De Amerikaanse was veertien toen ze in Utica, New York beviel van een meisje. Dat was in 1933. De tienerdochter gaf haar baby de naam Eva May en zorgde een half jaar lang voor haar oogappel. "Ze stopte haar in bad, ververste haar luiers en knuffelde haar", zegt Millie Hawk, een andere dochter van Pierce aan de zender WBNG.

Na een half jaar nam de staat New York Eva May weg bij Pierce. De overheid achtte het jonge meisje niet in staat om voor haar dochter te zorgen. Maar Pierce vergat haar nooit. "Vaak heb ik aan haar gedacht, ik maakte me zorgen om haar en ik vroeg me af waar ze was", aldus Pierce. Eva werd geadopteerd en groeide op in Long Island. Ze kreeg een nieuwe naam, Betty Morrell en bleef enig kind in haar adoptiegezin. "Ik had ingebeelde broers en zussen. Ik gaf ze namen en in mijn slaap praatte ik met hen", zegt Morrell.

Ze was een twintiger toen ze haar beide adoptieouders verloor. Daarna ging ze op zoek naar haar biologische ouders. Een zoektocht die meer dan vijf decennia zou duren. Haar biologische moeder stapte intussen twee keer in het huwelijksbootje en zette nog zeven kinderen op de wereld. "Ze werd groot en ik werd oud", aldus Pierce over Eva May.

Met de resultaten van haar (online) zoekwerk en de hulp van haar kleindochter kon ze uiteindelijk haar biologische moeder terugvinden. De Amerikaanse zender was erbij toen moeder en dochter elkaar na 82 jaar voor het eerst terugzagen op de luchthaven van Binghamton in New York. "Het lijkt zo onwezenlijk. Na al die tijd ga ik haar eindelijk weerzien. Het wordt een mooie dag", sprak Pierce en dat werd het ook. Moeder en dochter vielen elkaar in de armen. "Hallo mama", stamelde Pierce in tranen. "Eindelijk ben ik niet meer alleen. Ik heb nu mijn moeder terug, en broers en zussen. Het is echt surreëel maar mooi om na al die tijd weer samen te zijn." (br.hln)