan en energie stroomt de vorm binnen.

Als je dus intens lief hebt dan heb je niet veel energie om kwaad te worden. Onthoud dat. Als je helemaal niet lief hebt, dan is er veel energie beschikbaar om kwaad te worden en vind je altijd wel een gelegenheid om kwaad te worden.

Als je energie zich uit in seks, dan ben je minder agressief. Als je energie zich niet uit in seks, dan ben je agressiever. Daarom is seks in het leger verboden. Als soldaten zich met seks mochten inlaten dan zouden ze absoluut onmachtig zijn om te vechten.

Je kunt alleen vechten als je seksuele behoeften niet zijn bevredigd. Wil je dus een vreedzame wereld, dan moet er meer seksuele vrijheid zijn. Wil je een oorlogvoerende wereld, een vechtende wereld, dan moet je seks onder­drukken, ontkennen.

Daarom zijn de zogenaamde 'sannyasins' die seks onderdrukken altijd agressief, altijd kwaad, om niets, domweg kwaad, domweg agressief, ze staan op scherp. Al hun energie stroomt zonder zich uit te drukken rond. Tenzij de energie terugvalt in de bron, is echt celibaat uitgesloten. Onderdrukte seks slaat om in geweld. Als je seksenergie naar het centrum stroomt word je als een kind. Als je energie uitdrukt, stroomt zij naar buiten. En als je dat doet, maakt je energie er een gewoonte van om naar buiten te stromen, uit te lekken. Als je energie onderdrukt, dan is ze niet naar de bron gegaan en evenmin naar buiten: ze is dan buiten werking gesteld. En onderbroken energie is een last.

Als energie terugkeert naar de bron wordt ze vormloos.

Woede is een mechanisme, seks is een mechanisme, liefde is een mechanisme, haat is een mechanisme. Wanneer energie door het kanaal van de haat wordt geleid, slaat ze om in haat. Wanneer dezelfde energie op liefde gericht wordt, wordt ze liefde. En wanneer de energie zich naar de bron begeeft, wordt ze vormloos — zuivere energie.

Druk je energie niet uit want je verspilt haar en je helpt de ander ook zijn energie te verspillen. Onderdruk geen energie want dan wek je ontlading op. Gebruik je stemmingen voor meditatie. Het resultaat is wonderbaarlijk, ongelooflijk. En zodra je de sleutel hebt gevonden om energie naar de bron terug te laten stromen verandert de kwaliteit van je persoonlijkheid. Dan verspil je je energie niet meer omdat je dan inziet hoe dom dat is.

Boeddha heeft gezegd: 'Als je kwaad bent op iemand, straf je jezelf dankzij de slechte daad van de ander'. Iemand heeft je beledigd: dat is zijn daad. En je straft jezelf door boos te worden; je verspilt jouw energie.

Psychologen menen dat het beter is om je uit te drukken dan om te onderdrukken, maar religie kan zoiets niet zeggen. Volgens religie is het alle twee dom. Door je uit te drukken doe je jezelf en de ander schade. Door te onderdrukken doe je vandaag jezelf schade en morgen iemand anders. Ga naar de bron zodat de energie erin terugvalt en vormloos wordt. Dan voel je je sterk zonder kwaad te zijn. Dan voel je energie, vitale energie, je voelt dat je leeft. Je zult een intens leven leiden zonder vormen. Iedereen zal alleen al door je aanwezigheid onder de indruk zijn. Je hoeft niemand te overheersen — je aanwezig­heid is voldoende, ze voelen dat er een of andere sterke energiebron is binnengekomen.

22-09-2010 om 00:00 geschreven door ananda

Over het algemeen verdelen we alles in goed en slecht. Dat kan om allerlei redenen, maar om welke reden dan ook, we verdelen het leven in tweeën - in goed en slecht.

Wanneer men spreekt over zuiverheid bedoelen we meestal het goede. Het slechte is niet toegestaan. Tantra hecht geen enkele waarde aan een indeling in goed en slecht. Tantra ziet het leven van uit twee gezichtspunten, ze kent geen dualiteit, geen indelingen.

Vraag je het aan een geestelijke, dan krijg je ten antwoord dat woede, seks en hebzucht slechte eigenschappen zijn. Vraag je het aan boeddhisten, hindoes. christenen of mohammedanen, dan zullen ze allemaal een andere omschrijving van goed en slecht geven, maar ze houden er omschrijvingen op na. Sommige eigenschappen zijn in hun ogen goed, andere slecht. Het kost ze geen moeite om te omschrijven wat goed en wat slecht is. Wat ze goed noemen is zuiver, wat ze slecht noemen is onzuiver.

Maar tantra gaat veel verder het maakt geen oppervlakkig onderscheid tussen goed en slecht.

Volgens tantra is elke verdeling onzuiver en is onverdeeld leven zuiver. Voor tantra betekent zuiverheid onschuld, onbeschreven zuiverheid.

Je noemt een kind zuiver. Wat is die zuiverheid in een kind? Onschuld! Een kind denkt niet in termen van onderscheid. Hij is zich niet bewust van goed en slecht. Die onbewustheid is onschuld. Zelfs als hij kwaad is denkt hij er niet over na. De daad is zuiver en eenvoudig. Er is een uitbarsting van woede en als de woede is weggeebd, dan is er niets meer. Er blijft niets achter. Hij is weer dezelfde, alsof de woede-uitbarsting nooit heeft plaats gehad.

Een kind is dus zuiver omdat zijn geest nog niet gevormd is.

Hoe meer de geest belast wordt, des te onzuiverder wordt het kind. Zo ontstaat woede met voorbedachte rade, niet als spontane uiting.

Volgens tantra ben je zuiver als je weer net zo wordt als een kind.  De overeenkomst is de herwonnen onschuld, Je bent weer als een kind. Als een kind naakt rondloopt dan beschouwt niemand dat als naaktheid omdat een kind zich nog niet bewust is van zijn lichaam. Zijn naaktheid is anders dan die van jouw. Jij bent je bewust van je lichaam.

De wijze moet zijn onschuld herwinnen.

Een kind zal zich op zekere dag bewust worden van zijn lichaam en zich naakt voelen. Dan zal hij z'n naaktheid proberen te verbergen, hij zal schuld en schaamte ervaren.

Die bewustheid komt gegarandeerd. Zijn onschuld is dus onschuld door onwetendheid.

Kennis zal die onschuld vernietigen.  Dat is de achtergrond van het Scheppingsverhaal waarin Adam en Eva uit het Paradijs worden verdreven. een zonde uitgegooid, gestraft, omdat ze wisten.

Doordat ze bewust werden van hun lichaam, werden ze zich van allerlei dingen bewust - woede. begeerte, hebzucht. Ze werden volwassen, daarom werden ze uit de Hof van Eden verdreven.

Volgens de bijbel is kennis dus een zonde. Pas als ze weer als kinderen worden. onschuldig. onbelast door kennis, kunnen ze de Hof weer binnengaan.

Het verhaal is het verhaal van de mensheid. leder kind wordt uit het paradijs gestoten, niet alleen Adam en Eva. leder kind doorleeft zijn jeugd in onschuld, zonder ook maar iets te weten. Als kind ben je zuiver, maar die zuiverheid komt door onwetendheid. Die zuiverheid is niet blijvend. Tenzij het zuiverheid wordt uit wijsheid kun je er niet op bouwen. Die zuiverheid zal moeten verdwijnen.

leder kind moet z'n onschuld afleggen, verliezen. De wereld heeft behoefte aan kennis; om te bestaan heb je kennis nodig. Zonder kennis kun je niet leven. En zodra die kennis komt, ga je ook onderscheid maken. Tussen wat goed en wat slecht is.

