“Elke 45 minuten werd ik verkocht voor 100 tot 300 euro”: vrouw vertelt hoe ze ontsnapte aan leven als seksslavin

 Ze had in haar thuisland Indonesië een mooie job als financieel analist. Maar toen eind jaren 90 de Aziatische bankencrisis toesloeg, stond Shandra Woworunti plots met haar babydochtertje op straat. Ten einde raad reageerde ze op een advertentie voor seizoensarbeid in de Verenigde Staten, denkend dat ze zes maanden aan de slag zou gaan als serveerster in een hotel. Maar ze misrekende zich.

“Ik werd opgehaald aan Kennedy Airport in New York door een man die Johnny Wong heette”, doet ze haar verhaal. Shandra (nu 41) was toen 24 jaar. “Hij zette me af bij een andere kerel aan het Sheraton Hotel vlakbij Main Street in Flushing. Ik merkte dat hij een dikke envelop met geld aan Wong gaf.”

Zolder

Ze kwam in een huis in Queens terecht, waar ze samen met nog twee andere jonge vrouwen werd opgesloten op zolder. “De man beval ons om onze kleren uit te doen”, zegt ze. “Hij wilde controleren ‘of we geen huidziekte hadden’. Toen ik weigerde, zette hij een geweer tegen mijn hoofd. Even later werd ik met de wagen naar een nieuwe locatie gebracht en daar zei hij aan een vrouw dat ik het nieuwe meisje was en dat ik meteen aan de slag kon. Ik zag beveiligingsmensen rondlopen met een baseballknuppel. Er was ook een meisje van niet ouder dan 12 of 13 jaar dat een pak slaag kreeg.”

Shandra ontdekte al gauw dat ze zich te schikken had naar de wil van haar klanten. “Elke 45 minuten werd ik verkocht voor 100 tot 300 euro”, zegt ze. “Ik werd rondgereden door de hele stad, van Brooklyn en Queens tot Manhattan. Toen ik hoorde dat ik ‘overgeplaatst’ zou worden naar Boston, had ik daar een erg slecht gevoel bij en ik besloot om een plan te bedenken om te ontsnappen.”
Vensterbank

Ze was in een huis in Brooklyn toen ze haar kans waagde. “Ik klom op de vensterbank van een badkamer op de tweede verdieping en sprong”, zegt ze. “Ik nam een ander meisje van 15 jaar mee. We sprongen in een taxi naar Manhattan en namen een hotel met wat geld dat ik opzij had kunnen houden. Ik belde daarop naar een vrouw die ik onlangs had ontmoet en van wie ik dacht dat ze ons kon helpen.”

Er nam echter een man op, die zich over hen ontfermde. Hij betaalde hun rekeningen en liet hen op adem komen, maar werd kwaad toen Shandra hem op afstand hield toen hij toenadering tot haar zocht. Daarop dreigde hij om Wong te bellen. Dat was het teken voor Shandra dat ze opnieuw moest vluchten.

Ze zwierf over straat toen ze opgemerkt werd door een soldaat van de Amerikaanse marine. Hij contacteerde het FBI en aan hen deed Shandra haar hele verhaal. Er volgde daarna een huiszoeking in het huis in Brooklyn waaruit ze ontsnapt was.
Opvanghuizen

Zelf kwam ze in een hele reeks opvanghuizen terecht. Liefdadigheidsorganisatie Catholic Charities USA zorgde wel dat ze aan de slag kon in een cafetaria en ze werd in 2004 herenigd met haar dochter, die intussen 8 jaar was. Het meisje was tot dan toe opgevoed door haar tante en oma. Langzaam kwam Shandra er weer bovenop. Ze trouwde zelfs en kreeg een zoon met haar nieuwe man. Maar die laatste bleek niet wie ze gedacht had en hij mishandelde haar. Het huwelijk eindigde in een scheiding.

Intussen richtte de vrouw ook een organisatie op om andere slachtoffers van mensenhandel te helpen bij hun herintegratie in de maatschappij: Mentari. Die bestaat nog altijd en ze werd er vorige maand mee genomineerd voor een ‘Woman of Worth-Award’ van L’Oréal Paris, dat vrouwen in de VS in de kijker wil zetten die zich passioneel en onbaatzuchtig inzetten voor anderen.

“Er zijn heel wat slachtoffers van Aziatische mensenhandelaars in de VS”, aldus Carol Smolenski van End Child Prostitution and Trafficking USA (EC-PAT USA). Het is vreselijk wat er in New York gebeurt in bordelen en illegale massagesalons. Het is ook heel moeilijk om de slachtoffers te laten samenwerken met de politie en openbare aanklagers in de rechtbank. Vaak worden hun families in hun land van herkomst bedreigd als ze hun mond willen opendoen”, voegt Jessica Melton toe, het hoofd van de cel mensenhandel van het Openbaar Ministerie in Queens. “Het is ook iets van alle leeftijden. Het gaat soms nog over vrouwen van 40 of 50 jaar die verplicht worden om seksuele diensten aan te bieden.”  (br.hln)