“Het was een weeshuis, maar we noemden het de hel”: man die 10 jaar lang werd misbruikt en terugvocht haalt ultieme overwinning

Stevenson was een van de mensen die het deksel van de beerput trokken. Hij zat in het weeshuis van 1967 tot 1977, nadat een rechter had beslist dat zijn vader niet meer in staat was om voor hem te zorgen. 10 jaar was hij er het slachtoffer van gewelddadig fysiek misbruik en hij gelooft zelfs dat hij werd gedrogeerd om dat makkelijker te maken. “Het was een weeshuis, maar we noemden het de hel”, vertelt de man.

Slachtoffers

Ook andere slachtoffers deden hun verhaal, het ene nog erger dan het andere. Over de vakanties in Hastings bijvoorbeeld, waar ze dan verkracht werden en zwijggeld kregen toegestopt. Honderden, mogelijk zelfs duizenden kinderen bleken seksueel misbruikt te zijn door de mensen die voor hen hadden moeten zorgen: opvoeders, de zwemleraar, de voetbalcoach, de dokter en de conciërge. Volgens Stevenson waren ze allemaal betrokken bij een groot pedofilienetwerk, dat werd toegedekt door de politie en hoge ambtenaren van de regio.

Het was op een dag in 2014 dat de man besloot dat het tijd was voor gerechtigheid. Hij was net te weten gekomen dat een van zijn goede vrienden ook was misbruikt tijdens zijn tijd in het weeshuis en had voortdurend nachtmerries. Peter Davis was op zijn 15de uit het leven gestapt in een bijgebouw van het weeshuis, nadat hij twee jaar eerder getuigd had in een verkrachtingszaak. Er waren tekenen van seksuele activiteit, maar de rechter besloot dat de dood van de jongen een “ongelukkige tegenslag” was. In 1983 werden alle documenten voor 100 jaar verzegeld.

Stem

“Ik besefte dat de stem van Peter één van vele was die het zwijgen was opgelegd”, aldus Stevenson in de Britse krant de Daily Mirror. “En ik beloofde hem op dat moment dat ik alle mistoestanden aan het licht zou brengen.”

Hij zocht contact met andere jongens en meisjes die er hadden verbleven en dat zou aan de basis liggen van de Shirley Oaks Survivors Association (SOSA). Samen met zijn zakenpartner Lucia Hinton slaagde hij erin om met SOSA ongelofelijke resultaten te boeken.

In december 2016 – nadat ze zelf 600 voormalige bewoners van Shirley Oaks hadden geïnterviewd – publiceerde SOSA een rapport waarin 27 vermoedelijke pedofielen werden genoemd. En waarin ook informatie stond over nog 33 anderen, die verdacht werden van het misbruiken van kinderen. “Het bewijs lag gewoon voor het rapen, maar niemand legde de puzzel”, aldus Stevenson.

Het werd volgens de politie een sleuteldocument in de vervolging van de daders. Onder meer de directeur en voormalig priester Philip Temple werd veroordeeld tot 12 jaar cel en momenteel is de politie nog bezig met een aanklacht tegen twee anderen. In het verleden was ook al zwemleraar William Hook veroordeeld van kindermisbruik op Shirley Oaks.

Schadevergoedingen

En daar bleef het niet bij. Het rapport zette ook iets in beweging bij de overheid van Lambeth, de Londense borough waartoe Croydon behoort. Die is nu begonnen met het uitbetalen van maar liefst 100 miljoen pond aan schadevergoedingen, zodat elk kind dat ooit in een weeshuis van Lambeth verbleef tussen 1930 en 1990 een compensatie krijgt van 10.000 pond en extra’s voor het seksuele en fysieke misbruik. Er wordt verwacht dat 3.000 slachtoffers een aanvraag zullen doen. “Ik ben heel mijn leven een leugenaar genoemd”, aldus een van de slachtoffers. “Dat is wat deze vergoeding voor mij betekent. Ik ben geen leugenaar. Het waren zij die logen.”

“Alles wat ze met ons deden leek normaal”, aldus Stevenson. “Ik werd regelmatig opgesloten in de schuur waar de kolen werden bewaard of in een kast. Geslagen. Gedrogeerd. Ze probeerden in je hoofd te raken en je te controleren. Ze zeiden dat ik een delinquent was.”

Enige minpunt aan de regeling vindt hij dat de overheid ze zelf coördineert. SOSA – dat 400 dossiers bezorgde aan advocaten om een aanvraag voor compensatie te doen – wilde graag dat het door een onafhankelijke partij zou gebeuren, maar ving bot. “Het geeft ons het gevoel dat ze nog steeds dingen in de doofpot proberen te steken en dat we gewoon zwijggeld krijgen”, aldus Stevenson. “Dit was misbruik op een industriële schaal. Als kinderen klaagden, werden ze ondergebracht bij pleeggezinnen, waar het misbruik gewoon verderging.”

Getuigenis

De overheid verdedigt zich. “Door deze regeling gaat het meeste geld van de compensaties naar de slachtoffers in plaats van naar gerechtelijke kosten. Geen enkel slachtoffer hoeft nu alles wat hij of zij meemaakte te herbeleven tijdens een getuigenis in een rechtszaal. Iedereen krijgt onafhankelijke juridische bijstand, die door ons wordt betaald. En wie in beroep gaat, zal dat kunnen doen bij een onafhankelijk panel.”

Stevenson hoopt nu dat het verhaal van de slachtoffers van Shirley Oaks nog andere doofpotaffaires kan openbreken in weeshuizen. “We hopen dat er nog andere slachtoffergroepen opstaan en hun lot in eigen handen zullen nemen”, zegt hij nog.  (br.hln)