Maar kennis is een noodzakelijk kwaad. Je kunt er niet omheen. Je moet er doorheen. Kennis hoort bij het leven. Je hoeft er echter niet altijd in te blijven, je kunt kennis transcenderen. Transcendentie maakt je weer zuiver en onschuldig. Als alle onderscheid tussen goed en kwaad in rook is opgegaan, als de kennis verdwijnt die verschil aanbrengt tussen goed en kwaad, dan zal de wereld er opnieuw onschuldig uitzien omdat jouw houding dan onschuldig is.

Jezus zegt: 'Als je niet wordt als een kind kun je het Koninkrijk van mijn God niet binnengaan.' Dat is de zuiverheid van tantra.

Lao Tze zegt: 'Een centimeter onderscheid en je hebt hemel en hel van elkaar gescheiden.'

De geest van de wijze is onverdeeld. Hij maakt geen onderscheid! Een wijze weet niet wat goed is en wat slecht is. Hij is als een kind en toch ook weer niet, omdat hij het onderscheid heeft gekend. Hij is er doorheen gegaan, hij is er voorbij, hij heeft het getranscendeerd. Hij weet wat licht en donker is, maar die fase is hij voorbij. Duisternis ziet hij nu als deel van licht en licht als deel van duisternis.

Maar onschuld kan voortkomen uit onwetendheid en dan is het waardeloos. Je moet je onschuld verliezen, je moet uit het Paradijs verdreven worden, anders kun je niet groeien. Het opgeven van kennis en de transcendentie ervan gebeuren op weg naar volwassenheid, je kunt er niet omheen. Ga er dus doorheen, maar blijf er niet in steken. Ga door! Ga verder! Er komt een dag dat je erboven verheven bent.

Tantra houdt zich bezig met de transcendentie van de geest en moet daarom de geest wel vernietigen. De geest kan niet zonder definities, wetten, leefregels. De geest is een 'orde', maar tantra is geen wanorde, vergeet dat niet en begrijp. Als je probeert orde te scheppen, dan schep je wanorde.' Voor tantra is onschuld spontaniteit, sahajata - jezelf zijn zonder dat je iets wordt opgelegd — gewoon jezelf zijn, groeien als een boom: niet zoals een boom in je tuin, maar zoals een boom in een bos groeit: spontaan, zon­der leiding, (want leiding is volgens tantra misleiding),

De innerlijke wet is genoeg, elke andere wet is overbodig. En als je een wet nodig hebt, toont dat alleen dat de innerlijke wet je niet bekend is, dat je alle contact daarmee verloren hebt. Het ware is niet datgene wat je wordt opgelegd.

Je moet weer op weg naar je centrum, naar huis terug om je de echte innerlijke wet eigen te maken.

Burgerlijk moralisme, godsdiensten — zogenaamde religies — gaan ervan uit dat orde van bovenaf, van buitenaf moet worden opgelegd.

Religies, fatsoensnonnen, priesters, pausen, dominees beschouwen je allemaal als slecht van binnen, vergeet dat niet. Ze geloven niet in de goedheid van de mens tenzij je dat is aangeleerd want van binnenuit kan het onmogelijk komen.

Ze komen al eeuwenlang met hun ordemaatregelen, ze komen al eeuwenlang met hun fatsoensnonnen. Ze hebben zoveel aan anderen opgelegd dat alle slachtoffers krankzinnig zijn geworden.

Tantra gelooft in je innerlijke goedheid: Volgens tantra wordt iedereen goed geboren, die goed­heid is je natuur. Het is nu eenmaal zo! Je bent al goed. Je hoeft alleen maar natuurlijkerwijze op te groeien. Er hoeft niets aan je te worden toegevoegd. Woede, seks, hebzucht — tantra vindt 't prima. Het enige wat in je ontbreekt is dat je niet gecenterd bent, daarom weet je niet hoe je die gevoelens gebruiken kunt!

Maar omdat je kan waarmaken wat ze je willen laten doen of geloven ga je huichelen

Met andere worden alle huichelarij komt van de godsdiensten. Je gaat belijden met je mond in plaats van met je hart. Je accepteert jezelf niet en dat schept grote problemen. Of je accepteert jezelf helemaal of je verwerpt jezelf. Je kan moeilijk een deel van je zelf aanvaarden en het andere deel.

Als je van iemand houdt dan voel je je aangetrokken tot hem. Als je haat wordt je afgeweerd mar aantrekking en afwijzingen zijn twee golven van dezelfde beweging.

Je kan ze onmogelijk splitsen het is zoals je zou zeggen je ademen maar niet uitademen.

Tantra zegt: We accepteren je zoals je bent. Dat wil niet zeggen dat je niet hoeft te veranderen; het wil niet zeggen dat je je groei moet stoppen. Integendeel, het betekent dat we het fundament van je groei accepteren, Nu kun je groeien, maar die groei is geen keuze. Die groei is keuzeloos.

Einstein heeft ooit gezegd dat onze vrede niets anders is dan een voorbereiding op een nieuwe oorlog.

Een Boeddha is iemand die in een totaal andere zijnstoestand leeft, jij kunt je daar geen voorstelling van maken. Jij kent alleen maar de verdeling in tweeën. Je kunt je niet voorstellen wat een Boeddha is of wat er met hem gebeurd is.

Tantra aanvaardt dus alle energieën in jou. Tantra is niet voor afwijzing maar voor transformatie. En tantra beschouwt acceptatie als de eerste stap. Die eerste stap is bijzonder moeilijk — acceptatie is heel moeilijk. Je wordt misschien wel tientallen keren per dag kwaad, maar het is moeilijk om je woede te accepteren.

lederen denkt van zichzelf dat hij een goed mens is en dat die boosheid alleen maar iets tijdelijks is, iets dat komt en gaat. Slimmeriken tonen onmiddellijk berouw. Ze worden kwaad en hebben dan spijt. Ze vragen om vergeving. Dat zijn de sluwe vossen. Omdat door hun woede het beeld dat ze van zichzelf hebben begint te wankelen. Ze voelen zich niet op hun gemak.

Zo kun je nog levens doorgaan met kwaad zijn, seksueel zijn, bezitterig zijn, dit of dat zijn, zonder het ooit te accepteren. Het is een foefje van de geest.

Woede kan niet oplaaien als ze niet altijd aanwezig is. Je kunt dit licht aan- en uitdoen, maar er moet wel voortdurend stroom zijn. Als er geen stroom is, dan kun je het licht niet aan- en uitdoen.

Door dat zonder meer te accepteren gooi je het beeld dat je van jezelf hebt aan gruzels. En we hebben allemaal zo'n mooi beeld van onszelf. Iedereen heeft een prachtig imago opgebouwd. En dat imago wordt nooit aangetast, wat je ook doet. Je blijft het koesteren. Je houdt het zorgvuldig in stand zodat je je goed kunt blijven voelen. Daarom kun je kwaad worden, je seksueel voelen, zonder je daardoor te laten storen. Maar zodra je die gevoelens zonder meer accepteert en zegt: 'Ik ben seks, ik ben woede, ik ben hebzucht,' dan valt je imago onmiddellijk in duigen. Tantra zegt dat die acceptatie van alles wat in je zit de eerste stap is — en de zwaarste. Het is het aller-moeilijkste om te accepteren wat je bent, wat dan ook. Je denkt altijd naar het ideaalbeeld toe: een beeld waarin je zachtmoedig, vol liefde, vol deernis bent. Omdat je gericht bent op het ideaal­beeld hoefje de werkelijkheid niet te accepteren. Je ideaalbeelden zijn uitsluitend droombeelden, foefjes van de geest om de zaken uit te stellen, om je gedachten ergens anders op te richten.

