Vrouw vertelt schokkend verhaal over hoe ze ontvoerd werd en opgesloten in een bunker: "Doodsbang dat hij weer achter me aankomt"

Een Zweedse vrouw die in september 2015 ontvoerd werd door een 39- jarige dokter en opgesloten in een geluiddichte bunker onder zijn boerderij, heeft voor het eerst verteld over haar beproeving. Zes dagen lang hield Martin Trenneborg haar vast, tot ze door een stommiteit van de man kon ontsnappen. "Hij verplichtte me om bij hem te slapen", vertelt de vrouw, die toen als prostituee werkte. "Het was gruwelijk. Ik ben nog altijd bang. Ik vrees de dag dat hij ooit vrijkomt."

Het slachtoffer deed haar verhaal in het programma Skavlan op de Zweedse televisie. Ze gebruikte daarbij de schuilnaam Isabel Eriksson, om haar ware identiteit te verbergen. Ze vertelde hoe ze onwetend een afspraakje had gemaakt met haar ontvoerder in Stockholm. "Ik herinner me dat hij me aardbeien voerde", klonk het. "Daarna werd alles donker."

Masker
Trenneborg zette haar daarna in een rolstoel, trok haar en zichzelf een masker over het gezicht en voerde haar 560 kilometer verder naar zijn boerderij in Kristianstad, in het zuiden van Zweden. Daar sloot hij de vrouw op in een geluiddichte bunker. "Toen ik weer wakker werd, zag ik een man naast me op een stoel zitten", doet ze haar verhaal. "Er stak een naald in mijn arm en die trok ik er meteen uit. Hij zei dat hij me ontvoerd had en een paar jaar opgesloten zou houden. En dat ik mocht roepen wat ik wilde, dat niemand me door de dikke muren en deur zou horen."

De vrouw probeerde hem aan te vallen met twee spijkers, maar ze was nog te veel verdoofd. "Hij greep me bij mijn polsen en waarschuwde me dat hij me vast zou ketenen aan het bed als ik dat nog eens zou proberen", gaat ze verder. "En dat ik alleen nog droog brood zou krijgen."

Isabel wist niet of ze boven of onder de grond zat. "Het was er koud en stoffig. Op de stenen vloer stonden cementzakken. Hij zei dat hij alles zelf gebouwd had en dat hij daar trots op was."

Revolver
Een paar keer mocht ze naar buiten, maar haar zin om te vluchten werd al snel in de kiem gesmoord toen ze de wildernis rond het huis zag. Op een keer gaf hij haar ook een revolver in handen en vroeg hij haar om hem neer te schieten. En dat de deur open stond. Ze vertrouwde het zaakje niet en weigerde. Achteraf bleek het een test met een nepwapen om te zien of ze ervandoor zou gaan.

Ze gedroeg zich heel rustig en gewillig om zijn vertrouwen te winnen. En een kans te vinden om te ontsnappen. Zes dagen later nam hij de vrouw mee naar Stockholm omdat hij te weten was gekomen dat ze als vermist was opgegeven. Hij wandelde met haar een politiekantoor binnen om iedereen gerust te stellen door te doen alsof ze een koppel waren. Hij verplichte de vrouw daarvoor een vals verhaal op te dissen. Maar de inspecteurs roken onraad en namen de vrouw apart. Waarop ze alles vertelde en de dokter ingerekend werd.

Bloedstalen
Hoewel het Openbaar Ministerie vermoedde dat de vrouw verkracht kon zijn terwijl ze bewusteloos was, werd dat niet bewezen. Isabel zelf denkt van niet. "Hij nam bloedstalen van me toen ik vastzat. Hij wilde onbeschermde seks met mij, maar vreesde dat ik een seksueel overdraagbare aandoening had. Daarom wilde hij me eerst testen", getuigt ze.

Lichaam
Ze moest in de tussentijd wel bij hem slapen. "Maar ik mocht mijn ondergoed aanhouden", vertelt ze. "Hij wilde gewoon fysiek contact. Mijn lichaam voelen. Ik moest hem ook vasthouden. Gruwelijk was dat. Hij vertelde me ook dat hij plannen had om nog een tweede vrouw te ontvoeren."

Trenneborg werd vorig jaar veroordeeld tot tien jaar cel. Volgens de rechter had hij de ontvoering tot in de puntjes voorbereid en het slachtoffer blootgesteld aan grote risico's door haar te verdoven met rohypnol en haar vast te houden in zijn bunker. Hij moest ook 17.000 euro schadevergoeding betalen aan zijn slachtoffer.

Psycholoog
Isabel zelf heeft het er nog altijd moeilijk mee. Meer dan een jaar is inmiddels verstreken en ze gaat regelmatig bij een psycholoog, maar ze heeft het nog niet verwerkt. "Ik doe geen escortewerk meer", zegt ze. "Dat durf ik niet meer. Ik heb nu ook een heel andere kijk op het leven. Ik leef dag per dag. En ik vrees de dag dat hij vrijkomt. Ik ben doodsbang dat hij weer achter me aankomt." (br.hln)