Waarom katten ons negeren
Hoewel het vaak lijkt alsof katten er ongeïnteresseerd en afstandelijk bijliggen, stellen Japanse onderzoekers dat ze wel degelijk beseffen dat hun baasjes om aandacht vragen. Alleen houden ze zich soms van den domme door een ingebakken overlevingsstrategie.
Hoewel katten in tegenstelling tot honden vaak als afstandelijk gezien worden, luisteren ze wel degelijk naar de stemmen van hun baasjes. Zo ontdekten onderzoekers aan de universiteit van Tokyo dat ze perfect in staat zijn die te onderscheiden van vreemde stemgeluiden. Dit impliceert dat ze opletten, ook wanneer ze er apathisch lijken bij te liggen.
Tijdens de studie werden katten bestudeerd in hun vertrouwde huiselijke omgeving. De dieren kregen een mix van stemgeluiden te horen, waarin de stemmen van hun baasjes verwerkt zaten. Ze konden echter niet zien wie hen precies aansprak.
Door hun hoofden of oren in de richting van de spreker te bewegen, maakten de beestjes duidelijk dat ze de boodschap begrepen hadden, zeker bij stemmen die ze al vaker gehoord hadden. Bij het herkennen van hun eigen baasjes hadden de katten ook verwijde pupillen, een emotioneel signaal dat kan wijzen op opwinding.
Terwijl honden geëvolueerd en gekweekt zijn om de bevelen van hun baasjes gehoorzaam te volgen, is dat bij katten niet het geval. Toch bouwen ook zij een speciale band op met hun verzorgers, al tonen ze die emoties veel minder vanuit een evolutionaire overlevingsstrategie.
"Een goed voorbeeld hiervan is ziekte, iets wat katten vaak lang zullen verbergen omdat in het wild niemand hen kan redden en roofdieren extra veel aandacht hechten aan zwakke enkelingen", klinkt het. Na 10.000 jaar leven met mensen kunnen huiskatten al bijzonder goed communiceren met hun baasjes en doorgaans weten we ook maar al te goed wat onze pluizige vrienden van ons willen. (br.hln)
|