Als je agressief bent, dan ben je agressief, accepteer het! En probeer niet geweldloos te zijn. Een gewelddadige geest kan niet geweldloos.

01-09-2010 om 16:33 geschreven door ananda

Karma houdt in dat je alles ook misdragingen die je in een vroeger leven in vorm van geweld hebt begaan, op een later tijdstip in een ander leven in vorm van geweld zult mee maken.

Actie veroorzaakt reactie. Wat je zaait zal je oogsten.

In onze tijdsdimensie zin er net als in andere anderen mensen van verschillende zielenleeftijden.

De zielenleeftijd verandert echter niet mee met het verouderingsproces op aarde maar is verbonden met het aantal incarnaties. Zo zal het zijn dat jonge mensen ondanks hun leeftijd wijs kunnen zijn en ouderen zich gedragen zoals pubers.

De ziel heeft zoiets als speel –en leer fasen.

Al naar gelang het aantal incarnaties toeneemt lukt het steeds beter om de testen, de proeven op te lossen. Dan komt er een fase waarin de ziel wil testen hoe goed ze is, hoe ver ze al gevorderd is en hoever ze de medemens kan manipuleren.

Dan gebeurt het dat ze zich verrijken door het uitoefenen van macht en raakt ze verstrikt in een val van leugen en intriges. Zo erg dat ze in het nauw komt en uit angst of haat ene moord doet.

Er is in de zielensfeer een afspraak gemaakt tussen dader en slachtoffer. Meestal is het zo dat slachtoffers in hun ontwikkeling iets verder zijn dan de daders. Ze hebben op hun beurt in een vorig leven een moord begaan en willen nu de rol van slachtoffer ervaren.

Wanneer de ziel door haar wilde heen is gegroeid zal ze minder gewelddadig worden en verandert het karma. Zo is het dat er nu vele zielen deze ervaring van vereffening niet meer nodig hebben.

Kleine vergrijpen worden direct vereffend, dat wil zeggen er is bijna onmiddellijk reactie. Voorbeeld: Wanneer je in dit leven iemand zou bestelen hoef je geen levens meer te wachten maar wordt er meteen afgerekend.

Wanneer je iemand wil kwetsen of belachelijk maken zal je in dit leven nog hetzelfde overkomen.

Eens dat je het principe van oorzaak en gevolg hebt begrepen kom je in een andere fase waarbij je gedrag wordt verfijnd.

Het slachtofferspel zal dan op het fysieke vlak verdwijnen.

Bij de meeste mensen wordt karma dus niet meer overgedragen naar een volgend leven. Ze ervaren de uitwerking meteen.

Sommige mensen maken echter gebruik van de lessen van karma om hun gedrag te kunnen permitteren. Het gaat er uiteindelijk om zich aan hun verantwoordelijkheid te onttrekken.

Elke ziel heeft ooit eens iemand vermoord. Herinner nog even de ziele afspraken daaromtrent.

Bij massa moorden neemt diegene die voor zo’n leven kiest het schulden programma van de hele familie op zich. Zodoende zijn alle broers en zusters van deze daden bevrijdt. Het zelfde geld voor zelfmoord.

De aardse zienswijze is daar omtrent beperkt. We zien alleen wat er gebeurt is, niet het waarom.

Besef wel dat zij die voor zo’n leven kiezen geen gemakkelijk leven zullen hebben en graag de tijd zouden terug draaien om hun daad ongedaan te maken.

Daarom een goeie raad kijkt eens naar je eigen karma.

Kijk naar wat je in je vorig leven hebt aangedaan en wat men jou nu aandoet.

Meestal helpt dit bij het veroordelen van anderen.

27-08-2010 om 14:06 geschreven door ananda

Iedereen kan begrijpen dat woede en aanvallen met elkaar in verband zijn. Minder begrijpelijk is het verband tussen woede en angst.

Woede kan zich alleen voordoen als je aangevallen wordt of aangevallen voelt.

Besef dat je niet kan aangevallen worden.

Probeer te ontdekken dat hoe erg je je ook aan verantwoordelijkheid wil onttrekken je de verantwoordelijkheid niet kan ontlopen.

Jaren lang heb op dezelfde manier gereageerd en altijd geweigerd van te zien dat je het jezelf hebt aangedaan.

Woede die je overviel lokte geweld uit.

Gewelddadigheid kan alleen plaats vinden tegen het lichaam. Het ene lichaam kan het andere vernietigen. Probeer te begrijpen dat wanneer vernietiging niet bestaat de gene die wordt aan gevallen niet echt kan zijn.

Jou woede stelt dat je gelijk bent aan het vernietigbare. Wees dus overtuigd van je eigen onschendbaarheid.

Probeer te herontwaken en ontdekt dat wat het ego je lat zien niet echt is en niets te betekenen heeft.

Luister naar de stem van je hoger zelf. Stop er mee met jezelf te rechtvaardigen.

Beweeg je enkel in liefde want dat is de essentie van je wezen. Laat dan ook de angst achterwege want daar waar liefde is kan geen angst zijn.

Niemand wordt gestraft voor zijn fouten of zonden want als dat zo zou zijn betekent dat dat er schuld is.

Onthoudt dat elke afwijzing inhoud dat er een splitsing is van het denken.

Wat je projecteert verstoot je, het is ene cirkel zonder einde.

Door onbewust te zijn probeer je alles buiten jezelf te houden.

Wat gebeurt er : je verstikt het geloof in je eigen gespleten denkgeest. En het ego is zeer geslepen want het stelt dat jij beter bent dan je broeders.

Elke gedachte begint in de denkgeest van de denker. Probeer de denkgeest terug te doen keren naar God. Dat is natuurlijk heel moeilijk  voor het ego om dat te aanvaarden. Het ego is en blijft nu eenmaal de grote misleider.

De enige manier om vrede te kennen is vrede te onderwijzen, liefde en dat is eigenlijk het gemakkelijkste want je bent liefde.

Het ego is wisselvallig en wispelturig en in feite afgesneden van het hoger zelf. Het ego vindt dat aanval de beste verdediging is en maakt daarom van het lichaam gebruik om zijn gelijk te halen.

Eerder zagen we dat het ego altijd gekoppeld is aan angst. Het sust ons in slaap en die slaap verwekt dromen, dromen die enkel onwaarheid bevatten.

Wanneer je contact hebt met het goddelijke komt blijft er van je droom niets meer over.

Door niet te geloven in je eigen volmaaktheid leer je jezelf steeds het verkeerde.

Vreugde is je wezen, vreugde is eeuwig en niet gekoppeld aan tijd.

Gedaan met de nachtmerries. Dat is het verschil tussen slapen en bewust zijn; de droom is weg gevallen.

Het is dus heel belangrijk dat je vreugde leert kennen.

Het is helemaal onbelangrijk om te leren wat je moet doen om gelukkig te zijn. Belangrijker is dat je leert vreugde te kennen.

Stop er mee een lijstje te maken van je vergissingen.

Het is heel raar maar als je dromen verdwijnen is het ego ook verdwenen.

Denk niet dat dood de oplossing is. Dit is slechts uitstel. Enkel leven kan je laten overwinnen.

Wanneer denkgeest instaat is om te genezen betekend dat, dat hij sterker is dan het lichaam. Dus wanneer jij je identificeert met dat lichaam is er een groot probleem.

Kan je zien hoe het ego het lichaam misbruikt.

Om aan te vallen, voor je genot, voor je trots. Onthoudt dat het ego altijd een tijdelijke verbinding maakt met andere ego’s met oog dingen te verkrijgen. Dit in tegenstelling met het hoger zelf dat enkel wil delen.

27-08-2010 om 13:57 geschreven door ananda

Wat is de Zin van het Leven, Waarom ben Ik hier?

De Amerikaanse zanger John Mellencamp gaf een zijn albums de titel “Nothin’ Matters and what if it did” wat zoveel wil zeggen als niets doet er toe en wat als het wel zo was.

De Griekse wijsgeer Epictates zei de mens wordt niet gekweld door gebeurtenissen maar door de betekenis die hij er aan geeft.

Henry Miller de schrijver zei: Het doel van het leven is te leven. Leven betekend bewust zijn, goddelijk bewust.

In al deze gezegden zit veel waarheid in mar waarschijnlijk zal de vraag nooit volledig kunnen worden beantwoord omdat het voor iedereen verschillend is al naar gelang het niveau waar tot men is opgegroeid. Voor sommigen is dat hun werk, hun loopbaan, hun rijkdom. Voor anderen is dat hun gezin, hun kinderen. Voor weer anderen is het dienen  van mensen of God. Weer anderen beweren dat het leven geen zin heeft. Je ziet dat er verschillende meningen zijn.

Misschien is niet zo zeer wat wij van het leven verwachten maar wat het leven van ons verwacht.

De zin van het leven kan alleen maar ontdekt worden door te leven en dat zal voor iedereen verschillend zijn.

Het is in de eerste plaats belangrijk stil te staan bij de vraag “Wat is voor mij het zinvolste”.

Men zegt dat vrijheid het belangrijkste is maar is het jullie opgevallen hij weinig mensen echt vrij zijn.

Om echt vrij te zijn moet men constant bewust zijn zonder af te dwalen en dat bewust zijn moet het leven voortdurend in evenwicht houden.

We zijn voortdurend gedwongen te leven alsof het leven enige zin heeft maar er is geen enkele garantie dat het inderdaad ook zo is.

Het kan zijn dat er jaren lang niets opmerkelijks gebeurt en dan plots staat met voor een plotse verandering. Op dat ogenblik rijzen er vragen.

Het hele leven lang probeert men ons in een bepaalde richting aan te praten. Elke gedachte lek woord elke daad  draagt bij aan de belangrijkheid van die richting.

Het is uitermate belangrijk want de richting die je gekozen hebt op het einde van je leven, zal bepalen hoe je volgend leven zal zijn. Denk dus heel goed na!!!!

We zijn voortdurend gebonden aan de wet van oorzaak en gevolg. Er zijn drie zaken die er voor zorgen dat het leven de verkeerde kant opgaat namelijk hebzucht, woede en onwetendheid.

Wat gebeurt er werkelijk? Deze consumptiemaatschappij laat ons ten onrechte  en valse zintuiglijke bevrediging zien, een gelukzaligheid die van buitenaf komt.

Vroeg of laat komen we tot de vaststelling dat dit niet de zin van het leven benadert.

We weten waarom we hier zijn, enkele en alleen om verlichting te bereiken om een te worden met onze goddelijk oorsprong waaruit we zijn ontsproten. Het leven geeft de enige mogelijkheid om alle ervaringen op te doen die moeten opgedaan worden om te kunnen terug keren.

Er is geen andere reden of het is ene drogreden. Kijk naar je leven naar wat je er van gebakken hebt en wat de resultaten zijn van het volgen van je ego.

Is dat de bevrediging die je nodig hebt, maakt dat je echt gelukkig? Je bent immers nooit tevreden!

NEEN ! Al deze overdreven gehechtheden en verlangens leiden tot jaloezie en angst die het leven verzieken en het ons als maar moeilijker maken.

Confusius heeft ooit gezegd “ als iemand niet tegen zichzelf zegt  wat moet ik doen, dan weet ik niet wat zo iemand moet doen.

Ga dus bij jezelf ten rade en probeer inzicht te krijgen in de zin van je leven door van het ene moment naar het andere te leven en verkeer zo vaak als je kan in gezelschap van gelijk gestemde mensen.

Kijk niet naar de toekomst want die komt nooit en laat het verleden achter je want dan kan je niet meer veranderen.

Leer vertrouwen hebben en laat je verlangen los.  Verlangen betekent dat je geest nooit tevreden is en een ontevreden geest maakt een ongelukkige mens.

21-04-2010 om 09:57 geschreven door ananda

Wie van ons kan zeggen dat hij zichzelf werkelijk kent? We zien van onszelf altijd het spiegelbeeld en dan noch durven we niet in die spiegel te kijken.

Iemand die zichzelf kent kan nooit meer dezelfde zijn.

Carl Gustav Jung zei ooit dat iemand die naar buiten kijkt droomt en iemand die naar binnen kijkt ontwaakt.

Veel van wat we doen de eerste twintig jaar van ons leven is er opgericht ons los te maken van onze ouderfiguren en een zelfbeeld op te bouwen

Soms hebben we ons daarbij zo sterk aan ene bepaalde rol die we spelen vast gehecht dat we gaan geloven dat we dat werkelijk zijn en wie of wat we echt zijn vergeten.

We gaan als het ware de vraag wie ben ik uit de weg door een bepaalde identiteit te creëren.

We willen in ons leven van alles doen, van alles zijn, van alles doen behalve onszelf zijn. Bewust of onbewust zijn we met van alles bezig zodat we zeker niet geconfronteerd worden met wat we werkelijk zijn.

Elk van ons weerspiegelt het hele universum in zich want we komen er uit voort en toch houden we ons met onbenullige zaken uit de materiële wereld bezig goed weten dat we dat allemaal zullen moeten achter laten.

Zelf het meest tastbare deel van onszelf, ons lichaam verandert voortdurend en ook daar hechten een overdreven belang aan.

Elke ervaring, elke nieuwe dag geeft een verandering zodat nooit iets hetzelfde kan zijn.

Waarom vechten we tegen de stroom van het leven? Waarom voelen we ons nooit op ons gemak. Waarom zinken sommigen van ons weg in een zware identiteitscrisis?

Het is belangrijk om jezelf regelmatig eens door te lichten.

Als je geestelijk, gezond, creatief en gelukkig wil leven en de oneindige rijkdommen wil hebben en deze delen met anderen ga dan van af vandaag opzoek naar wie je werkelijk bent.

Dit is mijn Paaswens voor jullie allen.

ananda

05-04-2010 om 09:47 geschreven door ananda

Wat is geluk en waar kan je het vinden

Toen men aan de dalai lama voeg wat de zin was van het leven antwoordde hij “anderen gelukkig maken”.

Wat mij betreft is geluk een diep besef van vreugde dat open bloeit wanneer het hart en de geest evenwichtig zijn en stabiel.

Men is tevreden, accepteert. Het is zinloos om geluk buiten jou te gaan zoeken.

Boeddha sprak over vijf soorten van geluk. In omgekeerde volgorde van belangrijkheid hier volgend:

1. geluk van het besef van plezier
2. geluk van geven en delen, inclusief zowel uiterlijke deugdzame handelingen als innerlijke mentale toestanden en houdingen
3. geluk, de innerlijke vrede en gelukzaligheid die voortkomen uit een intensief geconcentreerde staat van meditatief bewustzijn die samengaat met zuiverheid van geest
4. geluk en de vervulling die voortkomen uit inzichtelijke wijsheid en een diepgaand begrip
5. Nirwana het eeuwig durende geluk.

Geluk maakt deel uit van onze natuurlijke staat, die alleen verduistert wordt door gehechtheden en verlangens die onze stralende aangeboren aard versluieren en ons potentieel begrenzen.

Misschien beseffen we het zelf niet maar wij hebben een aangeboren vermogen om gelukkig te zijn los van wat er ons overkomt. Jij en alleen jij beslist of je gelukkig wil zijn of niet. Elke dag heeft een nieuw begin. Probeer je geest te doen ontwaken voor het nu dat elk moment anders is.

Je voelt je goed wanneer de zaken blijken mee te gaan zoals je wil maar dit soort geluk is oppervlakkig en uiteindelijk onbevredigend. Steeds opnieuw duiken er andere  verlangens je hebzucht kent geen grenzen. Die hebzucht komt voort uit eigenwaan en egoïsme.

Er zijn mensen die  naar hun bezittingen kijken als bron van bezit. Het gaat hem niet enkel om materiële zaken maar ook hun rol, hun status en hun uiterlijk zelfbeeld.

Men is steeds met zichzelf bezig en heeft totaal geen aandacht  voor iets anders. De consumptiemaatschappij teert op dit misplaatste waardesysteem. We worden gemanipuleerd om naar nog meer rijkdom en populariteit te verlangen. De overal aanwezige reclame verschaft ons zelfs een mo­del voor gelukkig gedrag: acteurs die de blije maniertjes demonstreren die we geacht worden te vertonen wanneer we een bepaald product gebruiken of een specifieke status bereiken. Wat men niet laat zien is alle ongeluk waartoe ze zo gemakkelijk kunnen leiden wanneer we die fantasiebeelden als serieuze doelen gaan nastreven en ze niet aan onze verwachtingen beantwoorden.

Waarom kan je niet blij zijn met deze dingen? Als deze dingen geen geluk brengen, wat dan wel?

Men zegt dat geluk is niet te koop, maar volgens de statistieken is favoriete vrijetijdsbesteding winkelen.

Wees eerlijk je lijkt in het duister te tasten, waarbij je onvermijdelijk dezelfde oude tegenstellingen steeds opnieuw beleeft: genot en pijn, verlies en winst, roem en schande, lot en kritiek. De boeddhisten noemen dit de acht wereldlijke valkuilen.

Denk nu niet dat je niet van dingen kan of mag genieten. De kwestie is dat hoe meer je gehecht geraakt aan de vergankelijke, onbetrouwbare en droomachtige verschijnselen van de wereld des te groter is de kans dat ze je vroeg of laat ongelukkig maken.

De media probeert je wijs te maken dat de meeste mensen het grootste deel van de tijd gelukkig zijn, maar de verkoop van antidepressiva neemt jaarlijks toe.

Men trapt in de val van de extreme verslavingen: zoals eten, drinken, drugs, gokken (lotto), gedachteloos televisiekijken, roekeloos gedrag of een verkeerde geliefde omdat men daarin ooit precies vind wat men wilde.

Tenslotte treedt er gewenning op en blijft de bevrediging uit, maar men kan het idee maar niet loslaten dat het de volgende keer misschien wel lukt. Helaas keert het lot zich altijd op rampzalige wijze tegen hun.

De Boeddha waarschuwde tegen buitensporige gehechtheid aan vergankelijke dingen of aan mensen, wat eerder een bron van lijden dan van geluk zal zijn. In het bijzonder waar­schuwde hij ervoor je te hechten aan het idee van een afgescheiden, onafhankelijk zelf dat 'zijn eigen' geluk verdient.

Hoe gemakkelijk brengen we geluk niet in verband met ons persoonlijke eigenbelang, waarbij we het feit ontkennen dat we allemaal ten diepste onderling met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk zijn.

De Boeddha zegt in de Dhamma-pada: 'Als je spreekt of handelt met een rustig, stralend hart, dan volgt het geluk je als een schaduw op de voet om nooit van je te wijken.'

De hele kwestie van geluk komt er op neer of je al dan niet in het nu bent, met de stroom meegaat en één ben met wat er ook gebeurt en wat je doet.

Ik wil nog even herhalen dat je op elk moment in je leven kan kiezen voor geluk en tevredenheid.

Heel vaak sluit je jezelf af in eenzaamheid of gaat verschillende dingen doen om de realiteit te ontvluchten, om jezelf te verliezen in afleiding. Het geeft je het gevoel bezig te zijn maar je blijft zitten met knagende gevoelens zoals ontevredenheid, twijfel, eenzaamheid, verveling of angst.

Dat ongelukkig voelen, komt dat vaak voort uit een onstabiel hart er onstabiele geest, uit onbewuste drijfveren en verlanger omdat je in gedachten in het verleden of in de toekomst leeft.

Zolang je in beslag wordt genomen door oude trauma's en triomfen, door angsten en verlangens over wat er in de toekomst zou kunnen of moeten beuren of wie wat tegen wie heeft gezegd, is het heel moeilijk om de vreugdevolle geschenken van je leven in het hier en nu te waarderen.

Weet dat geluk je spirituele geboorte recht is, het is de tegenhanger van lijden.

18-03-2010 om 18:02 geschreven door ananda

Evolutie

            In de esoterie spreekt men van evolutie om het universele proces aan te duiden waardoor alles ontstaat en zich ontwikkeld. Ik wil mij beperken tot de evolutie van de mens omdat het ons anders te ver zou leiden.

In het groeiproces ontwikkeld zich alles. Neem nu bijvoorbeeld een zaadje. Het doorloopt alle stadia tot het zich uiteindelijk ontwikkeld tot een boom. We kunnen van het zelfde procedé uitgaan voor wat de mens betreft.

In het zaadje is het idee reeds aanwezig zodat men kan zeggen dat de evolutie eigenlijk de verwezenlijking is van het idee. Het zichtbaar maken van het onzichtbare. Met andere woorden er kan niets geschapen worden dat te voren als gedachte niet bestond.

            Hoewel we weten dat de groeiende kiem, elementen van de aarde tot zich neemt om te groeien en daarmee haar stoffelijke structuur opbouwt, hij dat onmogelijk kan doen zonder de intelligentie die daar achter staat. Er zijn verschillende strekkingen waarvan sommigen dat God alles in een keer schiep maar als je rond je heen kijkt gaat de schepping steeds verder, ze stopt niet. Het is dan ook door de Godsdienst die een belangrijke rol heeft gespeeld is de vijandigheid die ontstond tussen de verschillende theorieën hierover.

Maar dat terzijde kunnen we stellen dat de evolutie zich voltrekt in verschillende stappen, zowel bij mens als dier.          Hogere soorten hebben zich steeds ontwikkeld uit lagere waarbij de evolutie steeds in hogere lijn verder gaat.

            In de evolutie leer van Darwin zit een duidelijke leegte die alleen kan worden ingevuld door te putten uit het akasha geheugen.

We weten dat de natuurlijke evolutie begint via de elementale rijken, dan als mineraal, plant, dier en ten slotte mens. De evolutie stopt hier niet laat dat duidelijk zijn. Er is een zaak die men over het hoofd heeft gezien namelijk de bouwers van het plan.

            Het probleem met mensen zoals Darwin is dat ze geen rekening met andere vormen dan deze van de stof. Men moet weten dat de vorm reeds bestond in zijn astrale vorm. Nu lijkt het er op dat de stoffelijke vormen een lange tijd onveranderd bleven. In feite zijn deze vormen niets meer dan zeg maar huizen waarin de monade woont.

Zonder dit is het onmogelijk om de evolutie te verklaren.

            Wat betekend het woord “mens”? Het is duidelijk meer dan een lichaam. Er is ook een intelligentie en een ziel. Dit laatste is iets dat de wetenschap nog altijd niet erkent. In de esoterie is de mens het resultaat van twee samenvloeiende evoluties. Die van de geest en die van de stof. Dit is wat eigenlijk in de kosmos gebeurt. Het bewustzijn bouwt een verlangen op als middel tot zelfexpressie. Het is de geest die de ontplooiing van de organismen veroorzaakt; de vorm verandert en zich aanpast bij de toenemende vermogens van de inwonende monade. Hij is dus niet het eindproduct van een reeks plant- en diervormen. Hij heeft de mogelijkheid om zijn eigen bewustzijn te bestuderen en heeft de macht zich te veranderen door gebruik te maken van zijn eigen wil, iets wat dieren niet kunnen. We kunnen dus stellen dat de mens het resultaat is van drie lijnen van evolutie zoals eerder vernoemd: geest, stof en de derde, zelf bewust denken.

            De feiten leren ons dat intelligentie in de ene mens wordt opgewekt door de andere mens. Een kind dat aan zichzelf wordt overgelaten is niet in staat zijn intelligentie te ontwikkelen, maar zou een soort instinctief levend wezen worden, waarvan gevallen bekend zijn. Het kind leert van zijn ouders en andere opvoeders door onderricht en door te imiteren, en later door wat hij op school leert.    Belangrijke veranderingen in het denken van de mens zijn altijd op gang gebracht door grote geesten, originele denkers van formaat, die leerlingen aantrokken, en vandaar stroomde de golf uit in het denken van de massa. Het licht wordt altijd doorgegeven. In ieder mens is intelligentie inderdaad latent aanwezig, maar het zou latent blijven als het niet tot leven werd gewekt. De hoogst ontwikkelde dieren blijven wat zij zijn en vertonen geen neiging intelligentie te ontwikke­len

Dit is de reden dat het zoeken naar fossiele overblijfselen van wezens tussen mens en mensaap is zonder succes is gebleven. De overeenkomst tussen de bouw van de mensaap en die van de mens werkt naar twee kanten en kan daarom evengoed dienen als bewijs dat de aap van de mens afstamt wat door sommige biologen wordt bevestigd.

            Het is dit zelfbewuste denken dat de mens zo duidelijk onderscheidt van de hogere diersoorten en, zoals gezegd, kan dit niet het gevolg zijn van directe evo­lutie van het niet-zelfbewuste dier. Het is een verworvenheid van de mens in een bepaald stadium van zijn evolutie. Er was een tijd dat hij het niet bezat, en er kwam een tijd dat hij het verwierf. Dit verklaart het verschil tussen de vroegere 'verstandeloze' mensenrassen en de latere 'ontwaakte' rassen. We spreken hier over het eerste en tweede en gedeeltelijk het derde wortel ras.

            Het waren goddelijke wezens die eens zelf mens waren, maar die, daar zij tot een vorige ronde van de evolutiecyclus behoren, zich hadden ontwikkeld tot voorbij het stadium van het menszijn.. Het zijn deze wezens waaraan de mens zijn speciale intelligentie ontleende.  Men dient wel te verstaan dat zij hem denkvermogen niet schonken. Daar het reeds als latent zaad aanwezig was moesten ze het enkel opwekken  Het is immers zo dat in elk wezen in het heelal, hoe laag ook, de hoogste mogelijkheden in latente toestand aanwezig is.

Men kan het zo stellen dat Geestelijke Wezens niet kunnen incarneren in dierlijke organismen omdat de kloof te groot is want die worden voortgebracht door de lagere evolutie.

            Op de vraag of de tegenwoordige dieren ooit mensen zullen worden, luidt het antwoord, ja en nee. Het is niet juist te stellen dat dierlijke lichamen kunnen evolueren tot menselijke lichamen, of dat dieren mensen worden langs de weg van geleidelijke transformatie. Maar het is wel waar dat de monaden die nu in dierlijke licha­men huizen, eens naar het mensenrijk zullen overstappen en verlicht zullen worden door het vuur van het denken. Dat zal echter niet in het huidige evolutietijdperk gebeuren; de deur naar het mensenrijk is voor dit tijdperk gesloten en de dieren van nu wachten hun beurt af in een toekomstige evolutieronde. (dit laatste werd door Meester Lanto eveneens bevestigd.)

            Volgens de theosofische evolutieleer was de mens de oorspronkelijke stamvader van de zoogdieren, en zijn ook de andere soorten ontsproten aan deze menselijke stam. De voorouders van de mens waren de mensen zelf; wellicht pre-menselijk, maar toch mens. De mens begon zijn bestaan op het geestelijke gebied als een niet-zelfbewuste goddelijke vonk, die bestemd was om na cyclussen van evolutie weer te worden verenigd met de goddelijke essentie waaruit hij voortkwam.

De eerste stoffelijke mens bestond op deze aarde al 18.000.000 jaar geleden; maar daarvoor was hij er al in astrale of etherische vorm. Dit is een punt dat door de wetenschap lange tijd over het hoofd werd gezien, nl. dat de stof zelf evolueert en dat deze aarde niet altijd stoffelijk was zoals nu.

            In de huidige penode of ronde van kosmische evolutie zijn er zeven wortelrassen, en wij; zijn nu in het vijfde. Het eerste wortelras begon ca. 130 a 150 miljoen jaar geleden. Elk van deze rassen had zijn eigen vorm en zijn eigen speciale manier van voortplanting. Het eerste plantte zich voort door middel van deling. Het tweede door knopvorming en het derde was tweeslachtig en legde eieren. Bij sommige diersoorten komen deze voortplantingsmethoden nog steeds voor. De geslachtelijke voortplanting zoals wij die nu kennen, is van voorbijgaande aard. De eerste stoffelijke mensen en de astraal-etherische mensen die daaraan voorafgingen, waren de stamvaders van het geslacht van zoogdieren. In die tijd was de mens 'verstandeloos' — dat wil zeggen hij handelde instinctief, want het licht van zelfbewustzijn was nog niet in hem ontstoken. In die tijd kon hij de evolutie op gang brengen van de verschillende typen zoogdieren door middel van het afwerpen van cellen of zaden die voortkwamen uit zijn eigen lichaam. Deze volgden daarna hun eigen speciale evolutielijn en brachten in de daaropvolgende eeuwen de zo ver uiteenlopende soorten voort die we nu kennen.

            Tot nu toe hebben we gesproken over de zoogdie­ren, maar er zijn ook nog lagere diersoorten zoals de reptielen, vogels, vissen, enzovoort. Deze kwamen niet uit de menselijke stam voort in deze ronde van de grote evolutionaire cyclus, maar in een voorafgaande periode van het leven op deze bol.

            Een speciaal geval moet hier aan de orde worden gesteld en dat betreft de twee families van de aapachtigen, de antropoïden of mensapen en de gewone apen. Sommige wetenschappers vermoeden dat deze afstammen van de mens en niet op weg zijn naar de mens. Zo zegt bijvoorbeeld de Finse antropoloog Bjorn Kurten, dat uit fossielen van primaten onmiskenbaar blijkt dat de mens niet van de apen afstamt maar dat het juister is te zeggen dat de apen en mensapen van de vroege voorouders van de mens afstammen. Maar de apen en mens­apen verschillen van de andere zoogdieren in de wijze waarop zij uit de menselijke stam voortkwamen. Het jonge menselijke ras, waarover we eerder spraken als 'verstandeloos', verenigde zich in die tijd met bepaalde dieren, en uit deze verbintenis kwam een bastaardras voort dat de stamvader werd van de tegenwoordige apen  (niet te verwarren met de mensapen).

            Het is niet juist deze rassenvermenging een misdaad te noemen  Ze hadden veel meer overeenkomst met elkaar; de afstand tussen mens en dier was niet zo groot. Vandaar dat een vruchtbare vereniging mogelijk was, en ook een vruchtbaar nakomelingschap dat in staat was zich voort te planten. De menselijke wezens waren bovendien verstandeloos en daardoor niet tot zonde in staat en hun handelingen waren instinctief.

            De geschiedenis van de mensapen stamt uit een latere periode, toen het vierde grote mensenras over zijn hoogtepunt heen was. Bepaalde gedegenereerde overblijvers gingen zich met 'verstandelozen' te verenigen en daaruit kwamen de mensapen voort. Maar dit was een bestiale handeling, een zonde, want de­ze menselijke wezens waren niet verstandeloos, maar begiftigd met zelfbewustzijn.

            De mens is niet zijn lichaam, dit wordt vooral door oosterse religies duidelijk gesteld. De waarheid is dat het monaden zijn, vonken uit het universele leven. Als de geest zich voor het eerst begint in te wikkelen in de stof, gaat de evolutie erg langzaam, zodat lange tijdperken worden doorgebracht in de lagere natuurrijken — het delfstoffenrijk, voorafgegaan door de drie elementale rijken, en gevolgd door het plantenrijk en zo verder.

Het individualiseringsproces begint in de planten, ontwikkelt zich verder in de dieren, en wordt voltooid in de mens. Hierbij valt wel te bedenken dat het niet de organische vormen zijn die in elkaar overgaan, maar dat het de inwonende monaden zijn die de ene vorm na de andere als woning gebruiken, naar gelang hun evolutie dit vereist.

Het is opmerkelijk dat soms nieuwe varianten van plant en dier plotseling verschijnen.

De geest gaat aan de stof vooraf zodoende kunnen we niet anders dan de heest aannemen.

            De menselijke stam is de hoofdstam, waaruit andere organische vormen in een of andere tijd te voorschijn kwamen. Naast de primitieven waren er zowel in het verleden als nu machtige beschavingen. De mensheid is verdeeld in rassen en eindeloos onderverdeeld in kleinere groeperingen, en elk daarvan is in een speciale fase van zijn eigen raciale evolutie. Sommige zijn in opkomst, andere in verval en zo vinden we nu op aarde rassen die opkomen, en andere die over hun hoogtepunt heen zip, terwijl weer andere bezig zijn uit te sterven.

            Nog maar dertig of veertig jaar geleden beweerde men dat de rechtstreekse voorouders van de mens van nu, een ouderdom toegedacht van ten hoogste 500.000 jaar. Nieuwe vondsten van fossiele overblijfselen in Oost-Afrika sinds 1959 brachten de vinders ertoe die ouder­dom op circa 1,6 en later zelfs 2,6 miljoen jaar te stellen. Daarbij bleef het niet. Begin jaren zeventig werden er vondsten gedaan, waarvan de betreffende onderzoekers de ouderdom bepaalden op ongeveer 3,75 miljoen jaar. Het beeld van de agressieve wilde dat men zich meestal van deze verre voorouders vormde, werd vervangen door dat van een samenwerkende gemeenschap, waarvan de leden getuigden van intelligentie en onderlinge solidariteit.

Mogelijk gaat de ouderdom nog verder tot 15 miljoen of 20 miljoen jaar.

We weten dat elke manvantara verdeeld worden in zeven grote tijdperken. We bevinden ons momenteel in het vierde ronde (tijdperk) van onze manvantara. Elke globe-ronde bestaat uit zeven wortelrassen en wij zijn nu in het vijfde, dat ongeveer 5 miljoen jaar geleden begon. Het eerste wortelras ontstond ongeveer 132 a 150 miljoen jaar gele­den. De mens verscheen 18 miljoen jaar geleden voor het eerst op aarde in een stoffelijke vorm; maar daarvoor bestond hij op aarde in fijnere vormen van stof, die wel astraal of etherisch worden genoemd.

Deze wortelrassen zijn onderverdeeld in kleinere delen, en deze in weer kleinere, zodat de beschavingen van de verschillende rassen die nu op aarde bestaan, heel kleine uitlopers vertegenwoordigen. Als verder elke onderverdeling zich splitst en nieuwe zijtakken doet ontstaan, die ieder hun eigen afzonderlijke geschiedenis vervolgen, dan is het duidelijk dat wat we nu op aarde vinden, een zeer gemengde verzameling is. Er zijn verre afstammelingen van het vierde wortelras en enkele zelfs van het derde. De bonte mengeling van overblijfselen van oude ras­sen in Afrika is zeer opmerkelijk.

We kunnen ons de vraag stellen of de mens nu de kroon is op het evolutie gebeuren.

Het is inderdaad waar dat het geestelijk Wezen, dat zich nu manifesteert in het voertuig dat we kennen, hogere stadia van evolutie wacht. Achtereenvolgens wordt hij Adept, Meester van Wijsheid, Ingewijde, God, Planeetgeest. Het zijn maar namen die op zich geen betekenis hebben omdat onze taal er niet op is afgestemd.

Wanneer wij ons eigen bewustzijn bestuderen, beseffen we dat er nog veel meer in ons is dan tot nu toe tot ontwikkeling is gebracht. Er is geen reden om grenzen te stellen aan de mogelijkheden van wat we in deze richting kun­nen bereiken.

We zullen door de poorten van inwijding gaan, en het 'Koninkrijk der Hemelen' binnentreden. Die krachten in onze natuur waaraan wij nu zijn onderworpen, zullen ons niet langer overheersen. We zullen dan in het bezit zijn van wat we nu noemen “occulte krachten”. Aangezien de mens een vrije wil heeft meegekregen ligt het aan hem of hij mee gaat in de evolutie van deze ronde of niet. Ik wil heeft terloops herinneren aan de woorden van Jezus “Men kan geen twee meesters dienen” waarmee hij bedoelde of je gaat mee in evolutie of je blijft verankert in het materiële.

Uiteindelijk zal elke monade overgaan maar dat zal dan in een latere manvantara zijn.

            Als een monade alle mogelijke ervaringen heeft opgedaan die bij bepaalde omstandigheden en lichamen passen, en daardoor zijn innerlijke krachten heeft ontplooid, voor zover dat in die omstandigheden mogelijk is, is voor de monade de tijd aangebroken voor nieuwe ervaringen in lichamen van andere aard die en verdere ontwikkeling mogelijk maken op een andere planeet of zelf sterrenstelsel.

Voetnoot :

Monade = geesteskern, de godsvonk

06-03-2010 om 10:37 geschreven door ananda

Je mag dan proberen om aan je leven niet diepte gang te geven, het zal je opvallen dat je voortdurend door allerlei materiële zaken wordt afgeleid. Het is normaal maar je mag toch niet vergeten dat al deze dingen in feite vergankelijk zijn.

Het is nodig zelfs noodzakelijk dat je je tijdens je leven over sommige zaken vragen zal stellen. Vragen waarop je misschien nooit het antwoord vind maar dat is niet belangrijk. Belangrijk is het feit dat je vragen stelt.

Het leven is een reis doorheen het onbekende, keer op keer moeten we verwarrende dingen meemaken en het hoofd bieden.

Soms rijzen er de grote vragen; Wat is het doel van mijn leven? Wat gebeurt re als ik dood ga? Waarom zijn we hier, waar komen we vandaan en waar gaan we naar toe? Hoe moet ik mijn leven leiden?

Hoe je ook draait of keert vroeg of laat kom je in contact met het ondoordringbare mysterie van leven en dood, waarheid en werkelijkheid.

Er zijn allerlei kwesties gaande van zoals daar zijn; de zorg voor onze naasten, het milieu, ontwikkelen van geneeskunde, persoonlijke waarden, karakter, familie, kinderen, job maar ook diepgaandere problemen over tijd, ruimte en het mysterie van het leven.

Reeds in de oudheid waren die vragen aan de orde van de dag. Zo  was het Socrates, de vader van de westerse filosofie, die het volk als volgt de les las: 'Burgers van Athene, schamen jullie je niet om je zo bezig te houden met zo veel mogelijk geld verdienen en je reputatie en prestige te bevorderen, terwijl jullie je helemaal niet bekommeren om waarheid, inzicht en het verbeteren van je ziel?'

Terwijl je dit leest ben je net het zelfde aan het doen in je leven als de oude Grieken.

Plato stelde enkele van de oorspronkelijke grote vragen, iets wat hij van zijn meester Socrates had geleerd, die, zoals we allemaal weten, zijn leerlingen aanspoorde tot: 'Ken uzelve.'

Maar zijn we allemaal niet meer bezig met de andere te kennen en te beoordelen?

Jean Jac­ques Rousseau vroeg: 'Waarom is iedereen ongelukkig?'

Franse filosoof Blaise Pascal zei: 'Wij verlangen naar waarheid, maar vinden onszelf alleen in onzekerheid.'

Samuel Johnson zei: 'Bij grote en edelmoedige geesten is nieuwsgierigheid de eerste en de laatste passie.'

Het was eveneens Socrates die de uitspraak deed dat het niet onderzochte leven niet de moeite waard is geleefd te worden.

Maar wat stellen we vast, we kunnen al te gemakkelijk afgeleid, bang en teleurgesteld, goedgelovig, cynisch of gewoon onoplettend worden. Wij onderdrukken onze natuurlijke, vragende geest. We ploegen voort zonder echt goed te kijken naar waar we mee bezig zijn en waarom. En of we het beseffen of niet, we slikken kant-en-klare denksystemen, gewoonten en overtuigingen, ons aangesmeerd worden door onze cultuuur, familie enz.

We stellen vertrouwen in deze systemen en in deze inzichten, gezien door hun bril?

In plaats van ons eigen denkwijze te ontwikkelen.

Hoe behulpzaam zijn ze in de huidige wereld, waarin sociale, economische, politieke en religieuze structuren constant in beweging zijn en zo vaak los lijken te staan van ons leven? Hoe kunnen we de gepassioneerde nieuwsgierigheid van onze vragende geest weer zo aanwakkeren dat we ons dynamischer kunnen inlaten met het grote avontuur van het leven? Zijn we opgewassen tegen deze uitdaging?

De grote vraag is of je oprecht JA kan zeggen tegen het avontuur.

De Zwitserse psycholoog Carl Jung  zei ooit: Denkende mensen verwelkomen twijfel, het is voor hen een waardevolle opstap naar meer kennis.

Je beseft het misschien niet maar twijfel brengt het ego van zijn stuk. Op die manier ga je beginnen nadenken en een eigen visie ontwikkelen. Mensen die zich aangetrokken tot bepaalde ideologieën die zekerheid geven in plaats van twijfel zullen nooit groeien.

Stel je de vraag waarom ben ik nooit tevreden of vervuld als is het maar een korte tijd. Misschien zit je wel in een identiteitscrisis en zeg je waarom begrijpt men mij niet, waarom moet mij dat allemaal overkomen.

Ga eens op zelf onderzoek. Probeer het eens gewoon kijken niet oordelen. Daar is veel moed en durf voor nodig.

Wordt vervolgd

ananda

27-02-2010 om 00:00 geschreven door ananda

Onze moeder aarde, de planeet waarmee we fysiek verbonden zijn is in beroering. Dagelijks worden we geconfronteerd met rampen, klimaatsveranderingen en agressie.

De aarde zoekt naar haar evenwicht, ze is op weg naar een nieuwe dimensie, een hoger bewustzijn samen met haar bewoners.

Continenten zullen oprijzen en ander verzinken.

Dit is het gevolg van 25.000 jaar energie die wij (de mensheid) de aarde hebben toe bedacht. Om te kunnen evolueren moeten deze negatieve energieën worden afgeschud, verwijderd.

Het is een publiek geheim dat de energie velden van de polen aan het veranderen zijn. We kunnen stellen dat de polariteitverandering  niet zonder gevolg zijn. Men kan stellen dat van huidige wereldbevolking slechts 1/3 zal overblijven. 1/3 zal onmiddellijk verdwijnen en een tweede derde aan calamiteiten tengevolge er van.

Men kan begrijpen dat men hierdoor genoodzaakt zal zijn nieuwe levensvormen te gaan scheppen.

De mens wordt transparanter en intuïtiever. De communicatie zal gebeuren door gedachtekracht  omdat de bestaande moderne technologie zal verdwijnen.

Dit evenwicht zal pas ontstaan wanneer alle tegenstellingen zullen zijn op geheven.

De aarde heeft reeds vele evolutieprocessen achter de rug en is noch lang niet aan het laatste proces toe.

Volgens de esoterische leer zou de eerste inwijding   van de mensheid gebeurt zijn in het Lemurisch tijdperk en wat er nu gebeurt is gewoon de voortzetting. Deze keer verloopt de inwijding meer geestelijker. Ze gebeurt geleidelijk maar zal wel in dit waterman tijdperk zijn hoogtepunt hebben. Mensen die geboren zijn in dit tijdperk zullen dit nog meemaken want het beurt in de nabije toekomst.

Laat het ons zo stellen dat er eerst destructie komt en daarna constructie.

Het is vanzelfsprekend dat de veranderingen hun weerslag zullen vinden in de leefgewoonten. Dit zal in sommige gevallen noodgedwongen gebeuren omdat bepaalde energieën zullen wegvallen, of doordat land onbewoonbaar zal zijn. Ook de kosmische begeleiding zal veranderen.

De mens zal dus veranderen door het omkeren van de polarisatie en sommigen worden daar nu al op voorbereid. (Zo geven engelen en meesters onderrichtingen in verband met voeding.)

We weten ondertussen dat het de resterende energieën van Atlantis zijn die nu nog dienen weggewerkt worden.

Het is de bedoeling van de transformatie is dat zowel de aarde als zijn bewoners te laten incarneren naar een hoger bewustzijn. Het ook de mens die door zijn verticale houding in staat is de aarde te manipuleren. Gebeurt dat op de juiste manier gebeurt is er geen probleem maar wanneer het op de verkeerde manier gebeurt, zoals we nu bezig zijn, zal de aarde die negatieve energieën van zich afschudden door het verschuiven van de aardas.

Telkens wanneer er een storing komt in die energielijnen gaan er zich andere mogelijkheden vormen.

Dit verplaatsen of verschuiven gebeurt naar onze normen zeer traag maar kosmisch gezien gaat te ontzettend snel.

Toch krijgt de mens voldoende tijd om zich aan te passen maar er zullen er zeer, zeer veel zijn die hun stoffelijke vorm zullen moeten achterlaten.

Wat belangrijk is dat men in staat moet zijn de materie los te laten en vertrouwen hebben. Onthoud echter dat er geen uitverkorenen zullen zijn. Het gaat trouwens niet om het lichaam maar om de geest.

Men kan zich de vraag stellen waarom er meer rampen voorkomen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië. Dit heeft te maken met de relatief jonge ouderdom van die continenten die te lijden hebben onder de naweeën van het Atlantis gebeuren. De keuze om daar te gaan wonen heeft te maken met karmische elementen.

Wat ook een belangrijk gegeven is, is de door ons genoemde planeet Cheiron die de aarde maar ook de andere planeten in hun bewegingen beïnvloeden. Deze is nodig om de aarde in haar nieuwe evolutie te krijgen om het juiste evenwicht te kunnen bereiken. Het is trouwens niet alleen Cheiron maar ook de oudere planeten Uranus, Neptunus en Pluto die eigenlijk niet tot ons stelsel behoren maar ook zijn aangetrokken om de aarde in zijn evolutie te ondersteunen.

De aankomst van de planeet werd reeds duizenden jaren geleden voorspelt.

Uiteindelijk zal de aarde zichzelf oplossen wanneer alle vormen van evolutie hebben plaats gevonden.

Vergeet niet dat de huidige kosmos nog steeds constant aan het groeien is en dat elke ster, elke planeet zich in evolutie zal verheffen.

01-06-2009 om 19:16 geschreven door ananda